Αφηγήσεις του Γ. Μωραΐτη στην εκδήλωση στο Πάρκο Ελευθερίας
«Από το "σαρωτικό" εγχείρημα των συλλήψεων, τη νύχτα και το πρωί της επάρατης 21ης Απρίλη 1967, είχαμε μείνει λίγοι που δεν πιαστήκαμε. Ολα σχεδόν τα μεγάλα στελέχη της ΕΔΑ και του ΚΚΕ με τις χιλιάδες των άλλων συγκεντρώνονταν στον Ιππόδρομο και έπαιρναν την άγουσα για τη Γιούρα (...) Με πρωτοβουλία της Λούλας Λογαρά και του Νίκου Κυριακίδη προχωρήσαμε στην ανασυγκρότηση της ΚΟΑ (...) Σ' εμένα στον καταμερισμό έλαχε ο Παράνομος Τύπος. Η "Αδούλωτη Αθήνα" (...) Το πρώτο φύλλο θα κυκλοφορούσε τον Αύγουστο. Αλλά ατυχήσαμε». Οπως εξήγησε, πιάστηκε ένα μέρος της ομάδας που θα τύπωνε το φύλλο, οπότε τελικά κυκλοφόρησε το Σεπτέμβρη.
«Με τη 12η Ολομέλεια του 1968 ήρθε η μεγάλη δοκιμασία (...) Η "Αδούλωτη Αθήνα" στάθηκε στο ύψος της. Βοήθησε το Κόμμα. Στο υπ' αριθμόν 7 έκτακτο φύλλο, δημοσιεύσαμε ανακοίνωση της ΚΟΑ που τασσόταν με τη 12η Ολομέλεια. Το κείμενο μεταδόθηκε και από τη "Φωνή της Αλήθειας", τη Μόσχα και άλλους ΡΣ. Δημοσιεύτηκε και σε εφημερίδες και περιοδικά. Εγινε ευρύτατα γνωστό. Και δημιούργησε ενθουσιασμό τόσο στην Ελλάδα, αλλά και στο εξωτερικό. Ιδιαίτερα όμως στα μέλη του Κόμματος και στους πολιτικούς κρατούμενους. Πόσο μάλλον, όταν εντός ολίγων ημερών κυκλοφορήσαμε και τον "Ριζοσπάστη", όργανο της ΚΕ του ΚΚΕ (...) Η έκδοση του "Ριζοσπάστη" ήταν ένα μεγάλο βήμα μπροστά. Με την ίδρυση της ΚΝΕ βγήκε και ο "Οδηγητής", που ήταν κατάκτηση και σημαία για τη νεολαία.
Το σπουδαίο είναι ότι, παρά τα χτυπήματα και τη σύλληψη τη δική μας, τέλος Νοέμβρη του 1968, ο "Ριζοσπάστης" και τα άλλα έντυπά μας δε σταμάτησαν να βγαίνουν. Αλλοι σύντροφοι μας αντικατέστησαν (...) Να σημειώσω ακόμα, απ' ό,τι ξέρω, παρά τις συλλήψεις, τα τυπογραφεία μας δεν ανακαλύφτηκαν.
Σ' εκείνη την κρίσιμη περίοδο, της παρανομίας, θέλω να προσθέσω: Μεγάλη κι αποφασιστική, για το ΚΚΕ και γενικότερα, ήταν η θέση υπέρ της 12ης Ολομέλειας, με γράμματά τους και τα ονόματά τους, από τις εξορίες και φυλακές, μελών της ΚΕ του ΚΚΕ και ανώτερων στελεχών: Χαρίλαου Φλωράκη, Κώστα Λουλέ, Γιώργου Τρικαλινού, Στέφανου Παπαγιάννη, Ρούλας Κουκούλου, Μίνας Γιάννου, Αύρας Βλάση - Παρτσαλίδη κ.ά. Επίσης η τοποθέτηση των 905 μεσαίων και κατώτερων στελεχών από το στρατόπεδο Λακκί Λέρου. Είχαμε πιαστεί εμείς, μεταφερθήκαμε από τη Γενική Ασφάλεια στις Φυλακές Αβέρωφ κι ακούσαμε από το παράνομο ραδιοφωνάκι μας τη "Φωνή της Αλήθειας" να μεταδίδει το γράμμα τους και τα ονόματά τους. Πανηγυρίσαμε το γεγονός.
Συντρόφισσες, σύντροφοι και φίλοι, αυτά και για σήμερα και για αύριο, για το Κόμμα μας στο δύσκολο ανηφορικό δρόμο του, αλλά και για την εφημερίδα μας, το "Ριζοσπάστη", όργανο της ΚΕ του ΚΚΕ, στο ξεπέρασμα των δυσκολιών, μας δίνουν δύναμη, θάρρος και αισιοδοξία. Θα νικήσουμε. Το μέλλον είναι δικό μας».
Αποσπάσματα από την ομιλία του Αντ. Κακαρά
Eurokinissi |
Οπως σημείωσε «για την επιβολή της δικτατορίας ένας σχετικά μικρός αριθμός μυημένων αξιωματικών κινείται αποφασιστικά και πετυχαίνει η εφαρμογή του σχεδίου. Ο Βασιλιάς συνεργάζεται. Κυρίαρχο σύνθημα, ιδεολογία, επιχείρημα η προστασία της χώρας από τον κομμουνισμό, το ίδιο ακριβώς θα πουν εφτά χρόνια αργότερα - σαν σήμερα - όταν κληθούν οι Ενοπλες Δυνάμεις να προστατέψουν τα σύνορα από σμήνη κομμουνιστικών αεροσκαφών που κατεβαίνουν δήθεν προς Νότο να καταλάβουν την Ελλάδα. Ενώ την ίδια στιγμή δυνάμεις Τούρκων υπό την προστασία βρετανικών και αμερικανικών πλοίων και αεροσκαφών θα εισβάλουν στην Κύπρο. Την πληροφορία για επερχόμενη εισβολή των δυνάμεων του Συμφώνου της Βαρσοβίας θα μεταφέρει ο τότε αρχηγός του Ναυτικού Αραπάκης, ένα μοιραίο πρόσωπο που σε λίγες μέρες θα γίνει το δεξί χέρι του Καραμανλή μέσα στις Ενοπλες Δυνάμεις για το επόμενο εξάμηνο της αποκληθείσης μεταπολίτευσης. Ο άνθρωπος αυτός υπηρέτησε δύο δικτάτορες και τέσσερις κυβερνήσεις.
Επανερχόμενοι στην 21η Απριλίου παρατηρούμε πως ποσοστό σημαντικό των μονίμων στρατιωτικών αγκαλιάζει το διάβημα. Ενας, επίσης, σημαντικός αριθμός στρατιωτικών που αιφνιδιάζεται, δεν τάσσεται με το καθεστώς απ' την πρώτη στιγμή, αλλά και δεν κινητοποιείται εναντίον του. Περιμένει τις εξελίξεις, υπακούει, συμμετέχει στην άσκηση εξουσίας, καλύπτει θέσεις κρίσιμες για τον έλεγχο της δημόσιας ζωής και της διοίκησης γενικότερα. Τα πανεπιστήμια αποκτούν και τον δικό τους στρατιωτικό, οι επιτροπές ελέγχου φρονημάτων επίσης, οι ΔΕΚΟ, άλλες υπηρεσίες το ίδιο.
Το συγκεκριμένο Οπλο παρουσίαζε μαζικά τις προτιμήσεις του κατά της δικτατορίας και με τη μορφή "κινημάτων" και συχνά με ομαδοποιήσεις, οργανώσεις και ανολοκλήρωτα σχέδια για επιχειρήσεις σύλληψης των πρωτεργατών, καταλήψεις νησιών κ.λπ. Η κατάληψη της Κρήτης αποτελεί κοινό παράγοντα στις συζητήσεις και σχεδιάσεις.
Πιο αξιόλογο όμως συμπέρασμα είναι πως το κίνημα του ναυτικού υπήρξε κορυφαία αντιχουντική πράξη... με όλες τις οργανωτικές κ.λπ. αδυναμίες... με όλα τα θετικά που προκύψανε... με την αξιοποίηση της ιδιότητας των συνωμοτών του... με την ικανοποίηση πως πράξανε το σωστό!
Η υπόθεση του Α/Τ ΒΕΛΟΣ αποτελεί το δυναμικό μέρος του Κινήματος. Είναι η "ανταρσία" του πληρώματός του υπό τον κυβερνήτη αντιπλοίαρχο Ν. Παππά, που ξετίναξε από τις ανακοινώσεις του Απριλιανού καθεστώτος την έκφραση "οπερετικό". Το εγχείρημα του Παππά και όσων είχαν επιλεγεί από τη συντριπτική πλειοψηφία των προθύμων του πληρώματος να τον ακολουθήσουν (έξι νεαροί σημαιοφόροι, είκοσι ένας νεαροί υπαξιωματικοί, όλοι άγαμοι, χωρίς οικογενειακές υποχρεώσεις, και μόνιμοι) τρελάνανε τη χούντα.
Η Πολεμική Αεροπορία έχει την εκπροσώπησή της στην αντίσταση με την οργάνωση "ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ - ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ - ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ" της οποίας ηγείται ο Τάσος Μήνης.
Από τον Στρατό Ξηράς, κυρίως προέρχονται τα μέλη της οργάνωσης "ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ".
Υπήρξε ικανός αριθμός αξιωματικών και των τριών Οπλων που απομακρύνονται με αποστρατείες και αποτάξεις από τους πρώτους μήνες μετά το πραξικόπημα. Αλλά και τα Σώματα Ασφαλείας δεν έμειναν έξω από εκκαθαρίσεις.
Η άποψη που ενίοτε ακούγεται πως, αποφεύγονται στη δικτατορία οι ποινικές διώξεις, επειδή στην ουσία διώκτες και διωκόμενοι προέρχονται (τουλάχιστον η πλειοψηφία των τελευταίων) από την ίδια δεξαμενή του συντηρητικού πολιτικού χώρου, δεν ευσταθεί. Αντίθετα, έχουμε παραδείγματα, όπου οι κατασταλτικοί μηχανισμοί υπήρξαν ιδιαίτερα σκληροί».
Ο Θ. Καρτερός κλήθηκε να φρονιμέψει το ΚΚΕ, επειδή αυτό δεν υμνεί την αστική δημοκρατία και δεν «κάνει το σταυρό του» που δεν είναι φυλακή ή εξορία, δεν εκφράζει την ευγνωμοσύνη του στην αστική τάξη. Το ΚΚΕ επιμένει να αναδεικνύει στους εργαζόμενους, αξιοποιώντας μάλιστα την πείρα 40 χρόνων, ότι η αστική δημοκρατία δεν είναι δημοκρατία για όλους, αλλά για τους λίγους. Τα παραδείγματα που το αποδεικνύουν είναι πολλά και μάλλον ο Θ. Καρτερός τα «αγνοεί» συνειδητά.
«Δεν είδε» καν πώς ξεκινά η ανακοίνωση του Κόμματος που υποτίθεται πως σχολιάζει. «Δεν είδε» ότι αυτή αρχίζει υπογραμμίζοντας πως «το ΚΚΕ τιμά όλους όσοι βασανίστηκαν, εξορίστηκαν, φυλακίστηκαν και διώχτηκαν, όλους όσοι συνέβαλαν στον αντιδικτατορικό αγώνα».
«Δεν είδε» στην προαναφερόμενη ομιλία το απόσπασμα ότι «το ΚΚΕ παλεύει από την ίδρυσή του ενάντια στην καταστολή της ταξικής πάλης, του εργατικού κινήματος και φυσικά του ίδιου, ως κόμματος της εργατικής τάξης. Απ' αυτήν τη σκοπιά, διεκδικεί δικαιώματα και ελευθερίες, όσο είναι δυνατό αυτό στο καπιταλιστικό σύστημα. Διεκδίκησε και τη δημόσια ανοιχτή δράση του μετά από 27 συνεχή χρόνια παρανομίας. Και το 1974, επιδίωξε και πέτυχε ντε φάκτο τη νομιμοποίησή του, αξιοποιώντας και την υποχώρηση του αντικομμουνισμού στο λαό».
Οι Οργανώσεις Πάτρας του ΚΚΕ και της ΚΝΕ πραγματοποιούν εκδήλωση για τα 40 χρόνια από την πτώση της δικτατορίας, αύριο Σάββατο, στις 8.00 μ.μ., στην πλατεία Παπανδρέου.
Στην εκδήλωση θα μιλήσει η Κατερίνα Γεροπαναγιώτη, μέλος του Γραφείου της Επιτροπής Πελοποννήσου του ΚΚΕ και θα ακολουθήσει σύντομο καλλιτεχνικό πρόγραμμα.