ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Μέτρα και μετά το μνημόνιο

Οταν τον Απρίλη τα ΜΜΕ ανέλυαν τη σημασία της «τελευταίας επίσκεψης της τρόικα» στην Πορτογαλία, οι αστικές δυνάμεις έσπευδαν και στη χώρα μας να καλλιεργούν φρούδες ελπίδες για «έξοδο από το τούνελ», που πλησιάζει. Η αλήθεια βέβαια είναι, με ή χωρίς μνημόνια, ότι για το λαό δεν υπάρχει έξοδος από το τούνελ της αντιλαϊκής πολιτικής. Ετσι, τώρα διαβάζουμε πως η πορτογαλική κυβέρνηση αναζητάει νέα «ισοδύναμα μέτρα» μετά και από πρόσφατη δικαστική απόφαση που ακύρωσε ορισμένες αποφάσεις της. Ανάμεσα στις σκέψεις της φαίνεται να είναι η νέα αύξηση του ΦΠΑ, αλλά και η φορολόγηση των επιδομάτων αδείας και Χριστουγέννων. Βεβαίως, όλα γίνονται στο όνομα της επίτευξης του στόχου να κρατηθεί το δημόσιο έλλειμμα στα όρια που ορίζουν οι Βρυξέλλες, προκειμένου να διασφαλίζεται σταθερά ρευστό για το κεφάλαιο. Μόνιμος χαμένος είναι τα λαϊκά στρώματα που φορτώνονται το βάρος κάθε ελλείμματος, είτε αυτό αφορά αποκλίσεις στους κρατικούς προϋπολογισμούς των αστικών κυβερνήσεων είτε αφορά αποκλίσεις στις προσδοκίες των μονοπωλίων για τα κέρδη, τους ανταγωνισμούς και τη θέση τους στην παγκόσμια ή περιφερειακή κατάταξη.

Εκ του πονηρού...

«Ετοιμάζονται να ιδιωτικοποιήσουν έναντι "πινακίου φακής" τη σημαντικότερη - στρατηγικής σημασίας - δημόσια βιομηχανία της χώρας, παραδίδοντας σε ιδιώτες την ηλεκτρική ενέργεια, γεγονός που θα έχει καταστροφικές συνέπειες για το σύνολο της οικονομίας και θα πλήξει βάναυσα κάθε νοικοκυριό, προειδοποιεί ο ΣΥΡΙΖΑ». («Αυγή», 1/7/2014). Ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει τον καμπόσο για την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ. Τι κρύβει; Οτι η ιδιωτικοποίηση έχει ξεκινήσει από το 2000, με τον τότε ΣΥΝ, τον σημερινό ΣΥΡΙΖΑ, να συμβάλλει, μαζί με τον κυβερνητικό - εργοδοτικό συνδικαλισμό, στην προώθησή της. Κάνει γαργάρα την πολιτική της ΕΕ για απελευθέρωση της ηλεκτρικής ενέργειας, γιατί συμφωνεί. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν αμφισβητεί το σημερινό καθεστώς της ΔΕΗ, που είναι ιδιωτικοποιημένη κατά 49%, για να εξασφαλίζει το κράτος φτηνή Ενέργεια στις ενεργοβόρες βιομηχανίες. Γι' αυτό πήραν επαίνους από την «Ενωση Βιομηχανικών Καταναλωτών Ενέργειας»... Ολα τα άλλα είναι εκ του πονηρού...

Αθωώνει τους μεγαλοεπιχειρηματίες

«Υπάρχει αρνητική εμπειρία από την εποχή της "απλόχερης κοινωνικής πολιτικής" της πρώτης κυβέρνησης Ανδ. Παπανδρέου, τότε που κατά δεκάδες χιλιάδες οι επαναπατρισθέντες πολιτικοί πρόσφυγες προστέθηκαν στο ΝΑΤ και σε άλλα Ταμεία, χωρίς να αναλάβει το κράτος τα έξοδα της ασφάλισής τους, με αποτέλεσμα να αρχίσει το βούλιαγμα ανθηρών, μέχρι τότε, Ταμείων» (Ν. Φίλης «Αυγή», 2/7/2014). Ωστε το βούλιαγμα των Ταμείων έγινε από την ασφάλιση των πολιτικών προσφύγων; Καλή υπηρεσία προσφέρουν στο σύστημα η «Αυγή» και ο διευθυντής της. Αφήνουν στο απυρόβλητο την παράδοση των αποθεματικών των Ταμείων, με τη μορφή δανεικών και αγύριστων, στους καπιταλιστές, τα παιχνίδια στο χρηματιστήριο, τα δομημένα ομόλογα, το «κούρεμα», αθωώνοντας κράτος, κυβερνήσεις και μεγαλοεπιχειρηματίες! Εύγε!

Μπρος - πίσω

«Η ανεργία στη Γερμανία αυξήθηκε απροσδόκητα τον Ιούνη, για δεύτερο συνεχόμενο μήνα, εν μέσω ενδείξεων επιβράδυνσης της μεγαλύτερης ευρωπαϊκής οικονομίας, μεταδίδει το πρακτορείο ειδήσεων Bloomberg. Ο αριθμός των ανέργων, εποχικά προσαρμοσμένος, αυξήθηκε κατά 9.000 άτομα, στα 2.916 εκατομμύρια τον Ιούνη. Οι οικονομολόγοι ανέμεναν μείωση του αριθμού τους κατά 10.000. Αν και η Γερμανία ηγήθηκε της ανάκαμψης της οικονομίας της Ευρωζώνης φέτος, ο δείκτης επιχειρηματικής εμπιστοσύνης μειώθηκε τον Ιούνη στο χαμηλότερο φετινό επίπεδο και ο δείκτης επενδυτικού κλίματος ZEW υποχώρησε για έκτο μήνα». («Καθημερινή», 1/7/2014). Αν και τα στοιχεία δεν προσφέρονται για ασφαλή συμπεράσματα, εν τούτοις η «ατμομηχανή» της ευρωενωσιακής οικονομίας δείχνει ν' αγκομαχά. Που σημαίνει ότι οι τάσεις που «έδειχναν» ανάκαμψη είναι επισφαλείς! Απόδειξη επίσης ότι την κρίση δεν την γεννάνε το χρέος, τα ελλείμματα (η Γερμανία έχει εμπορικά πλεονάσματα, και μάλιστα υπερβολικά) κλπ., αλλά ο καπιταλιστικός δρόμος ανάπτυξης τόσο σε πιο αδύναμες όσο και στις ισχυρότερες χώρες ...

Επικίνδυνες στρεβλώσεις

«Κάποια στιγμή πρέπει να τελειώνουμε σε αυτήν τη χώρα με το μαύρο και τον κόκκινο φασισμό της βίας, που τσαλαπατάει κάθε έννοια δημοκρατίας και ελευθερίας. Ξεκίνησε σαν μια ελληνική ιδιομορφία, την οποία αποδεχτήκαμε όλοι μας. Τα τάγματα εφόδου που ξυλοκοπούν καθηγητές στα πανεπιστήμια επειδή διαφωνούν με τις απόψεις τους (...) Και στο τέλος, σαν κερασάκι ήλθε και ο ακροδεξιός απροκάλυπτος φασισμός της βίας που στοχοποιούσε κάθε έναν ο οποίος δεν πέρναγε το τεστ πατριωτισμού ή εθνικής καθαρότητας». Αυτά γράφει στην «Καθημερινή» ο Αλ. Παπαχελάς, αναπαράγοντας την επικίνδυνη και άθλια θεωρία των άκρων. Βούτυρο στο ψωμί των διαφόρων Παπαχελάδων ενέργειες όπως η επίθεση στον Ν. Μαραντζίδη, που τους διευκολύνουν να καλλιεργούν συνειρμούς, ψυχολογία φόβου και μίσους για το εργατικό, λαϊκό κίνημα. Αυτός είναι ο σκοπός του. Οσο για το μοναδικό πραγματικό (κατάμαυρο) φασισμό, γέννημα - θρέμμα του σάπιου συστήματος που υπερασπίζεται είναι....

1883 Γεννιέται ο Τσέχος συγγραφέας Φραντς Κάφκα.

1921 Συνέρχεται στη Μόσχα το ιδρυτικό Συνέδριο της Κόκκινης Συνδικαλιστικής Διεθνούς. Σε αυτό παίρνουν μέρος 220 αντιπρόσωποι από όλο τον κόσμο, εκπροσωπώντας περίπου τα δύο πέμπτα των οργανωμένων εργατών διεθνώς.

1944 Ισχυρές χιτλερικές δυνάμεις, που ξεπερνούν συνολικά τις 15.000 άνδρες, ξεκινούν μεγάλες εκκαθαριστικές επιχειρήσεις στη Βόρεια Πίνδο εναντίον των τμημάτων της VIII και ΙΧ Μεραρχίας του ΕΛΑΣ. Οι μάχες κράτησαν έως τις 22 του μήνα και έληξαν με την υποχώρηση των Γερμανών, οι οποίοι είχαν πάνω από 700 νεκρούς και τραυματίες. Αντίστοιχα, ο ΕΛΑΣ είχε 200 περίπου νεκρούς, τραυματίες και αγνοούμενους. Στη διάρκεια των επιχειρήσεων, οι Γερμανοί εκτέλεσαν 161 χωρικούς, πυρπόλησαν 4.449 σπίτια, 53 σχολεία, 25 εκκλησίες και 5.484 καλύβια και αχυρώνες. Επίσης, πήραν 427 άνδρες και γυναίκες ως ομήρους, ενώ άρπαξαν ή σκότωσαν χιλιάδες μικρά και μεγάλα ζώα.

1944 Ο Κόκκινος Στρατός απελευθερώνει το Μινσκ και κυκλώνει τα τμήματα της ομάδας γερμανικών στρατιών «Κέντρο».

1949 Ισχυρές δυνάμεις του κυβερνητικού στρατού διενεργούν επίθεση στο Βέρμιο - Καϊμακτσαλάν. Ο Δημοκρατικός Στρατός, έπειτα από σκληρές μάχες, πραγματοποιεί ελιγμό (7 Ιούλη).

1951 Ιδρύεται στη Βιέννη η Παγκόσμια Ομοσπονδία Αντιστασιακών (FIR).

1962 Η Αλγερία κηρύσσεται ανεξάρτητο κράτος με διάγγελμα του Προέδρου Ντε Γκολ, δύο μέρες μετά τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος, με το οποίο ο λαός της χώρας τάσσεται με ποσοστό 99% υπέρ της ανεξαρτησίας και της συνεργασίας με τη Γαλλία.

1969 Περισσότεροι από μισό εκατομμύριο εργάτες της βιομηχανικής περιοχής του Τορίνο κατεβαίνουν σε απεργία, που συνοδεύεται από μεγάλης έντασης συγκρούσεις με την αστυνομία.

1972 Υστερα από σκληρή μάχη ομοσπονδιακών στρατευμάτων και ανταρτικών ομάδων Κροατών εθνικιστών στα βουνά της Βοσνίας, εξουδετερώνεται η κυριότερη εστία της αυτονομιστικής εξέγερσης.

1973 Αρχίζει στο Ελσίνκι η Σύνοδος αντιπροσώπων από όλες τις ευρωπαϊκές χώρες, τις ΗΠΑ και τον Καναδά, που συμμετέχουν στη Διάσκεψη για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη, με επικεφαλής τους υπουργούς Εξωτερικών.