Αν δεν αποφασίσουμε να ορθώσουμε το ανάστημά μας απέναντι σε ό,τι ευτελίζει τη ζωή μας, αν δε διεκδικήσουμε καλύτερη ζωή για μας και τα παιδιά μας θα έρθουν ακόμα χειρότερες μέρες. Αν δε μοιραστούμε τους αγώνες, θα μοιραστούμε ακόμα περισσότερα δεινά, που μας ετοιμάζουν.

Να μην παρασυρθεί κανείς μας, από τους δήθεν ανεξάρτητους, ανένταχτους και ακομμάτιστους που ζητούν την ψήφο μας.

Ολοι αυτοί οι δήθεν ανεξάρτητοι υποψήφιοι υπηρέτησαν και υπηρετούν το σημερινό σύστημα εκμετάλλευσης, που δυσκολεύει όλο και περισσότερο τη ζωή μας.

Ολοι αυτοί, μαζί με τα παπαγαλάκια των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης μάς καλούν να κάτσουμε στ' αυγά μας, υποταγμένοι, άβουλοι κι απελπισμένοι.

Ας σηκώσουμε κεφάλι κι ας αγωνιστούμε να αλλάξουμε τη ζωή μας.

Στις ερχόμενες τριπλές εκλογές του Μάη, να κάνουμε αποφασιστικά ένα βήμα μπροστά.

Να υποστηρίξουμε θετικά και με αποφασιστικότητα τα ψηφοδέλτια που προτείνει το ΚΚΕ. Με τη «Λαϊκή Συσπείρωση». Τόσο στην Ευρωβουλή, όσο και στην Περιφέρεια και το Δήμο μας.

Να ψηφίσουμε για την Πετρούπολη, το ψηφοδέλτιο της «Λαϊκής Συσπείρωσης» με υποψήφιο δήμαρχο τον Βαγγέλη Σίμο, για να προκύψει μια δημοτική αρχή ικανή και αποφασισμένη να παλέψει στο πλάι του λαού της Πετρούπολης, συνεχίζοντας μια αγωνιστική πορεία που ξεκίνησε πριν από πολλά χρόνια και έκανε την πόλη μας ξεχωριστή στη Δυτική Αθήνα.

«δεν έχουμε καιρό, σωστά μιλήσαν οι μαντατοφόροι»

Στη «Γερμανική Ιδεολογία», στη δεύτερη θέση, για τον Φόιερμπαχ, ο Καρλ Μαρξ λέει ότι «Το ζήτημα αν μπορεί να αποδοθεί στην ανθρώπινη σκέψη μια αντικειμενική αλήθεια, δεν είναι ζήτημα θεωρητικό, αλλά ζήτημα πρακτικό. Στην πράξη πρέπει να αποδείχνει ο άνθρωπος την αλήθεια, δηλαδή την πραγματικότητα και τη δύναμη, τη μη υπερβατικότητα της σκέψης του...» και στο τέλος της τρίτης θέσης «...Η σύμπτωση της αλλαγής των περιστάσεων και της ανθρώπινης δραστηριότητας ή αυτοαλλαγής μπορεί να εξεταστεί και να κατανοηθεί ορθολογικά μονάχα σαν ε π α ν α σ τ α τ ι κ ή πρακτική».

Η δική μου η περίπτωση, θα έλεγα χωρίς υπερβολή, είναι μια ακόμα απόδειξη των παραπάνω.

Δεν είναι δυνατόν σήμερα να αλλάζουν οι περιστάσεις με τέτοιο δραματικό τρόπο για το λαό και συ να μένεις αγκιστρωμένος ή ακόμα χειρότερα να επιμένεις στη διαπιστωμένη πλέον πλάνη σου.

Ομως, όπως όλα τα πράγματα, έτσι και οι διεργασίες συνειδησιακής αλλαγής του ανθρώπου, θέλουν το χρόνο τους για να ωριμάσουν.

Το ΚΚΕ, παρά τα λάθη και τις ελλείψεις του, τις ανεπάρκειες, που μπορεί να του αποδώσει κανείς, ποτέ δεν πρόδωσε την εργατική τάξη, ποτέ δεν υπέγραψε δήλωση μετάνοιας στο σύστημα, το έχει αποδείξει ιστορικά, και το δείχνει και σήμερα. Είναι η συνεπής πολιτική δύναμη της χώρας μας, το χθες, το σήμερα και το αύριο, το πραγματικό στήριγμα των εργαζομένων, του λαού μας, σε κάθε προς τα μπρος κίνηση της κοινωνίας.

Εχω καταλάβει πλέον και δεν φεύγει ούτε στιγμή από τη σκέψη μου ότι ο μικροαστισμός έχει χιλιάδες πονηριές. Γι' αυτό σημασία δεν έχει το τι ψήφισε ή τι ευκαιριακά θα ψηφίσει κανείς στις επικείμενες εκλογές, αλλά ποιο δρόμο έχει πάρει η σκέψη σου, αν αντιλαμβάνεσαι τον ταξικό διαχωρισμό της κοινωνίας και ποια είναι η δική του ανταπόκριση.

Οι εργαζόμενοι ενωμένοι μπορούν να τα καταφέρουν.

Ομως δεν πρέπει να είναι μόνοι τους. Χρέος μας, των ανθρώπων της διανόησης και της τέχνης, να συμβάλουμε με τα δικά μας μέσα, να ενισχύσουμε κάθε προσπάθεια που θα οδηγήσει στη μετατροπή του σημερινού οικονομικού πόλεμου των εργαζομένων σε συνειδητή ταξική πάλη, σε πολιτικό αγώνα. Τέτοια πολύτιμη βοήθεια μπορεί να δοθεί και από το μετερίζι της τοπικής αυτοδιοίκησης.

Η ισχυροποίηση λοιπόν του ΚΚΕ παντού είναι προϋπόθεση για να προχωρήσει η ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, να στεριώσει σε κοινωνικό επίπεδο η λαϊκή συμμαχία. Να ενισχύσουμε την πρόταση διεξόδου που προβάλλει, που είναι τελικά η μόνη ρεαλιστική φιλολαϊκή διέξοδος από την κρίση.

Η μάχη των εκλογών του Μάη είναι ενιαία πολιτική μάχη.

Η ισχυροποίηση του ΚΚΕ, η συμπόρευση μαζί του στις ευρωεκλογές, στις περιφέρειες και τους δήμους θα δυναμώσει τη φωνή των εργαζομένων, τη λαϊκή οργάνωση, την αλληλεγγύη, τη διεκδίκηση για να γίνει πράξη το «Κανένας μόνος του στην κρίση», «Κανένα λαϊκό σπίτι χωρίς ρεύμα», «Κανένα παιδί φτωχού ανθρώπου, άνεργου χωρίς παιδικό σταθμό», «Καμιά λαϊκή οικογένεια στο έλεος των τραπεζών, της εφορίας, των πλειστηριασμών».