Τιμητική φρουρά στον σ. Νίκο Κυρίτση από μέλη του ΠΓ και της ΚΕ του ΚΚΕ

Στην τιμητική φρουρά, μπροστά στο φέρετρό του που ήταν σκεπασμένο με την κόκκινη σημαία του ΚΚΕ, την οποία ο σ. Νίκος Κυρίτσης τίμησε σ' όλη του τη ζωή, ως στέλεχος του Κόμματος, συμμετείχε αντιπροσωπεία της Κεντρικής Επιτροπής του Κόμματος, με επικεφαλής τα μέλη του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρη Γόντικα, Κώστα Παρασκευά και Ελένη Μπέλλου, στελέχη και μέλη της ΚΝΕ, αντιπροσωπεία του Παραρτήματος ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ Ηρακλείου όπου ανήκε, φίλοι και γνωστοί του εκλιπόντος.

Από την ΚΟΒ Ν. Ηρακλείου της οποίας ήταν μέλος ο Ν. Κυρίτσης, αποχαιρετισμό απηύθυνε ο Περικλής Καρμής. Από μέρους της Κεντρικής Διοίκησης της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ, αποχαιρέτησε «με περηφάνια τον ακριβό σύντροφο Νίκο Κυρίτση, συναγωνιστή, συμμαχητή του ΔΣΕ και της πολιτικής προσφυγιάς», ο πρόεδρός της, Χρήστος Τσιντζιλώνης.

Τελευταίο «αντίο» μα και υπόσχεση συνέχισης της πάλης δόθηκε από τους συντρόφους, τους συναγωνιστές και τους συμμαχητές του σ. Ν. Κυρίτση

Τον τελευταίο αποχαιρετισμό στον Ν. Κυρίτση εκ μέρους της ΚΕ του ΚΚΕ απηύθυνε ο Μάκης Παπαδόπουλος, ο οποίος σημείωσε:

«Η ΚΕ του ΚΚΕ αποχαιρετά σήμερα τον σ. Νίκο Κυρίτση, τον δικό μας Νίκο, έναν άνθρωπο που αφιέρωσε τη ζωή του στην ιστορική αποστολή της εργατικής τάξης. Αποχαιρετάμε έναν σύντροφο που αγωνίστηκε με κάθε τρόπο, τόσο με το όπλο στο χέρι όσο και με την πένα και το χαρτί για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, αλλά και με τη δουλειά στη βιομηχανία, για να προχωρήσει η σοσιαλιστική οικοδόμηση. Αποχαιρετάμε έναν μάχιμο κομμουνιστή που έδωσε ακούραστος το "παρών" αποφασιστικά σ' όλες τις συνθήκες της νομιμότητας και της παρανομίας, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στην Πολωνία και στη Δυτική Ευρώπη.

Ο Νίκος Κυρίτσης υπήρξε γνήσιο τέκνο του ΚΚΕ, της ηρωικής γενιάς του ΔΣΕ, και στάθηκε πάντα στη σωστή πλευρά στις κρίσιμες στιγμές και καμπές της διαπάλης που αφορούσε τη διαφύλαξη του επαναστατικού χαρακτήρα του Κόμματος. Ο ίδιος σ' ένα σημείωμά του τονίζει τη σημασία του ιδεολογικού εξοπλισμού κάθε στελέχους, για να προσανατολιστεί σωστά σε κρίσιμες στιγμές και για να αναπτύξει αταλάντευτη επαναστατική δράση.

Η ζωή του σ. Νίκου αποδεικνύει ότι η μαχητική στάση, με σταθερότητα και διάρκεια στην ταξική πάλη, προϋποθέτει βήματα στην κατάκτηση της επαναστατικής θεωρίας, συμβαδίζει με τη θωράκιση της ταξικής συνείδησης. Στην τελευταία επίσκεψή μας στο νοσοκομείο, λίγες μόνο μέρες πριν κλείσει οριστικά τα μάτια, μας ρωτούσε για τις τελευταίες πολιτικές εξελίξεις, έδειχνε τη στεναχώρια του που δεν μπορούσε να τις παρακολουθήσει, ενώ η σκέψη του ήταν προσηλωμένη στο πώς θα διασφαλισθεί η ενίσχυση του Κόμματος.

Η ιστορική διαδρομή του σ. Νίκου δεν ήταν τυχαία. Ηταν παιδί φτωχής λαϊκής οικογένειας, με θύματα στην αναμέτρηση με την άρχουσα τάξη, τον πατέρα του και τον μικρότερο αδελφό του Πασχάλη. Δούλεψε μέχρι το 1946 ως βοηθός σε οικοδομές και στα χωράφια.

Ο σ. Κυρίτσης εντάχθηκε στα Αετόπουλα της ΕΠΟΝ το 1944, μόλις 16 χρόνων. Το 1947 εντάσσεται στα ένοπλα τμήματα της ΕΠΟΝ που δρούσαν στην περιοχή Βίτσι, Συνιάτσικο. Την ίδια χρονιά, γίνεται μέλος του ΚΚΕ. Επιλέγεται για τη Σχολή Αξιωματικών του Γενικού Αρχηγείου του ΔΣΕ, απ' την οποία αποφοίτησε με το βαθμό του ανθυπολοχαγού. Πήρε μέρος σε δεκάδες μάχες που έδωσε η 18η Ταξιαρχία του ΔΣΕ, τραυματίστηκε τρεις φορές και πέρασε βαριά τραυματισμένος απ' τη μάχη της Νάουσας το 1948, αρχικά στη Γιουγκοσλαβία και μετά στο νοσοκομείο του Βουκουρεστίου. Εκείνη τη δύσκολη περίοδο, παντρεύτηκε με την αγαπημένη σύντροφό του Βάσω, με την οποία απέκτησαν στη συνέχεια δύο παιδιά. Το '49 έδρασε μέσα απ' τις γραμμές της Εθνικοαπελευθερωτικής Ενωσης Σλαβομακεδόνων και συμμετείχε στο ιδρυτικό συνέδριο της οργάνωσης Ιλιντεν στη συνέχεια. Για την επαναστατική δράση του, οι αστικές κυβερνήσεις τού είχαν αφαιρέσει την ελληνική ιθαγένεια μέχρι το 1981. Στον αντίποδα, η Προσωρινή Δημοκρατική Κυβέρνηση τον είχε παρασημοφορήσει με το Μετάλλιο Ανδρείας του ΔΣΕ.

Τον Απρίλη του 1950, στάλθηκε στη Λαϊκή Δημοκρατία της Πολωνίας. Ανέλαβε κομματικές χρεώσεις στο Πολίτσε της Πολωνίας και σπούδασε σε σχολή αξιωματικών. Μετά τη διάλυση της ΚΟ του ΚΚΕ στην Πολωνία, εντάχθηκε στις γραμμές του Πολωνικού Ενοποιημένου Εργατικού Κόμματος το 1954.

Εργάστηκε σε εργοστάσιο βαριάς βιομηχανίας στο Βρότσλαβ της Πολωνίας, παρακολούθησε την κεντρική κομματική σχολή "Νίκος Μπελογιάννης" το '54 στη Ρουμανία. Αποφοίτησε απ' την Ανώτατη Ακαδημία Κοινωνικών Επιστημών της Πολωνίας και πήρε μάστερ Πολιτικής Οικονομίας. Δούλεψε ως επιθεωρητής στον τομέα επενδύσεων και οικοδομών της περιοχής του Στετίνου, με χρέωση του πολωνικού κόμματος.

Παράλληλα, την περίοδο της δικτατορίας και της μεταπολίτευσης, ανέλαβε διάφορες κομματικές αποστολές και καθοδηγητικές ευθύνες στη Δυτική Ευρώπη και εκπόνησε μελέτες για την ελληνική οικονομία.

Επέστρεψε στην Ελλάδα το 1982 και συνέβαλε στο έργο του Κέντρου Μαρξιστικών Ερευνών του οποίου υπήρξε επίτιμο ιδρυτικό μέλος.

Ανέπτυξε συγγραφικό έργο, πλούσια αρθρογραφία και συμμετοχή σε βασικές συλλογικές μελέτες του ΚΜΕ όπως "Οι προσεγγίσεις στην κατάσταση της Εργατικής Τάξης στην Ελλάδα".

Απ' το 14ο μέχρι το 15ο Συνέδριο ήταν μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ. Διετέλεσε διευθυντής του Κέντρου Μαρξιστικών Ερευνών, τη δεκαετία του '90, υπεύθυνος του Τμήματος Οικονομίας της ΚΕ και μέλος της Ιδεολογικής Επιτροπής της ΚΕ. Ασχολήθηκε ιδιαίτερα με την ιστορική έρευνα σχετικά με τον ΔΣΕ που κατέληξε στην έκδοση δύο σχετικών βιβλίων.

Οσοι σύντροφοι είχαμε την τύχη να συνεργασθούμε μαζί του, ιδιαίτερα οι νεότεροι, γνωρίσαμε ένα νηφάλιο και δραστήριο καθοδηγητή, που δίδασκε τις αρχές του μαρξισμού - λενινισμού με το παράδειγμα της προσωπικής του στάσης, ήξερε να ακούει και ήταν κοντά στους συντρόφους σε κάθε προσωπικό τους πρόβλημα.

Σύντροφε Νίκο,

Σε ανθρώπους με τη δική σου ιστορική διαδρομή, δεν υπάρχει στην ουσία τελευταίος αποχαιρετισμός, γιατί συνεχίζουν να ζουν και να διδάσκουν με τη στάση και το έργο τους, ακόμα και μετά το θάνατό τους.

Απλά υποσχόμαστε να συνεχίσουμε αταλάντευτα τον αγώνα για τη μεγάλη υπόθεση της εργατικής τάξης, για τον κομμουνισμό. Το παράδειγμά σου θα μας εμπνέει στις δύσκολες μάχες που έχουμε μπροστά μας.

Καλό ταξίδι, σ. Νίκο, και θερμά συλλυπητήρια στην οικογένειά σου».

Οι διαπραγματεύσεις της ελληνικής κυβέρνησης με μονοπώλια του εξωτερικού για τις τιμές εκποίησης των υδρογονανθράκων της χώρας, αλλά και οι προσπάθειές της να εξασφαλίσει φτηνό καύσιμο στα ντόπια μονοπώλια, βρέθηκαν στο επίκεντρο της χτεσινής συνάντησης του Προέδρου της Δημοκρατίας με τον υπουργό Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής.

Μια μέρα πριν τη σημερινή αναχώρησή του για το Σότσι της Ρωσίας όπου θα εκπροσωπήσει την Ελλάδα στην τελετή έναρξης των Χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων, ο Κάρολος Παπούλιας άκουσε τον Γιάννη Μανιάτη να διαβεβαιώνει πως είναι «σε ένα τελικό στάδιο» η διαπραγμάτευση της Αθήνας με τη Μόσχα για μείωση της τιμής του ρωσικού φυσικού αερίου που εισάγεται στην Ελλάδα, θέμα που καίει τους ντόπιους βιομηχάνους. Ο Παπούλιας έδειξε ότι θα ζητήσει κι αυτός μείωση τιμών, χαρακτηρίζοντάς την «ζωτικής σημασίας για την ελληνική οικονομία».

Για τις έρευνες για υδρογονάνθρακες σε Ιόνιο και νότια της Κρήτης, και με διεκπεραιωμένη την πρώτη φάση των ερευνών, ο Γ. Μανιάτης ανέφερε ότι «είμαστε σε ένα καλό στάδιο. Πρέπει να σας πω ότι αυτή τη βδομάδα οι δικοί μας άνθρωποι, οι εκπρόσωποι του υπουργείου Περιβάλλοντος, παρουσιάζουν στο Χιούστον, στο μεγαλύτερο παγκόσμιο συνέδριο, σε 17.000 συνέδρους, τα αποτελέσματα των πρόσφατων ερευνών. Ουσιαστικά είναι το πρώτο βήμα για να προβάλουμε διεθνώς την Ελλάδα και τις δυνατότητες που έχουμε για έρευνες υδρογονανθράκων στην πετρελαϊκή βιομηχανία».

Στο πλαίσιο της παρουσίας του στο Σότσι, ο Κ. Παπούλιας θα συναντηθεί με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας, XI Jinping, και με τον εμίρη του κράτους του Κατάρ, σεΐχη Τammim Bin Hamad Al-Thani.