ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Ορθιος λαός - ανίκητος λαός

Γρηγοριάδης Κώστας

«Ενα συμβιβασμό, που ωστόσο θα περιλαμβάνει νέα επώδυνα μέτρα, αναζητούν οικονομικό επιτελείο ενόψει του Eurogroup της Δευτέρας», «βλέπει» σε χτεσινό πρωτοσέλιδο θέμα η «Καθημερινή», αναφερόμενη στις διαπραγματεύσεις μεταξύ κυβέρνησης και τρόικας (ΕΕ - ΕΚΤ - ΔΝΤ). Δεν απέχει από την πραγματικότητα η παραπάνω εκτίμηση. Αλλωστε, ο ίδιος ο Γ. Στουρνάρας δήλωσε ότι «πρέπει να υπάρξει ένας συμβιβασμός μέχρι το Eurogroup της Δευτέρας». Αυτό που αποκρύπτουν όμως είναι ότι ο συμβιβασμός που επιδιώκεται έχει δύο, αλληλένδετες, όψεις: Από τη μια διασώζει τα μακροπρόθεσμα συμφέροντα της εγχώριας πλουτοκρατίας και από την άλλη γίνεται στις πλάτες του λαού, στον οποίο στέλνουν το λογαριασμό. Το σίγουρο είναι, όπως έχει αποδείξει η πείρα των τελευταίων δύο χρόνων, ότι ο συμβιβασμός που επιτυγχάνεται κάθε φορά μεταξύ πλουτοκρατίας και ξένων δανειστών και εταίρων αποτελεί αφετηρία μιας νέας φάσης του πολέμου που έχουν κηρύξει κατά του λαού. Μετά από κάθε συμβιβασμό, ντόπια και ξένα αφεντικά ορμάνε με μεγαλύτερη λύσσα κατά του λαού. Αυτό ακριβώς συμβαίνει και αυτή τη φορά, όπως μαρτυρά η διαρκής διόγκωση του πακέτου των μέτρων που, από τα 11,5 δισ., έφτασε ήδη στα 13,5 δισ. και από αυτά η συντριπτική πλειοψηφία θα εφαρμοστεί τον πρώτο χρόνο (2013), ενώ μπαίνει ακόμα πιο βαθιά το μαχαίρι σε μισθούς, συντάξεις, επιδόματα. Στο «σφαγείο» αυτό συμπίπτουν πλήρως και συνεργάζονται απόλυτα κυβέρνηση και εταίροι δανειστές, γιατί αυτός είναι ο δρόμος που υπηρετεί τον κοινό στρατηγικό στόχο, να φορτωθούν τα βάρη της καπιταλιστικής κρίσης στην εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα και να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για την ανάκαμψη της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Ο λαός δεν πρέπει λοιπόν να περιμένει τίποτα από τις διαπραγματεύσεις κυβέρνησης - τρόικας ούτε από τη σκληρή επαναδιαπραγμάτευση που υπόσχονται οι μελλοντικοί επίδοξοι σωτήρες του. Να στηριχτεί στις δυνάμεις του και να σηκωθεί όρθιος, διεκδικώντας όλα όσα του ανήκουν.

Χειραφέτηση του λαού...

Αδιάκοπη και απίστευτη είναι η πλύση εγκεφάλου που κάνουν συστηματικά και σε όλους τους τομείς τα αστικά επιτελεία, προκειμένου να δημιουργήσουν σύγχυση για τα αίτια της κρίσης και άρα να βγάλουν λάδι το σύστημα και τους υπηρέτες του και ταυτόχρονα να καλλιεργήσουν στο λαό την αίσθηση της συνενοχής και του «όλοι μαζί τα φάγαμε». Αφορμή για τις παραπάνω σκέψεις αυτές αποτέλεσαν τα εντυπωσιακά από πρώτη ματιά στοιχεία που έστειλε χτες στη Βουλή ο υπουργός Εργασίας, Γ. Βρούτσης, για το Ασφαλιστικό. Πρόκειται για στοιχεία που έχουν υποστεί τέτοια επεξεργασία που να καλλιεργούν την εντύπωση ότι τα ασφαλιστικά ταμεία υπάρχουν και επιβιώνουν χάρη στη κρατική επιχορήγηση και τη βοήθεια, λες και το κράτος ή οι κυβερνήσεις τα βάζουν από τη τσέπη τους, λες και δεν πρόκειται για χρήματα που παίρνουν από την καταλήστευση του λαού, λες και - το κυριότερο - δεν είναι το κράτος και οι κυβερνήσεις της πλουτοκρατίας που έχουν λεηλατήσει τα αποθέματα και την περιουσία των ασφαλιστικών ταμείων.

... από τα παραμύθια τους

Με περίσσιο θράσος λοιπόν έρχονται τώρα και φουσκώνοντας έντεχνα τα στοιχεία εμφανίζουν ότι μέσα ...σε δώδεκα χρόνια (δηλαδή από το 2000 μέχρι και το 2012)(!), δόθηκαν στους φορείς της Κοινωνικής Ασφάλισης 163 δισ. ευρώ από τον κρατικό προϋπολογισμό. Φυσικά, το υπουργείο δεν λέει κουβέντα για τα ποσά που χάθηκαν το ίδιο διάστημα από το τζογάρισμα των αποθεματικών των Ταμείων στο χρηματιστήριο, από τα δομημένα ομόλογα, από το PSI κ.ο.κ. Μάλιστα, προκειμένου να κάνει τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους να αισθάνονται ότι χρωστάνε και από πάνω χάρη στο κράτος και την κυβέρνηση, προσθέτει ότι μέχρι το ...2016 τα Ταμεία θα πάρουν το ποσό των 48,3 δισ. ευρώ, δηλαδή περίπου 12 δισ. το χρόνο. Ο λαός πρέπει να πάψει να αισθάνεται συνένοχος και να πιστεύει τα παραμύθια τους. Να εμπιστευτεί και συστρατευτεί με το ΚΚΕ για να ανοίξει ο δρόμος για τη δική του εξουσία.

Επικίνδυνες εξελίξεις στη Συρία

Τα πολεμικά επεισόδια στα σύνορα Συρίας και Τουρκίας είναι άκρως επικίνδυνη εξέλιξη. Το προχτεσινό περιστατικό, όπου όλμος που εκτοξεύτηκε, άγνωστο από ποιον, από το συριακό έδαφος και έπληξε σπίτι σε τουρκικό χωριό, σκοτώνοντας τη μητέρα και τα 4 παιδιά της, ήταν η αφορμή που καιρό ζητούσαν τόσο η Τουρκία όσο και οι άλλοι ιμπεριαλιστές, που κλιμακώνουν εδώ και πολύ καιρό την επέμβασή τους στα εσωτερικά της Συρίας με αιχμή του δόρατος τους αντικαθεστωτικούς που εξοπλίζουν και ενισχύουν. Η Τουρκία έπληξε με πυροβολικό στόχους στη Συρία, προξενώντας δεκάδες νεκρούς στρατιώτες, ενώ το τουρκικό Κοινοβούλιο έδωσε «πράσινο φως» για στρατιωτικές επιχειρήσεις. Τα δε σύνορά της αποτελούν προπύργια όπου ανασυγκροτούνται και εφοδιάζονται οι ένοπλοι Σύροι και άλλοι λεγόμενοι «ισλαμιστές μαχητές», που επιδιώκουν την πτώση του Ασαντ. Το ΝΑΤΟ και όλες οι κυβερνήσεις ιμπεριαλιστικών χωρών έσπευσαν να συμπαρασταθούν στην Τουρκία και να αξιοποιήσουν το περιστατικό για να εντείνουν τις πιέσεις.

Οι εξελίξεις αυτές δείχνουν ότι η περίπτωση της προβοκάτσιας είναι πολύ πιθανή, καθώς το κίνητρο των δραστών της ρίψης του όλμου στο τουρκικό χωριό ήταν ακριβώς να δημιουργηθούν προϋποθέσεις για να γενικευτεί η επέμβαση στη Συρία. Το πώς ακριβώς έγιναν τα γεγονότα μπορεί να αποκαλυφθεί στο μέλλον ή και να μη μαθευτεί ποτέ, ωστόσο αυτό που είναι βέβαιο είναι ότι η Συρία βρίσκεται στο στόχαστρο του ιμπεριαλισμού ως μέρος ενός ευρύτερου σχεδίου που περιλαμβάνει και το Ιράν, τη γεωστρατηγικής σημασίας ευρεία Μέση Ανατολή και τον τεράστιο φυσικό και ενεργειακό της πλούτο.

Το ΚΚΕ από την πρώτη στιγμή έχει επισημάνει τις επικίνδυνες για τους λαούς εξελίξεις στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο και τη Βόρεια Αφρική, αλλά και σε άλλες περιοχές του πλανήτη, αναδεικνύοντας ότι συνδέονται με την ιμπεριαλιστική επιθετικότητα, η οποία κλιμακώνεται στις συνθήκες της καπιταλιστικής κρίσης και έχει άμεση σχέση με τον ανταγωνισμό για τον έλεγχο των αγορών και των πλουτοπαραγωγικών πηγών. Απέναντι σε ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ στη Συρία είναι η Ρωσία, που διαθέτει στρατιωτική βάση στο συριακό λιμάνι Ταρτούς, αλλά και η Κίνα, οι οποίες στηρίζουν το συριακό καθεστώς. Οι χώρες αυτές έχουν οικονομικά, στρατιωτικά και πολιτικά συμφέροντα στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, του Περσικού Κόλπου και της Κεντρικής Ασίας, που απειλούνται σε περίπτωση ανατροπής των καθεστώτων της Συρίας και του Ιράν. Γεγονός που αναδεικνύει ανάγλυφα τους κινδύνους ενός πιο γενικευμένου ιμπεριαλιστικού πολέμου στην περιοχή.

Στην πράξη επιβεβαιώνεται ότι οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και οι πόλεμοι είναι σύμφυτοι του ίδιου του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης. Για τη Συρία το ΚΚΕ τονίζει ότι η πορεία της είναι εσωτερική της υπόθεση και το σημαντικότερο ζήτημα είναι να αποτραπούν ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος και οι ανάλογες επεμβάσεις στην περιοχή, με τη συμμετοχή μάλιστα και της Ελλάδας, για λογαριασμό της αστικής τάξης που συμμετέχει στα ιμπεριαλιστικά σχέδια. Γι' αυτό πρέπει η εργατική τάξη, τα άλλα λαϊκά στρώματα της χώρας μας, ο λαοί της περιοχής να εντείνουν τον κοινό αντιιμπεριαλιστικό - αντιμονοπωλιακό αγώνα για την αποδέσμευση από τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς και να εντάξουν αυτόν τον αγώνα στην πάλη για την κατάργηση της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, για την εργατική - λαϊκή εξουσία, που μπορεί να εξασφαλίσει την ειρηνική συνύπαρξη των λαών.