ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ - ΕΤΕπ

Οι τομείς ενδιαφέροντος των μονοπωλίων στο επίκεντρο

Eurokinissi

Διαδοχικές συναντήσεις για την προώθηση επενδύσεων σε χρυσοφόρους τομείς για τα ντόπια και ευρωπαϊκά μονοπώλια

Διαδοχικές συναντήσεις πραγματοποιήθηκαν χτες μεταξύ στελεχών της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων (ΕΤΕπ) με τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης και υπουργό Εξωτερικών Ευ. Βενιζέλο, τον υπουργό Ανάπτυξης Κ. Χατζηδάκη και τον υπουργό ΠΕΚΑ Γ. Μανιάτη, με κοινό στοιχείο τη μεγαλύτερη εμπλοκή της ΕΤΕπ στη χρηματοδότηση συγκεκριμένων τομέων ενδιαφέροντος των επιχειρηματικών ομίλων που δραστηριοποιούνται στη χώρα.

Ενα στοιχείο που προέκυψε από τη συνάντηση με τον Ευ. Βενιζέλο, ήταν η συμμετοχή της ΕΤΕπ στην επέκταση της διείσδυσης ευρωπαϊκών και ντόπιων επιχειρηματικών κεφαλαίων στις χώρες της Μεσογείου και της Αφρικής, ενόψει και της επερχόμενης ελληνικής προεδρίας της ΕΕ.

Οπως δήλωσε χαρακτηριστικά ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης μετά τη συνάντησή του με τον πρόεδρο της ΕΤΕπ W. Hoyer η συζήτηση περιστράφηκε γύρω από τις «πολιτικές πρωτοβουλίες της ελληνικής προεδρίας το εξάμηνο που έρχεται. Εχουμε πολλά να κάνουμε μαζί, κυρίως στη Μεσόγειο, για τις χώρες της Αφρικής αλλά, βεβαίως, κυρίως για τις χώρες που μας ενδιαφέρουν στη νότια γειτονιά μας. Χώρες που είναι σε κρίση αλλά ταυτόχρονα προσφέρουν μεγάλες επενδυτικές ευκαιρίες στις εξωστρεφείς ελληνικές επιχειρήσεις».

Στην αντίστοιχη συνάντηση με τον Κ. Χατζηδάκη συζητήθηκε ενδεχόμενη συμμετοχή της ΕΤΕπ στο λεγόμενο «Ελληνικό Επενδυτικό Ταμείο» για τη δημιουργία του οποίου η κυβέρνηση έχει συνάψει μία κατ' αρχήν συμφωνία με τη γερμανική επενδυτική τράπεζα «KfW». Ο υπουργός εξέφρασε την «αισιοδοξία» του για μία μελλοντική συμμετοχή κεφαλαίων της ΕΤΕπ στο ταμείο και συνεχίζοντας το επικοινωνιακό παιχνίδι των τελευταίων ημερών, περί «ενίσχυσης των μικρομεσαίων επιχειρήσεων», σημείωσε ότι κάτι τέτοιο αποτελεί «θετική είδηση για την πραγματική οικονομία και τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις».

Ο W. Hoyer ανέφερε ότι τα κονδύλια που παρέχει η ΕΤΕπ σε επιχειρήσεις «μικρής και μεσαίας κεφαλαιοποίησης» την τελευταία διετία θα αγγίξουν το 1,5 δισ. ευρώ, ενώ σε σχέση με το «Ελληνικό Επενδυτικό Ταμείο» είπε πως πρόκειται για μια «θετική πρωτοβουλία», για την οποία έχουν ήδη ξεκινήσει διαπραγματεύσεις συμμετοχής, ενώ εκτός από την προαναφερθείσα γερμανική επενδυτική τράπεζα, αποκάλυψε ότι έχουν δείξει ενδιαφέρον συμμετοχής και επενδυτικά κεφάλαια από τη Γαλλία και αλλού.

Χτες, εξάλλου, πραγματοποιήθηκε συνάντηση αντιπροσωπείας της ΕΤΕπ με τον υπουργό ΠΕΚΑ Γ. Μανιάτη, κατά τη διάρκεια της οποίας οι εκπρόσωποι της τράπεζας εξέφρασαν το ενδιαφέρον τους για σειρά έργων σε χρυσοφόρους τομείς για τους μονοπωλιακούς ομίλους, στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, των Δικτύων Μεταφοράς Ενέργειας και της Διαχείρισης Απορριμμάτων.

ΤΡΑΠΕΖΕΣ

Αναδιαρθρώσεις εντός και εκτός Ελλάδας

Για την αποτελεσματικότερη διαχείριση του ενεργητικού των ελληνικών τραπεζών έκανε λόγο ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας, Γ. Προβόπουλος, από το βήμα του «Ελληνοαλβανικού Επιχειρηματικού Φόρουμ» στα Τίρανα. Στην πραγματικότητα, στόχος του εγχειρήματος είναι η απελευθέρωση κεφαλαίων για τη «χρηματοδότηση των παραγωγικών επενδύσεων». Σύμφωνα με τον κεντρικό τραπεζίτη, η «παρουσία των ελληνικών τραπεζών στη ΝΑ Ευρώπη συνιστά στρατηγική επιλογή που συνδέεται με τις μακροπρόθεσμες προοπτικές της ευρύτερης περιοχής», τονίζοντας ότι «κάποιες συγχωνεύσεις μπορεί να είναι απαραίτητες ώστε οι ελληνικές τράπεζες να αποκτήσουν μερίδια αγοράς που να υποστηρίζουν την αποτελεσματικότητα και την κερδοφορία τους».

Ταυτόχρονα, σε πλήρη εξέλιξη βρίσκονται οι διαδικασίες και τα παζάρια γύρω από τους τρόπους αποτελεσματικής διαχείρισης των περιουσιακών στοιχείων που οι ντόπιοι τραπεζικοί όμιλοι κατέχουν τόσο στην Ελλάδα όσο και στην ευρύτερη ζωτική περιοχή. Σύμφωνα με τις πληροφορίες, συζητήσεις γίνονται για το ενδεχόμενο πώλησης ή συγχωνεύσεων θυγατρικών τραπεζών στη Νοτιοανατολική Ευρώπη.

Ενας ακόμη τρόπος για την ενίσχυση της κεφαλαιακής επάρκειας και της ρευστότητας είναι η πώληση τμήματος των δανειακών χαρτοφυλακίων σε ενδιαφερόμενους επενδυτές. Κομβικό στοιχείο θεωρούνται τα «κόκκινα» επιχειρηματικά και ομολογιακά δάνεια που έχουν δοθεί κατά το παρελθόν, τα οποία αποτελούν σήμερα «βαρίδια» για τους ισολογισμούς και την κερδοφορία των τραπεζών. Βασικό κίνητρο για τους επενδυτές είναι και η προωθούμενη κατάργηση της παρεχόμενης προστασίας και η «σταδιακή» έναρξη των πλειστηριασμών για την πρώτη κατοικία των νοικοκυριών.

Επίσης, οι ντόπιες τράπεζες μετά και το σχετικά πρόσφατο κύκλο συγχωνεύσεων έχουν δρομολογήσει την «απομάκρυνση» χιλιάδων εργαζομένων, κυρίως μέσα από τα προγράμματα «εθελουσίας εξόδου». Οι αναδιαρθρώσεις είχαν συνέχεια χτες στον όμιλο της Εθνικής Τράπεζας. Ο μεγαλομέτοχός της, το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, ενέκρινε την πώληση του 49% της θυγατρικής εταιρείας «Πανγαία ΑΕ», που δραστηριοποιείται στην ακίνητη περιουσία (real estate), στην εταιρεία «Private Equity Invel».

Ξανά με αφορμή την Αργεντινή

Δώδεκα χρόνια μετά το κραχ του 2001, η χώρα βρίσκεται και πάλι στα πρόθυρα του χάους. Η χρεοκοπία της Αργεντινής (...) συνιστά τη σημαντικότερη στάση πληρωμών ενός κράτους (...) επέλεξε να μην αποζημιώσει τους δανειστές της και να αρνηθεί την ξένη βοήθεια υπό την αιγίδα του ΔΝΤ. Η στρατηγική αυτή, αφού για καιρό θεωρήθηκε μια επιτυχία των εναλλακτικών πολιτικών (...) αποδείχθηκε καταστροφική (...) Αρχικά, η χώρα έδειξε ότι θα κερδίσει το στοίχημα. Η ετήσια ανάπτυξη έφτασε το 8% ανάμεσα στο 2003 και το 2011 (...) Η ανεργία μειώθηκε στο 7,2% του ενεργού πληθυσμού και η φτώχεια περιορίστηκε κατά τα δύο τρίτα. Επιπλέον, το χρέος μειώθηκε στο 41% του ΑΕΠ, καθώς αντλούνταν χρήματα από τα αποθέματα της κεντρικής τράπεζας. Υστερα από μια δεκαετία ψευδαισθήσεων (...) η χώρα έφτασε και πάλι στη χρεοκοπία. Χρεοκοπία οικονομική, με μια ανάπτυξη που δεν ξεπερνά το 2%, μια τραγική ανταγωνιστικότητα και προβληματικές υποδομές στους τομείς των μεταφορών και της Ενέργειας. Χρεοκοπία νομισματική και χρηματοπιστωτική, με έναν πληθωρισμό που επισήμως φτάνει το 10% και στην πράξη το 25%, και μια μαζική διαρροή κεφαλαίων. Χρεοκοπία κοινωνική, με την ταχεία άνοδο της ανεργίας και τη διολίσθηση του ενός τρίτου του πληθυσμού στην παράλληλη οικονομία. Χρεοκοπία χρηματοπιστωτική, με μια σειρά δικαστικών αποφάσεων που δικαιώνουν τους δανειστές: ο λογαριασμός ενδέχεται να φτάσει τα 43 δισεκατομμύρια δολάρια, ενώ η χώρα δεν έχει πια πρόσβαση στις αγορές και τη διεθνή βοήθεια. Χρεοκοπία πολιτική, με τη γενίκευση της ανασφάλειας, της πελατειοκρατίας και της διαφθοράς».

Τα παραπάνω περιλαμβάνονται σε τηλεγράφημα του ΑΠΕ, που βασίζεται σε άρθρο του Γάλλου οικονομολόγου Ν. Μπαβερέζ στην εφημερίδα «Φιγκαρό». Βεβαίως, ο εν λόγω κύριος γράφει όσα γράφει, όχι από πόνο για τις συνέπειες στο λαό της Αργεντινής, αλλά για να υπερασπιστεί την πολιτική της Ευρωζώνης στη διαχείριση της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης, την αυστηρή δημοσιονομική πολιτική και την αναγκαιότητα να πάρουν οι «δανειστές» τα λεφτά τους, κόντρα στην επεκτατική της Αργεντινής. Και κάνει απ' αυτή τη σκοπιά κριτική στο μείγμα διαχείρισης της Αργεντινής που βεβαίως ήταν και είναι επίσης πολιτική σε όφελος του κεφαλαίου, όπως αυτή που υπερασπίζεται ο κύριος οικονομολόγος.

Η περίπτωση, ωστόσο, της Αργεντινής με βάση και τα νεότερα δεδομένα αποτελεί την πιο τρανταχτή ίσως απόδειξη ενός πράγματος: Πως ανεξάρτητα από το μείγμα διαχείρισης, ο λαός είναι ο μεγάλος χαμένος.

Η Αργεντινή, την οποία έκανε σημαία ο ΣΥΡΙΖΑ, μέχρι που ο Αλ. Τσίπρας έσπευσε επιτόπου να σχηματίσει ιδία άποψη για το «θαύμα», πέρασε βαθιά καπιταλιστική οικονομική κρίση το 1998-2001. Η πολιτική που εφαρμοζόταν ως τότε, η αυστηρή δημοσιονομική, δεν απέτρεψε την κρίση. Βεβαίως, ο λαός ζούσε σε κόλαση. Αλλά και η πολιτική που εφάρμοσαν οι μετέπειτα κυβερνήσεις, που ώθησαν σε καπιταλιστική ανάκαμψη, με ρυθμούς μάλιστα που έφτασαν τη μεταβολή του ΑΕΠ στο 8% (είναι η πολιτική που πρεσβεύει ο ΣΥΡΙΖΑ), δεν απέτρεψε τη νέα καπιταλιστική οικονομική κρίση, 12 χρόνια μετά. Αυτό λένε τα στοιχεία και οι περιγραφές του κυρίου οικονομολόγου, ότι βρίσκεται στα πρόθυρα νέας κρίσης.

Ο λαός δυστυχεί, το περιγράφουν τα στοιχεία του οικονομολόγου, όπως δυστυχεί και στην Ελλάδα. Καμία από τις δύο όψεις του ίδιου νομίσματος, ούτε η στάση πληρωμών ούτε οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, ούτε χαλάρωση της αυστηρής δημοσιονομικής πολιτικής, γλίτωσαν τους λαούς απ' τα βάσανα. Για τον απλό λόγο πως όποια επιλογή πολιτικής γίνεται στον καπιταλισμό, γίνεται με γνώμονα τις ανάγκες του κεφαλαίου και όχι τις λαϊκές ανάγκες, τα λαϊκά συμφέροντα. Ιδιαίτερα δε σε συνθήκες κρίσης, και το ένα μείγμα αστικής πολιτικής και το άλλο μεταφέρουν τις συνέπειές της στις πλάτες των εργαζομένων, τους καταστρέφει, με ανεργία, φτώχεια, σχετική και απόλυτη εξαθλίωση, προκειμένου να γλιτώσει όσο γίνεται το κεφάλαιο τις απώλειες από την καταστροφική της δράση. Αυτό αποκαλύπτεται και από τη διαχείριση της κρίσης στις ΗΠΑ με την πολιτική Ομπάμα. Οι άνεργοι δε μειώθηκαν. Ούτε οι άστεγοι που αυξήθηκαν, όπως και όσοι τρέφονται με συσσίτια.

Καμία διαχείριση δεν μπορεί να ανακόψει τη βύθιση του καπιταλισμού στη βαρβαρότητα, δεν μπορεί να τον γιατρέψει απ' τις κρίσεις του, να αποτρέψει γιγάντωση φαινομένων που είναι σύμφυτά του όπως η ανεργία, η εκμετάλλευση. Δεν εξανθρωπίζεται. Ομως ανατρέπεται. Κι αυτό δεν μπορεί παρά να είναι έργο του μόνου που έχει συμφέρον να το πράξει, του λαού, του εργατικού - λαϊκού κινήματος.

Ψ.

ΓΙΟΥΡΟΣΤΑΤ

Υποχώρησε η βιομηχανική παραγωγή στην ΕΕ

Ρυθμούς υποχώρησης κατέγραψε για το Σεπτέμβρη του 2013 η βιομηχανική παραγωγή των κρατών της ΕΕ. Σύμφωνα με τα στοιχεία της Γιούροστατ ο όγκος της παραγωγής στα 17 κράτη της Ευρωζώνης σημείωσε πτώση 0,8% και συνολικά στην ΕΕ 0,2%. Τις πιο αρνητικές επιδόσεις για το συγκεκριμένο μήνα εμφανίζει η Πορτογαλία (11,2%) και ακολουθούν Κροατία (3,3%) και Τσεχία (2,8%). Ρυθμοί υποχώρησης καταγράφονται και στη Γερμανία (0,8%) και τη Γαλλία (0,4%).