ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Ντεκόρ στη φιέστα της παραπλάνησης

Γρηγοριάδης Κώστας

Στην επιχείρηση παραπλάνησης των νέων ανέργων, με τα γνωστά προγράμματα που χρόνια υλοποιούνται στην ΕΕ και τα οποία καταλήγουν να ενισχύουν τα ευρωπαϊκά μονοπώλια και να ανακυκλώνουν τους ανέργους, που στήθηκε χτες στο Βερολίνο, η καγκελάριος της Γερμανίας δεν είχε δίπλα της μόνο τους πρωθυπουργούς και τους υπουργούς Εργασίας των καπιταλιστικών κυβερνήσεων της Ευρωένωσης, αλλά και τους «νέους» της Συνομοσπονδίας των Ευρωπαϊκών Συνδικάτων. Στη συνάντηση της Μέρκελ με τους «νέους» της ΣΕΣ - όπως μας πληροφορεί η ΓΣΕΕ με δελτίο Τύπου - μετείχε και η Γραμματεία Νέων της ΓΣΕΕ, ο εκπρόσωπος της οποίας, όπως αναφέρεται στην ανακοίνωση, μίλησε για την ανάγκη αλλαγής πολιτικής και «στροφής στην ουσιαστική ανάπτυξη»!

Οπως, βέβαια, και η συνάντηση των αρχηγών κρατών στο Βερολίνο, έτσι και η συνάντηση των «νέων» της ΣΕΣ με την Μέρκελ δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια φιέστα για να κρατηθεί ζωντανή η αυταπάτη περί ενδιαφέροντος της ΕΕ για τους νέους ανέργους. Να συνεχίζει να δηλητηριάζει τις συνειδήσεις των νέων ανθρώπων ο μύθος για το «κοινωνικό πρόσωπο της ΕΕ», την ώρα που οι στρατηγικές της, μαζί και των εθνικών κυβερνήσεων που τις συναποφασίζουν, σκορπούν τον όλεθρο στη νέα γενιά και κάθε μέρα τους πετάνε στα αζήτητα της μεγάλης ευρωπαϊκής ουράς ανεργίας, που αριθμεί πάνω από 6 εκατομμύρια νέους ανέργους. Η τους χρησιμοποιεί με προγράμματα εργασίας ορισμένου χρόνου, δηλαδή με ημερομηνία λήξης και με μισθούς - ψίχουλα, που γίνονται μοχλός πίεσης για την καταβαράθρωση όλων των μισθών. Νερό σε αυτό το μύλο των απατηλών προσδοκιών ρίχνει η ΣΕΣ μαζί και η ΓΣΕΕ, που πίνουν νερό στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα των μονοπωλίων που λέγεται Ευρωπαϊκή Ενωση. Οσο για τη στροφή στην ανάπτυξη, τέτοια είχαμε και έχουμε στην ΕΕ, αλλά σε αυτή, όπως αποδείχτηκε και πριν και μετά την κρίση, δε χωράνε οι εργαζόμενοι και πολύ περισσότερο δε χωράνε ούτε οι νέοι της ΕΕ.

Οι υποτιθέμενες αποκαλύψεις για τις παρακολουθήσεις...

«Το να ανταγωνίζεσαι τους πολίτες ορισμένων εκ των στενότερων συμμάχων σου δεν είναι η πλέον υποσχόμενη στρατηγική για την αύξηση της διεθνούς ασφάλειας», γράφει η εφημερίδα «Νιου Γιορκ Τάιμς», σε χτεσινό κύριο άρθρο της, για τις παρακολουθήσεις διπλωματικών υπηρεσιών άλλων χωρών από την Υπηρεσία Εθνικής Ασφαλείας (NSA) των Ηνωμένων Πολιτειών.

Παράλληλα, όμως, χαρακτηρίζει «υπερβολική» την «οργισμένη αντίδραση» των Ευρωπαίων πολιτικών, καθώς και τις απειλές τους περί διακοπής των συνομιλιών για τη συμφωνία ελεύθερου εμπορίου ΕΕ - ΗΠΑ. Κι αυτό, όπως σημειώνεται, επειδή η πλειοψηφία των ευρωπαϊκών κρατών - μελών γνώριζαν επί μακρόν τις ικανότητες της NSA, ωστόσο οι απλοί Ευρωπαίοι πολίτες βρίσκονταν σε άγνοια, έως ότου το περιοδικό «Ντερ Σπίγκελ» δημοσίευσε τον αριθμό των ιδιωτικών κλήσεων, μηνυμάτων ηλεκτρονικού ταχυδρομείου και γραπτών μηνυμάτων που έλεγχε η NSA στην Ευρώπη κάθε μήνα.

Σύμφωνα με τη σύνταξη της εφημερίδας, θα ήταν απλοϊκό να θεωρεί κανείς ότι η εν λόγω στρατηγική κατασκοπείας εφαρμόζεται μόνο από την αμερικανική κυβέρνηση, όπως επίσης αφελές θα ήταν να θεωρεί κανείς ότι οι συμμαχικές υπηρεσίες πληροφοριών δεν ανταλλάσσουν δεδομένα που αφορούν τους πολίτες συμμαχικών χωρών και τα οποία κανονικά απαγορεύεται να συγκεντρώνουν για τους πολίτες της δικής τους χώρας.

Καταρχάς, παρά τα πονηρά κίνητρά τους, δεν έχουν καθόλου άδικο οι αρθρογράφοι των «Νιου Γιορκ Τάιμς» στις διαπιστώσεις τους. Πραγματικά, όλοι τώρα οι ηγέτες της Ευρώπης αλλά και της Τουρκίας και Ινδίας και άλλων καπιταλιστικών χωρών παριστάνουν πως έπεσαν απότομα από «κανένα ψηλό σύννεφο πλήρους άγνοιας» με το που δημοσιεύθηκαν κάποια στοιχεία για παρακολουθήσεις τόσο απλών πολιτών όσο και πολιτικών και διπλωματικών αποστολών ολόκληρων χωρών. Σιγά τις αποκαλύψεις και σιγά να μην ήταν κανένας απ' αυτούς που παριστάνουν τους «πεσμένους» που να μην ήξερε ή ακόμα και να μην επωφελούνταν άμεσα ή έμμεσα από την ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ των μυστικών υπηρεσιών.

... η υποκρισία και ο σάπιος καπιταλισμός

Μ' αυτό δεδομένο και ο Ομπάμα τους είπε ότι «οι παρακολουθήσεις όλων προς όλους είναι μια συνήθης διαδικασία των μυστικών υπηρεσιών». Με τον τρόπο του ήταν σαν να τους είπε «ουδέν νεώτερον και μεταξύ κατεργαραίων ειλικρίνεια». Χρόνια τώρα υπάρχει, για παράδειγμα, σχετική αρθρογραφία από τον «Ριζοσπάστη» και οι καλοθελητές, που και αυτοί ήταν πάντα καλοί γνώστες του τι γίνεται, μιλούσαν για συνωμοσιολογίες. Αρα, οι υποτιθέμενες αποκαλύψεις το μόνο που αποκαλύπτουν είναι την όξυνση των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων σε συνθήκες βαθιάς κρίσης, που κατά περίπτωση έχει και χτυπήματα «κάτω από τη ζώνη».

Ταυτόχρονα, βέβαια, παίζεται και ένα παιχνίδι νομιμοποίησης των παρακολουθήσεων και πιέζεται η λαϊκή γνώμη να συνηθίσει στην ιδέα πως δεν μπορεί να ζει χωρίς αυτές. Εδώ επανερχόμαστε στα κίνητρα του άρθρου των «Νιου Γιορκ Τάιμς», όπου με κυνισμό διαπιστώνει πως μια καλή εξέλιξη των πρόσφατων αποκαλύψεων θα ήταν η ενίσχυση του αιτήματος των Ευρωπαίων για αυστηρότερους κανονισμούς όσον αφορά στη συλλογή δεδομένων για ιδιώτες από εταιρείες και κυβερνήσεις. Η NSA μπορεί να μη θεωρήσει τους συγκεκριμένους κανονισμούς ως περιοριστικούς για τις μυστικές δραστηριότητές της, ωστόσο ίσως αυτοί εξαναγκάσουν τη NSA να είναι πιο προσεκτική και επιλεκτική στις πρακτικές της, σημειώνεται στο ίδιο άρθρο.

Δηλαδή, παρακολουθήσεις να γίνονται, με κάποιους όμως κανόνες, που ακόμα και αν παραβιάζονται να παραβιάζονται με μέτρο και προσεκτικά για να μην έχουμε κάθε τόσο διαρροές και αποκαλύψεις... Το εκμεταλλευτικό σύστημα έχει σαπίσει και έφτασε στο σημείο να διατυμπανίζει τη σαπίλα του και να απαιτεί να την αποδεχτούμε.

Να σπάσει ο φαύλος κύκλος

Μπόλικο κουρνιαχτό σήκωσε η πρόσφατη δήλωση του Μ. Βορίδη ότι «για την καταστροφή του τόπου ευθύνονται οι επιλογές του ΠΑΣΟΚ, του Α. Παπανδρέου», στις κυβερνήσεις του οποίου χρέωσε τη διαμόρφωση των ελλειμμάτων και του μεγάλου χρέους. Ούτε ο Μ. Βορίδης ούτε όσοι απ' το ΠΑΣΟΚ, μεταξύ των οποίων ο Γ. Παπανδρέου, έσπευσαν να σκιαμαχήσουν με τη ΝΔ για το ποιου η διαχείριση έφερε την κρίση, είπαν έστω και μισή αλήθεια. Οι υπαρκτές διαφορετικές ιστορικές καταβολές και ιδεολογικές αναφορές των δύο κομμάτων δεν αναιρούν το γεγονός ότι υπηρέτησαν και υπηρετούν την ίδια αντιλαϊκή, φιλομονοπωλιακή στρατηγική, έστω κι αν διαχρονικά το έκαναν με διαφορετικό μείγμα ο καθένας.

Λένε όμως ψέματα συνειδητά στο λαό όταν παρουσιάζουν την κρίση σαν αποτέλεσμα της μιας ή της άλλης μορφής διαχείρισης, αποσυνδέοντάς την απ' τον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής, με τον οποίο είναι σύμφυτη. Η κρίση είναι του καπιταλισμού, είναι κρίση υπερσυσσώρευσης κεφαλαίων, που καμιά μορφή διαχείρισης της αστικής εξουσίας δεν μπορεί να την αποτρέψει. Αποσπούν την πολιτική απ' την οικονομία, για να αποσπάσουν την προσοχή του λαού απ' τις αιτίες της κρίσης, τον πραγματικό αντίπαλο, άρα και την πραγματική διέξοδο προς όφελός του, που είναι η συντριβή του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής, με κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων. Για να συνεχίζουν τα παράσιτα να απομυζούν το μόχθο του, ενόσω οι πολιτικοί τους εκπρόσωποι θα φροντίζουν με τέτοια και άλλα τερτίπια να τον κρατάνε καθηλωμένο σε αυταπάτες για μια καλύτερη τάχα διαχείριση, που θα τον βγάλει από το βούρκο.

Αυτό το σύστημα που γεννοβολάει κρίσεις και βάσανα για το λαό υπηρέτησαν με αφοσίωση η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Για τους καπιταλιστές έπαιρναν τα δάνεια. Οχι για το λαό. Να θυμίσουμε μόνο ότι για τις λεγόμενες προβληματικές επιχειρήσεις πληρώθηκαν δισ. από το κράτος και στη συνέχεια επιστράφηκαν στους καπιταλιστές. Το «κοινωνικό κράτος», που ενοχοποιείται για την κρίση, δε χαρίστηκε στο λαό. Ηταν αποτέλεσμα ταξικής πάλης, σε μια φάση ανάπτυξης του καπιταλισμού που ο λαός μπορούσε ακόμα να αποσπά κατακτήσεις, με τη βοήθεια και του σοσιαλιστικού συστήματος, το οποίο λειτουργούσε ως αντίπαλο δέος. Ηταν ακόμα αποτέλεσμα της προσπάθειας της αστικής τάξης να χειραγωγήσει λαϊκές συνειδήσεις και να κάμψει το ριζοσπαστισμό τους, ανεξάρτητα από το ποιος ασκούσε τη διακυβέρνηση. Πάντοτε, όμως, όλες αυτές οι παροχές και κατακτήσεις ήταν αναντίστοιχες του πλούτου που παράγει ο λαός και τον καρπώνεται το κεφάλαιο.

Η καπιταλιστική ανάπτυξη ήταν ο στόχος που υπηρέτησαν απ' τη θέση του διαχειριστή και το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ. Φορτώνοντας το λαό με χρέη, που μεταφράζονταν σε χρήμα, φοροαπαλλαγές, υποδομές και τζάμπα εργατική δύναμη για το κεφάλαιο. Και τώρα που η ανάπτυξη έφερε την κρίση, στο λαό πάνε να φορτώσουν τα σπασμένα, ζητώντας να βάλει πλάτη στο φαύλο κύκλο του καπιταλισμού σε ανάπτυξη και κρίση. ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ και άλλοι κρύβουν ότι αυτή η ανάπτυξη προϋποθέτει να ματώνει ο λαός για τα κέρδη των καπιταλιστών. Εξοδο απ' την κρίση προς όφελός του και ανάπτυξη που θα ικανοποιεί τις δικές του ανάγκες εγγυάται μόνο η πολιτική πρόταση του ΚΚΕ. Με κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής και κεντρικό σχεδιασμό στην οικονομία, που θα υπηρετεί τις λαϊκές ανάγκες.