Συνάντηση με τη ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα, είχε χτες το μεσημέρι το σωματείο Εργαζομένων στη βιομηχανία Ξύλου ΣΕΛΜΑΝ.

Από το εργοστάσιο έχουν απολυθεί τα τελευταία χρόνια 500 εργαζόμενοι, από το Σεπτέμβρη μειώθηκαν οι μισθοί στα 586 ευρώ της ΕΓΣΣΕ, αλλά και πάλι παραμένουν απλήρωτοι και ο ιδιοκτήτης ανακοίνωσε πως μέχρι τις 8/2/2013 θα απολυθούν ακόμη 174, κάτι που θα σημάνει ουσιαστικά το κλείσιμο του εργοστασίου.

Είναι ενδεικτικό, πως το 2001 δούλευαν στο εργοστάσιο 1.300 άτομα και στην περιοχή του Βασιλικού Ευβοίας έχουν συνταξιοδοτηθεί από αυτό συνολικά 12.000. Παράλληλα, οι εργαζόμενοι ανέδειξαν τη σημαντική συμβολή του εργοστασίου, των υποδομών, της τεχνογνωσίας στην εγχώρια παραγωγή αλλά, όπως σχολίασαν, ο επιχειρηματίας αναζητά ήδη άλλους τόπους κι άλλους τομείς -πιο κερδοφόρους- για να επενδύσει. Αποκαλύφθηκε, είπαν, πως εξαρχής το σχέδιό του ήταν να λεηλατήσει το έμψυχο και άψυχο υλικό του εργοστασίου, να πάρει ό,τι μπορεί και να το κλείσει, όχι να το «εξυγιάνει» και να το λειτουργεί.

Μετά τη συνάντηση η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ δήλωσε:

«Πιστεύουμε ότι το εργοστάσιο της ΣΕΛΜΑΝ, ένα εργοστάσιο το οποίο είναι απ' τα λίγα στην Ελλάδα που ασχολείται με την παραγωγή ξύλου. Ενα υλικό το οποίο χρειάζεται για την κατασκευή κατοικιών, για έργα με πολλαπλές χρήσεις. Αυτό το εργοστάσιο δεν υπάρχει καμία δικαιολογία για να κλείσει.

Μια δικαιολογία μόνο υπάρχει απ' την πλευρά των ιδιοκτητών οι οποίοι ενδιαφέρονται για τη μεγαλύτερη δυνατή κερδοφορία. Αποδεικνύεται επίσης ότι η καπιταλιστική οικονομική κρίση πριν από όλα καταστρέφει ζωές ανθρώπων, τα δικαιώματα των εργαζομένων, της εργατικής τάξης αλλά ταυτόχρονα, στο όνομα της κερδοφορίας, κλείνει και επιχειρήσεις οι οποίες είναι σύγχρονες όπως η ΣΕΛΜΑΝ. Επιχειρήσεις δηλαδή που ανταποκρίνονται στις ανάγκες της τεχνολογίας, της παραγωγικότητας, τις ανάγκες της Ελλάδας.

Εμείς στην πρώτη γραμμή έχουμε: Να μη χάσουν οι άνθρωποι -οι τελευταίοι που έμειναν- τις θέσεις εργασίας και πάνω απ' όλα επαγρυπνούμε γιατί ξέρουμε πάρα πολύ καλά ότι αν κλείσει αυτή η επιχείρηση καραδοκούν μεγάλα στόματα και μεγάλα πορτοφόλια να αρπάξουν το λιμάνι της περιοχής. Να μετατρέψουν το χώρο της περιοχής σ' ένα χώρο κατασκευής πολυτελών σπιτιών ή ξενοδοχείων, κάτι βεβαίως που δεν πρόκειται να αντισταθμίσει την ανεργία και τη φτώχεια που δημιουργείται στην περιοχή. Συνήθως αυτές οι εγκαταστάσεις απασχολούν πολύ λίγους εργαζόμενους με πολύ χαμηλούς μισθούς και τα κέρδη τα οποία βγαίνουν διανέμονται σε ακόμα λιγότερους. Το μέτωπο για εμάς είναι και για τον κλάδο του ξύλου, αλλά και τους εργαζόμενους που δεν έχουν καμία ευθύνη ούτε για την κρίση, ούτε για το κλείσιμο, ούτε για την αδηφαγία του εργοδότη».

Ο Θανάσης Καπενής, πρόεδρος του σωματείου των εργαζομένων στη βιομηχανία ΣΕΛΜΑΝ στο Βασιλικό Ευβοίας, σημείωσε: «Θέλω να ευχαριστήσω την κυρία γενική γραμματέα για τη συνάντηση αυτή, όπου της εκθέσαμε το πρόβλημά μας, το οποίο είναι ότι μια βιομηχανία 60 χρόνων με απόφαση του ιδιοκτήτη κλείνει. Αφού έχει απολύσει μέσα σε 3 χρόνια 500 συναδέλφους, αφήνει στο δρόμο άλλους 174. Είναι μια εταιρεία εθνικό κεφάλαιο θα το χαρακτήριζα για τον τόπο μας. Είναι μια εταιρεία, ιδιωτική βέβαια, αλλά αυτή έχει δημιουργηθεί και με κεφάλαια των Ελλήνων φορολογουμένων, με επιδοτήσεις κατά καιρούς. Ακόμη και σήμερα που μιλάμε αυτή η εταιρεία, παρόλο που έχει ανακοινωθεί ότι θα κλείσει, επιδοτείται μέσω της ανακύκλωσης.

Θεωρώ ότι είναι εθνικό έγκλημα να κλείσει μια τέτοια βιομηχανική μονάδα, που θα έχει επιπτώσεις και στον εθνικό πλούτο, αλλά και στην τοπική κοινωνία δημιουργώντας ανέργους, δημιουργώντας φτώχεια, δημιουργώντας ανθρώπους σαν κι εμένα και σε τέτοιες ηλικίες που δεν έχουμε άλλη επιλογή. Μένουμε στην ανεργία, μένουμε χωρίς εισόδημα εμείς και οι οικογένειές μας και δεν ξέρουμε αυτή τη στιγμή πώς μπορούμε να ζήσουμε».