ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Η Υγεία του λαού στο απόσπασμα

Στην Πάρο, το Κέντρο Υγείας έχει σχεδόν κατεβάσει ρολά, αφού δεν έχει ούτε γενικό γιατρό, ούτε νοσηλευτές, ούτε καν παιδίατρο για τα 2.500 παιδιά Πάρου - Αντίπαρου. Στους Λειψούς, η διάγνωση γίνεται ακόμη και μέσω τηλεφώνου όταν απουσιάζει ο μοναδικός γιατρός του νησιού, ενώ ακόμη και για μια απλή εξέταση αίματος οι κάτοικοι πρέπει να ταξιδεύουν στα μεγαλύτερα νησιά. Στη Λέσβο, ένας άνθρωπος έχασε τη ζωή του, επειδή το μοναδικό ασθενοφόρο του νησιού παραμένει ακινητοποιημένο λόγω έλλειψης οδηγού. Στην Ιεράπετρα της Κρήτης γίνονται κινητοποιήσεις ενάντια στο κλείσιμο του νοσοκομείου που συνεχώς συρρικνώνεται σε ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό.

Καθημερινά, χιλιάδες άνθρωποι και παιδιά κινδυνεύουν με επιβάρυνση της υγείας τους, ή να χάσουν τη ζωή τους ή και πεθαίνουν επειδή δεν έχουν καμία δωρεάν πρόσβαση σε δημόσιες υπηρεσίες και δομές. Το μόνο «φάρμακο» που μπορεί να σώσει κάποιον είναι να έχει τα χρήματα να αγοράσει υπηρεσίες Υγείας, τη μεταφορά του στις δομές, τη θεραπεία και τα φάρμακα, ενώ ο ιδιωτικός τομέας Υγείας γιγαντώνεται και ο δημόσιος εμπορευματοποιείται πλήρως. Ο ΕΟΠΥΥ έχει τεράστια χρέη και δεν μπορεί να ανταποκριθεί στην παροχή υπηρεσιών Υγείας στους ασφαλισμένους. Τα νοσοκομεία συγχωνεύονται και συρρικνώνονται. Αυτή η πραγματικότητα, όμως, δεν είναι αντικειμενική. Δεν υπάρχει έλλειψη επιστημόνων, γιατρών, νοσηλευτών. Ούτε αδυναμία εκσυγχρονισμού και επέκτασης των υποδομών και του τεχνολογικού εξοπλισμού. Αλλά στο όνομα του «νοικοκυρέματος» των οικονομικών του κράτους παύουν να καλύπτουν τις ανάγκες του πληθυσμού για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.

Το αντίθετο, όμως, γίνεται. Λειτουργούν ελάχιστα εργαστήρια του ΙΚΑ λόγω έλλειψης αντιδραστηρίων και δίνονται οι εξετάσεις στα ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα με χαράτσωμα ασφαλισμένων και ΕΟΠΥΥ. Αυτό δεν είναι «οικονομία» για τα Ταμεία, κοστίζει περισσότερο. Δίνονται διάφοροι τομείς των νοσοκομείων σε επιχειρηματίες (φύλαξη, καθαριότητα, σίτιση) πληρώνοντας περισσότερα στον εργολάβο, όμως είναι συνειδητή επιλογή να ενισχύονται οι επιχειρηματικοί όμιλοι. Είναι συνειδητή επιλογή να απαλλαγεί το κράτος από το «βάρος» της Υγείας - Πρόνοιας, να μειωθεί το μη μισθολογικό κόστος των εργαζομένων και μέσω της υποβάθμισης των δημόσιων υπηρεσιών Υγείας να ευνοηθούν οι επενδύσεις σε αυτόν τον κερδοφόρο τομέα. Τα περισσότερα μέτρα που παίρνονται σήμερα έχουν σχεδιαστεί από προχτές, όπως η αυτοτελής λειτουργία των νοσοκομείων με δικά τους έσοδα, το ταξίμετρο στα ασθενοφόρα του ΕΚΑΒ, που τα κόμιστρα θα επιβαρύνουν τον ασθενή ή τα ασφαλιστικά Ταμεία, το «άνοιγμα» της αγοράς της Υγείας για επενδύσεις.

Επομένως, αυτή η πολιτική πηγάζει από την πολιτική της ΕΕ και των κυβερνήσεων, πολιτική συνύπαρξης του δημόσιου τομέα Υγείας και της επιχειρηματικής δραστηριότητας, ακριβώς για να ενισχύεται το εμπόριο, η αγοραπωλησία, οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι. Αυτή η πολιτική και αυτή η οικονομία «κόβουν τα πόδια» της προόδου που θα μπορούσε να σημειωθεί, αν αξιοποιούνταν η επιστήμη, η τεχνολογία και το ανθρώπινο δυναμικό προς όφελος των κοινωνικών αναγκών. Οι δημόσιες δομές θα επεκτείνονταν, αντί να συρρικνώνονται γιατί οι ανάγκες όχι μόνο πολλαπλασιάζονται, αλλά πολλαπλασιάζονται και οι δυνατότητες να ικανοποιηθούν. Πρέπει να γίνει αντικείμενο σκέψης και συζήτησης στα σωματεία και τις Λαϊκές Επιτροπές, πώς γίνεται να έχουμε τέτοια αλματώδη ανάπτυξη της επιστήμης και της τεχνολογίας και σήμερα να κινδυνεύουν ανθρώπινες ζωές λες και ζούμε στο Μεσαίωνα. Και οργάνωση παλλαϊκού αγώνα για αποκλειστικά δημόσιο δωρεάν σύστημα Υγείας.

Η κυβερνητική αλαζονεία πάει χέρι - χέρι με τη δημοσιογραφική ανοησία

Παπαγεωργίου Βασίλης

Πέφτουν το ένα μετά το άλλο τα «κάστρα» του ΚΚΕ, η Χαλυβουργία, η «Κόκκινη ΠΝΟ», τα αγροτικά μπλόκα δεν τολμούν να κινηθούν σε τροχιά σύγκρουσης με τα ΜΑΤ.

Μπροστά στα ΜΑΤ και την πολιτική της «μηδενικής ανοχής» που εφαρμόζει το Μέγαρο Μαξίμου, το ΚΚΕ οδηγείται σε συνδικαλιστική και κοινωνική ήττα.

Αυτά γράφει κάποιος κ. Γιάννης Γεωργίου στον «Ελεύθερο Τύπο της Κυριακής». Ισως η εφημερίδα δεν πρόλαβε να πάρει το «σκονάκι» περί απαγόρευσης της απεργίας.

Βεβαίως, υπάρχουν και τα έκτακτα στρατοδικεία και οι δολοφονίες εργατών στις απεργιακές κινητοποιήσεις και πολλά ακόμα που διαθέτει το οπλοστάσιο της δικτατορίας των μονοπωλίων.

Μόνο που ο συντάκτης και τα επιτελεία «ξεχνούν» ότι η ταξική πάλη δεν καθορίζεται από τα «διατάγματα των ανωτέρων», αλλά από τις ανάγκες της ζωής των εργατών και τη συσσωρευμένη αγανάκτηση από την καπιταλιστική εκμετάλλευση και βαρβαρότητα.

Μπορεί οι μονοπωλιακοί όμιλοι και το πολιτικό τους προσωπικό, μπροστά στο κυνηγητό του κέρδους να τυφλώνονται και να τολμούν τις πιο παράλογες και παράτολμες ενέργειες, η εργατική τάξη όμως δεν πρόκειται να αυτοκτονήσει. Η Ιστορία δεν κρίνεται από τη διάρκεια ορισμένων μηνών.

Σε ό,τι αφορά το ΚΚΕ, ας μην ανησυχούν. Τον ξέρει καλά το δρόμο. Τον έχει περπατήσει πολύ καλά, έχει διδαχτεί αρκετά και δεν πρόκειται να ξεστρατίσει ούτε σπιθαμή. Θα είναι πάντα, και κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες, μπροστάρης στους ταξικούς αγώνες.

Για την ώρα, οι μόνες ιδέες που έχουν ηττηθεί κατά κράτος είναι αυτές που κηρύσσουν τη συνύπαρξη κεφαλαίου κι εργατών, είτε με το βούρδουλα, είτε με το καρότο. Οι ιδέες που ευαγγελίζονται τον εξανθρωπισμό του καπιταλισμού. Και όπως λέει ο Μπρεχτ: «Η αστυνομία απαγορεύει την αλήθεια και οι εφημερίδες πληρώνουν καλά το ψέμα». Μόνο που η αλήθεια δεν μπορεί να φυλακιστεί.

Στυλοβάτες της στρατηγικής του κεφαλαίου

«Εύχομαι να ήταν μια γκάφα ολκής. Διότι αν υπάρξει η παραμικρή υπόνοια ότι ήταν ο "λαγός" και έρχονται τέτοια πράγματα, καταλαβαίνετε ότι θα γίνει μια οδυνηρή πραγματικότητα αυτό που λέμε ότι πλησιάζει μια έκρηξη κοινωνική». Αντάξια της ιστορίας και του ρόλου που παίζει για να περάσουν τα σχέδια της εργοδοσίας για άγριο ξεζούμισμα και υποταγή της εργατικής τάξης είναι το επαίσχυντο σχόλιο που έκανε χτες (στο «vima fm») ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ για τις δηλώσεις του γγ του υπουργείου Οικονομικών. Αντί να σημάνουν συναγερμό και να οργανώσουν την πάλη των εργαζομένων κόντρα στην προδιαγεγραμμένη νέα σφαγή του κατώτατου μισθού, η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ και ο Γ. Παναγόπουλος επιλέγουν να κάνουν αυτό που κάνουν πάντα: Να εξωραΐσουν τη στρατηγική του κεφαλαίου και να καλλιεργήσουν αυταπάτες στους εργαζόμενους συνεισφέροντας ουσιαστικά την υποταγή τους σ' αυτήν. Αυτό κάνει στην πραγματικότητα ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ όταν χαρακτηρίζει «γκάφα» τη δήλωση του κυβερνητικού αξιωματούχου και αμφισβητεί ότι είναι «λαγός», ενώ γνωρίζει πολύ καλά ότι η θέση που εξέφρασε ο Γ. Μέργος μόνο «προσωπική» ή «γκάφα» δεν είναι. Αντίθετα, αποτελεί άμεση επιδίωξη των εγχώριων επιχειρηματικών ομίλων και των ξένων δανειστών και μάλιστα έχει προσλάβει τη μορφή της μνημονιακής δέσμευσης. Στο τρίτο μνημόνιο αναφέρεται ξεκάθαρα ότι «το πρώτο τρίμηνο του 2014 η κυβέρνηση θα αναθεωρήσει το σύστημα του κατώτερου μισθού με σκοπό πιθανές βελτιώσεις πάνω στην απλότητά του και την αποτελεσματικότητα στην προώθηση της απασχόλησης και της μάχης έναντι της ανεργίας και την βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας»... Η κυβέρνηση ποτέ δεν έχει κρύψει ότι συνδέει τον κατώτατο μισθό με την ανταγωνιστικότητα και την ανάκαμψη της κερδοφορίας του κεφαλαίου, ούτε την αποφασιστικότητά της να κάνει ό,τι χρειάζεται στην κατεύθυνση αυτή. Τώρα προετοιμάζει το έδαφος... Η τοποθέτηση του προέδρου της ΓΣΕΕ επιβεβαιώνει για πολλοστή φορά ότι η κυβέρνηση και η πλουτοκρατία έχουν σταθερούς συμμάχους και στυλοβάτες στο συνδικαλιστικό κίνημα, τους οποίους όμως πρέπει να αποτινάξουν από το σβέρκο τους οι εργαζόμενοι.

Στον καιάδα...

Το 90% και πλέον των μέχρι πρότινος ωφελούμενων ηλικιωμένων από το πρόγραμμα Βοήθεια στο Σπίτι (ΒσΣ) μένει εκτός του νέου προγράμματος «Κατ' Οίκον φροντίδα Συνταξιούχων». Τα στοιχεία είναι τραγικά. Μόλις 1.600 είναι οι αιτήσεις που έχουν κατατεθεί, καθώς τα κριτήρια που τίθενται είναι τέτοια που ουσιαστικά αφήνουν στην τύχη τους χιλιάδες ηλικιωμένους και ανήμπορους που υπολόγιζαν στην περιορισμένη, έστω βοήθεια, του ΒσΣ. Στο μεταξύ, τα χρήματα για την εκτέλεση του νέου προγράμματος είναι στα ταμεία του ΙΚΑ, αφού θυμίζουμε ότι με βάση το νόμο, το «Κατ' Οίκον Φροντίδα Συνταξιούχων» χρηματοδοτούν οι ίδιοι οι ασφαλισμένοι. Ακόμα κι αυτοί οι λίγοι «τυχεροί» ηλικιωμένοι που πληρούσαν τα ασφυκτικά κριτήρια του νόμου, στο μέλλον δεν αποκλείεται να κληθούν να πληρώνουν για τις όποιες υπηρεσίες τους παρέχονται, αφού το «Κατ' οίκον φροντίδα Συνταξιούχων», θα μπορούν να υλοποιούν και ιδιώτες.