Φωτό 7

Στη μνήμη του πατέρα μας ΔΙΟΝΥΣΗ ΛΟΓΑΡΑ προσφέρουμε στο ΚΚΕ για την οικονομική εξόρμηση 50 ευρώ μέσω ΚΟΒ Εξαρχείων.

Πέτρος και Λούλα Λογαρά.

• Στη μνήμη του συντρόφου μου ΔΙΟΝΥΣΗ ΛΟΓΑΡΑ, των γονιών μου ΠΕΤΡΟΥ και ΦΩΤΕΙΝΗΣ ΣΙΔΕΡΗ, καθώς και των ΑΣΗΜΙΝΑΣ ΛΟΓΑΡΑ, ΛΟΥΛΑΣ ΛΟΓΑΡΑ, ΧΡΗΣΤΟΥ ΛΟΓΑΡΑ, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΧΛΩΡΟΥ - ΛΟΓΑΡΑ, ΑΛΕΚΟΥ και ΒΑΓΓΕΛΙΩΣ ΛΟΓΑΡΑ, ΜΙΜΗ και ΒΟΥΛΑΣ ΛΟΓΑΡΑ, ΕΛΕΝΗΣ ΛΟΓΑΡΑ, ΛΕΩΝΙΔΑ και ΠΟΠΗΣ ΛΟΓΑΡΑ, προσφέρω στο ΚΚΕ για την οικονομική εξόρμηση 120 ευρώ μέσω ΚΟΒ Εξαρχείων.

Κική Λογαρά

***

φωτό 1

Στη μνήμη του σ. ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΠΕΛΙΤΣΗ, ο Ευάγγελος Διαμάντης από την ΚΟΒ Κατασκευών, Τομέα ΕΒΕ, προσφέρει 50 ευρώ για την Οικονομική Εξόρμηση του ΚΚΕ.

***

φωτό 1

Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΡΟΥΣΑΛΗΣ, παιδί προσφύγων της Μ. Ασίας και της Πόλης, μπήκε από μικρός στη βιοπάλη και ανέπτυξε ταξική συνείδηση στο μεροκάματο. Εντάχθηκε στην ΚΝΕ και το ΚΚΕ από τα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης, ενώ ήταν εργάτης στην «Πίτσος». Υπήρξε πρωτοπόρος στους μεγάλους απεργιακούς αγώνες του εργοστασίου, και μετά την απόλυσή του, σε όλες τις κινητοποιήσεις των εργαζομένων στους ΟΤΑ, ως μέλος του Σωματείου Εργαζομένων του Δήμου Κορυδαλλού. Για 31 χρόνια ήταν παρών σε κάθε κάλεσμα του ΚΚΕ και υπερασπίστηκε τα ιδανικά και την πολιτική του Κόμματός μας. Δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι πέρασαν 9 ολόκληρα χρόνια χωρίς τη «ζεστή» παρουσία του νονού και κουμπάρου μας Γιάννη, αφού μεγαλύτεροι και μικρότεροι τον κουβεντιάζουμε συχνά. Αταλάντευτος και μαζικός σύντροφος, ανοιχτόκαρδος άνθρωπος. Πάντα έτοιμος να προσφέρει τις υπηρεσίες του στο Κόμμα και τους φίλους του, χωρίς δεύτερη σκέψη. Ετσι έχει χαραχθεί στη μνήμη όλων όσοι τον γνώρισαν. Δεν μας χάλασε ποτέ χατίρι, με μοναδική εξαίρεση τη μέρα που «έφυγε» από κοντά μας, στις 18 Δεκέμβρη του 2005, στα 53 του χρόνια.

Με σιγουριά ότι εκπληρώνουμε την επιθυμία του, προσφέρουμε, στη μνήμη του, 60 ευρώ για την Οικονομική Εξόρμηση του Κόμματός μας, μέσω ΚΟΒ Παντείου του ΚΚΕ και της ΟΒ Κατάρτισης της ΚΝΕ.

Σύλβια, Νίκος, Στεφανία και Ιωάννα Παπαγεωργάκη

***

Η Ιακωβίδου - Πουλτσίδου Γενοβέφα, συνταξιούχος φιλόλογος - από την εκδήλωση τιμής και μνήμης για τους αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης και του ΔΣΕ στη Ραχιά Ημαθίας στις 24-10-2014 - ως ελάχιστο φόρο τιμής, στη μνήμη των αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης και του ΔΣΕ από τη Ραχιά Ημαθίας, πρόσφερε 500 ευρώ στο ΚΚΕ, μέσω ΚΟ Νάουσας, για την Οικονομική Εξόρμηση του ΚΚΕ. Συγκεκριμένα:

Ο ΜΙΧΑΛΗΣ ΤΣΑΝΑΣΙΔΗΣ του Γεωργίου και της Ευφροσύνης (1928 - 1948), από τη Ραχιά Ημαθίας, ήταν το πρώτο παιδί φτωχής, πολύτεκνης οικογένειας. Δεκαπέντε μόλις χρόνων οργανώνεται στην ΕΠΟΝ, εντάσσεται στον εφεδρικό ΕΛΑΣ και, συνέχεια, στο ΔΣΕ. Δυστυχώς κάπου στο Καϊμακτσαλάν, σε μια αποστολή μεταφοράς ναρκοπεδίου, αφηνίασε το άλογο, έσκασε η νάρκη και δεν έμεινε κανείς από τη νεαρή ομάδα... Ετσι τα νεανικά όνειρα του Μιχάλη κόπηκαν στη μέση ανεκπλήρωτα.

Ο ΝΙΚΟΣ ΣΑΜΠΑΝΙΔΗΣ του Ιωακείμ και της Σάρας (1928 - 1947), πεντάρφανο παιδάκι από την Πτολεμαΐδα, εντάχθηκε στην πολύτεκνη οικογένεια του θείου του Γιώργου Σαμπανίδη, της οποίας έγινε αναπόσπαστο μέλος και έζησε στη Ράχη Ημαθίας. Τραγουδοποιός - λυράρης ποντιακής λύρας, ψηλόλιγνο μελαχρινό παλικάρι, εντάχτηκε στην Εθνική Αντίσταση και στο ΔΣΕ. Σκοτώθηκε στην Παναγίτσα Πέλλας από τους γερμανοφασίστες.

Ο ΣΤΕΡΗΣ ΣΟΪΛΕΜΕΖΙΔΗΣ του Ιωάννη και της Κυριακής (1925 - 1946), λεβεντόκορμος, τραντέλληνας Πόντιος αντάρτης, μοναχογιός και μοσχαναθρεμμένος, ανήσυχο πνεύμα, αγωνίζεται, για μια δίκαιη κοινωνία, φυλακίζεται, βασανίζεται από ταγματασφαλίτες και, άγριοι ξυλοδαρμοί των ταγματασφαλιτών, τον αναγκάζουν να ενταχθεί στο ΔΣΕ. Τραυματίζεται βαριά στο Βέρμιο από βομβαρδισμούς των Αγγλοαμερικανών και αυτό ήταν η χαριστική βολή για το νέο Διγενή.

Ο ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΧΑΪΤΟΓΛΟΥ του Δημητρίου και της Μαργαρίτας, αγέρωχος, έντιμος, δουλευταράς οικοδόμος, πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του σε φυλακές και εξορίες, πιστός στα ιδανικά του ΚΚΕ. Πέθανε όρθιος, αλύγιστος πριν ένα χρόνο στον επίγειο παράδεισο του σπιτιού του στη Ράχη, πουλώντας «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ» και κουπόνια του ΚΚΕ.

Ο ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΔΑΜΙΑΝΙΔΗΣ του Κοσμά - Ναζλούς, σύντροφος και συνεργάτης του μεγάλου ποιητή Γιάννη Ρίτσου και του ηθοποιού Μάνου Κατράκη. Συμμετείχε ως εκπρόσωπος Ημαθίας στο Εθνικό Συμβούλιο στις Κορυσχάδες το Μάη του 1944, επικυρώνοντας την εξουσία της ΠΕΕΑ. Γυάρος, Μακρόνησος, Ικαρία ...είναι το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του αδούλωτου και αταλάντευτου πατέρα των έξι ανήλικων παιδιών. Καταπονημένος από τη σκληρή βιοπάλη πέθανε στην αγκαλιά της συντρόφου του Χρυσής. Φτωχός μα τιμημένος με μόνη παρακαταθήκη στα παιδιά και εγγόνια του - «να ντρέπεται εκείνος που δεν κάνει τίποτε να κινήσει την κοινωνία μπροστά».

Ο ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ (Χάμπος) ΣΙΑΜΠΑΝΙΔΗΣ του Γρηγορίου και της Ολγας. Αμούστακο 16χρονο παλικάρι, άπειρος από πολεμικές τέχνες, τραυματίζεται στο Βέρμιο και αιχμαλωτίζεται από τον εθνικό μας στρατό. Καταδικάζεται από το έκτακτο στρατοδικείο Κοζάνης. Με την επέμβαση, ευτυχώς, του μεγαλοκτηνοτρόφου της Μ. Σάντας Ανδρέα Γραμματικόπουλου, αθωώνεται. Εντιμος οικογενειάρχης μαζί με τη σύντροφο της ζωής του Νίτσα Πολιτίδου και την κόρη τους Ολγα έμεινε πιστός μέχρι το πρόσφατο τέλος της ζωής του στα ιδανικά του ΚΚΕ.

Ο ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΙΑΝΝΗΣΟΠΟΥΛΟΣ του Αθανασίου και της Ελένης ήταν το τρίτο από τα εννέα του αδέλφια. Φιλομαθέστατος αλλά αδύνατο να συνεχίσει τα όνειρά του στο γυμνάσιο, αφού ο πατέρας του τον έστελνε δεκάχρονο παιδάκι στα κοπάδια των συγχωριανών του και στις αγροτικές τους δουλειές για το μεγάλωμα των μικρότερων αδελφών του. Τα δύσκολα παιδικά χρόνια μα και οι κοινωνικές αδικίες έβγαλαν τον έφηβο Κώστα στο βουνό. Μετά από σκληρούς αγώνες που πολλές φορές τον έφεραν αντιμέτωπο με το θάνατο και το βαρύ τραυματισμό του στο κεφάλι, στο Γράμμο. Με το τέλος του Εμφύλιου βρίσκεται πολιτικός πρόσφυγας στην Τασκένδη. Εκεί τελείωσε το γυμνάσιο δουλεύοντας συγχρόνως σε εργοστάσια και οικοδομές. Επέστρεψε με τη σύντροφό του, Αθηνά Φλώρου, και το κοριτσάκι του, Αυγή, το 1960. Εδώ τα χρόνια δύσκολα, τα μεροκάματα λιγοστά κάτω από άθλιες συνθήκες. Δύναμη, πείσμα, εργατικότητα, αγωνιστικότητα, είναι τα όπλα για να ζήσει τίμια και με αξιοπρέπεια μέχρι τα 83 του χρόνια που «έφυγε».

***