Eurokinissi

«Κάτω τα χέρια από τους 276 μη αυτοαπογραφέντες συναδέλφους. Καμία αργία, Καμία διαθεσιμότητα, Καμία απόλυση, Οργάνωση, Αγώνας, Αλληλεγγύη. Ολοι για έναν και ένας για όλους!

Στηριγμένοι στις Γενικές Συνελεύσεις και με τη δύναμη της ενότητας, της συμμετοχής όλων των συναδέλφων, να αξιοποιήσουμε όλες τις μορφές πάλης, να δυναμώσουμε τον αγώνα και την πίεση στην κυβέρνηση σε κοινή δράση με τους άλλους εργαζόμενους σε Δημόσιο και Ιδιωτικό Τομέα.

Η κυβέρνηση εκβιάζει και τρομοκρατεί τους διοικητικούς υπαλλήλους. Εβγαλε παράνομη την απεργία και θέτει σε υποχρεωτική αργία 276 συναδέλφους, οι οποίοι, υλοποιώντας συλλογικές αποφάσεις των Γενικών τους Συνελεύσεων και όντας σε συνθήκες καθολικής απεργίας, δεν αυτοαπογράφηκαν.

Για μας τους εργαζόμενους παράνομη είναι η αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης που τσακίζει τη ζωή μας και όχι η απεργία μας!

Νόμιμο είναι ό,τι υπηρετεί το δίκιο του εργάτη, του εργαζόμενου.

Αυτό είναι το σύνθημα που πρέπει να έχουμε στον αγώνα μας, ως οδηγό και με αυτό πρέπει να πορευτούμε.

Η ενότητα των εργαζομένων, η σημαντική συμμετοχή στις Γενικές Συνελεύσεις, στην απεργία και στα συλλαλητήρια, η αλληλεγγύη, η συμμαχία και η κοινή δράση με τους άλλους εργαζόμενους σε Δημόσιο και Ιδιωτικό Τομέα, η σύγκρουση με την αντιλαϊκή πολιτική κυβέρνησης - πλουτοκρατίας - ΕΕ πρέπει να δυναμώσουν.

Από αυτήν την άποψη, οι αγώνες μας δεν σταματάνε στις 19 Νοέμβρη όπως προϊδεάζουν μερικοί.

Μπροστά μας είναι όλα τα προβλήματα: Απολύσεις, διαθεσιμότητες, υποχρεωτικές αργίες, ανατροπή εργασιακών σχέσεων, παράδοση υπηρεσιών των ΑΕΙ-ΤΕΙ σε εργολάβους, ιδιωτικοποίηση της έρευνας, επιχειρηματική λειτουργία των Ιδρυμάτων, κατάργηση του ΕΦΑΠΑΞ, τσάκισμα των ασφαλιστικών δικαιωμάτων, χαράτσια, φοροληστεία, κ.ά.

Τα προβλήματα αυτά απαιτούν λύσεις και λύσεις που να υπηρετούν τα δικαιώματά μας δεν πρόκειται να δοθούν αν δεν συγκρουστούμε με την αντιλαϊκή πολιτική κυβέρνησης - ΕΕ. Συνεπώς, τέτοιους αγώνες με τέτοιο περιεχόμενο πάλης, τέτοιο κίνημα χρειαζόμαστε ώστε να δημιουργούνται προϋποθέσεις για να φέρουν οι αγώνες μας αποτελέσματα, για να ανατραπεί η αντιλαϊκή πολιτική.

Απ' αυτή την άποψη, η συνέχιση των λαϊκών αγώνων είναι μονόδρομος.

α. Δε βοηθάει την υπόθεση της στήριξης του αγώνα μας από τους άλλους εργαζόμενους, από τους φοιτητές, από τους γονείς των φοιτητών, η εμμονή στη θέση "να μη γίνουν οι εγγραφές των Α/ετών".

Αντίπαλός μας δεν είναι οι Α/ετείς φοιτητές, αλλά η κυβέρνηση και η πολιτική της.

Δεν είναι σωστό αυτό που λένε όλες οι άλλες συνδικαλιστικές δυνάμεις πως αν γίνουν οι εγγραφές των Α/ετών θα σπάσει η απεργία.

Υπήρχαν και υπάρχουν τρόποι χωρίς να σπάσει η απεργία και χωρίς να ανοίξουν οι σχολές, να γραφτούν οι Α/ετείς φοιτητές. Δηλαδή: Το γεγονός ότι με προσωπικό ασφαλείας "τρέχουν" δεκάδες επιχειρηματικά ερευνητικά προγράμματα, δεκάδων εκατομμυρίων, για να γίνεται η δουλειά των μονοπωλιακών ομίλων, με αυτό δεν σπάει η απεργία;

Και μόνο το γεγονός ότι όλη η σπέκουλα, η βρώμικη προπαγάνδα και η προσφυγή της κυβέρνησης στη Δικαιοσύνη για να βγει παράνομη η απεργία στηρίχθηκε στη μη εγγραφή των πρωτοετών, έπρεπε να προβληματίσει τη συνδικαλιστική ηγεσία της Ομοσπονδίας (ΟΔΠΤΕ) και να το πάρει υπόψη της, ώστε να προσαρμόσει έτσι την τακτική της που να αφαιρεί αυτό το "επιχείρημα" από την κυβέρνηση.

Να γίνουν εδώ και τώρα οι εγγραφές των πρωτοετών φοιτητών.

β. Η κυβέρνηση και το υπηρετικό της προσωπικό στα ΜΜΕ συκοφαντούν τον αγώνα μας, διαλαλώντας πως "κάνουμε απεργία και παίρνουμε τα μεροκάματα". Τέτοια σπέκουλα στον αγώνα μας δεν πρέπει να την επιτρέψουμε. Εμείς θεωρούμε αυτονόητο πως όλοι οι συνάδελφοι που έδωσαν και δίνουν αυτόν τον έντιμο αγώνα, όλες αυτές τις μέρες να τις δηλώσουν θαρρετά ως μέρες απεργίας.

Το ζήτημα αυτό απασχόλησε το ΔΣ της ΟΔΠΤΕ στις 10 Νοέμβρη 2013.

Θεωρούμε ότι η στάση όλων των άλλων συνδικαλιστικών δυνάμεων απέναντι σε αυτό το ζήτημα είναι απαράδεκτη. Από τη μία, αγωνιστικές κορόνες για "απεργίες μέχρι τελικής πτώσεως" και από την άλλη, να λένε «γιατί οι εργαζόμενοι να μη δηλώσουν άδεια ή ασθένεια ώστε να μη χάσουν το μεροκάματο;», «σημασία έχει να είναι κλειστά τα Ιδρύματα και όχι αν απεργούν οι συνάδελφοι». Αυτή τη στάση του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού, την οποία ανοιχτά συμμερίζονται και οι εκφραστές του νέου κυβερνητικού συνδικαλισμού, αξιοποιεί η κυβέρνηση, όχι μόνο για να δυσφημίσει τους αγώνες μας, αλλά και για να αντιδραστικοποιήσει παραπέρα το θεσμικό πλαίσιο για το συνδικαλιστικό κίνημα.

Στο χέρι όλων των συναδέλφων είναι μια τέτοια εξέλιξη να μην την επιτρέψουν.

• Ενότητα και αγώνας για να ανατρέψουμε μνημόνια, αφεντικά και αντιλαϊκές πολιτικές!
• Δεν θα δεχθούμε καμία απόλυση, καμιά διαθεσιμότητα.
• Κάτω τα χέρια από τους συναδέλφους που δεν αυτοαπογράφηκαν.
• Αλληλεγγύη και στήριξη μέχρι το τέλος.
• Κανένας να μη μείνει μόνος του».