ΑΓΡΟΤΙΚΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΑΓΡΟΤΙΚΑ

ΑΓΡΟΤΕΣ

Συνεχίζουν με άλλες μορφές για τους ίδιους στόχους

Αποχώρησαν συντεταγμένα χτες από το Μπλόκο της Νίκαιας. Ανάλογες συνελεύσεις σε όλα τα μπλόκα

Eurokinissi

Μετά από ένα μήνα στους δρόμους, οι αγρότες αποχωρούν από τα μπλόκα με το κεφάλι ψηλά και ετοιμάζουν τους επόμενους αγωνιστικούς σταθμούς

Να αποχωρήσουν συντεταγμένα και με το κεφάλι ψηλά, ολοκληρώνοντας έναν κύκλο στις κινητοποιήσεις τους, που προκάλεσαν μεγάλο κύμα αλληλεγγύης, αποφάσισαν στη χτεσινή Γενική τους Συνέλευση οι αγρότες από το μπλόκο της Νίκαιας.

Επόμενος αγωνιστικός σταθμός ορίστηκε ο γιορτασμός του Κιλελέρ στις 9 Μάρτη. Πριν τη συνέλευση, πραγματοποιήθηκε συνεδρίαση των εκπροσώπων των χωριών που συμμετείχαν στο μπλόκο. Ανάλογες συσκέψεις ξεκίνησαν από χτες και σε όλα τα μπλόκα που συμμετέχουν στην Πανελλαδική Συντονιστική Επιτροπή, ενώ σε διάφορες περιοχές έγιναν νέες κινητοποιήσεις αγροτών, έξω από τράπεζες, Εφορίες και κρατικά κτίρια.

Σε ανακοίνωση που εξέδωσε το Μπλόκο της Νίκαιας αναφέρεται:

«Μετά από ένα μήνα στους δρόμους, φεύγουμε με το κεφάλι ψηλά. Περήφανοι για τον αγώνα που δώσαμε. Και αποφασισμένοι να συνεχίσουμε την πάλη, με άλλες μορφές για τους ίδιους στόχους. Κλείνουμε νέο αγωνιστικό ραντεβού για τις 9 Μάρτη, στο γιορτασμό του Κιλελέρ που φέτος θα τον διοργανώσει η Πανελλαδική Συντονιστική Επιτροπή των Μπλόκων. Το συλλαλητήριο που θα πραγματοποιηθεί εκείνη τη μέρα θα στείλει το μήνυμα ότι η μικρομεσαία αγροτιά συνεχίζει τη μάχη για:

Την επιβίωση, για να κρατήσει τα χωράφια και το βιος της, για να παράγει και να ζει από τη δουλειά της.
Την ανατροπή της ΚΑΠ της ΕΕ, που ξεκληρίζει τους μικρομεσαίους αγρότες, τους γκρεμίζει στον καιάδα της ανεργίας, της φτώχειας και της εξαθλίωσης.
Μια διαφορετική αγροτική ανάπτυξη που θα αξιοποιεί όλα τα παραγωγικά πλεονεκτήματα της χώρας μας για την παραγωγή φτηνών και ποιοτικών προϊόντων για τη διατροφή και την ένδυση του ελληνικού λαού.

Πολιτική επιλογή το ξεκλήρισμά μας

Τριάντα μέρες που βρισκόμαστε στους δρόμους του αγώνα ασκήσαμε μεγάλη αγωνιστική πίεση προς την κυβέρνηση, για να ικανοποιήσει τα δίκαια αιτήματά μας. Η συμμαχία μας στα μπλόκα με τους εργαζόμενους, τους ανέργους, τους συνταξιούχους, τους μικρούς επαγγελματοβιοτέχνες και εμπόρους, τους νέους των σπουδών και τις γυναίκες των λαϊκών οικογενειών, έδωσε δύναμη και προοπτική στον αγώνα μας.

Παρ' όλα αυτά, η συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ επέμεινε, μέχρι τέλους, στην αρνητική της στάση έναντι του συνόλου των αιτημάτων μας. Η μόνη "παραχώρηση" που έκανε, κάτω από την πίεση του αγώνα μας, ήταν να μεταθέσει το τέλος επιτηδεύματος για 5 χρόνια και να μεγαλώσει το όριο του τζίρου για την υποχρεωτική κράτηση παραστατικών, από 10.000 ευρώ στα 15.000 ευρώ. Επομένως, όλα αυτά που λέγονται από την κυβέρνηση και τα "παπαγαλάκια" περί "ικανοποίησης των αγροτικών αιτημάτων", είναι ψεύδη και κοροϊδία.

Η άρνηση της συγκυβέρνησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ να ικανοποιήσει τα ζωτικής σημασίας αιτήματά μας, δεν είναι από πείσμα, ούτε από καπρίτσιο. Είναι πολιτική επιλογή της. Δεν ικανοποιεί τα αιτήματά μας, για να μας οδηγήσει, μια ώρα αρχύτερα, στο ξεκλήρισμα. Εκεί που, χρόνια τώρα, μας οδηγεί η ΚΑΠ της ΕΕ, που εφαρμόζουν με ζήλο και συνέπεια όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις.

Γιατί είναι φανερό ότι με τόσο υψηλό κόστος παραγωγής, με τόσο χαμηλές τιμές παραγωγού για τα προϊόντα μας, με τις επιδοτήσεις "πετσοκομμένες", με τα χαράτσια "να πέφτουν σαν το χαλάζι" στο κεφάλι μας και με τη βαριά φορολογία που μας φορτώνουν από φέτος, οι μικρομεσαίοι αγρότες δεν μπορούμε να παραμείνουμε στο αγροτικό επάγγελμα. Φορτωμένοι με όλα αυτά και πολλά άλλα βάρη στις πλάτες, θα αναγκαστούμε να παρατήσουμε τα χωράφια μας και η γη και η αγροτική παραγωγή θα περάσουν, ολοκληρωτικά, στα χέρια λίγων μεγαλοαγροτών και μεγαλοεπιχειρηματιών.

Δύναμή μας ο συντονισμός

Ο αγώνας μας υπονομεύθηκε από την πρώτη στιγμή.

Από τα κόμματα που συμμετέχουν στην κυβέρνηση, τα οποία επιχείρησαν να μας συκοφαντήσουν και να μας τρομοκρατήσουν.
Από τα κεντρικά ΜΜΕ, που έχτισαν ένα "τείχος" σιωπής γύρω μας. Και όταν "κάτι" έλεγαν ή έγραφαν ήταν για να μας συκοφαντήσουν.
Από τα "απομεινάρια" της ΠΑΣΕΓΕΣ, της ΓΕΣΑΣΕ και της ΣΥΔΑΣΕ που έστησαν "αντιμπλόκα", για να μας πλαγιοκοπήσουν και να υπονομεύσουν την πάλη μας. Είναι αυτοί που, επί 33 χρόνια, σκάβουν το λάκκο για να θάψουν τους μικρομεσαίους αγρότες.

Απέναντι σε όλους αυτούς τους δηλωμένους εχθρούς μας, αντιπαραθέσαμε το συντονισμό των μπλόκων σε πανελλαδικό επίπεδο. Και είναι αυτό μια μεγάλη κατάκτηση, η σημασία της θα φανεί και στο μέλλον.

Κι ακόμα μεγαλύτερη κατάκτηση είναι η συμμαχία που συγκροτήθηκε στα μπλόκα της αγωνιζόμενης μικρομεσαίας αγροτιάς με τους εργαζόμενους, τους αυτοαπασχολούμενους, τους νέους και τις γυναίκες. Αυτή η λαϊκή συμμαχία μπορεί να ανοίξει νέους δρόμους στο αγροτικό και γενικότερα στο λαϊκό κίνημα.

Σημαντικό, επίσης, είναι το γεγονός ότι στον αγώνα μπήκαν νέοι σε ηλικία αγρότες. Πολλοί από αυτούς -και δικαιολογημένα- είχαν μια ανυπομονησία για άμεσες λύσεις των προβλημάτων, η οποία μπορεί να οδηγεί και σε απογοήτευση. Ομως, πλέον, αντιλαμβάνονται ότι ο αγώνας μας θα είναι δύσκολος και μακρύς.

Ετοιμαζόμαστε για νέους αγώνες

Είμαστε σίγουροι ότι οι νέοι αγώνες θα είναι ακόμα πιο μαζικοί, πιο δυναμικοί, καλύτερα συντονισμένοι. Η λαϊκή συμμαχία θα δημιουργήσει ένα ορμητικό, αγωνιστικό, λαϊκό ποτάμι που θα παρασύρει στο διάβα του όλα τα εμπόδια.

Είμαστε σίγουροι ότι με τον αγώνα και τη συμμαχία θα καταφέρουμε να γίνει πραγματικότητα το όνειρό μας: Να γίνουμε εμείς αυτοί που θα καρπώνονται τον πλούτο που παράγουμε. Σήμερα κλείνει ένας ακόμα κύκλος της πολύχρονης σκληρής πάλης της μικρομεσαίας αγροτιάς. Μια μάχη τελειώνει. Ο αγώνας συνεχίζεται. Ραντεβού, στις 9 Μάρτη, στον αγωνιστικό γιορτασμό του Κιλελέρ. Θα είμαστε όλοι εκεί, ακόμα πιο δυνατοί».

Εχθροί και «φίλοι» των αγροτών

Με αφορμή την προχτεσινή μεγάλη πανελλαδική συγκέντρωση των αγροτών στην Αθήνα, έπιασαν «στασίδι» διάφοροι αρθρογράφοι, για να επιτεθούν στον αγώνα τους, ή για να παραστήσουν τους φίλους τους. Τόσο οι μεν, όσο και οι δε είναι επικίνδυνοι. Αλλά οι αγρότες έχουν αποκτήσει πείρα. Η «Καθημερινή», σε άρθρο της, παρουσιάζει τους αγρότες καλοζωισμένους, που «μέσα σε λίγες δεκαετίες (...) από φτωχό και ρακένδυτο τμήμα του πληθυσμού εξελίχθηκαν σε κακομαθημένη συντεχνία. Χάρις στα φάρμακα, στα λιπάσματα, στην άρδευση και στα μηχανήματα που πολλαπλασίασαν παραγωγή και παραγωγικότητα, αλλά χάρις επίσης στις επιδοτήσεις από την Ευρωπαϊκή Ενωση και την ανοχή και υποχωρητικότητα διαδοχικών ελληνικών κυβερνήσεων απέναντι στα παράλογα αιτήματα, τις μεθοδεύσεις και παρανομίες, τις απειλές και κινητοποιήσεις τους (...) Τώρα οι αγρότες απαιτούν πάλι τα πάντα (...) Δεν θέλουν να πληρώνουν φόρους για την περιουσία τους και τα έσοδά τους ούτε να κρατούν στοιχειώδη βιβλία, θέλουν επιδοτήσεις, τιμές και γενικά να αποτελούν μία ειδική κατηγορία πολιτών χωρίς καμία υποχρέωση και με όλα τα προνόμια». Πολλά από αυτά που αναφέρει ο αρθρογράφος της «Καθημερινής» αφορούν ένα τμήμα των μεγαλοαγροτών που ωφελήθηκαν από αυτές τις πολιτικές. Επίσης, μια σειρά από τέτοιες «παροχές» εξυπηρετούσαν την πολιτική συμμαχιών του κεφαλαίου με τους αγρότες, που όμως δεν μπόρεσαν να αποτρέψουν τη μεγάλη μείωση των εισοδημάτων τους, ούτε το ξεκλήρισμα σημαντικού μέρους τους.

Ενα πράγμα δεν εξηγεί ο αρθρογράφος: Αν η ΕΕ και οι κυβερνήσεις της έδειξαν τέτοια «πρόνοια», τότε πώς εξηγείται το γεγονός ότι πάνω από 180.000 φτωχομεσαίοι αγρότες ξεκληρίστηκαν στα χρόνια που η Ελλάδα είναι στην ΕΟΚ και μετά στην ΕΕ; Πώς εξηγείται ότι κάθε χρόνο πετιούνται από το αγροτικό επάγγελμα περίπου 20.000 φτωχομεσαίοι αγρότες; Πώς εξηγείται ότι χιλιάδες από τους αγρότες είναι υπερχρεωμένοι στις τράπεζες, για δάνεια που έπαιρναν προκειμένου να καλλιεργήσουν και τα οποία, με τα πανωτόκια έχουν γίνει πλέον θηλιά στο λαιμό τους; Η απάντηση σ' όλα αυτά είναι η εξής: Τα μέτρα, οι επιδοτήσεις και τα «προνόμια» της ΕΕ και των κυβερνήσεων για τους αγρότες, ήταν διαχρονικά προσαρμοσμένα στο στρατηγικό στόχο της συγκέντρωσης της γης και της παραγωγής σε λιγότερα χέρια, στην καπιταλιστικοποίηση δηλαδή του αγροτικού τομέα στην Ελλάδα και σε όλη την ΕΕ. Η τάση αυτή επιβεβαιώνεται σήμερα, με τη γιγάντωση μονοπωλιακών ομίλων που ελέγχουν ολοένα και μεγαλύτερο μέρος της αγροτικής παραγωγής και κυριαρχούν στον κλάδο της παραγωγής και διακίνησης τροφίμων με καθετοποιημένες μονάδες. Η διαδικασία αυτή θα επιταχυνθεί με τη νέα ΚΑΠ. Εκεί προσβλέπουν πολλοί από τους σημερινούς μεγαλοαγρότες, που καμιά σχέση δεν έχουν με τους μικρούς και μεσαίους καλλιεργητές, οι οποίοι θα πεθάνουν κυριολεκτικά στην ψάθα.

Αυτή είναι η μια πλευρά. Η άλλη είναι αυτή που προβάλλει η «Αυγή» του ΣΥΡΙΖΑ, με αρθρογραφία και δηλώσεις στελεχών του από το συλλαλητήριο των αγροτών. Είπε ο Β. Αποστόλου, αρμόδιος για θέματα αγροτικής πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ: «Ο αγώνας που διεξάγουν οι Ελληνες αγρότες, αφορά την ίδια τους την επιβίωση. Απέναντί τους βρίσκεται μια ανελέητη κυβέρνηση που προσπαθεί με επικοινωνιακά τερτίπια να εμποδίσει τη διεκδίκηση των αιτημάτων τους». Λίγες σελίδες πιο κάτω, η Αυγή γράφει σε άρθρο της: «Η γεωργία, η κτηνοτροφία και η αλιεία υφίστανται τις καταστροφικές συνέπειες του Μνημονίου της λιτότητας και της εσωτερικής υποτίμησης (...) Κι όμως σε συνθήκες κρίσης ο αγροτικός τομέας θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί ως κινητήρια δύναμη για την παραγωγική ανασυγκρότηση και την εξασφάλιση στοιχειωδών συνθηκών ευημερίας των πολιτών (...) Χρειάζεται όμως, μαζί με τη θέληση των αγροτών, μια κυβέρνηση αποφασισμένη να επενδύσει στην ίδρυση αγροτο-βιομηχανικών συμπλεγμάτων παραγωγής - μεταποίησης και εμπορίας των τροφίμων, ως μία από τις ατμομηχανές της παραγωγικής ανασυγκρότησης της οικονομίας».

Καμιά εντύπωση δεν προκαλεί το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ενοχοποιεί για το ξεκλήρισμα των αγροτών είτε (μόνο) την κυβέρνηση, είτε το μνημόνιο. Τίποτα, όμως, δε λέει για την ΚΑΠ, την οποία στηρίζει, έστω κι αν προσπαθεί να παραμυθιάσει τους αγρότες ότι αυτός θα τη διαπραγματεύονταν καλύτερα από τις προηγούμενες κυβερνήσεις. Εκφράζει ανησυχία για την επιβίωση των αγροτών, αλλά πρωτοστατεί να ματαιωθεί η εκτροπή του Αχελώου, έργο από το οποίο εξαρτάται άμεσα αν οι αγρότες θα συνεχίσουν να καλλιεργούν τα επόμενα χρόνια. Οσο για τη διέξοδο που προτείνει, δεν είναι άλλο από το «νέο τοπίο» που επιδιώκουν να διαμορφώσουν ΕΕ - κυβέρνηση, ενισχύοντας με διάφορα μέσα τους αγροτοκαπιταλιστές και επιβαρύνοντας με δυσβάσταχτα (φορολογικά και άλλα) μέτρα τους μικρούς. Τα «αγροτο-βιομηχανικά συμπλέγματα παραγωγής - μεταποίησης και εμπορίας των τροφίμων» που αναφέρει ο ΣΥΡΙΖΑ, στο πλαίσιο του καπιταλισμού και στις συνθήκες της αγοράς, είναι μεγάλες καπιταλιστικές επιχειρήσεις, με καθετοποιημένη δομή, όπως αυτές που ξεφυτρώνουν σήμερα σε διάφορα σημεία της Ελλάδας, απ' όπου εξαφανίζονται παραδοσιακές καλλιέργειες και η παραγωγή περνάει σε λιγότερα χέρια. Αυτή η θέση εχθρεύεται αντικειμενικά τα πραγματικά συμφέροντα των μικρών και μεσαίων αγροτών. Είναι στην αντίπερα όχθη της διεξόδου που προτείνει το ΚΚΕ, για παραγωγικό αγροτικό συνεταιρισμό, δίπλα στον κοινωνικοποιημένο τομέα της οικονομίας, στο πλαίσιο μιας άλλης, λαϊκής εξουσίας και οικονομίας.

Π.