Το σίγουρο πάντως είναι ότι παρά την προσπάθεια που καταβάλλει η διοίκηση του Οργανισμού να εμφανιστεί ως «μεγαλόψυχη», δεν μπορεί με δωρεές να ξεπλύνει τις «αμαρτίες» της όπως το γεγονός ότι το 2005 απολύθηκαν 5.000 εργαζόμενοι με το πρόγραμμα των «οικειοθελών» αποχωρήσεων. Το 2013 άλλοι 1.800 εργαζόμενοι απολύθηκαν με το ανάλογο πρόγραμμα. Το 2011 η «COSMOTE» απέλυσε 300 εργαζόμενους. Στην «e-value» οι εργαζόμενοι δουλεύουν για 200 και 300 ευρώ με ελαστικές μορφές, με επινοικιαζόμενη εργασία, πίεση και εντατικοποίηση. Με τις πλάτες της Ομοσπονδίας πέτυχαν Συλλογική Σύμβαση Εργασίας με μείωση μισθών.
«Εταιρείες σαν τον ΟΤΕ, τις Cosmote, Wind, Vodafone, Forthnet. κτλ., τόσο στον κλάδο όσο και συνολικότερα, είναι αυτοί που ευθύνονται για τη δυστυχία χιλιάδων, εκατοντάδων παιδιών τόσο στην Ελλάδα αλλά και παγκόσμια. Αυτοί, αγκαζέ με τις κυβερνήσεις τους και τα κόμματά τους, που μπροστά στα κέρδη τους δεν υπολογίζουν ανθρώπινες ζωές. Πρώτα μας ξεζουμίζουν για να βγάλουν κέρδη, μετά μας πετάν στη φτώχεια και στην ανεργία και ύστερα μας πετάνε και ένα ξεροκόμματο για το ξεκάρφωμα! "Να σε κάψω Γιάννη, να σε αλείψω λάδι"», υπογραμμίζει χαρακτηριστικά το Συνδικάτο Εργατοϋπαλλήλων Τηλεπικοινωνιών - Πληροφορικής Ν. Αττικής.
«Ο υποτακτικός της Μέρκελ, Σαμαράς, δε λέει λέξη για τα δισεκατομμύρια που αποδεδειγμένα μας οφείλουν οι Γερμανοί. Η Χρυσή Αυγή αντιπροτείνει τον συμψηφισμό του εξωτερικού μας χρέους με το κατοχικό δάνειο, ώστε να κοπεί η φόρα σε όσους ορέγονται τον ελληνικό ορυκτό πλούτο και στοχεύουν στη διάλυση της οικονομίας μας» κραυγάζει η νεοναζιστική Χρυσή Αυγή. Κι αν υπάρχει μια αλήθεια σε όσα λέει, υπάρχουν και πολλές άλλες που κρύβει μπας και κρύψει το βαθιά αντιλαϊκό της χαρακτήρα. Οτι το ίδιο ξεπουλημένα είναι τα φασιστοειδή με τους υπόλοιπους εκπροσώπους του σάπιου καπιταλιστικού κόσμου. Εξ ου και οι χρυσαυγίτες έχουν ζητήσει επανειλημμένα ο ορυκτός πλούτος Κύπρου και Ελλάδας να καταλήξει σε μεγαλοκαρχαρίες.
Με σειρά αναρτήσεων στην ιστοσελίδα τους, οι χρυσαυγίτες έχουν αποφανθεί π.χ. ότι: «Σε άμεση διαδικασία τιτλοποίησης των κοιτασμάτων οδεύει η Κύπρος (...) η Λευκωσία φαίνεται ότι προχωρά στην τρίτη επιβεβαιωτική γεώτρηση των κοιτασμάτων μέσα στο επόμενο άμεσο χρονικό διάστημα. Φυσικά η γεώτρηση θα γίνει από την εταιρεία Noble (σ.σ. οι τάχα πατριώτες διαφημίζουν ανερυθρίαστα αμερικανική πολυεθνική που διατηρεί γραφεία ακριβώς απέναντι από την αμερικανική πρεσβεία στη Λευκωσία...). Χρειάζονται τρεις γεωτρήσεις για να προσδιοριστεί το εύρος ενός κοιτάσματος και να καταστεί δυνατή η τιτλοποίησή του δηλαδή η έκδοση ομολόγων με αντικείμενο το περιουσιακό στοιχείο του κράτους (...) Η τρίτη γεώτρηση και η έναρξη τιτλοποίησης των κοιτασμάτων έπρεπε να είχε γίνει εδώ και αρκετό καιρό. Από τη στιγμή που υπάρχει επιβεβαίωση και πιστοποιηθούν τα κοιτάσματα μπορούν να ανακηρυχθούν εμπορεύσιμα και θα έχουν μια συγκεκριμένη αξία. Τα ίδια φυσικά, ισχύουν και για την Ελλάδα»...
...Δίχως τσίπα, πίσω από περίτεχνους όρους («τιτλοποίηση», «ομόλογα», «εμπορεύσιμα»), αβαντάροντας ανοιχτά πολυεθνικές, ζητούν καθαρά το ξεπούλημα του πλούτου του λαού σε όποιον μεγαλοκαρχαρία έχει δυο δεκάρες να δώσει, και να τον αγοράσει για ίδιον όφελος.
Σε ό,τι αφορά το χρέος του μεγάλου κεφαλαίου που έχουν φορτώσει στον ελληνικό λαό, συμψηφισμό ενός μέρους του ζητά η Χρυσή Αυγή. Το υπόλοιπο (επίσης μεγάλο) το αφήνει να το πληρώσει πάλι ο λαός. Εξ ου και στο «επικαιροποιημένο πολιτικό πρόγραμμά» τους τα φασιστοειδή ζητούν διαγραφή μόνο εκείνου του κομματιού του χρέους που θα κριθεί «παράνομο» και «επαχθές» (αντικειμενικά ό,τι δεχτούν και οι ξένοι δανειστές και οργανισμοί ότι είναι τέτοιο). Λες και τα πλατιά λαϊκά στρώματα καρπώθηκαν το υπόλοιπο. Ωστόσο, τα καταδικάζει να το αποπληρώσουν προς τέρψη μεγαλοτραπεζιτών, «επενδυτών», κάθε είδους κορακιών των «αγορών». Επιπλέον, αναγνωρίζει όλα τα χρέη, επίσης υπέρογκα, έως το 1973: «Η Χρυσή Αυγή προτείνει (...) διαγραφή του παράνομου και επαχθούς χρέους της χώρας (...) Η Χρυσή Αυγή στοχεύει στον άμεσο λογιστικό έλεγχο του δημοσίου χρέους και όλων των δανειακών συμβάσεων από το 1974 μέχρι σήμερα (...) θα προκύψει επισήμως ποιο μέρος του χρέους είναι παράνομο και επαχθές, το οποίο και το κράτος μας θα αρνηθεί να αποπληρώσει».
Στην πραγματικότητα βάζει το λαό να πληρώσει το χρέος των μεγαλοεπιχειρηματιών και μετά το «παίζει» τάχα φιλολαϊκή και αντιμνημονιακή. Ο λαός να αποκαλύπτει τις βρωμιές της παντού, να την καταγγέλλει και απομονώνει σε κάθε ευκαιρία.