ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Οι δήμαρχοι και οι εργαζόμενοι στους δήμους

Δεν προκαλεί εντύπωση η στάση της Κεντρικής Ενωσης Δήμων Ελλάδας στην πρόσφατη συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου όπου στην ουσία ξεκαθάρισε προς την κυβέρνηση ότι η ίδια θα προχωρήσει στην αξιολόγηση δομών των δήμων για να διαπιστωθεί το πλεονάζον προσωπικό, κάτι που θα σημάνει την απόλυση χιλιάδων εργαζομένων. Για την ακρίβεια, δεν πρέπει να προκαλεί εντύπωση ότι: ένας μηχανισμός του αστικού κράτους όπως είναι οι δήμοι και το συλλογικό τους όργανο, η ΚΕΔΕ, βάζουν άλλη μια φορά το «χεράκι τους» για να τσακιστούν εργασιακά δικαιώματα, να πεταχτούν στο δρόμο εργαζόμενοι, να υλοποιηθεί η αντεργατική πολιτική της κυβέρνησης. Αλλωστε, στη συνεδρίαση της ΚΕΔΕ πριν μερικές μέρες, ο πρόεδρός της θέλοντας να δείξει ότι οι δήμοι έχουν πειθαρχήσει περισσότερο από άλλους δημόσιους φορείς στο να περάσει η πολιτική που εξαθλιώνει τους εργαζόμενους, εμμέσως πλην σαφώς άφησε να εννοηθεί ότι η κυβέρνηση ας απολύσει και εργαζόμενους από αλλού. Βέβαια, και μόνο το γεγονός ότι η ΚΕΔΕ υιοθετεί τον όρο «πλεονάζον προσωπικό στους δήμους» όταν ο κλείνουν παιδικοί σταθμοί, όταν οι υπηρεσίες καθαριότητας υπολειτουργούν, όταν οργιάζουν οι ΜΚΟ και άλλα δουλεμπορικά προγράμματα, είναι αρκετό για να καταλάβει κανείς τι ρόλο παίζει και για ποιον δουλεύει...

Εδώ και πολλά χρόνια, η Τοπική Διοίκηση έχει αναδειχθεί σε στυλοβάτη και συνειδητό παράγοντα για το πέρασμα στο Δημόσιο όλων των ειδών των ελαστικών εργασιακών σχέσεων. Από τους δήμους ξεκίνησαν τα περίφημα Τοπικά Σύμφωνα Απασχόλησης που ήταν το πρώτο χτύπημα στις εργασιακές σχέσεις. Ως αποτέλεσμα αυτού του ρόλου που έπαιξαν και παίζουν οι δήμοι είναι ότι οι εργαζόμενοι που υπηρετούν σήμερα στους δήμους έχουν πολλές διαφορετικές σχέσεις εργασίας. Δηλαδή: Μόνιμοι, αορίστου χρόνου, συμβασιούχοι ορισμένου χρόνου, συμβασιούχοι έργου, έκτακτο προσωπικό, εποχικό προσωπικό, εργαζόμενοι που έχουν προσληφθεί από ΜΚΟ με 5μηνες συμβάσεις, εργαζόμενοι μέσω προγραμμάτων του ΟΑΕΔ, εργαζόμενοι με μερική απασχόληση, εργαζόμενοι για να αποκτήσουν εργασιακή εμπειρία, εργαζόμενοι σε διάφορα χρηματοδοτούμενα προγράμματα, ενοικιαζόμενοι εργαζόμενοι από εταιρείες στους δήμους στα πλαίσια υλοποίησης συμβάσεων, κλπ. Είναι χαρακτηριστικό ότι το σύνολο των κοινωνικών προγραμμάτων των δήμων σε μεγάλο ποσοστό, υλοποιείται από συμβασιούχους ή 5μηνίτες από ΜΚΟ. Επιπλέον, ξεκινούν πιο γοργά από το Σεπτέμβρη οι λεγόμενες Κοινωνικές Συνεταιριστικές Επιχειρήσεις τις οποίες θα συστήνουν άνεργοι πρώην εργαζόμενοι στους δήμους. Και σε όλα αυτά έχουν πρωτοστατήσει και συνεχίζουν δήμαρχοι που στηρίζονται από ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, ΔΗΜΑΡ, ΑΝΕΛ.

Υπάρχουν σημαντικές ευθύνες στις κυβερνήσεις, στην Κεντρική Ενωση Δήμων Ελλάδος, στους δημάρχους, για την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων, συνολικά των εργατικών κατακτήσεων. Ακόμα κι αν πολλοί δήμαρχοι κάνουν τους υπερασπιστές των δικαιωμάτων των εργαζομένων, πολύ περισσότερο που ήδη πολλοί από αυτούς σκέφτονται προεκλογικά ενόψει των τοπικών εκλογών του 2014. Για αυτό το λόγο μοναδικός δρόμος είναι ο συντονισμός της πάλης των εργαζομένων στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα ώστε να εμποδίσουν την εφαρμογή της πολιτικής της διαθεσιμότητας, της κινητικότητας, της αξιολόγησης που προτείνει η κυβέρνηση ή αυτής που προτείνει η ΚΕΔΕ.

Κώστας ΠΑΣΑΚΥΡΙΑΚΟΣ

Ο εξορθολογισμός που γίνεται παραλογισμός

Τον Απρίλη του 2013 τα εργαστήρια του ΕΟΠΥΥ (του πρώην ΙΚΑ δηλαδή) έκαναν μόνο το 4% των εργαστηριακών εξετάσεων, όπως αποκάλυψε προχτές ο πρόεδρος του Οργανισμού, Δημήτρης Κοντός, στη συνάντησή του με τον Ιατρικό Σύλλογο Αθηνών.

Δηλαδή το υπόλοιπο 96% δόθηκε πεσκέσι στον ιδιωτικό τομέα Υγείας, με χαράτσι 15% στους ασφαλισμένους. Ιδού τι σημαίνει αυτό σε αριθμούς: Με βάση το δημόσιο τιμολόγιο το 2012 ο ΕΟΠΥΥ πλήρωσε στα ιδιωτικά εργαστήρια 252 εκατ. ευρώ ή 21 εκατ. το μήνα. (Βέβαια οι ιδιοκτήτες των εργαστηρίων απαιτούν 486 εκατ. ευρώ ή 40,5 εκατ. ευρώ το μήνα). Με βάση αυτό το μέσο μηνιαίο τιμολόγιο πληρωμών, τα εργαστήρια του ΕΟΠΥΥ, κάνουν πια εξετάσεις αξίας μόλις 875.000 ευρώ και «πληρώνοντας έξω» άλλα 21 εκατ. ευρώ. Και τούτο γιατί τα εργαστήρια δεν έχουν προσωπικό, και, πρωτίστως, γιατί δεν έχουν αντιδραστήρια, καθώς εκκρεμούν ακόμα από το 2006-2007 οι σχετικοί διαγωνισμοί. Ετσι η προμήθεια αντιδραστηρίων, στα ελάχιστα εργαστήρια που λειτουργούν ακόμα, γίνεται με αναθέσεις από τους διευθυντές, αξίας 2.500 ευρώ.

Αυτές είναι οι αποφάσεις εκείνων που ευαγγελίζονται τον «εξορθολογισμό των δαπανών στην Υγεία», όταν αποδεδειγμένα το κόστος των συνηθισμένων εξετάσεων αίματος κοστίζουν -με βάση το δημόσιο τιμολόγιο- 34,25 ευρώ στον ιδιωτικό τομέα, ενώ στα εργαστήρια του ΙΚΑ κοστίζουν μόνο 4,481 ευρώ. (Κι απ' τα 34,25 ευρώ ο ασθενής πληρώνει από την τσέπη του 5,1 ευρώ).

Δεν είναι παράλογες οι αποφάσεις τους. Απλά είναι αποφάσεις ενταγμένες στη λογική της εμπορευματοποίησης των υπηρεσιών Υγείας και της μετακύλισης των οικονομικών βαρών -είτε άμεσα είτε έμμεσα- στο χρήστη των υπηρεσιών Υγείας. Και για να το καταλάβει κανείς αυτό δεν χρειάζεται να γίνει... μαρξιστής. Απλές πράξεις χρειάζονται...

Ερίζουν για το... πάπλωμα

Είναι μια ωραία ατμόσφαιρα εκεί στον ΣΥΡΙΖΑ. Αφού πραγματοποίησαν ένα Συνέδριο ορισμό του διαδρομισμού, της λιστομαχίας και της σταυρομαχίας. Αφού διατύπωσαν απίστευτες καταγγελίες για το πώς μεθοδεύτηκε η σύνθεση του σώματός του και το αποτέλεσμά του... Ολοι μαζί άρχισαν να μας ζαλίζουν το κεφάλι για τη δημοκρατία που υποτίθεται ότι νίκησε στο Συνέδριο, για την ενότητα που υποτίθεται ότι επιβεβαιώθηκε και πάει λέγοντας...

Στο μόνο σημείο που λένε την αλήθεια άπαντες είναι όταν δηλώνουν αποφασισμένοι να παλέψουν για κυβέρνηση της αριστεράς... Πλειοψηφία και μειοψηφία ερίζουν ακριβώς για το ποιος είναι ο συντομότερος δρόμος προς το Μαξίμου, με τη μειοψηφία να προειδοποιεί την πλειοψηφία ότι έτσι όπως το πάει δεν θα μπορεί για πολύ ακόμα να κοροϊδεύει το λαό, να τον χειραγωγεί και να τον ενσωματώνει τελικά στο σύστημα. Αυτό κατά τη γνώμη της χρειάζεται πιο ριζοσπαστική φρασεολογία.

Χτες μάλιστα, δύο βδομάδες μετά το Συνέδριο, η «Αριστερή Πλατφόρμα» διοργάνωσε εκδήλωση στην Αθήνα. Για να διαμηνύσει στην πλειοψηφία ότι το Συνέδριο θα ήταν πιο αποτελεσματικό στην παραπάνω κατεύθυνση αν υπήρχε άλλου είδους προετοιμασία, αν είχε δοθεί βάρος στην προγραμματική και πολιτική συζήτηση και πως τώρα πρέπει να επιμείνει στην ανάπτυξη και εμβάθυνση της κινηματικής δράσης του ΣΥΡΙΖΑ! Οπως μάλιστα σημειώθηκε, «η μάχη που έδωσε η Πλατφόρμα στο Συνέδριο δεν ήταν κατά του ΣΥΡΙΖΑ αλλά για το ΣΥΡΙΖΑ». Αυτό λέμε κι εμείς. Και πιο συγκεκριμένα για τον ΣΥΡΙΖΑ διαχειριστή της αστικής εξουσίας. Ο καυγάς τους είναι απλώς για το πάπλωμα, κακέκτυπο του καυγά τους στην κεντρική πολιτική σκηνή με τον «ανταγωνιστή» τους για τη θέση.

Ο υπουργός Υγείας, η ευλογία και οι εκπαιδευτικοί

Στο πλαίσιο απορρόφησης από μονάδες Υγείας των εκπαιδευτικών που μπαίνουν σε διαθεσιμότητα, μετά τη συνάντηση με τον υπουργό Παιδείας ο υπουργός Υγείας δήλωσε: «Για το υπουργείο Υγείας αυτή η διαδικασία είναι μία ευλογία. Διότι υπάρχουν ειδικότητες, υπάρχουν γιατροί, υπάρχουν νοσηλευτές, υπάρχουν ακτινολόγοι, υπάρχουν οδοντοτεχνίτες, υπάρχουν οδοντίατροι, μία σειρά ειδικοτήτων στις οποίες έχουμε μεγάλη έλλειψη»...

Φαίνεται πως ο υπουργός με την «ευλογία» του θεού εντάσσει τους εκπαιδευτικούς στην Υγεία. Αλλά σ' αυτό που είναι αξεπέραστοι είναι η προαγωγή που κάνουν στην ιατρική επιστήμη σε ασύλληπτα ανώτερα επίπεδα, ώστε να εντάσσουν σ' αυτήν και τους εκπαιδευτικούς ως ειδικότητες. Μετά απ' αυτό ο ασθενής θα μπορεί να εξετάζεται από τον εκπαιδευτικό για διάγνωση της ασθένειας, ανάλογα με την ειδικότητα του θεράποντος εκπαιδευτικού. Αλλος εις την αρχαίαν ελληνικήν, άλλος εις τα μαθηματικά, άλλος εις την ιστορίαν, ενώ ανάλογα με τη διάγνωση της ασθένειας επί των γνώσεων των ασθενών θα δίνεται και θεραπεία. Ενα χρόνο στο Δημοτικό, έξι μήνες στο Γυμνάσιο, και για συμπλήρωμα υπάρχουν και τα φροντιστήρια. Ετσι διά της πνευματικής οδού οι ασθενείς θα θεραπεύονται. Να η ευλογία του θεού. Και μετά σου λέει γίνονται δε θαύματα...