Οι προϋποθέσεις που συνοδεύουν το ευρωενωσιακό χρηματοδοτικό πρόγραμμα είναι άκρως αποκαλυπτικές για το ποιον θα ωφελήσει
Με συνοπτικές διαδικασίες, όπως ορίζει η διαδικασία του «κατεπείγοντος», ψηφίστηκε χτες από τα κόμματα της συγκυβέρνησης, στην Ολομέλεια της Βουλής, το νομοσχέδιο για το νέο ΕΣΠΑ, το οποίο αποτυπώνει την αντιλαϊκή ατζέντα της στρατηγικής της Ευρωπαϊκής Ενωσης «Ευρώπη 2020» και προβλέπει σε ό,τι αφορά την Ελλάδα περίπου 27 δισ. ευρώ για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και κερδοφορίας των ευρωενωσιακών μονοπωλίων, σε βάρος των λαϊκών αναγκών.
Αποκαλυπτική ήταν η αντιπαράθεση που εκτυλίχθηκε ανάμεσα σε συγκυβέρνηση, ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα κόμματα του ευρωμονόδρομου στη διάρκεια της συζήτησης. Αφού όλοι μαζί, σε πλήρη σύμπνοια, συμφώνησαν ότι το ΕΣΠΑ είναι ένα απαραίτητο χρηματοδοτικό εργαλείο για την καπιταλιστική ανάπτυξη, διαφώνησαν στη συνέχεια στον τρόπο διαχείρισής του.
Ο υφυπουργός Ανάπτυξης, Οδ. Κωνσταντινόπουλος, δίνοντας το στίγμα του νομοσχεδίου, σημείωσε: «Ο νέος νόμος δεν είναι απλά ένα πολιτικό κείμενο, με τον νόμο αυτόν αντιδρούμε στην ύφεση, διεκδικούμε τη δημιουργία συνθηκών ανάπτυξης, καινοτομίας, εξωστρέφειας της χώρας με απασχόληση. Απλοποίηση των διαδικασιών, επιτάχυνση της υλοποίησης των επενδύσεων».
Η απάντηση της εισηγήτριας του ΣΥΡΙΖΑ, Αφ. Θεοπεφτάτου, ήταν ότι «έχουμε εδώ ένα νομοσχέδιο για το ΕΣΠΑ, από το οποίο πραγματικά εξαρτάται η ανάπτυξη της χώρας την τρέχουσα επταετία», το οποίο όμως ο ΣΥΡΙΖΑ καταψηφίζει επί της αρχής «γιατί η δομή του συστήματος διαχείρισης που στήνεται είναι λάθος».
Ενστάσεις για το νομοσχέδιο, που αντανακλούν βέβαια και τις εξελίξεις γύρω από την αναμόρφωση του πολιτικού σκηνικού, εξέφρασε και ο ειδικός αγορητής του ΠΑΣΟΚ, Θ. Μωραΐτης, σημειώνοντας ότι «ένα νομοσχέδιο που θα μπορούσε να είναι μεγάλη ευκαιρία, τελικά κατέληξε ένα κείμενο με προχειρότητα». Στο τέλος βέβαια το υπερψήφισε.
Στην αντίπερα όχθη ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ Νίκος Καραθανασόπουλος σημείωσε: «Ολα τα κόμματα του ευρωμονόδρομου αποδέχονται ότι το ΕΣΠΑ αποτελεί εργαλείο ανάπτυξης, αλλά αυτή η ανάπτυξη για ποιον θα είναι; Θα τους ωφελήσει όλους; Και τους εργαζόμενους; Και τις λαϊκές οικογένειες; `Η θα είναι μια ανάπτυξη που θα φροντίσει να θωρακίσει την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων;».
Αναφερόμενος στις προϋποθέσεις που δείχνουν ποιον θα ωφελήσει σημείωσε: Πρώτη προϋπόθεση είναι ότι «το κράτος το οποίο θα χρηματοδοτηθεί πρέπει να τηρεί τους κανόνες της δημοσιονομικής πειθαρχίας». Δεύτερη, «η εφαρμογή του εθνικού προγράμματος μεταρρυθμίσεων, δηλαδή αυτό το οποίο έχει συμφωνήσει και έχει εγκρίνει η Κομισιόν. Μιλάμε για το σύνολο των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων, οι οποίες πρέπει να υλοποιηθούν τα επόμενα χρόνια, που θα εμπορευματοποιούν ακόμα περισσότερους τομείς της λαϊκής οικογένειας, θα διαμορφώνουν τέτοιους μηχανισμούς αναπαραγωγής μιας πολύ φτηνής εργατικής δύναμης». Τρίτη, «η πλήρης εφαρμογή των μνημονίων οικονομικής συνεργασίας για να χρηματοδοτηθεί ένα κράτος», σημειώνοντας ότι συγκυβέρνηση και ΣΥΡΙΖΑ «αποδέχεστε το μνημόνιο της ΕΕ».
Επιπρόσθετο χαρακτηριστικό γνώρισμα αυτού του ΕΣΠΑ, σημείωσε είναι ότι ενισχύεται ακόμα περισσότερο ο εποπτικός ρόλος της ΕΕ αφού «εκτός από την επιλεξιμότητα που έβαζαν μέχρι τώρα και απέκλειαν μια σειρά έργα που αντανακλούσαν, στήριζαν, μπορούσαν να ικανοποιήσουν λαϊκές ανάγκες, όπως το ζήτημα της αντισεισμικής θωράκισης, τώρα βάζουν και τον όρο της αιρεσιμότητας. Δηλαδή, θα υπάρχει πάνω από κάθε έργο, πάνω από κάθε πρόγραμμα η δαμόκλειος σπάθη της ΕΕ που θα αποφασίζει, ακόμα και αν έχει ξεκινήσει ένα έργο, αν αυτό θα πρέπει να υλοποιηθεί ή όχι. Θα το ελέγχει, θα το αξιολογεί συστηματικά σε όλη τη διάρκεια και θα μπορεί να σταματά τη χρηματοδότηση και να ζητά πίσω τα χρήματα».
Οπως τόνισε, αυτά που θα χρηματοδοτηθούν είναι η ακόμα μεγαλύτερη διασύνδεση της Ερευνας και Τεχνολογίας με τις ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων, η δημιουργία μιας σειράς υποδομών για τη διαμόρφωση «των διευρωπαϊκών δικτύων όσον αφορά τις υποδομές, με τη μέθοδο της Σύμπραξης Δημόσιου - Ιδιωτικού Τομέα ή με τη μέθοδο της παραχώρησης. Παράδειγμα, οι οδικοί άξονες. Πανάκριβα έργα, ιδιωτικά που ο λαός τα πληρώνει και τώρα που κατασκευάζονται και μετά με πανάκριβα διόδια». Χρηματοδοτείται η προώθηση των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων. Για παράδειγμα, με το πρόσχημα της αντιμετώπισης της ανεργίας, θα χρηματοδοτεί τους επιχειρηματικούς ομίλους για την ανακύκλωση της ανεργίας με φτηνό αναλώσιμο εργατικό δυναμικό.
Επιπλέον, υπογράμμισε ο Ν. Καραθανασόπουλος, «ένα κομμάτι αυτού του προγράμματος θα κατευθυνθεί στη λεγόμενη προνοιακή πολιτική για να ξεθεμελιώσει ακόμα περισσότερο τις όποιες κρατικές δομές, να συρρικνώσει ακόμα περισσότερο την κρατική χρηματοδότηση σε αυτές τις δομές στηρίζοντας τη δράση των ΜΚΟ και των κοινωνικών συνεταιρισμών, των νέων τρωκτικών του κοινοτικού και δημόσιου χρήματος».
Οι πρώτες είκοσι Τομεακές Οργανώσεις είναι: Οι Νότιες Κυκλάδες στην πρώτη θέση, με ποσοστό 127,72%, το Θριάσιο στη δεύτερη με 125,83%, οι Κατασκευές Αττικής στην τρίτη με 114,37%. Ακολουθούν κατά σειρά οι ΤΟ: ΑΕΙ - ΤΕΙ Θεσσαλονίκης με 110,81%, Μεταφορών Αττικής με 108,62%, Νοτίων Δωδεκανήσων με 108,11%, Ξάνθης με 104,57%, Πόλης Βόλου με 101,04%, Πόλης Χανίων με 98,99%, Καβάλας με 97,66%, Υπαίθρου Καρδίτσας με 96,97%, Εργατικός Λάρισας με 96,91%, Βορείων Δωδεκανήσων με 95,41%, Εμπορίου - Υπηρεσιών Κ. Μακεδονίας με 95,35%, Υγείας - Πρόνοιας Αττικής με 95,12%, Βιομηχανίας Κ. Μακεδονίας με 94,92%, Υπαίθρου Χανίων με 93,55%, Εδαφικός Αχαΐας με 91,76%, Εργατικός Ιωαννίνων - Θεσπρωτίας με 90,77% και Πρέβεζας - Λευκάδας με 90,66%.