Το γεγονός ότι τα σενάρια προβάλλονται έντονα, συστηματικά και μεθοδικά, έχει σκοπό όχι μόνο την προετοιμασία για μετά τις εκλογές του Μάη αλλά ο εργαζόμενος να ψηφίσει ελπίζοντας ότι κάτι καλό θα βγει από το ένα ή άλλο σχέδιο αναδιάταξης. Δηλαδή, να μην είναι απλά το αποτέλεσμα της ψήφου, αλλά να λειτουργήσουν ως κριτήριο ψήφου για τους εργαζόμενους.

Ενδεικτικό της πρεμούρας κέντρων και παράκεντρων της αστικής τάξης να προσαρμοστεί το πολιτικό τους προσωπικό στις νέες συνθήκες και ανάγκες του μεγάλου κεφαλαίου, είναι και η ανοιχτή παρέμβασή τους στην όλη διαδικασία, η προσπάθειά τους να την τρέξουν, να την καναλιζάρουν.

Εγραφε την προηγούμενη Κυριακή το κύριο άρθρο του «Βήματος», υπογεγραμμένο από τον εκδότη του: «Οι κεντρώοι ψηφοφόροι που θα δώσουν το "παρών" στις κάλπες μπορούν να ανασυντάξουν το πολιτικό σκηνικό».

Η εφημερίδα συμπλήρωνε στις μέσα σελίδες: «Σε κάθε περίπτωση, οι επερχόμενες ευρωεκλογές μοιάζουν με ναρκοπέδιο. Ολα μοιάζουν επισφαλή και αβέβαια. Και παρ' ότι τα αποτελέσματά τους δεν ορίζουν τη διακυβέρνηση της χώρας, είναι κρίσιμες ως καθοριστικές γι' αυτή. Στις ευρωεκλογές θα κριθούν τα περισσότερα. Θα καταφανεί αν η κυβέρνηση αντέχει, αν η διεκδίκηση του ΣΥΡΙΖΑ είναι σοβαρή, αν τα νέα σχήματα γίνονται αποδεκτά από την κοινωνία και αν οι πολίτες εν τέλει αποδέχονται τον δύσκολο ευρωπαϊκό δρόμο ή είναι έτοιμοι να αποδεχθούν άλλους, άγνωστους και απάτητους».

Προσθέστε εδώ και τι έγραφε την ίδια μέρα (27/4/2014) η «Αυγή», δημοσιογραφικό όργανο του ΣΥΡΙΖΑ, προπαγανδίζοντας ανοιχτά συνεργασίες των αστικών δυνάμεων την επομένη των εκλογών:

«Ποιος μπορεί να ηγηθεί για τη συγκρότηση και επανένωση (ΑΝΕΛ, Πολύδωρας κ.λπ.) μιας φιλελεύθερης παράταξης που θα προτάξει τα εθνικά συμφέροντα; (...) Τι εμπόδιζε την ηγεσία της ΔΗΜΑΡ μια συνεργασία με την Ρένα Δούρου στην Αττική, ώστε να πολλαπλασιάσει τις πιθανότητες νίκης στη μεγαλύτερη περιφέρεια της χώρας και να την απαλλάξει από το φαύλο εκπρόσωπο των διαπλεκόμενων συμφερόντων; Ο ΣΥΡΙΖΑ διατυπώνει τα κρίσιμα εθνικά διακυβεύματα. Σε τι διαφωνεί η ΔΗΜΑΡ; Γιατί από τώρα επιχειρεί να κάψει την πιθανότητα συνεργασίας του ΣΥΡΙΖΑ, στην περίπτωση που οι ψήφοι του κόμματος του κ. Καμμένου χρειάζονται για το σχηματισμό κυβέρνησης, λέγοντας πως οι ΑΝΕΛ είναι "χρυσαυγίτες με πολιτικά"; Ελεος! Η πατρίδα μας κινδυνεύει με ισόβια υποδούλωση και αφανισμό»...

Απέναντι στον ορυμαγδό σεναρίων οι εργαζόμενοι, τα φτωχά λαϊκά στρώματα πρέπει να δουν καθαρά, κριτήριό τους πρέπει να είναι το ποια τάξη, ποιες κοινωνικές δυνάμεις εκφράζουν τα κόμματα με την πολιτική τους, ανεξάρτητα το πώς αυτά τα κόμματα αυτοπροσδιορίζονται. Γι' αυτό βασικός δείκτης είναι η στάση τους απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ενωση και τη στρατηγική του κεφαλαίου, απέναντι στο αίτημα του κεφαλαίου για ενίσχυση της καπιταλιστικής ανάκαμψης. Ολα τα άλλα είναι περί διαγραμμάτων...

Στην πράξη, άλλο μπορεί να νομίζεις ότι ψηφίζεις και άλλο μετά να σου βγει... Γι' αυτό τα σενάρια πρέπει να λειτουργήσουν ως κριτήριο ψήφου ...απ' την ανάποδη. Ο λαός να μην παραμυθιαστεί. Αντίθετα, με την ψήφο του να τα δυσκολέψει, να ορθώσει εμπόδια, να μην τα διευκολύνει.

Και ο μόνος τρόπος είναι η ψήφος στο ΚΚΕ. Γιατί απέναντι στην κινούμενη άμμο του πολιτικού συστήματος, η μόνη επιλογή που δε μεταμορφώνεται και δε μεταλλάσσεται, που δε λέει άλλα τώρα για να κάνει άλλα μετά, που δίνει δύναμη στο λαό και την προοπτική της πραγματικής ανατροπής, είναι η ισχυροποίηση του ΚΚΕ.

Διαθέσιμος για συνεργασίες δηλώνει, όπου σταθεί κι όπου βρεθεί, και ο επικεφαλής του κόμματος «Το Ποτάμι», Σταύρος Θεοδωράκης. Ετοιμος να παράσχει υπηρεσίες στο σύστημα από την επομένη κιόλας των ευρωεκλογών.

Ενδεικτικά, μιλώντας μεσοβδόμαδα στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, υποστήριξε ότι η χώρα έχει ανάγκη ένα «εθνικό σχέδιο δράσης» και κυρίως «να κάτσουν οι πολιτικοί κάτω να δουλέψουν, να μην έχουν τις έτοιμες λύσεις από το εξωτερικό, είτε με τη μορφή των μνημονίων, είτε με τη μορφή άρνησης των μνημονίων - γιατί και τα δύο είναι το ίδιο λαϊκίστικα. Εμείς έχουμε την τόλμη και θα το επιχειρήσουμε, και θα δούμε αν και οι άλλοι έχουν την τόλμη».

Ξαναδείχνοντας τη διαθεσιμότητά του να στηρίξει σχήματα συνεργασίας εξασφαλίζοντας κυβερνητική σταθερότητα και ευρύτερες κοινωνικές συναινέσεις ώστε να περάσουν και νέα αντιλαϊκά μέτρα, εκτίμησε ότι η δημιουργία της τριμελούς κυβέρνησης (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ το 2012) ήταν ορθή, καθώς αποτέλεσε «μία πράξη ευθύνης επειδή ήμαστε στο παρά πέντε μιας μεγάλης καταστροφής». Επίσης, εκτίμησε ότι σε οικονομικό επίπεδο η κυβέρνηση «περιέσωσε κάποια πράγματα»...

Περιγράφοντας τη μεθόδευση όπου θα πρωταγωνιστεί την επομένη των ευρωεκλογών, είπε: «Οταν τελειώσουν οι ευρωεκλογές και πάμε σε εθνικές εκλογές, εμείς θα πούμε τις 20 τομές που προτείνουμε για την ελληνική κοινωνία και θα καλέσουμε τα άλλα κόμματα να πουν τις απόψεις τους γι' αυτές και εκεί θα φανεί αν μπορούμε να συνεργαστούμε».

Η Χρυσή Αυγή, προσπαθώντας να εμφανιστεί χρήσιμη στο σύστημα όχι μόνο ως μπράβος των αφεντικών αλλά και ως δύναμη προώθησης των θέσεων του κεφαλαίου, ενσωμάτωσε στα ψηφοδέλτιά της διάφορους διακεκριμένους αστούς παράγοντες: Στελέχη επιχειρήσεων, μεγαλογιατρούς κ.ά.

Τις προηγούμενες μέρες ανακοίνωσε ως υποψήφιό της για την Ευρωβουλή τον οικονομολόγο Γεώργιο Γαλέο, στέλεχος ελβετικών εταιρειών, όπως τον διαφήμισε. Προηγουμένως φέρεται να ήταν στενός συνεργάτης του Μάκη Βορίδη, νυν στέλεχος της ΝΔ.

Ο Γαλέος σκιαγραφούσε σε διαδικτυακή εκπομπή της Χρυσής Αυγής (22/04/14) την ταξική κατεύθυνση της οικονομικής πρότασής της: «Εάν υπάρχει τρόπος το κεφάλαιο να βγάλει χρήματα, πιστεύετε εσείς ότι δε θα το κάνει; Εγώ πιστεύω ότι μόλις βρούνε την ευκαιρία, μόλις δούνε μια Ελλάδα που να έχει νόμους, να έχει φορολογικούς νόμους, ώστε να μην αλλάζει η εφορία κάθε μέρα ή κάθε μήνα, να αλλάζουν οι νόμοι, και υπάρχει μια σταθερότητα, τότε αν μπορούνε οι ξένοι επενδυτές και οι ντόπιοι επενδυτές να επενδύσουν και να βγάλουν κάτι περισσότερο απ' ό,τι θα έβγαζαν στο εξωτερικό, είμαι σίγουρος ότι θα 'ρθουν εδώ». Εξάλλου, ο Γαλέος είπε ότι πέρα από τη μείωση της φορολογίας του κεφαλαίου χρειάζεται και σταθερότητα... Ο,τι ζητά και ο Σαμαράς!

Ο συνομιλητής του, Ηλίας Κασιδιάρης, φρόντισε να γίνει ακόμα πιο αποκαλυπτικός, τονίζοντας ότι το ζήτημα είναι η προσέλκυση των επενδύσεων που σήμερα δεν είναι εφικτή, λόγω της μεγάλης φορολογίας του κεφαλαίου.

Με άλλα λόγια, η ΧΑ στρώνει κόκκινο χαλί στο μεγάλο κεφάλαιο, ξένα και ντόπια μονοπώλια, τους τάζει νέα προνόμια (φοροελαφρύνσεις), ο δε λαός υποταγμένος (εξ ου και οι επιθέσεις των νεοναζί στους εργάτες) θα θρέφεται από τα ξεροκόμματα της όποιας αστικής ανάκαμψης. Δηλαδή, ακριβώς ό,τι προπαγανδίζει η κυβέρνηση, αλλά με πιο ...«αντισυστημικό στιλ».