Χτες πληρώνονταν από τις τράπεζες οι συντάξεις του ΟΑΕΕ, δηλαδή των επαγγελματοβιοτεχνών, ανθρώπων, δηλαδή, που έχουν πληρώσει τρομακτικά ποσά σε εισφορές, για να πάρουν μια ανθρώπινη σύνταξη. Μπροστά στο γκισέ, το βρισίδι πήγαινε σύννεφο από ανθρώπους που «με καμιά κυβέρνηση» δεν τους χαρακτήριζες αλήτες, άνομους ή όποιον άλλο χαρακτηρισμό συνηθίζει να αποδίδει η κυβέρνηση σ' όποιον αντιδρά βίαια στις επιλογές της.

Αφορμή; Οι άγριες περικοπές στις συντάξεις, που άλλο είναι να ξέρεις ότι θα γίνουν κι άλλο να το διαπιστώνεις στην πράξη όταν φτάνεις στο ταμείο.

Προχτές, το ίδιο σκηνικό είχε εμφανιστεί και κατά τη διάρκεια πληρωμής των συντάξεων του ΙΚΑ, όπου αποκαλύφθηκε πόσο παραμύθι ήταν τα καθησυχαστικά λόγια του Βρούτση ότι δε θίγονται οι χαμηλοσυνταξιούχοι:

Δέκα ολόκληρα ευρώ εξαφανίστηκαν για καθέναν από τους κοντά ένα εκατομμύριο συνταξιούχους που παίρνουν την κατώτερη. Δηλαδή, η κυβέρνηση άρπαξε δέκα εκατομμύρια (και θα τα αρπάζει κάθε μήνα) και ο καθένας συνταξιούχος έχασε (και θα τα χάνει κάθε μήνα) το αλεύρι όλου του μήνα. Τόσο απλό.

Προσθέστε την ανάλογη σφαγή που διαπίστωσε χτες και το σύνολο των μισθωτών, καθώς προεισπράχτηκαν από τους μισθούς οι νέοι υψηλότεροι φόροι κι έχετε στο πιάτο την ερμηνεία τού τι εννοεί ο «ποιητής» - αρχισυντάκτης, όταν γράφει στον τίτλο της εφημερίδας του «μυρίζει μπαρούτι».

Αφήνουμε απ' έξω τους άνεργους, γιατί στο κυβερνητικό επιτελείο θεωρούν ότι προς το παρόν δε συνιστούν κίνδυνο, καθώς η εξαθλίωση οδηγεί πολλούς να εξαφανίζονται από το δημόσιο χώρο, αφού όπως λέει κι ένα παλιό τραγούδι «και η καρέκλα ζητάει λεφτά».

Για την κυβέρνηση, είναι θέμα χρόνου πλέον να βρει μπροστά της πολλούς, μα πάρα πάρα πάρα πολλούς που θα ζητάνε λογαριασμό.

Γι' αυτό, σπεύδει να προλάβει το κακό με το μόνο τρόπο που ελπίζει ότι μπορεί να τα καταφέρει: Με το ξύλο. Πλανάται, αλλά έχει δικαίωμα να ελπίζει...

Για την κυβέρνηση, είναι περίπου μονόδρομος η επιδίωξη να τσακίσει το εργατικό κίνημα για να στείλει - όπως ομολογεί - μήνυμα στους «εν δυνάμει επενδυτές» ότι είναι ικανή να επιβάλει νεκρική σιγή.

Ετσι, πέρα από τον άμεσα κατασταλτικό χαρακτήρα των πράξεών της (τα ΜΑΤ γράφουν πια τρελές υπερωρίες καθημερινά) επιδιώκει να εξασφαλίσει και συμμαχίες.

Χαρακτηρίζει ευθέως τις εργατικές κινητοποιήσεις εξτρεμισμό για να τις συνδέσει στη συνέχεια με την τρομοκρατία.

Προσπαθεί έτσι να ξυπνήσει σχετικά αντανακλαστικά σ' ένα τμήμα της κοινωνίας που καλείται να λειτουργήσει σαν ιδιότυπο στρώμα καταστολής δίπλα στα στρατιωτικά τμήματα (στρατιωτικό Σώμα είναι και η Αστυνομία και το Λιμενικό) που έχει παρατάξει απ' άκρη σ' άκρη σ' όλη τη χώρα.

Ο υπουργός Δημόσιας Τάξης, μάλιστα, δεν κρατιέται όταν λέει πως πρέπει να κλείσουν λογαριασμοί που είναι ανοιχτοί από το 1974, δηλαδή από τότε που η εξουσία της αστικής τάξης μεταλλασσόμενη από ανοιχτή δικτατορία σε αστική δημοκρατία, δηλαδή δικτατορία του κεφαλαίου με κοινοβουλευτικό μανδύα, αναγκάστηκε να υπομείνει και τις ενοχλητικές - πράγματι για τα καπιταλιστικά κέρδη - εργατικές κινητοποιήσεις.

Σ' αυτές τις επιδιώξεις, τα Μέσα Ενημέρωσης που κατέχει η αστική τάξη έχουν αναλάβει ήδη μεγάλο μέρος της εργολαβίας. Η προβοκάτσια που έστησε η ίδια η κυβέρνηση προχτές στο υπουργείο Εργασίας μπόρεσε να κυκλοφορήσει για αρκετές ώρες χάρη σ' ένα μπαράζ τηλεοπτικών εκπομπών που αναμετάδιδαν αμάσητους τους κυβερνητικούς ισχυρισμούς.

Η αποκάλυψη της προβοκάτσιας από το ΠΑΜΕ ανάγκασε τους κυβερνητικούς να «μαζευτούν» για λίγο. Ας μην τρέφουμε όμως αυταπάτες ότι έτσι και θα συνεχίσουν.

Ο χαρακτηρισμός του εργατικού κινήματος ως «εξτρεμισμού» είναι κεντρική επιλογή του κεφαλαίου και προωθείται πανευρωπαϊκά.

Απέναντι σ' αυτές τις επιδιώξεις, το λαϊκό κίνημα οφείλει να κινηθεί μετά γνώσεως: Οσα στρατά κι αν παρατάξει η αστική εξουσία, ο λαός είναι πιο πολύς. Το γεγονός ότι ευθαρσώς βγαίνουν στα κανάλια αγρότες και δηλώνουν «η Εθνική οδός είναι κλειστή όλη από τα ακριβά πετρέλαια, τις βενζίνες και τα διόδια» είναι σημάδι ότι αυξάνοντα τα τμήματα του πληθυσμού που ξεπερνούν το φόβο και ανοιχτά απαντάνε στην κυβερνητική κινδυνολογία. Το γεγονός ότι εργάτες χτες το πρωί με το που μπήκαν στη δουλειά και μάθανε τα καθέκαστα αποφάσισαν επιτόπου με συνέλευση απεργία και κάθοδο στα δικαστήρια είναι εξαιρετικά ελπιδοφόρο.

Αυτός είναι ο δρόμος του λαϊκού - εργατικού κινήματος. Αυτόν το δρόμο το ΚΚΕ έχει κάθε λόγο να τον στρώνει με τα καλύτερα υλικά, να διαθέτει εκεί τους πρωτομάστορές του.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: ΠΑΛΛΑΪΚΟΣ ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΣ ενάντια στον κυβερνητικό αυταρχισμό

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Σκηνικό έντασης πριν την απεργία

6 ΜΕΡΕΣ: Ανάβουν το φιτίλι του κοινωνικού διχασμού

ΤΑ ΝΕΑ: Η επιστροφή της Αλέκας

Η ΑΥΓΗ: Απεργίες - απάντηση στην ισοπέδωση των μισθών

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ: ΜΕΤΡΑ για όσους δεν πλήρωσαν το χαράτσι

Η ΕΛΛΑΔΑ: Εκτέλεση ιδιοκτησίας με φόρο κατοχής

ΕΘΝΟΣ: Εφιάλτης από 117.000 κατασχέσεις

Η ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ: Εξοφλήσεις ληξιπρόθεσμων με δύσκολες προϋποθέσεις

Η ΒΡΑΔΥΝΗ: Αυθαίρετα, οι 5 άξονες του νέου νόμου

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: Λουκέτο σε 3 ΑΕΙ

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: Χιονοστιβάδα παραιτήσεων στις Ενοπλες Δυνάμεις

Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ: Εισαγγελείς των Αθλίων

«Πλήρη επιβεβαίωση των δημοσιευμάτων του "Ριζοσπάστη" για τις προθέσεις της ΕΕ και των κυβερνήσεων στα κράτη - μέλη να σφίξουν τον κλοιό στο εργατικό λαϊκό κίνημα, με πρόσχημα τον "εξτρεμισμό", συνιστά η χτεσινή δήλωση του κυβερνητικού εκπροσώπου για την απροκάλυπτη επίθεση των ΜΑΤ σε βάρος εκπροσώπων ταξικών σωματείων και Ομοσπονδιών στο υπουργείο Εργασίας. Είπε επί λέξει ο Σ. Κεδίκογλου: "Η βία σε κάθε της μορφή πρέπει να αποδοκιμάζεται, όχι μόνο στα λόγια, αλλά και έμπρακτα (...) Οσοι υιοθετούν πρακτικές βίας στα πλαίσια ανταγωνισμών εξτρεμισμού, βρίσκουν απέναντί τους την κοινωνία, που αντιλαμβάνεται πλήρως τα κίνητρά τους. Τέτοιου είδους φαινόμενα δεν πρόκειται να γίνουν ανεκτά από την κυβέρνηση"».

«Η χρήση του όρου "εξτρεμισμός" από την κυβέρνηση, για να περιγράψει μια δίκαιη εργατική κινητοποίηση, οργανωμένη από εκπροσώπους μαζικών φορέων του κινήματος, με γνωστά τα ονόματα και τις ιδιότητές τους, δεν είναι καθόλου τυχαία. Πολύ περισσότερο, δεν είναι τυχαίο ότι μπαίνει στο λεξιλόγιο της κυβέρνησης μια μέρα μετά τη "διάσκεψη υψηλού επιπέδου" που διοργάνωσε στις Βρυξέλλες η Κομισιόν, για να συζητηθούν τα συμπεράσματα από τις μελέτες που έκανε για λογαριασμό της ΕΕ το "Δίκτυο ευαισθητοποίησης για τη ριζοσπαστικοποίηση". Τι στόχο είχε η διάσκεψη και τι σκοπούς υπηρετούν δίκτυα όπως αυτό; Την απάντηση την έδωσε η πολιτική προϊστάμενος του δικτύου, η επίτροπος αρμόδια για θέματα δικαιοσύνης. Ούτε λίγο, ούτε πολύ, είπε ότι ο ριζοσπαστισμός οδηγεί στο βίαιο εξτρεμισμό και αυτός στην τρομοκρατία (...) Συνδέοντας το ριζοσπαστισμό με τον εξτρεμισμό και την τρομοκρατία, βάζουν στο στόχαστρο εργαζόμενους, νεολαίους και άλλους πρωτοπόρους αγωνιστές, που πρωτοστατούν στις διεκδικήσεις του λαού με στόχους πάλης που αμφισβητούν το σύστημα, τις καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής».

«Με το χτεσινό της χτύπημα, η κυβέρνηση αποκαλύφθηκε. Οπως αποκαλύφθηκε επίσης ότι η επίθεση σε βάρος των εργαζόμενων είναι σχεδιασμένη και ενιαία στα κράτη - μέλη της ΕΕ, που βλέπουν στους ριζοσπαστικούς λαϊκούς αγώνες τη μεγαλύτερη απειλή για τα μονοπώλια, τη δικτατορία των οποίων υπηρετεί η λυκοσυμμαχία, οι κυβερνήσεις και τα κόμματά της. Γι' αυτό φτιάχνουν βήμα - βήμα το ιδεολογικό, πολιτικό και νομικό πλαίσιο, με το οποίο θα συκοφαντείται, θα χτυπιέται και τελικά θα ποινικοποιείται κάθε άποψη και κινητοποίηση που αμφισβητεί την καπιταλιστική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής, θα παλεύει να την ανατρέψει. Ο λαός πρέπει να βρίσκεται σε διαρκή επαγρύπνηση. Το φόβο του έχουν, γι' αυτό και προσπαθούν με κάθε τρόπο να τον αφοπλίσουν» (από τον ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ).