Γρηγοριάδης Κώστας

Μεταχειριστήκαμε το παράδειγμα αυτό, για να κάνουμε περισσότερο κατανοητό και σαφές, το τι ακριβώς έκανε η κυβέρνηση με την υπογραφή του πρώτου «Μέτρου Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης», μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας. Ο,τι κι αν λένε, η υποχρεωτική γνωστοποίηση στην Τουρκία των εθνικών στρατιωτικών ασκήσεων στο Αιγαίο αποτελεί το πρώτο βήμα για την εγκαθίδρυση ενός καθεστώτος ελληνοτουρκικής συγκυριαρχίας σ' αυτό και, μάλιστα, υπό την επικυριαρχία του ΝΑΤΟ. Και, βέβαια, έχει κάθε λόγο να δηλώνει ικανοποιημένος ο γγ του ΝΑΤΟ, λόρδος Ρόμπερτσον. Ο ελληνικός λαός, όμως, δεν έχει κανένα τέτοιο λόγο. Ισα - ίσα, το αντίθετο. Εχει κάθε λόγο, να ανησυχεί. Πολύ περισσότερο, γιατί οι ανταγωνισμοί των «μεγάλων δυνάμεων» και οι αλλαγές συνόρων, στην περιοχή μας, βρίσκονται στην ημερήσια διάταξη.

Προφανώς ζήλεψε τη δόξα του Γ. Παπανδρέου η ηγεσία της ΝΔ και διοργανώνει στη Θεσσαλονίκη, χτες και σήμερα, «σεμινάριο πολιτικής επικοινωνίας» για τα κεντροδεξιά κόμματα της Σερβίας, με στόχο την «καλύτερη προετοιμασία τους, ενόψει των προσεχών εκλογών»! Σεμινάρια προφανώς για να τους διδάξουν τους κανόνες της «δημοκρατίας της αγοράς», την οποία τόσο καλά γνωρίζουν «οι δικοί μας». Τέτοια δημοκρατία που όταν βομβάρδιζαν το γιουγκοσλαβικό λαό, οι εγχώριοι δημοκράτες δεν τολμούσαν να ψελλίσουν μια λέξη για τους ΝΑΤΟικούς δολοφόνους. Τώρα όμως, ξέρουν να τους παρουσιάζουν ως «σωτήρες».

Μπορεί, σήμερα, πολλοί να μιλούν με θαυμασμό για το αμερικανικό οικονομικό θαύμα. Μπορεί, να έχει σχεδόν μηδενιστεί η ανεργία, στα επίσημα στοιχεία των ΗΠΑ. Η πραγματικότητα, όμως, είναι πολύ διαφορετική. Η φτώχεια και η εξαθλίωση εξαπλώνεται με γρήγορους ρυθμούς, αγκαλιάζοντας όλο και περισσότερες μάζες απόκληρων της «Γης της Επαγγελίας». Στα 37 εκατομμύρια ανθρώπους (το 1/7 του συνολικού πληθυσμού) υπολογίζει τους άστεγους το Ινστιτούτο Urban. Απ' αυτούς, το 31% είναι γυναίκες, από τις οποίες οι μισές έχουν ένα -τουλάχιστον - παιδί. Βέβαια, όλοι αυτοί δεν καταγράφονται στις επίσημες αμερικανικές στατιστικές. Οπως και οι ακόμη περισσότεροι φτωχοί ή τα δεκάδες εκατομμύρια των παιδιών, που υποσιτίζονται και μεγαλώνουν σε συνθήκες εξαθλίωσης. Στις επίσημες στατιστικές κυριαρχούν οι διαβόητοι δείκτες της Γουόλ Στριτ και τα αμύθητα κέρδη των αμερικανικών πολυεθνικών. Αντε και κανένας μέσος όρος, όπου τα εκατομμύρια των φτωχών και πεινασμένων «τρώνε» μαζί με το αφεντικό της «Μάικροσοφτ»...

Associated Press

Στοιχεία, που προκαλούν σοκ. Οπως και οι γνωστές σε όλους εικόνες στους δρόμους των μεγάλων πόλεων, όταν το φανάρι ανάψει κόκκινο. Εικόνες και στοιχεία, που θα γίνουν ακόμη χειρότερα, καθώς η καπιταλιστική ανάπτυξη δεν ξέρει από δικαιώματα του παιδιού, δεν έχει ίχνος ανθρωπιάς και συμπόνιας. Τα «αλέθει» κι αυτά, μαζί με τους άνεργους, τους περιθωριοποιημένους, τους μετανάστες ή τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους, που επιβιώνουν με μεροκάματα και συντάξεις πείνας και μόνιμο σύντροφο την ανασφάλεια. Μέχρι πότε, άραγε, θα υποτάσσονται οι πολλοί στον απάνθρωπο «μύλο» των λίγων;