ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Χέρι - χέρι καταστολή και μέτρα

Με εντολή της κυβέρνησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ, προχτές, στον προαύλιο χώρο του υπουργείου Αμυνας, τα ΜΑΤ εξαπέλυσαν άγρια επιδρομή ενάντια στη συγκέντρωση των εργαζομένων των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά. Τα κλομπ και τα χημικά, ο άγριος ξυλοδαρμός και οι συλλήψεις ήταν η απάντηση της συγκυβέρνησης στη διεκδίκηση των εργαζομένων για δουλειά με πλήρη εργασιακά και μισθολογικά δικαιώματα, για απρόσκοπτη λειτουργία των ναυπηγείων, να σταματήσει το εξοντωτικό μέτρο της εκ περιτροπής εργασίας με μία μέρα δουλειά τη βδομάδα που έχει επιβάλει η εργοδοσία - τα αραβογερμανικά μονοπώλια δηλαδή - σε βάρος τους από τις 18 Απρίλη. Το μήνυμα ήταν σαφές. Η βία και η καταστολή είναι η άλλη όψη της έντασης της άγριας, αντεργατικής επίθεσης για την «ανάκαμψη» της κερδοφορίας του κεφαλαίου.

Η συγκυβέρνηση, με την επίθεση πριν δύο μήνες στον ηρωικό αγώνα των χαλυβουργών και τώρα στους εργαζόμενους των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά, καταθέτει απροκάλυπτα τα διαπιστευτήριά της στην πλουτοκρατία και «δηλώνει» ότι θα υπερασπίσει «πάση θυσία» τα συμφέροντα των επιχειρηματικών, μονοπωλιακών ομίλων, ότι θα εφαρμόσει απαρέγκλιτα την πολιτική που φέρει τη σφραγίδα της Ευρωπαϊκής Ενωσης και τους εξασφαλίζει πάμφθηνη εργατική δύναμη. «Χτύπησαν» ταυτόχρονα και με την επιστράτευση της επικίνδυνης προπαγάνδας περί «άκρων», που έχει ξεκάθαρο στόχο να ταυτίσει την οργανωμένη εργατική πάλη με τη δράση ακροδεξιών και τραμπούκικων στοιχείων που είναι γέννημα - θρέμμα του εκμεταλλευτικού συστήματος και δρουν για τη συκοφάντηση αλλά και το χτύπημα των λαϊκών αγώνων. Ολη αυτή η συζήτηση περί «των δύο άκρων» στοχεύει στην υπονόμευση των αγώνων των εργαζομένων, του λαϊκού κινήματος, στο να αποτρέψει το λαό από τη διεκδικητική πάλη ώστε να υποταχτεί στη φτώχεια, στην ανεργία και την ανέχεια.

Ξεπερνάει τα όρια της πρόκλησης η δήλωση του υπουργού Δημόσια Τάξης, Δένδια, περί «άκρων», «που δε σέβονται τίποτα» όπως, ας πούμε, το ...«άβατο» του υπουργείου Αμυνας. Τα είπε αυτά για τους εργαζόμενους που είναι 6 μήνες απλήρωτοι και δίνουν μάχη για το ψωμί των οικογενειών τους, που βιώνουν την εξαθλίωση και τα κομμένα ρεύματα. Προσπαθεί να τσουβαλιάσει τους εργαζόμενους που αγωνίζονται γιατί δεν μπορούν να ζήσουν με 400 ευρώ, με τους τραμπούκους και τους μπράβους που είναι δημιούργημα των αστικών δυνάμεων, είναι η «σιδερένια γροθιά» του κεφαλαίου και έχουν αποστολή να συκοφαντήσουν τη μαζική, οργανωμένη δράση, με ταξικό προσανατολισμό γιατί αυτό ακριβώς τρέμει όλος αυτός ο συρφετός.

Η απάντηση είναι μία. Να δυναμώσει το εργατικό - λαϊκό κίνημα, πιο μαζικά και αποφασιστικά οι εργαζόμενοι να οργανώνονται στους τόπους δουλειάς, στα εργοστάσια, στα ναυπηγεία, στα καράβια, στα πολυκαταστήματα, να συμμετέχουν ουσιαστικά στις συλλογικές διαδικασίες, στις Γενικές Συνελεύσεις, παίρνοντας συγκεκριμένες αποφάσεις που στόχο έχουν την απόκρουση των μέτρων και, ταυτόχρονα, με τη διεκδίκηση άμεσων μέτρων ανακούφισης των εργατικών - λαϊκών οικογενειών, έχουν κατεύθυνση τη ρήξη και ανατροπή της βάρβαρης αντιλαϊκής πολιτικής. Οσο οι εργαζόμενοι μετατρέπουν τους τόπους δουλειάς σε αγωνιστικό προπύργιο, πετώντας ταυτόχρονα από το σβέρκο τους τις δυνάμεις του εργοδοτικού, κυβερνητικού συνδικαλισμού, εντείνουν την ταξική πάλη και σφυρηλατούν την ταξική αλληλεγγύη ενάντια στους δυνάστες τους, στους εκμεταλλευτές τους, τόσο θα αντιλαμβάνονται τη δύναμή τους και θα οχυρώνονται, θα αποκρούουν κάθε σχέδιο υπονόμευσης της πάλης τους, κάθε προσπάθεια εγκλωβισμού τους στον τρόμο και την υποταγή.

Μαντρόσκυλα του εκμεταλλευτικού συστήματος

Γρηγοριάδης Κώστας

«Εικόνες ντροπής» που οδηγούν «στο διεθνή διασυρμό της χώρας» είδαν τα αστικά ΜΜΕ στην κινητοποίηση των εργατών των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά, αξιώνοντας την κεφαλή επί πίνακι όσων δεν επέβαλαν εξαρχής το νόμο και την τάξη. Δεν περίμενε βέβαια κανείς να ακούσει κάτι διαφορετικό από τα μαντρόσκυλα του συστήματος, που ασταμάτητα και άγρυπνα δείχνουν τα δόντια τους στο λαό που τολμά να σηκώσει το κεφάλι του και να απειλήσει με την οργανωμένη πάλη του τα αφεντικά τους. Δεν έχουν αφήσει κινητοποίηση των ταξικών δυνάμεων και του ΠΑΜΕ τα τελευταία χρόνια που να μην της έχουν κολλήσει τη «ρετσινιά» του διεθνούς διασυρμού της χώρας, της ζημιάς που τάχα προκαλούν στον τουρισμό και άλλα τέτοια φαιδρά. Ευτυχώς όμως που δεν έλειψαν τέτοιες «εικόνες ντροπής», γιατί τότε πράγματι ο λαός θα είχε σοβαρούς λόγους να αισθάνεται ντροπή. Γιατί τότε η εικόνα και το μήνυμα που θα έστελνε «προς τα έξω», στους άλλους λαούς, θα ήταν εικόνα του «ραγιά», του λαού δηλαδή που έχει υποταχθεί στη μοίρα που του επιφυλάσσουν, να γίνει δηλαδή σύγχρονος σκλάβος των μονοπωλιακών ομίλων. Και αυτό το μήνυμα πρέπει να βγαίνει από κάθε εργασιακό χώρο και γειτονιά ξεκάθαρα κατά του κοινού εχθρού, δηλαδή των μονοπωλίων και του πολιτικού προσωπικού τους. Σε κάθε περίπτωση βεβαίως, κυβέρνηση, πλουτοκρατία, τρόικα δεν κατάφεραν να επιβάλουν τη «σιγή του νεκροταφείου» που ήθελαν τα προηγούμενα χρόνια και το σίγουρο είναι ότι «οι εικόνες ντροπής», που αποτελούν ελπίδα και καμάρι για τον αγωνιζόμενο λαό, στο εξής θα γίνουν ο ζωντανός εφιάλτης τους.

Προϋπόθεση για νικηφόρους αγώνες

Δεδομένη πρέπει να θεωρείται η συμφωνία της κυβέρνησης στην απόλυση 15.000 εργαζομένων στο Δημόσιο μέχρι το τέλος του χρόνου, παρά τις περί του αντιθέτου ψεύτικες και παραπλανητικές διαβεβαιώσεις των κυβερνητικών εταίρων. Τα όσα είπε χτες (στο «Vima fm») o υφυπουργός Δημόσιας Διοίκησης Μ. Βολουδάκης δεν αφήνουν περιθώρια για αυταπάτες. «Πρόκειται μόνο για το 2% των εργαζομένων στο Δημόσιο», είπε χαρακτηριστικά ο υφυπουργός, προετοιμάζοντας ουσιαστικά το έδαφος για τις απολύσεις, οι οποίες θα γίνουν μέσα από ένα «σχέδιο διαθεσιμότητας και συνταξιοδοτικής ωρίμανσης», όπως είπε. Εδώ και καιρό η κυβέρνηση εμπαίζει ξεδιάντροπα τους δημόσιους υπαλλήλους, μοιράζοντας κάλπικες υποσχέσεις ότι δε θα γίνουν απολύσεις στο Δημόσιο, ωστόσο ψευδόταν συνειδητά γιατί γνώριζε πολύ καλά ότι το δεύτερο μνημόνιο προβλέπει την έξοδο σε εφεδρεία 15.000 υπαλλήλων ενός του 2012, οι οποίοι θα λαμβάνουν το 60% του βασικού μισθού (χωρίς δηλαδή επιδόματα), πριν οδηγηθούν σε οριστική απόλυση. Δεν πρέπει να υπάρχουν ψευδαισθήσεις, η κυβέρνηση θα φανεί συνεπής και σε αυτή τη «μνημονιακή υποχρέωση», ακριβώς γιατί είναι αποφασισμένη να πάρει όλα τα μέτρα που θεωρούνται αναγκαία για τη σωτηρία του κεφαλαίου και την ανάκαμψη της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Η σωτηρία του λαού μπορεί να έρθει μόνο από την οργανωμένη πάλη και αντεπίθεση του λαού που αντιστρατεύεται στα ίσα και βρίσκεται σε ρήξη με αυτή τη στρατηγική της πλουτοκρατίας και των ξένων συμμάχων της. Ο προσανατολισμός αυτός αποτελεί βασική προϋπόθεση για αποτελεσματικούς και νικηφόρους αγώνες.

Κατήφορος δίχως πάτο

Τέτοιες ενέργειες είναι απολύτως καταδικαστέες. Είναι εντελώς απαράδεκτη ενέργεια η εισβολή στο Πεντάγωνο. Χάνουν το δίκιο τους οι εργαζόμενοι». Καμία έκπληξη δεν προκαλεί η επαίσχυντη δήλωση του εκπροσώπου Τύπου της ΔΗΜΑΡ χτες (στο «Realfm») με την οποία τάχθηκε ανοιχτά απέναντι από τους εργαζόμενους στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά δικαιολογώντας ουσιαστικά τη βάρβαρη επίθεση των ΜΑΤ εναντίον τους. Η «κυβερνώσα Αριστερά» έχει πάρει προ πολλού «διαζύγιο» με τα συμφέροντα των εργαζομένων και του λαού και έχει τεθεί συνειδητά στην υπηρεσία της πλουτοκρατίας. Ο ρόλος της δεν εξαντλείται μόνο στο να αποτελεί το «αριστερό» άλλοθι και στήριγμα των πρωτοφανούς αγριότητας μέτρων που εξαθλιώνουν το λαό, αλλά και να ευλογεί και να καθαγιάζει την καταστολή των λαϊκών αγώνων που αναπόφευκτα συνοδεύει την εφαρμογή των μέτρων. Ο «κατήφορος» λοιπόν που έχει πάρει δεν έχει πάτο. Οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα βγάζουν τα συμπεράσματά τους για τη ΔΗΜΑΡ, αλλά και για τους επίδοξους σωτήρες που βιάζονται να πάρουν τη θέση της καθεστωτικής αριστεράς.