ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Γκρίζα προπαγάνδα σε βάρος της νεολαίας

Παπαγεωργίου Βασίλης

Χύνουν κροκοδείλια δάκρυα και θρηνούν, άλλη μια φορά, για τη νεολαία μας, η οποία έχει «συντηρητικοποιηθεί» και επιστρέφει σε παραδοσιακές αξίες, όπως «πατρίς, θρησκεία, οικογένεια». Φυσικά, δε γίνονται πρώτη φορά αυτές οι πονηρές και σκόπιμες «διαπιστώσεις». Ηταν η μόνιμη «καραμέλα», λίγο πριν ξεσπάσει ο μεγάλος αγώνας των μαθητών και οι καταλήψεις στα σχολεία πριν από δύο χρόνια. Οταν όμως οι μαθητές κατέβηκαν στους δρόμους και αμφισβήτησαν έμπρακτα τις αξίες τους και την εικόνα και τα πρότυπα που αυτοί είχαν δημιουργήσει για τη νεολαία, τότε από κοινού κυβέρνηση και ΜΜΕ διαπίστωναν ότι η νεολαία «έχει ξεφύγει από τον ορθό δρόμο» και την κατηγορούσαν για «αποκλίνουσα συμπεριφορά». Δεν κολακεύουμε τη νεολαία ούτε παραβλέπουμε τα προβλήματα που υπάρχουν σε ένα τμήμα της. Ομως, κατά βάση η νεολαία παραμένει «υγιής», αστείρευτη πηγή δυνάμεων αμφισβήτησης και αντίστασης. Παρά τη βάρβαρη και νεοσυντηρητική ολομέτωπη επίθεση που δέχεται, παρά τις συνθήκες άγριου ανταγωνισμού και ζούγκλας που βιώνει καθημερινά που τη σπρώχνουν προς τον ατομικισμό, παρά τη συστηματική πλύση εγκεφάλου με πρότυπα και «τρόπους ζωής», η νεολαία πατά γερά στα πόδια της και τους αντιμετωπίζει με αξιοπρέπεια και το κεφάλι ψηλά.

ΥΓ. Η έρευνα του ΕΚΚΕ, που έδωσε την αφορμή για νέο κύκλο γκρίζας προπαγάνδας σε βάρος της νεολαίας, έχει και μια άλλη όψη που σκόπιμα εμφανώς υποβαθμίζουν. Η νεολαία αμφισβητεί και απορρίπτει την τηλεόραση, την ΕΕ, το εκπαιδευτικό σύστημα, τις εφημερίδες... Αραγε, όλ' αυτά, δε φανερώνουν μια πολιτικά σκεπτόμενη νεολαία;

Το τέλος της «Χάρτας» και των ψευδαισθήσεων

Το πρώτο κείμενο που υπέγραψαν οι ηγέτες των «15» στη Νίκαια ήταν ο περιβόητος Ευρωπαϊκός Χάρτης Θεμελιωδών Δικαιωμάτων. Φυσικά, οι πάντες γνωρίζουν ότι πρόκειται για ένα κουρελόχαρτο και δεν του δίνουν, ούτε οι ίδιοι οι εμπνευστές του, καμία σημασία. Είναι χαρακτηριστικό ότι το κείμενο αυτό υπέγραψαν «στα κρυφά» ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ρ. Πρόντι, η πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου, Ν. Φοντέν, και ο Γάλλος υπουργός Εξωτερικών, Ιμπέρ Βεντρίν, για λογαριασμό των «15». Μετά την υπογραφή δεν έγινε καμιά δήλωση, αν και, σύμφωνα με το αρχικό πρόγραμμα, θα έπρεπε να ακολουθήσει επίσημη ανακοίνωση της υπογραφής. Ομως, σύμφωνα με το τηλεγράφημα του ΑΠΕ, η Βρετανία και η Δανία εξέφρασαν την τελευταία στιγμή την αντίθεσή τους, τονίζοντας πως κάτι τέτοιο θα προσέδιδε μεγάλη ισχύ στο έγγραφο αυτό! Αυτό είναι και το τέλος της Χάρτας, για την οποία τόσο θόρυβο προκάλεσαν οι θιασώτες της ΕΕ, οι οποίοι ψάχνουν άλλοθι «κοινωνικής ευαισθησίας» στο απάνθρωπο οικοδόμημα των πολυεθνικών.

Ελευθερία διακίνησης, αλλά...

Associated Press

Πλημμύρισε διαδηλωτές η Νίκαια της Γαλλίας, προχτές και ακόμη περισσότερο χτες. Οπως κι από φωνές και συνθήματα ενάντια στην «παγκοσμιοποίηση», στις αντιλαϊκές πολιτικές της ΕΕ και των κυβερνήσεων των χωρών μελών της, ενάντια στον ιμπεριαλισμό και τις πολυεθνικές. Εκατό και πλέον χιλιάδες εργαζόμενοι, κυρίως Γάλλοι αλλά και από άλλες χώρες της Ευρώπης, μετέτρεψαν το θέρετρο της γαλλικής Ριβιέρας σε μια μεγάλη διαδήλωση. Κάποιοι άλλοι δεν κατάφεραν να φτάσουν στη Νίκαια, αφού η γαλλική αστυνομία, αυθαίρετα και παράνομα, δεν τους επέτρεψε να περάσουν τα σύνορα. Οπως οι 1.500 Ιταλοί της φωτογραφία, που μπόρεσαν να φτάσουν μόνο μέχρι την πόλη Βεντιμίλια, των ιταλο - γαλλικών συνόρων.

Βλέπετε, ακόμη και οι θεμελιακές αρχές της Ευρωπαϊκής Ενωσης, όπως η ελεύθερη διακίνηση προσώπων, μπορούν αμέσως να καταστρατηγηθούν, όταν το καλεί το συμφέρον των κυρίαρχων δυνάμεων. Ετσι, δηλαδή, για να μη ξεχνάει κανένας το βαθύ ταξικό τους περιεχόμενο...

«Οταν όλοι σε χειροκροτούν τότε κάτι δεν έχεις κάνει καλά», έλεγε τις προάλλες ο κ. Χριστόδουλος. Ισως τώρα, μετά την έρευνα του ΕΚΚΕ που διατείνεται ότι η Εκκλησία εμφανίζει ποσοστά αποδοχής που αγγίζουν (λέει η έκθεση) το 87,4%, ίσως ψάξει να βρει τι είναι εκείνο που δεν το κάνει καλά...

Ελπιδοφόρο προσκλητήριο

Οι δεκάδες χιλιάδες διαδηλωτές, που κατέκλυσαν χτες και προχτές τη Νίκαια, όπου οι «15» αποφασίζουν να τροχιοδρομήσουν την Ευρώπη τους σε πιο αντιδραστική «ενοποιημένη» πορεία, έστειλαν ηχηρότατο και ευκρινές μήνυμα αγωνιστικής αντίστασης. Οι πρωτοφανείς σε μαζικότητα διαδηλώσεις, που έγιναν κάτω από συνεχή βροχή, επιβεβαίωσαν, όχι μόνο το μέγεθος της λαϊκής αντίδρασης στις επιλογές των πολιτικών υπαλλήλων των πολυεθνικών, αλλά και την αποφασιστικότητα των εργαζομένων, να παρέμβουν αποφασιστικά, για να δημιουργήσουν την Ευρώπη που οραματίζονται, την Ευρώπη που τους αξίζει. Μια Ευρώπη, χωρίς πολέμους, χωρίς εκμετάλλευση και εξαθλίωση, μια Ευρώπη της αλληλεγγύης των λαών.

Οι διαδηλώσεις στη Νίκαια, που αποτελούν συνέχεια αυτών στο Σιάτλ και την Πράγα, επιβεβαιώνουν περίτρανα ότι όλο και περισσότεροι εργαζόμενοι επιλέγουν το δρόμο του αγώνα, ενάντια στον «παγκοσμιοποιημένο» ιμπεριαλισμό και τη βαρβαρότητα που επιβάλλει στην ανθρωπότητα. Η φωνή τους ακούγεται πιο δυνατή και καθαρή και αποτελεί ελπιδοφόρο προσκλητήριο αφύπνισης και μάχης σε ευρύτερα λαϊκά στρώματα. Σε κάθε «συνάντηση κορυφής», τους χαλάνε τη σούπα, σπάνε το παραμύθι της «κοινωνικής συναίνεσης» και της ιμπεριαλιστικής παντοδυναμίας. Οι εκπρόσωποι των πολυεθνικών και της «νέας τάξης», όπως οι 15 ηγέτες της ΕΕ, έχουν συνειδητοποιήσει πως σε κάθε βήμα τους θα αισθάνονται ολοένα και πιο απειλητική την ανάσα των λαών, που καταδυναστεύουν και λεηλατούν. Γι' αυτό, δε δίστασαν και πάλι να χρησιμοποιήσουν τα σιδερόφρακτα τείχη της αστυνομίας και την ωμή βία, ανοίγοντας κεφάλια και τραυματίζοντας δεκάδες διαδηλωτές. Αντιλαμβάνονται, όμως, πολύ καλά ότι με την επίδειξη πυγμής το μόνο που καταφέρνουν είναι το ακριβώς αντίθετο. Μπορεί ο Ζ. Σιράκ να εξέφρασε την ικανοποίησή του γιατί «τα επεισόδια ευτυχώς τέθηκαν υπό έλεγχο», αλλά ο Λ. Ζοσπέν, περισσότερο «έξυπνος», προσπάθησε να διασπάσει τους διαδηλωτές.

Κανείς, βέβαια, δεν μπορεί να αποκρύψει ότι το σύνολο των διαδηλωτών που πλημμύρισαν κάθε γωνιά και δρόμο στη Νίκαια, ξεκινούν από την ίδια αφετηρία ή έχουν ακριβώς τους ίδιους στόχους. Πρόκειται για ένα πολύχρωμο και πολυφωνικό κίνημα, το οποίο, όμως, ενώνει η αντίθεση στην Ευρώπη των πολυεθνικών και του πολέμου, στην Ευρώπη που κατεδαφίζει τις κοινωνικές και δημοκρατικές κατακτήσεις, στην Ευρώπη, που, πάνω απ' όλα, βάζει τα κέρδη του κεφαλαίου και δε διστάζει να τρέφει τους «υπηκόους» της με βιομηχανικά λύματα και σκουπίδια. Πρόκειται για ένα κίνημα, το οποίο πάσχει στο συντονισμό του, δεν είναι πάντα ξεκάθαρος ο προσανατολισμός του, ένα κίνημα που δεν έχει διασφαλίσει τη συνεχή και σταθερή οργάνωση της πάλης. Αυτό, όμως, σε τίποτα δε μειώνει τις μάχες και τους αγώνες, που δίνει κάτω από σκληρές και αντίξοες συνθήκες. Αντίθετα, μέσα από αυτούς τους αγώνες, ωριμάζει και μπορεί να διακρίνει καθαρότερα τις ρίζες του κακού και ανάλογα να προσανατολίσει και συγκεντρώσει πιο αποφασιστικά και αποτελεσματικά τις δυνάμεις του.

Η Νίκαια, όπως και προηγούμενα το Σιάτλ και η Πράγα, αποτελούν σταθμούς σε μια αγωνιστική πορεία αντίστασης των λαών, ενάντια στα αφεντικά της «νέας τάξης». Είναι ανάγκη αυτή η πορεία να συνεχιστεί, με τη δημιουργία ενός πανίσχυρου αντιιμπεριαλιστικού αντιμονοπωλιακού μετώπου, σε εθνικό και διεθνές επίπεδο, ικανού να βάζει τη σφραγίδα του στις εξελίξεις. Πρόκειται για μονόδρομο, τον οποίο θα κάνουμε ό,τι περνά από το χέρι μας για να τον ακολουθήσουν ο λαός της χώρας μας, αλλά και οι άλλοι λαοί.

Αντεπιθέσεις

Από δω, που λεν,

και πέρα

τέτοια, Κώστα μου,

καρτέρα,

απεργίες

αντιδράσεις,

για όσα θέλεις

να περάσεις,

έτσι ανέμους

που 'χεις σπείρει

τακτικά θ' ακούς,