Οι ΥΠΕΞ πολλών χωρών βρέθηκαν στο Παρίσι στις διαβουλεύσεις για την κατάσταση στο Ιράκ και τη Συρία, όπου διαπιστώθηκαν και οι ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις. Εδώ οι ΥΠΕΞ της Ρωσίας Σ. Λαβρόφ (πρώτος από αριστερά) και των ΗΠΑ Τζ. Κέρι (διακρίνεται στο κέντρο)

Διαβουλεύσεις με στόχο ένα πρώτο σχέδιο για την «αντιμετώπιση» των μισθοφόρων του «Ισλαμικού Κράτους» (ΙΚ) στο Ιράκ πραγματοποιήθηκαν, χτες, σε διεθνή συνδιάσκεψη στο Παρίσι, με τη συμμετοχή δεκάδων ξένων αξιωματούχων από τις πέντε χώρες - μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, δυτικές ιμπεριαλιστικές και αραβικές χώρες της ευρύτερης Μέσης Ανατολής. Η διάσκεψη επιβεβαίωσε τις οξύτατες αντιθέσεις που υπάρχουν ανάμεσα στους ιμπεριαλιστές.

Στο τελικό ανακοινωθέν της συνδιάσκεψης οι αξιωματούχοι από περίπου 30 χώρες διαβεβαιώνουν πως θα πάρουν «όλα τα απαραίτητα μέτρα» κατά των ενόπλων του «Ισλαμικού Κράτους» και θα παράσχουν στο Ιράκ τη «δέουσα στρατιωτική βοήθεια». Ωστόσο, στο ανακοινωθέν αποφεύγονται σαφείς αναφορές στο είδος της «στρατιωτικής βοήθειας» αλλά και στα «απαραίτητα μέτρα» κατά των «τζιχαντιστών», που δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι είναι δικό τους δημιούργημα, υποστηρίχτηκαν, εκπαιδεύτηκαν και χρηματοδοτήθηκαν από μυστικές υπηρεσίες ιμπεριαλιστών για την επέμβαση στη Συρία.

Ο οικοδεσπότης της συνδιάσκεψης του Παρισιού, Γάλλος Πρόεδρος, Φρανσουά Ολάντ, επιχείρησε να συσπειρώσει δυτικούς και Αραβες συμμάχους σε αυτή τη νέα «συμμαχία των προθύμων» (όπως είχε κάνει άλλοτε, πριν 11 χρόνια, ο τότε Πρόεδρος των ΗΠΑ, Τζ. Ου. Μπους, για να ανατρέψει την κυβέρνηση του τότε Ιρακινού Προέδρου Σαντάμ Χουσεΐν) προτρέποντάς τους να αντιμετωπίσουν τους «τζιχαντιστές», τους οποίους χαρακτήρισε «παγκόσμια απειλή» σημειώνοντας ότι συνιστούν απειλή «όχι μόνο για το Ιράκ, ή τη Μέση Ανατολή». Λίγες ώρες πριν την έναρξη της συνδιάσκεψης, γαλλικά κατασκοπευτικά αεροπλάνα πραγματοποίησαν «αναγνωριστικές» πτήσεις πάνω από το Ιράκ, έχοντας εξασφαλίσει άδεια από τις ιρακινές αρχές...

Ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών, Σεγκέι Λαβρόφ, από την πλευρά του, χαρακτήρισε «απαράδεκτο» το γεγονός «να υπάρχουν δύο μέτρα και σταθμά απέναντι στους τρομοκράτες», σημειώνοντας ότι η Μόσχα θα παράσχει στρατιωτική και άλλη βοήθεια στο Ιράκ στον αγώνα κατά των τρομοκρατών, όπως παρέχει και στη Συρία, «που επίσης αντιμετωπίζει σοβαρούς κινδύνους από τρομοκράτες», και σε άλλους εταίρους, όπως «η Αίγυπτος, ο Λίβανος, η Υεμένη, η Ιορδανία»...

Η Τουρκία, από την άλλη, φάνηκε να «περιορίζεται» στην παροχή «διευκολύνσεων» σε ανθρωπιστικές επιχειρήσεις και υπηρεσίες επιμελητηριακής υποστήριξης, στο πλαίσιο αντιμετώπισης του ΙΚ στο Ιράκ, παζαρεύοντας περαιτέρω ανταλλάγματα.

Είναι πάντως ενδεικτικό ότι στο χτεσινό κοινό ανακοινωθέν της συνδιάσκεψης αποφεύγεται σαφής αναφορά σε βομβαρδισμό θέσεων του ΙΚ στη Συρία, εκπρόσωπος της οποίας απουσίαζε από τη συνδιάσκεψη αφού, φυσικά, ο στόχος των ιμπεριαλιστών της Δύσης και των πετρελαιομοναρχιών του Κόλπου είναι η ανατροπή της συριακής κυβέρνησης.

Επίσης, η απουσία σαφούς αναφοράς στο επίμαχο ζήτημα βομβαρδισμού των «τζιχαντιστών» του ΙΚ στη Συρία προέρχεται από τις επιφυλάξεις κάποιων εκ των χωρών που συμμετέχουν στην υπό συγκρότηση συμμαχία των «προθύμων», λόγω των κινδύνων που εγκυμονεί η απαίτηση των ΗΠΑ να βομβαρδίζουν δίχως να εξασφαλίσουν την άδεια των συριακών αρχών. Ως γνωστόν, η Συρία και η σύμμαχός της Ρωσία έχουν σημειώσει ότι κάτι τέτοιο θα είναι παράνομο αφού θα συνιστά σαφή παραβίαση των κυριαρχικών συριακών δικαιωμάτων.

Από τη συνδιάσκεψη του Παρισιού μεγάλος απών, εκτός από τη Συρία, ήταν και το Ιράν, που παρά τις προσπάθειες της γαλλικής κυβέρνησης, αρνήθηκε την πρόσκληση. Μάλιστα, χτες, ο Ιρανός ανώτατος ηγέτης, Αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ, απέρριψε τη συνεργασία με τις ΗΠΑ στο Ιράκ σημειώνοντας ότι αυτή ζητήθηκε από τις πρώτες μέρες της ιρακινής κρίσης (αρχές περασμένου Ιούνη) μέσω του Αμερικανού πρέσβη στη Βαγδάτη, τονίζοντας: «Από τις πρώτες μέρες, οι Ηνωμένες Πολιτείες, μέσω του πρεσβευτή τους στο Ιράκ, ζήτησαν μια συνεργασία εναντίον του Ντάεχ (αραβικό ακρωνύμιο του "Ισλαμικού Κράτους"). Αρνήθηκα διότι έχουν τα χέρια λερωμένα. Ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών ζήτησε επίσης προσωπικά από τον (Ιρανό ομόλογό του) Μοχαμάντ Τζαβάντ Ζαρίφ και αυτός αρνήθηκε».

Ο Χαμενεΐ τόνισε, σε επόμενο σημείο, πως οι ΗΠΑ αναζητούν «ένα πρόσχημα για να κάνουν στο Ιράκ και τη Συρία αυτό που κάνουν στο Πακιστάν: Να βομβαρδίζουν όπου θέλουν χωρίς έγκριση» από την πακιστανική κυβέρνηση.

Αργότερα χτες βράδυ, ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών κληθείς να σχολιάσει τις δηλώσεις Χαμενεΐ, δήλωσε ότι δεν σκοπεύει να εμπλακεί σε «μία αντιπαράθεση με το Ιράν» γιατί «δεν... είναι εποικοδομητικό».

Στο μεταξύ, ένα 48ωρο μετά τη δημοσιοποίηση του βίντεο με τον αποκεφαλισμό του 44χρονου Σκοτσέζου Ντέιβιντ Χέινς, μέλους ΜΚΟ (που είχε υπηρετήσει για 10 χρόνια στη Βρετανική Αεροπορία) από ένοπλο του ΙΚ, που φαίνεται ότι είναι Βρετανός πολίτης, ο Βρετανός πρωθυπουργός, Ντέιβιντ Κάμερον, βρήκε την ευκαιρία για νέες «αντιτρομοκρατικές» κορόνες. Πάντως, ο Κάμερον απέφυγε να διευκρινίσει εάν θα συμμετάσχει στην αεροπορική εκστρατεία των Ηνωμένων Πολιτειών στο Ιράκ και τη Συρία. Επίσης, απέφυγε να ανακοινώσει αποστολή χερσαίων δυνάμεων, όπως έπραξε νωρίτερα και ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών, Τζον Κέρι, που μιλώντας προχτές στο CBS διέψευσε, επί του παρόντος, το ενδεχόμενο επιστροφής αμερικανικών χερσαίων στρατιωτικών δυνάμεων στο Ιράκ.

Αντίθετα, η κυβέρνηση του Αυστραλού πρωθυπουργού, Τόνι Αμποτ, εμφανίστηκε το Σαββατοκύριακο πιο δεκτική στη συμμετοχή στους στρατιωτικούς σχεδιασμούς στο Ιράκ, ανακοινώνοντας την αποστολή 600 Αυστραλών στρατιωτών και 8 - 10 στρατιωτικών αεροπλάνων, τύπου «Χόρνετ», στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα προκειμένου να συμμετάσχουν στο βομβαρδισμό θέσεων του «Ισλαμικού Κράτους» στο Ιράκ. Ο Αμποτ πρόσθεσε ότι η απόφαση ελήφθη κατόπιν «συγκεκριμένης παράκλησης» από την κυβέρνηση των ΗΠΑ και ότι στους 600 Αυστραλούς θα συμπεριλαμβάνεται και μία μονάδα των Ειδικών Δυνάμεων SAS, η οποία «θα παράσχει οδηγίες και συμβουλές στους Ιρακινούς στρατιώτες και τους Κούρδους Πεσμεργκά». Ας σημειωθεί ότι τη συμμετοχή της Αυστραλίας στις επιχειρήσεις κατά του ΙΚ στο Ιράκ ενέκρινε και η αξιωματική αντιπολίτευση των Εργατικών.