Πουθενά βεβαίως στην πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ δεν γίνεται έστω και μνεία των αντιασφαλιστικών νόμων που επιβλήθηκαν τα τελευταία τουλάχιστον χρόνια, τίποτα για την αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, τις περικοπές στις παροχές των Ταμείων, την υποβάθμιση της Πρόνοιας και της Υγείας που κάλυπταν τα ασφαλιστικά ταμεία και αφαιρέθηκαν βίαια, με θύματα εκατομμύρια ασφαλισμένους και συνταξιούχους. Τίποτα για την κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει τα Ταμεία εξαιτίας και της τεράστιας έλλειψης προσωπικού. Η μόνη αναφορά ήταν στη μείωση των συντάξεων και αυτή περιορίστηκε σε μια υπόσχεση για «"φρένο" στις μειώσεις» και «σταδιακή αποκατάστασή τους με βάση τους ρυθμούς ανάκαμψης της οικονομίας», δηλαδή με βάση τους ρυθμούς αύξησης των κερδών της πλουτοκρατίας. Αν η «ανάκαμψη» δεν έρθει, τότε προφανώς οι συντάξεις θα παραμείνουν στα Τάρταρα, εκεί που τις έριξαν οι «μνημονιακές κυβερνήσεις», για τις οποίες τόσα καταμαρτυρεί ο λαλίστατος ΣΥΡΙΖΑ. Η μήπως οι συνταξιούχοι θα περιμένουν τη «Δευτέρα Παρουσία» της καπιταλιστικής ανάκαμψης, όποτε αυτή έρθει;

Ακόμα χειρότερα, το ζήτημα της Κοινωνικής Ασφάλισης, όπως προκύπτει και από τις προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ, ανάγεται εξολοκλήρου σε ζήτημα «έλλειψης πόρων» και εκεί εξαντλείται και η προτασιολογία του. Πλήρης αποσιώπηση ότι η Κοινωνική Ασφάλιση, δηλαδή οι συντάξεις, τα Ταμεία, η Υγεία, το φάρμακο, η περίθαλψη, είναι κοινωνικό δικαίωμα που τσακίζουν οι κυβερνήσεις που επέβαλαν τους αντιασφαλιστικούς νόμους. Δεν ξεφεύγει από την κυρίαρχη αντίληψη ότι το Ασφαλιστικό είναι κυρίως ζήτημα οικονομικό, βεβαίως έτσι εμφανίζεται, ως πρόβλημα «έλλειψης πόρων», αλλά καμιά αναφορά στις αιτίες. Είναι ακριβώς το ίδιο επιχείρημα της βιωσιμότητας που τόσα χρόνια επισείουν εθνικές κυβερνήσεις αλλά και η Ευρωπαϊκή Ενωση και με όχημα αυτό επέβαλαν τις αντιασφαλιστικές ανατροπές σε όλα τα κράτη - μέλη της ΕΕ. Ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει πως δεν βλέπει ότι και το Ασφαλιστικό, όπως όλα τα μεγάλα κοινωνικά προβλήματα, είναι πρωτίστως ζήτημα πολιτικό και συνεπώς ταξικό. Οτι τα Ταμεία ληστεύτηκαν από το κεφάλαιο, ότι σ' αυτό οδήγησε η πολιτική των κυβερνήσεων, άρα είναι ζήτημα και πεδίο ταξικής σύγκρουσης και αναμέτρησης, όπου κάποια τάξη κερδίζει και κάποια χάνει. Οτι προϋπόθεση για να αντιστραφεί η κατάσταση και στην Κοινωνική Ασφάλιση είναι μέσα από την πάλη τους οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα να επιβάλουν το δικό τους δίκιο. Δηλαδή: Να πληρώσουν κράτος και κεφάλαιο. Οτι εδώ φτάσαμε σήμερα όχι γιατί το ασφαλιστικό σύστημα ήταν φτωχό, αλλά γιατί κράτος και εργοδοσία λεηλάτησαν τα Ταμεία, μετέτρεψαν τις εισφορές των εργαζομένων σε κεφάλαιο για την καπιταλιστική μεταπολεμική ανάπτυξη, τις έκαναν επιχειρήσεις, τράπεζες και καράβια, τις οδήγησαν στον τζόγο, μέσα από τον οποίο βιομήχανοι και επιχειρηματίες άντλησαν φθηνά δάνεια και πολλές φορές «δανεικά και αγύριστα». Και όλα αυτά πολύ πριν δοθεί η χαριστική βολή με το «κούρεμα». Οτι, δηλαδή, ακόμα και τώρα, σε συνθήκες κρίσης, πόροι υπάρχουν, πλούτο οι εργαζόμενοι, οι αγρότες, οι αυτοαπασχολούμενοι παράγουν, το ζήτημα είναι ποιος τον ιδιοποιείται, ποιος τελικά τον κατέχει. Και δεν αναφέρεται σ' αυτά γιατί η πολιτική του υπηρετεί το σύστημα.

Αλλά ακόμα και σε αυτό το ζήτημα των πόρων, πάλι ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει στροφές γύρω από τον εαυτό του γιατί αρνείται να πει το βασικότερο: Να πληρώσει η μεγαλοεργοδοσία και το κράτος της. Γι' αυτό καταφεύγει σε ταχυδακτυλουργίες και προτείνει «Κοινωνική ρήτρα στα δημόσια έργα», που δήθεν θα επιβαρύνεται ο εργολήπτης, που όμως, όπως πάντα γίνεται, πάλι θα μετακυληθεί στα λαϊκά στρώματα (π.χ. διόδια), «Κοινωνική ρήτρα επί της δημόσιας ακίνητης περιουσίας», που προφανώς πρέπει να ιδιωτικοποιηθεί για να αποδώσει, όπως το ίδιο υποκρύπτει και με την πρόταση για «την αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου της χώρας». Τι μένει τελικά απ' όλες αυτές τις έκτακτες φορολογήσεις και «κοινωνικές ρήτρες»; Η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για «ειδικό φόρο συμμετοχής στα τυχερά παιχνίδια, λαχεία, προπό, καζίνο και πρόσθετο φόρο στις επιχειρήσεις τυχερών παιχνιδιών! Δηλαδή, οι συντάξεις να εξασφαλίζονται από τη ρουλέτα. Πράγματι, ο ΣΥΡΙΖΑ τίναξε την πολιτική μπάνγκα στον αέρα. Θα τρέμουν τώρα τα κόμματα της συγκυβέρνησης και το κεφάλαιο, από τις πολιτικές ρηξικέλευθες προτάσεις του!