ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τετάρτη 14 Γενάρη 2015
Σελ. /24
ΕΚΛΟΓΕΣ ΓΕΝΑΡΗΣ 2015
ΣΥΡΙΖΑ
«Θέλουμε να διασώσουμε το ευρώ, δεύτερος δρόμος δεν υπάρχει»!.. Η «ελπίδα ξεκίνησε»;

Προκλητικός ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, την ώρα που δήλωνε τα παραπάνω καλούσε το ΚΚΕ να δείξει ανοχή σε κυβέρνησή του!

Τη συν-ενοχή του ΚΚΕ στην αντιλαϊκή διαχείριση που σκοπεύει να ασκήσει αξιώνει με θράσος ο ΣΥΡΙΖΑ, με τον πρόεδρό του, Αλ. Τσίπρα, σε συνέντευξή του να υποστηρίζει ότι «για πρώτη φορά μετά από 70 χρόνια δίνει ο λαός τη δυνατότητα στην αριστερά να διαδραματίσει κρίσιμο ιστορικό ρόλο και το ΚΚΕ μ' αυτή τη μεγάλη ιστορία, 90 και πλέον χρόνων, είναι αδιανόητο να σφυρίζει κλέφτικα και να απέχει (...) Θεωρώ ότι αν τα πράγματα τα φέρουν έτσι και ο ΣΥΡΙΖΑ χρειάζεται την ανοχή ή την εμπιστοσύνη του ΚΚΕ προκειμένου να διεκδικήσει να εφαρμόσει το πρόγραμμά του, θεωρώ αδιανόητο το ΚΚΕ να αρνηθεί»!

Ο Αλ. Τσίπρας, αν και «έκλεισε» την πόρτα σε ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι και ΚΙΔΗΣΟ, άνοιξε το παράθυρο, λέγοντας ότι θα είναι «καλοδεχούμενοι όσοι συμφωνούν με το πρόγραμμά μας και δε ζητάνε να το αλλοιώσουμε». Στο πλαίσιο αυτό δεν μπόρεσε να συγκρατήσει τη χαρά του για την προσέγγιση με την ομάδα των σοσιαλδημοκρατών στο Ευρωκοινοβούλιο, ενώ επανέλαβε την πρόσκληση στον Αντ. Σαμαρά για μετεκλογική συναίνεση στη διαπραγμάτευση για διευθέτηση του χρέους.

Το πού ακριβώς καλούσε το ΚΚΕ να δώσει ανοχή έγινε ολοκάθαρο στην ίδια ακριβώς συνέντευξη. Πρόκειται για αντιλαϊκούς στόχους, για πρόγραμμα που κινείται στις αντιλαϊκές ράγες του κεφαλαίου και της ΕΕ και είναι δρομολογημένο για συμφέροντα εχθρικά προς αυτά του λαού:

Ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ ξεκαθάρισε ότι «θέλουμε να διασώσουμε το ευρώ, δεύτερος δρόμος δεν υπάρχει»! Οτι αποσκοπούν σε ένα «βιώσιμο συμβιβασμό, ένα win win» με την ΕΕ, βαφτίζοντας το μνημόνιο που η διαπραγμάτευση του ΣΥΡΙΖΑ θα φέρει «ευρωπαϊκό πρόγραμμα».

«Εγώ συναντήθηκα με τον κ. Ντράγκι και συζητήσαμε, τον ρώτησα αν εννοεί μνημονιακό πρόγραμμα, απάντησε ευρωπαϊκό πρόγραμμα», ήταν η παραδοχή του και πρόσθεσε: «Τι εννοούμε εμείς λέγοντας διαπραγμάτευση; Οτι καθόμαστε σε ένα τραπέζι και συμφωνούμε (...) Αυτό που θα συμφωνήσουμε θα είναι το ευρωπαϊκό πρόγραμμα που θα ακολουθήσει η Ελλάδα». Μάλιστα, διέκρινε τη διαφορά στο ότι «δεν θα εμπεριέχει τη λιτότητα», κρύβοντας ότι αυτό δεν αφορά στη λιτότητα που μετράει στην τσέπη της η λαϊκή οικογένεια αλλά το κρατικό χρήμα που θα εγγυηθούν στο κεφάλαιο.

Δίνοντας όρκους πίστης στα αντιλαϊκά μνημόνια της ΕΕ και τη μόνιμη εποπτεία σημείωσε: «Η Ελλάδα έχει κάποιες θεσμικές υποχρεώσεις ως μέλος ισότιμο στην ΕΕ, οι υποχρεώσεις μας είναι να πιάνουμε τους δημοσιονομικούς στόχους (...) Εχουμε θεσμική υποχρέωση να έχουμε ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς (...) Να τηρήσουμε τις ιδρυτικές συνθήκες της ΕΕ, απόλυτη υποχρέωση».

Τέλος, υπερασπιζόμενος το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης διευκρίνισε ότι θα εφαρμοστεί σε περιβάλλον «δημοσιονομικής ισορροπίας»! Ομως, ο Αλ. Τσίπρας έδωσε και περαιτέρω διευκρινήσεις - διαφωτιστικές απαντήσεις: Ετσι, εξήγησε πως η ρύθμιση χρεών σε εφορία και ασφαλιστικά ταμεία είναι μέτρο προς όφελος των επιχειρήσεων και αποσκοπεί στη ροή χρήματος στα κρατικά ταμεία απ' τις τσέπες του λαού. Για όσους περιμένουν ότι θα έρθει ο ΣΥΡΙΖΑ και θα τους διαγράψει τα χρέη από τις τράπεζες να σημειώσουμε ότι ο Αλ. Τσίπρας εγκατέλειψε και στα λόγια το σύνθημα για «σεισάχθεια», λέγοντας ότι η υλοποίηση της πρότασής τους για τα «κόκκινα» δάνεια θα συναρτηθεί με το συνολικό θέμα που αφορά στο τι θα γίνει με το τραπεζικό σύστημα στη χώρα. Ζήσε μαύρε μου δηλαδή...

Η «ελπίδα ξεκίνησε» λέει το προεκλογικό σύνθημα του ΣΥΡΙΖΑ, τέτοια όμως «ελπίδα» που εγγυάται όλα όσα ευθύνονται για τη σημερινή απελπισία ο λαός μας δεν έχει ανάγκη.

ΟΤΑΝ Ο ΣΥΡΙΖΑ ΞΕΜΑΣΚΑΡΕΥΕΤΑΙ...
... Και στο συνδικαλιστικό κίνημα

Ο ΣΥΡΙΖΑ σήμερα ζητάει την ανοχή των εργαζόμενων, του λαού για την πολιτική που θα ακολουθήσει η κυβέρνησή του όταν αναλάβει τη διακυβέρνηση. Με άλλα λόγια, λέει ότι «μόλις έρθω στην κυβέρνηση να μην κουνηθεί φύλλο». Γνωρίζουμε και από την ΠΑΣΟκική πείρα της δεκαετίας του 1980 ότι οι λαϊκές - εργατικές κινητοποιήσεις θα καταγγελθούν ως «δάχτυλος τη Δεξιάς», θα δώσει και θα πάρει ο εκβιασμός «καθίστε καλά γιατί θα ξανάρθουν τα μνημόνια»! Πριν λίγο καιρό, όταν πέταγε ορισμένες ψευτο-ανατρεπτικές κορώνες, όταν θόλωνε με συνθήματα το πραγματικό περιεχόμενο της πολιτικής του, έλεγε ότι θα στηριχθεί στη λαϊκή κινητοποίηση για να διώξει τα μνημόνια και την τρόικα.

Ομως και τότε, οι δυνάμεις του στο συνδικαλιστικό κίνημα είχαν συμβάλει με τη στάση και την υπογραφή τους στις μειώσεις μισθών που επιβάλλονταν «με την οκά», την περίοδο που έληγαν οι «προ κρίσης» κλαδικές και επιχειρησιακές συμβάσεις. Μόνο για το 2012, χρονιά εκλογών, που ο ΣΥΡΙΖΑ φώναζε για κατάργηση των μνημονίων, συνέβησαν μεταξύ άλλων τα εξής:

  • Στα Ελληνικά Πετρέλαια (ΕΛΠΕ), η συνδικαλιστική παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία πλειοψηφεί στο σωματείο του χώρου, σε συνεργασία με ένα κομμάτι της ΠΑΣΚΕ, υπέγραψαν σύμβαση που προέβλεπε: Μείωση μισθών για τους νεοεισερχόμενους πάνω από 10%, αύξηση του ωραρίου κατά 15 λεπτά τη μέρα = 12 μέρες το χρόνο, άνοιγμα του δρόμου για την είσοδο εργολάβων στο χώρο της φύλαξης της επιχείρησης, εξαιρώντας τους αντίστοιχους εργαζόμενους από τη ΣΣΕ.
  • Στην εταιρεία «Ασπροφός», μελετητική εταιρεία στο χώρο της Ενέργειας, με το ίδιο ακριβώς σχήμα, ο ΣΥΡΙΖΑ («Αυτόνομη Παρέμβαση») έπραξε περίπου τα ίδια που έπραξε στα ΕΛΠΕ.
  • Το επιχειρησιακό σωματείο στα σούπερ μάρκετ «Βερόπουλος», το οποίο στηρίζει την εκλογή της «Αυτόνομης Παρέμβασης» στην Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων, υπέγραψε σύμβαση που προβλέπει μείωση μισθών 12% στους εργαζόμενους με πλήρη απασχόληση και 10% στους εργαζόμενους με μερική απασχόληση.
  • Στον ΗΣΑΠ, το σωματείο του χώρου, οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ, από κοινού με τη ΔΑΚΕ, υπέγραψαν σύμβαση που ενσωματώνει τις μειώσεις που φτάνουν μέχρι και 35%, επισφραγίζοντας τη συρρίκνωση των αποδοχών των εργαζομένων.

Στη συνέχεια, ήρθε το 27%, το οποίο όχι μόνο δεν εκφράστηκε σε θετικές διεργασίες στο εργατικό - συνδικαλιστικό κίνημα, αλλά αντίθετα οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ έκαναν ό,τι περισσότερο μπορούσαν προκειμένου να υπονομεύσουν κάθε προσπάθεια ανασύνταξης, κάθε προσπάθεια επιθετικής διεκδίκησης, όντας μάλιστα στην αντιπολίτευση, θέλοντας να το αξιοποιήσουν στο στόχο να αναδειχθούν ως κυβέρνηση. Πιο χαρακτηριστική απ' όλες ήταν η στάση τους στο πανελλαδικό συλλαλητήριο την 1η Νοέμβρη, όπου έκαναν ό,τι πέρναγε από το χέρι τους να το συκοφαντήσουν, το βάφτισαν «κομματική συγκέντρωση», να εμποδίσουν αποφάσεις και μαζικές διαδικασίες χέρι - χέρι με την εργοδοσία.

Υπάρχουν όμως και αλλά πρόσφατα παραδείγματα, όπως από τον κλάδο του Εμπορίου, όπου τα συνδικαλιστικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ έβαλαν την υπογραφή τους σε σύμβαση που προβλέπει μείωση στους μισθούς των εμποροϋπαλλήλων κατά 6,7%. Μειώσεις μισθών με την υπογραφή συνδικαλιστών του ΣΥΡΙΖΑ είχαμε και στον κλάδο της Ναυτιλίας και του Τουρισμού, με την τριετή σύμβαση που υπογράφτηκε το Μάη του 2013 ανάμεσα στην Ενωση Ελλήνων Εφοπλιστών και την πλειοψηφία («Αυτόνομη Παρέμβαση» - ΠΑΣΚΕ) στο κλαδικό σωματείο (ΠΑΣΕΝΤ) των ναυτιλιακών και τουριστικών υπαλλήλων. Η σύμβαση αυτή έρχεται να προστεθεί στη ΣΣΕ που είχε υπογράψει ο ΠΑΣΕΝΤ, με πρόεδρο τον Θ. Βασιλόπουλο (στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ), με τη Διεθνή Ναυτική Ενωση, που προέβλεπε μειώσεις των μισθών κατά 15%.

Οταν όμως οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ έθεσαν πριν από λίγους μήνες θέμα στο ΔΣ της ΟΛΜΕ να υιοθετήσει η Ομοσπονδία το αίτημα για ανάκτηση όλων των απωλειών που είχαν οι εργαζόμενοι τα χρόνια της κρίσης, οι συνδικαλιστές του ΣΥΡΙΖΑ ξεσηκώθηκαν και είπαν ότι το πλαίσιο πάλης είναι αποφασισμένο από συνέδριο και ότι δεν αλλάζει. Βέβαια, το πλαίσιο που ψήφισε το συνέδριο είναι στα μέτρα του προεκλογικού προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ. Δηλαδή, κομμένο και ραμμένο στη λογική της χαμηλής απαιτητικότητας από την πλευρά των εργαζομένων, του «μικρότερου κακού».

Ο ΣΥΡΙΖΑ, που τώρα ζητάει «ανοχή» από το ΚΚΕ, έχει δώσει διαπιστευτήρια στο κίνημα για τον ποιον θέλει να υπηρετήσει με τις συμμαχίες του και τη δική του ανοχή και συνεργασία με εργοδοτικές και εκφυλισμένες συνδικαλιστικές πλειοψηφίες. Μια χαρά τα έχουν βρει οι δυνάμεις του με τη ΔΑΚΕ και την ΠΑΣΚΕ, του εργοδοτικού συνδικαλισμού, σε μια σειρά Ομοσπονδίες και Εργατικά Κέντρα.

Ορισμένα μόνο παραδείγματα από το 2013, χρονιά αρχαιρεσιών, είναι τα εξής: Ομοσπονδία Φαρμάκου (ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - ΣΥΡΙΖΑ), Ομοσπονδία Γάλακτος - Τροφίμων - Ποτών (ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - ΣΥΡΙΖΑ), Ομοσπονδία Υδρευσης - Αποχέτευσης ΔΕΥΑ (ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - ΣΥΡΙΖΑ), Ομοσπονδία Ασφαλιστικών Εταιρειών ΟΑΣΕ (ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - ΣΥΡΙΖΑ), Εργατικό Κέντρο Λακωνίας (ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - ΣΥΡΙΖΑ), Εργατικό Κέντρο Μεσολογγίου (ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - ΣΥΡΙΖΑ), Εργατικό Κέντρο Καλαμάτας (ΠΑΣΚΕ - ΣΥΡΙΖΑ), Σωματείο Εργαζομένων ΗΣΑΠ (ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - ΣΥΡΙΖΑ), Σωματείο Ιδιωτικών Υπαλλήλων Εμποροϋπαλλήλων Κω (ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - ΣΥΡΙΖΑ), Σωματείο Ξενοδοχοϋπαλλήλων Πάτρας (ΠΑΣΚΕ - ΣΥΡΙΖΑ), Σωματείο Ιατρικών Επισκεπτών Θεσσαλονίκης (ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - ΣΥΡΙΖΑ), Κλαδικό Σωματείο Φαρμάκου Πάτρας (ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - ΣΥΡΙΖΑ), Σωματείο Οικοδόμων Αρκαδίας (ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - ΣΥΡΙΖΑ), Σωματείο Εργαζομένων ΟΤΑ Λιβαδειάς (ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - ΣΥΡΙΖΑ - ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ), Σωματείο Εργαζομένων Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας (ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - ΣΥΡΙΖΑ), Σωματείο Εργαζομένων στο Νοσοκομείο Καλαμάτας (ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - ΣΥΡΙΖΑ).

Αν έκανε αυτά στο κίνημα ως αντιπολίτευση, ας σκεφθούμε τι έχει να κάνει ως κυβέρνηση. Μόνη εγγύηση την επόμενη ημέρα των εκλογών, και με τον ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση, να μπορεί ο λαός να οργανώνει την πάλη του ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική που θα συνεχίζεται, είναι το ισχυρό ΚΚΕ.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑΣ
Λίγη τσίπα δεν βλάφτει...

Ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας έκανε την ακόλουθη δήλωση: «Εχει μεγάλο θράσος ο κ. Τσίπρας. Επιδιώκει να εκβιάσει όσους νιώθουν αριστεροί. Αυτό, λοιπόν, που είναι αδιανόητο, είναι να ζητάει από το ΚΚΕ, στο όνομα μάλιστα της αριστεράς, να πάμε μαζί "να σώσουμε", όπως ο ίδιος είπε, την ΕΕ, το ευρώ, τους μονοπωλιακούς ομίλους, να ξεχάσει ο λαός όσα όλοι αυτοί του πήραν, όλα όσα έχασε.

Λίγη τσίπα δεν βλάφτει!».



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ