Με σκηνικό τους τέσσερις «κόσμους» των ηλεκτρονικών παιχνιδιών (αρχίζει, με φόρο τιμής σ' εκείνα της δεκαετίας του '80) σε εκθαμβωτικό 3D, με σενάριο βασισμένο σε μια πρωτότυπη ιστορία με χαρακτήρες απτούς και περίτεχνες λεπτομέρειες στα παιχνίδια, η αμερικάνικη οικογενειακή animation «ΡΑΛΦ Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΠΙΣΤΑ» που προβάλλεται από τα Χριστούγεννα μεταγλωττισμένη στα ελληνικά. Παραγωγή της Ντίσνεϊ, σε σκηνοθεσία Ριτς Μουρ (The Simpsons, Futurama) αυτό το λίγο περίπλοκο και ευφυές road movie -δεδομένου ότι εκτείνεται σε 4 διαφορετικούς κόσμους ηλεκτρονικών παιχνιδιών- έχει πρωταγωνιστή τον γνωστό κακό, τον Ραλφ τον Καταστροφέα, ο οποίος επειδή βαρέθηκε να είναι κακός, ξεκινά μια περιήγηση στα διάφορα ηλεκτρονικά παιχνίδια θέλοντας να αποδείξει ότι έχει όλα τα φόντα να γίνει κι αυτός ένας καλός ήρωας...

Ενώ συνεχίζεται -κατ' απαίτηση του κοινού- μέχρι και τις 2 Ιανουαρίου η προβολή της ταινίας «ΚΑΙ ΟΙ ΔΗΜΙΟΙ ΠΕΘΑΙΝΟΥΝ» σε σκηνοθεσία Φριτς Λανγκ και σενάριο του Μπέρτολτ Μπρεχτ στον κινηματογράφο ΤΙΤΑΝΙΑ CΙΝΕΜΑΧ.

Καλή Χρονιά!

Ο Μπρεχτ στις σημειώσεις του αναφέρει ότι ήδη, από την επομένη της δολοφονίας του Χάιντριχ, ο ίδιος και ο Λανγκ προσανατολίστηκαν προς μια ταινία «με ομήρους» που να σχετίζεται με την επίθεση στην Πράγα. Η δολοφονική απόπειρα κατά του Χάιντριχ, η οποία πραγματοποιήθηκε με εντολή της εξόριστης, αστικής κυβέρνησης της Τσεχοσλοβακίας, υπήρξε μονάχα η αφορμή για το μύθο της ταινίας. Μέσα από το σενάριο της ταινίας ο Μπρεχτ στοχεύει να αναδείξει τη μαζική λαϊκή αντίσταση στη ναζιστική τρομοκρατία. Ο Μπρεχτ και με αυτό το σχέδιο, θέλει να επέμβει με το δικό του τρόπο στο κοινωνικό προτσές της εποχής, παροτρύνοντας τους εργαζόμενους και τους προλετάριους σε στάση αγωνιστική. Φαίνεται ότι, αρχικά, ο Φριτς Λανγκ ήταν σύμφωνος με όλα αυτά. Ωστόσο, κατά την ανάπτυξη του σεναρίου αναφύηκαν διαφορές σε ζητήματα αρχών που όξυναν περαιτέρω - και ανεπανόρθωτα - την αντίθεση ανάμεσα στον Μπρεχτ και το Χόλιγουντ.

Η συγκεκριμένη ταινία που αναντίρρητα ανήκει στο είδος του φιλμ νουάρ, χαρακτηρίζεται από τήξη στοιχείων της γερμανικής και της αμερικάνικης περιόδου του Λανγκ. Ο Λανγκ εγκατέλειψε τη Γερμανία με την άνοδο των Ναζί στην εξουσία. Εφθασε στο Χόλιγουντ όπου συνέχισε να εργάζεται... Ηταν φημισμένος για το γοητευτικό του στυλ και γνωστός ως ειδήμων στη δημιουργία «ατμόσφαιρας». Χρησιμοποιούσε ιδιάζουσες γωνίες λήψης και περιβάλλοντα με γεωμετρική έμπνευση. Στην Αμερική αναγκάστηκε να αποβάλει από το καλλιτεχνικό του «άγγιγμα» πολλά χαρακτηριστικά στοιχεία της προγενέστερης δουλειάς του. Το τυποποιημένο στιλ μετουσιώθηκε σε πιο αυθεντική μορφή. Ο εξπρεσιονιστικός φωτισμός του «κιαροσκούρο» αντικαταστάθηκε σταδιακά με έναν «πιο παραδοσιακό», ώστε το κοινό να μπορεί όχι απλά να διακρίνει, αλλά να γεύεται τους αγαπημένους του σταρ λουσμένους στο φως. Ηταν βέβαια στην Αμερική που η «ερωτική» σχέση του Λανγκ με το φιλμ νουάρ άγγιξε το απόγειό της.

Παίζουν: Γουόλτερ Μπρέναν, Αννα Λι, Αλαξάντερ Γκράναχ, Ντένις Ο' Κιφ, κ.ά.

Παραγωγή: ΗΠΑ (1943).

Οι ιστορίες που διασταυρώνονται στο φιλμ δεν καταλήγουν πουθενά, δε θα μπορούσαν εξάλλου. Η πρώτη αφορά μια μητέρα στο τελευταίο στάδιο της αρρώστιας που εκλιπαρεί τον σύζυγό της - γερουσιαστή στο κόμμα του Μπερλουσκόνι - να την βοηθήσει να βάλει τέλος στο μαρτύριό της. Η άλλη είναι μια κουρασμένη ναρκομανής που δε βρίσκει πια λόγο για να ζήσει, θέλει και προσπαθεί να αυτοκτονήσει. Και η τελευταία, μια πανέμορφη κοπελίτσα σε κώμα, που δεν μπορεί να εκφράσει τη θέλησή της... Στο δράμα των γυναικών βυθίζεται και η οικογένεια, κάθε μέλος με τον τρόπο του, με τον πόνο του, το φόβο του μπροστά στο θάνατο, τα συναισθήματα ενοχής που ξεπηδούν από τη φόρτιση και όλα τα μυστικά που κάποιος θέλει να κρατήσει μέσα του. Ο νεαρός νοσοκομειακός γιατρός είναι υπέρ της ευθανασίας αλλά κάνει το παν να σώσει από την αυτοκτονία την ναρκομανή. Υπάρχει και η περιγραφή μιας μη υγιούς οικογενειακής δυναμικής, με χαρακτηριστικά μοναδικότητας, εκείνη της μεγάλης ηθοποιού (Ιζαμπέλ Ιπέρ) που εγκλωβίζεται με θεατρικότητα στο θρησκευτικό παροξυσμό ενώ ο γιος της τραβά (μόνο από εγωισμό;) το οξυγόνο από την αδελφή του που βρίσκεται σε κώμα.

Συνείδηση και καθήκον, ζωή και θάνατος, αγάπη και μίσος, δημόσιο και ιδιωτικό, αντιθέσεις, αντιφάσεις και εσωτερικές συγκρούσεις διατρέχουν ολόκληρο το φιλμ, από την αρχή ως το τέλος... Κάποιες σκηνές εκπληκτικές όπως εκείνη με τους πολιτικούς στο χαμάμ, το ίδιο και κάποιες εικόνες δηκτικές του συστήματος, με τις αντανακλάσεις να σωρεύονται η μια πάνω στην άλλη... Ενδιαφέρουσα η οπτική του Μπελόκιο και σε γενικές γραμμές η ταινία στην οποία εμφανίζεται πλήθος γόνων καλλιτεχνών, ο γιος του Ούγκο Τονιάτσι, ο γιος του Μικέλε Πλάτσιντο και, τέλος, ο γιος του σκηνοθέτη, στο ρόλο του γιατρού...

Παίζουν: Τόνι Σερβίλο, Αλμπα Ρόρβακερ, Ιζαμπέλ Ιπέρ, Μάγια Σάνσα, Μικέλε Ριοντίνο, Τζιανμάρκο Τονιάτσι, Μπρένο Πλάτσιντο, Πιερτζιόρτζιο Μπελόκιο, κ.ά.

Παραγωγή: Ιταλία, Γαλλία (2012).