Εχουν λαλήσει εκεί στον ΣΥΡΙΖΑ, ή, το 'χουν ρίξει στην τρελή κι όπου τους κάτσει; Μετά το χαρακτηρισμό του ΚΚΕ ως «μαοϊκό, τροτσκιστικό και σταλινικό» ταυτόχρονα, τώρα μιλάνε και για «ΕΕ με μοντέλο κινέζικου καπιταλισμού».

Το πραγματικό πρόβλημα που έχουν να αντιμετωπίσουν είναι μια παγκόσμια βαθιά συγχρονισμένη καπιταλιστική κρίση που βυθίζει στη βαρβαρότητα τους λαούς κι απέναντι στην οποία η σοσιαλδημοκρατία, την οποία έχουν ερωτευτεί (όπως εξάλλου και η Παγκόσμια Τράπεζα), αντιτείνει το όραμα να ζουν οι άνθρωποι με κάτι περισσότερο από 1,25 δολάρια τη μέρα.

Την ώρα που στο σύνολο της ΕΕ αυξάνεται η αμφισβήτηση της ίδιας της ΕΕ, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι υποχρεωμένος από τη μια να υπερασπιστεί την ένωση των μονοπωλίων κι από την άλλη να δείξει τους «κακούς» όχι στο ίδιο το σύστημα αλλά στη στρεβλή διαχείρισή του. Ετσι ακροβατεί (για να είμεθα και κόσμιοι στας εκφράσεις μας).

«Ενας άλλος (καπιταλιστικός) κόσμος είναι εφικτός» διακήρυσσαν στα διάφορα φόρουμ. Τους δικαιώνει πλέον και η Παγκόσμια Τράπεζα, ο πρόεδρος της οποίας υιοθέτησε το σύνθημα δίνοντάς του και περιεχόμενο: Ζωή με δύο δολάρια τη μέρα κι έξω φτώχεια...

Ευτυχώς η δημοκρατία επελαύνει: Καθότι καφές και δημοκρατία πάνε μαζί η «Vivartia» βάζει τον καφέ και οι πολυεθνικές που έχουν μοιράσει σε κομμάτια τη Λιβύη β(ι)άζουν τη δημοκρατία.

Οι εφημερίδες που αναπαρήγαγαν την προχτεσινή συνέντευξη του Στρατούλη ελέγχονται για λογοκρισία. Ο άνθρωπος δε ζήτησε μόνο «ενότητα των αριστερών» της Ευρώπης, είπε και ότι περιμένει από τις «διεργασίες» στο ΚΚΕ να συμβάλουν σ' αυτήν την ενότητα, που, όπως εξήγησε, θα δώσει - η ενότητα - τη δυνατότητα στον ΣΥΡΙΖΑ να κυβερνήσει. Κατανοητή η αναμονή του Στρατούλη. Καθένας με τον πόνο του...

Πρωτοφανή, γράφουν, τα κέρδη της αμερικάνικης στεγαστικής τράπεζας, μετά από μια «ένεση» 59 δισ. δολαρίων από το κρατικό ταμείο. Κάτι τέτοια διαβάζει ο Σταθάκης του ΣΥΡΙΖΑ και οργανώνει την επόμενη επίσκεψη στη μητρόπολη για απόκτηση τεχνογνωσίας.

«Μισθωτή απασχόληση» είναι και η απασχόληση μιας ώρας. «Θέσεις εργασίας» είναι και αυτές για την «απόκτηση εργασιακής εμπειρίας», όπου ο καπιταλιστής πριμοδοτείται με τζάμπα εργάτες. Αναγκαίες οι διευκρινίσεις για την ανάγνωση των στατιστικών της ΕΕ για την ανεργία, από τις οποίες προκύπτει ότι και στην ανάπτυξη και στην ύφεση το σύστημα παράγει ανεργία όπως κι αν τη βαφτίζει. Απλά στην κρίση γίνεται χιονοστιβάδα. Είναι σαν τον πόλεμο και την ειρήνη τους. Ταξικός πόλεμος σε κάθε περίπτωση.

Παραλίγο να μείνουμε με την απορία αν τελικά θα ξημέρωνε με κυβέρνηση ή όχι. Μέγας, λέει, ο χαμός για το χαράτσι της ΔΕΗ στο οποίο και οι τρεις συμφωνούν αλλά ο καθένας θέλει διαφορετικό τρόπο. Οπως είπε και ο πρόεδρος Βαγγέλης μένουν 50 βδομάδες ως τις ευρωεκλογές και δεν μπορούμε να πάμε με τέτοια εκκρεμότητα. Γι' αυτό θα συμφωνούσαν με αστερίσκους.

Παρά τη συνέντευξη που έδωσε ο πρόεδρος Τσίπρας, με τις εθνοσωτήριες αναφορές, άγνωστες παρέμεναν ως αργά οι θέσεις των υπολοίπων του ΣΥΡΙΖΑ (φίλων και παρατρεχάμενων) καθώς έχουν κι άλλες ασχολίες: γράφουν και ξαναγράφουν για το Συνέδριο του ΚΚΕ. Ειδικά εκείνοι που ακόμα δεν έχουν χωνέψει ότι ηττήθηκαν το 1991 όταν επιχείρησαν τη διάλυση του ΚΚΕ. Από κοντά και κάτι νεόκοποι που το 'ριξαν στις αλχημείες. Οπως μας πληροφορεί η «Αυγή» ένας απ' αυτούς εκτιμά ότι το 1/3 των μελών του ΚΚΕ διαφωνεί. Στοιχεία δεν παραθέτει, αλλά παραδίπλα σ' ένα απ' τα site - κατά Πάντειο μεριά - που επιχειρεί καιρό τώρα να ηγηθεί του ηλεκτρονικού φραξιονισμού βρήκαμε κάτι λογαριασμούς: Δεν μετράνε, λέει, όσα στελέχη πήραν μέρος στον προσυνεδριακό διάλογο γιατί είναι «ηγεσία», δεν μετράνε κι όσοι έχουν εκλεγεί σε όργανα προσυνεδριακά, γιατί είναι «της ηγεσίας». Δεν μετράνε κι όσοι συμφωνούν με τα προσυνεδριακά κείμενα γιατί συμφωνούν από συνήθεια. Η πραγματική εικόνα, λέει, προκύπτει από τη διαίρεση όσων έκαναν κριτικές παρατηρήσεις με αυτούς που διαφώνησαν.

Πώς το 'λεγε το τραγούδι; Το γαρ πολύ της θλίψεως γεννά παραφροσύνη;

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: ΠΡΟΤΑΣΗ ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ ΚΚΕ για ανακούφιση των λαϊκών οικογενειών

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: Βόμβα από τρόικα στις συντάξεις του ΟΑΕΕ

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Αναζήτηση συμφωνίας σε βαρύ κλίμα

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Δύσκολες εξετάσεις για 8,8 δισ. ευρώ

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ: Τρελές «ιδέες» για το χαράτσι

ΤΑ ΝΕΑ: Ακροβασίες και παζαρέματα

Η ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ: Εξι ανοιχτά μέτωπα αλλαγών στο παρά πέντε της τρόικας

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: Νάρκη στο Μνημόνιο 2

Η ΑΥΓΗ: Τελειώνουν τα ψέματα

Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ: Δηλητήριο στη φλέβα

ΕΘΝΟΣ: Νόμος φωτιά για 2.000 επίορκους του δημοσίου

«Το τελευταίο διάστημα, με αφορμή και ορισμένα γκάλοπ, καταγράφεται μια τάση αμφισβήτησης της ΕΕ στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες - μέλη. Το ξεθώριασμα της λυκοσυμμαχίας στα μάτια ολοένα και περισσότερων λαϊκών ανθρώπων, είναι θετική εξέλιξη, σπάει τη βιτρίνα που με προπαγάνδα έχτιζαν τα προηγούμενα χρόνια τα αστικά κόμματα και ταυτόχρονα κλονίζει αυταπάτες για το χαρακτήρα της ιμπεριαλιστικής Ενωσης. Από τα ελληνικά κόμματα, μόνο το ΚΚΕ έλεγε πάντα ότι η Ευρωένωση δεν είναι το «κοινό σπίτι» των λαών, αλλά μια ένωση των μονοπωλίων, που επιτίθεται ενιαία στα λαϊκά δικαιώματα για να ενισχύσει τις πολυεθνικές. Ολα τα άλλα κόμματα εκθείαζαν την ΕΕ, την παρουσίαζαν σαν μονόδρομο και κατηγορούσαν το ΚΚΕ ότι θέλει τη χώρα στην απομόνωση».

«(...) Για να μπορέσει όμως ο λαός να ξεφύγει από τη μιζέρια που του επιφυλάσσει η ενσωμάτωση της Ελλάδας στην ΕΕ, δεν αρκεί να είναι "ευρωσκεπτικιστής", όπως προσπαθούν να του προσάψουν οι αστικές δυνάμεις και ο ΣΥΡΙΖΑ. Πρέπει να αντιπαλέψει την ΕΕ στην καρδία της, που δεν είναι άλλη από την εξουσία των μονοπωλίων στη χώρα του. Τον "ευρωσκεπτικισμό" τον καλλιεργούν ακόμα και μερίδες του κεφαλαίου, που θέλουν ο λαός να σηκώσει τις δικές τους, ξένες γι' αυτόν σημαίες. Μόλις πρόσφατα ο πρόεδρος των Ελλήνων βιομηχάνων καλούσε στη χάραξη "εθνικής πολιτικής" για την οικονομία, αφήνοντας ανοιχτό να οδηγηθεί η χώρα ακόμα και εκτός ευρώ. Σήμερα υπάρχουν στην Ελλάδα και σε όλη την Ευρωζώνη μερίδες της πλουτοκρατίας που έχουν συμφέρον από την επιστροφή στα εθνικά νομίσματα. Τέτοιοι είναι στη χώρα μας οι εφοπλιστές, οι επιχειρηματίες του τουρισμού και άλλοι (...) ο ΣΥΡΙΖΑ ψιθυρίζει "όχι στο ευρώ με κάθε θυσία", χωρίς όμως να αμφισβητεί τις στρατηγικές επιλογές της ντόπιας πλουτοκρατίας».

«(...) ο λεγόμενος "ευρωσκεπτικισμός" δε διαμορφώνει από μόνος του προϋποθέσεις για θετικά βήματα στη λαϊκή συνείδηση, αφού μπορεί εύκολα να ενσωματωθεί και να υποταχθεί στις επιδιώξεις μερίδων της πλουτοκρατίας για έξοδο μιας χώρας από την Ευρωζώνη, όχι όμως και από την ΕΕ, ή για έξοδο από την ΕΕ και την Ευρωζώνη, με ταυτόχρονη προσκόλληση σε ένα άλλο ιμπεριαλιστικό κέντρο. Η πάλη του λαού θα γίνεται πιο αποτελεσματική και θα ανοίγει δρόμους, όσο η αντίθεση στην ΕΕ - Ευρωζώνη αποκτά αντιμονοπωλιακά - αντικαπιταλιστικά χαρακτηριστικά. Οσο η πάλη στο εθνικό πεδίο βάζει στην ημερήσια διάταξη την ανατροπή της αστικής εξουσίας, για αποδέσμευση από την ΕΕ με λαϊκή εξουσία» (από τον ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ).