Από παλιότερη κινητοποίηση του ΠΑΜΕ

Τώρα, το λόγο και την ευθύνη έχουν κάθε εργάτης, κάθε συνδικάτο, καθένας ξεχωριστά συνδικαλιστής. Οι δυνάμεις που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ ήδη με γενικές συνελεύσεις σωματείων, με συσκέψεις κατά περιοχή και κλάδο, με περιοδείες στους τόπους δουλειάς, μπαίνουν στη μάχη. Το ζητούμενο είναι ένα: Στις 6 Νοέμβρη οι απεργοί να γίνουν ένα μεγάλο ποτάμι μάχης και διεκδίκησης.

Δεν υπάρχει ούτε ένα λεπτό για χάσιμο. Δεν μπορεί να υπάρξει ούτε στιγμή αναμονής. Πολλά φορτώθηκαν στις πλάτες των εργατών όλα τα προηγούμενα χρόνια. Πλήρωσαν πολλά στα χρόνια της περίφημης ανάπτυξης, των «εκσυγχρονισμών» και της «ευρωπαϊκής σύγκλισης». Ακόμα περισσότερα τα χρόνια της κρίσης. Νισάφι πια. Είναι καιρός οι εργάτες και οι εργάτριες να βγούνε στο προσκήνιο, να ανατρέψουν το σκηνικό της ευφορίας που επιχειρεί να στήσει η κυβέρνηση, για έξοδο από την κρίση, που προϋποθέτει τη δική τους χρεοκοπία.

Να τελειώνουν με τις αυταπάτες -πάσης φύσης- και τους «σωτήρες» που ξεφυτρώνουν κάθε λίγο. Αυτοί πρέπει να βάλουν τη σφραγίδα τους στις εξελίξεις. Και το μπορούν. Εχουν τη δύναμη, γιατί αυτοί υποφέρουν, αυτοί είναι που παράγουν τον πλούτο. Οι ίδιοι πρέπει και να τον διεκδικήσουν. Ιδιαίτερη θέση σε αυτόν τον αγώνα έχουν οι εκατοντάδες χιλιάδες άνεργοι. Κανένα όφελος δεν έχουν μένοντας στο περιθώριο, κλεισμένοι στους τέσσερις τοίχους του σπιτιού τους. Μόνο στον δρόμο, με οργάνωση και πείσμα μπορούν να διεκδικήσουν τη ζωή που τους κλέβουν.

Αλλωστε, κεφάλαιο, κυβέρνηση, τρόικα, ετοιμάζουν νέα βάναυσα μέτρα. Ο νέος κρατικός προϋπολογισμός δείχνει για άλλη μια χρονιά τα ταξικά του δόντια. Η καπιταλιστική κρίση, ακόμα και αν οι ρυθμοί της ανακοπούν ή αν υπάρξει ανάκαμψη, δεν θα βελτιωθεί η θέση της λαϊκής οικογένειας. Μόνο στον αγώνα, μόνο μέσα από την όξυνση της ταξικής πάλης οι εργάτες και τ' άλλα λαϊκά στρώματα μπορούν να ελπίζουν. Αλλος δρόμος δεν υπάρχει. Αυτόν τον δρόμο ανοίγει η απεργία στις 6 Νοέμβρη και αυτόν πρέπει να ακολουθήσουν όσο γίνεται περισσότεροι εργάτες, τραβώντας μπροστά στην κλιμάκωση. Σε αυτόν τον αγώνα καλεί το ΠΑΜΕ να απεργήσουν μαζικά στις 6 Νοέμβρη.

• ΟΧΙ στις νέες μειώσεις στους ήδη μειωμένους μισθούς, που προβλέπει ο νέος προϋπολογισμός. Να πάρει πίσω η κυβέρνηση το νόμο για τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, να επανέλθει η υποχρεωτικότητά τους και να υπογραφεί ΕΓΣΣΕ με επαναφορά των μισθών στα 751 ευρώ ως βάση για διαπραγμάτευση. Να σταματήσει το άθλιο καθεστώς των ατομικών συμβάσεων και ο απαράδεκτος διαχωρισμός στους μισθούς των εργαζομένων με βάση την ηλικία.
• Να πούμε ΟΧΙ στο νέο τσεκούρι που έρχεται σε κύριες και επικουρικές συντάξεις, στο πετσόκομμα των εφάπαξ. Να καταργηθούν άμεσα οι αντιασφαλιστικοί νόμοι, να επανέλθουν η 13η και 14η κύρια και επικουρική σύνταξη, να επιστραφούν στα Ταμεία τα κλεμμένα και παρακρατημένα από το κράτος και τους εργοδότες. ΟΧΙ στην απαλλαγή του κράτους και των εργοδοτών από τη χρηματοδότηση του ασφαλιστικού συστήματος.
• Να αυξηθούν τα επιδόματα ανεργίας. Να απλοποιηθούν οι διαδικασίες και να δίνονται σε όλους τους άνεργους χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Να καταργηθούν όλα τα δουλεμπορικά γραφεία. Να μην επιτρέψουμε το σφαγιασμό των εποχικών επιδομάτων. Ολοι οι άνεργοι να έχουν δωρεάν ιατρική, νοσηλευτική και φαρμακευτική φροντίδα, δωρεάν μεταφορές. Ουσιαστικά μέτρα προστασίας της μητρότητας, επαναφορά του επιδόματος τοκετού για όλες τις γυναίκες.
• Αποκλειστικά Δημόσια - Δωρεάν Υγεία και Παιδεία. Να παρθεί πίσω το χαράτσι των 25 ευρώ για τα νοσήλια, να καταργηθεί το εισιτήριο των 5 ευρώ στην είσοδο των νοσοκομείων.
• ΟΧΙ στην απελευθέρωση των απολύσεων. Καμιά απόλυση στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα. Να ανακληθούν οι ως σήμερα απολύσεις στο δημόσιο τομέα και να δοθούν κονδύλια για την κάλυψη των αναγκών στην Παιδεία, την Υγεία και την Πρόνοια.
• ΟΧΙ στις ιδιωτικοποιήσεις.
• ΟΧΙ στη νέα φοροεπιδρομή που προβλέπει ο νέος προϋπολογισμός. Να σταματήσουν τώρα όλα τα χαράτσια είτε της ΔΕΗ είτε της εφορίας. Να σταματήσει κάθε κατάσχεση και πλειστηριασμός στα σπίτια του εργαζόμενου λαού. Να καταργηθούν οι φόροι σε πετρέλαιο και φυσικό αέριο. Να μη μείνει λαϊκό σπίτι χωρίς θέρμανση.
• ΟΧΙ στην απελευθέρωση του ωραρίου. ΟΧΙ στην κατάργηση της Κυριακής αργίας. 7ωρο - 5ήμερο - 35ωρο.

Δίπλα στα παραπάνω, κάθε ομοσπονδία, κάθε συνδικάτο, κάθε χώρος που τώρα βρίσκεται σε κινητοποίηση, πρέπει να προσθέσει τα δικά του ιδιαίτερα αιτήματα. Να πάρει η διεκδίκηση μαζικό χαρακτήρα, να αφήσει παρακαταθήκη για τους αγώνες που θα ακολουθήσουν.

Γιατί η κυβέρνηση πρέπει να πάρει μαζική απάντηση από την οργανωμένη πάλη των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων, να δυναμώσει ο αγώνας με όλες τις μορφές. Γιατί δεν πρέπει να περάσει η απογοήτευση, ο συμβιβασμός, η λογική ότι οι αγώνες δε φέρνουν αποτελέσματα. Για να μη δώσουμε την ευκαιρία στην κυβέρνηση, στους επιχειρηματικούς ομίλους να τελειώσουν με ό,τι εργατικό δικαίωμα απέμεινε, να χτυπήσουν τη συλλογική δράση, τη συλλογική πάλη.

Γιατί οι άνεργοι δεν έχουμε ούτε ένα πιάτο φαγητό. Δεν μπορούμε να ζήσουμε τις οικογένειές μας. Δεν μπορούμε να ζήσουμε με τα 300 ευρώ επίδομα ανεργίας. Είναι ζωτική ανάγκη να αυξηθεί το επίδομα ανεργίας και ο χρόνος επιδότησης και να το παίρνουν όλοι χωρίς προϋποθέσεις. Να καταργηθούν τα δουλεμπορικά γραφεία που εκμεταλλεύονται την ανάγκη μας για δουλειά.

Γιατί οι εργαζόμενοι δεν μπορούμε να δουλεύουμε ήλιο με ήλιο για 300 και 400 ευρώ. Πώς ο εργαζόμενος, ο άνεργος θα βάλει πετρέλαιο για το χειμώνα; Δεν μπορούμε να ανεχτούμε την κατάργηση του κατώτερου μεροκάματου και των ΣΣΕ. Θέλουμε συλλογικές συμβάσεις και όχι ατομικές που μας οδηγούν να είμαστε ο καθένας μόνος του απέναντι στην εργοδοσία.

Γιατί δεν μπορούμε να είμαστε κάθε μέρα με τη θηλιά της ανασφάλειας, αν θα πάμε το πρωί στη δουλειά και θα μας στείλουν στο λογιστήριο να πάρουμε την απόλυση, και αυτή χωρίς αποζημίωση. Γι' αυτό πρέπει να απαιτήσουμε σταθερή και μόνιμη δουλειά, με πλήρη δικαιώματα. Να απαιτήσουμε καμιά απόλυση σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.

Γιατί θέλουμε να μπορούμε, όταν ασθενήσουμε, να έχουμε περίθαλψη δωρεάν και φάρμακα και όχι να πληρώνουμε το χαράτσι των 5 και 25 ευρώ.

Γιατί οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι δεν ανεχόμαστε τις περικοπές στις συντάξεις και τα επιδόματα. Συντάξεις από τις οποίες σήμερα ζει μια ολόκληρη οικογένεια.

Γιατί η περικοπή 2 δισ. από τον κρατικό προϋπολογισμό το 2014 για την Κοινωνική Ασφάλιση, θα μειώσει κι άλλο τις συντάξεις και τις παροχές.

Γιατί τα σχολεία δεν έχουν δασκάλους, δεν έχουν υποδομές. Δεκάδες παιδιά της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων πετιούνται έξω από τα σχολεία, από τη γνώση, και πρέπει να διεκδικήσουμε να λυθούν άμεσα χωρίς οι εργαζόμενοι να αναγκάζονται να πληρώνουν χιλιάδες ευρώ από τον οικογενειακό προϋπολογισμό που έτσι κι αλλιώς δεν τα έχουν, γιατί τα έχουν καταληστεύσει η εργοδοσία και η κυβέρνηση.

Γιατί την ώρα που κυβέρνηση, Ευρωπαϊκή Ενωση και τα μονοπώλια επιτίθενται και παίρνουν νέα μέτρα, την ίδια ώρα απλόχερα μέσω του προϋπολογισμού δίνουν στο κεφάλαιο νέες φοροαπαλλαγές, νέες μειώσεις στις εργοδοτικές εισφορές, περισσότερα κίνητρα στο όνομα των επενδύσεων κλπ.

Γιατί η ιδιωτικοποίηση του νερού, της ενέργειας, της υγείας, της παιδείας, των μεταφορών, των λιμανιών θα φέρει νέα βάσανα στη ζωή όλων μας, με νέες αυξήσεις στα τιμολόγια, με χειροτέρευση των παρεχόμενων υπηρεσιών.

Γιατί οι αυτοαπασχολούμενοι, που η μπότα των επιχειρηματικών ομίλων τους κλείνει και τους στέλνει στην ανεργία, είναι σύμμαχοι των εργαζομένων και πρέπει να δυναμώσει η συμμαχία της εργατικής τάξης με τους αυτοαπασχολούμενους, τους φτωχούς αγρότες, τη νεολαία, τις γυναίκες.

Γιατί δεν μπορούμε να αφήσουμε τη λύση των προβλημάτων μας σε ναζιστικές, φασιστικές, εγκληματικές οργανώσεις, στη Χρυσή Αυγή, που είναι με τις μειώσεις μισθών, που είναι με τις φοροαπαλλαγές των εφοπλιστών, που φτιάχνει δουλεμπορικά γραφεία, που είναι με τους μεγαλοκλινικάρχες της ιδιωτικής υγείας. Γιατί δεν μπορούμε να ζούμε με την αυταπάτη ότι τέτοιες οργανώσεις μπορούν να τιμωρήσουν αντί για μας αυτούς που ευθύνονται για τα βάσανά μας.

(Από την ανακοίνωση του ΠΑΜΕ για την αναγκαιότητα της απεργίας).