Στις αρχαιρεσίες που έγιναν πρόσφατα, οι εργαζόμενοι που ψήφισαν για την ανάδειξη νέας διοίκησης στο Συνδικάτο Τροφίμων και Ποτών Εύβοιας - Βοιωτίας αυξήθηκαν κατά 170%. Συγκεκριμένα, από 98 ψηφίσαντες στις προηγούμενες εκλογές, τώρα συμμετείχαν 266 εργαζόμενοι. Για το αποτέλεσμα των αρχαιρεσιών, ο «Ριζοσπάστης» συζήτησε με τον Γιάννη Τζαβάρα, πρόεδρο του Συνδικάτου και μέλος της Ομοσπονδίας εργαζομένων σε Γάλα - Τρόφιμα - Ποτά.

-- Ποιοι παράγοντες συνέβαλαν στο θετικό αποτέλεσμα των αρχαιρεσιών;

-- Καταρχήν εκτιμάμε ότι αυτή η αύξηση είναι πολύ σημαντική, ιδιαίτερα στις σημερινές συνθήκες που επιχειρείται να επιβληθεί σιγή ιχθύος μέσα στους τόπους δουλειάς. Το αποτέλεσμα των εκλογών ήταν το αποκρυστάλλωμα της δουλειάς που προηγήθηκε όλο το προηγούμενο διάστημα και θεωρούμε ότι είναι εμπειρία που πρέπει να αξιοποιηθεί απ' όλη την εργατική τάξη.

Ως συνδικάτο, επιδιώξαμε σταθερά την τακτική επαφή με τα μέλη μας. Αυτό γινόταν κυρίως με περιοδείες και συνελεύσεις τμημάτων στα εργοστάσια, αλλά και με γενικές συνελεύσεις έξω από τους χώρους δουλειάς. Για κάθε πρόβλημα που απασχολούσε τους συναδέλφους, αναπτύσσαμε δραστηριότητα με ανακοινώσεις, παρεμβάσεις στην εργοδοσία, στην επιθεώρηση, πολύμορφες κινητοποιήσεις.

Βέβαια, βασικός παράγοντας που έκρινε κάθε φορά την αποτελεσματικότητα ήταν η συσπείρωση και συμμετοχή των ίδιων των εργαζομένων. Με αυτόν τον τρόπο ακυρώθηκαν απολύσεις, μειώσεις μισθών, πληρώθηκαν δεδουλευμένα, έσπασε σε πολλούς χώρους η εργοδοτική τρομοκρατία. Σε αρκετές περιπτώσεις πετύχαμε βελτίωση των συνθηκών εργασίας κ.ά.

Ούτε στιγμή δε σταματήσαμε να αποδεικνύουμε μέσα από καθημερινά παραδείγματα την πραγματική αιτία των προβλημάτων των εργαζόμενων και το πού βρίσκεται η διέξοδος. Να αποκαλύπτουμε και να συζητάμε με τους εργαζόμενους για τη λειτουργία του καπιταλιστικού συστήματος, όπου σκοπός της παραγωγής είναι η αυξανόμενη ανταγωνιστικότητα και κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων.

Αναδείξαμε με συνέπεια ότι, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα της μάχης για κάθε συγκεκριμένο πρόβλημα, οι εργαζόμενοι δεν πρέπει ούτε να εφησυχάζουν, ούτε να απογοητεύονται. Αυτή η λογική βοηθάει να οπλιστούν οι συνάδελφοι με υπομονή και επιμονή, να αναπτύσσεται η αλληλεγγύη, όχι μόνο ανάμεσα στους εργαζόμενους της επιχείρησης και του κλάδου, αλλά στο σύνολο της εργατικής τάξης και του λαού.

Οι δυνάμεις του συνδικάτου στήριξαν κινητοποιήσεις άλλων κλάδων, όπως τον αγώνα τον Χαλυβουργών, των εργαζομένων σε εργοστάσια της Χαλκίδας που το κυνήγι του κέρδους και ο ανταγωνισμός τα οδήγησε στο κλείσιμο, των εκπαιδευτικών κ.ά. Με αυτόν τον τρόπο, αποκαλυπτόταν η δύναμη που έχουμε οι εργαζόμενοι όταν δρούμε ενωμένοι απέναντι στους βιομήχανους, εφοπλιστές, τραπεζίτες, το κράτος και τις ενώσεις τους.

Στην όλη λειτουργία του Συνδικάτου, σημαντική συμβολή είχε η Πανελλήνια Ομοσπονδία Γάλακτος - Τροφίμων - Ποτών.

-- Παρόλ' αυτά, το αποτέλεσμα αντανακλά επίσης δυσκολίες και εμπόδια. Ποια ξεχωρίζετε;

-- Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι αναμφισβήτητα ο μικρός βαθμός οργάνωσης της εργατικής τάξης, που εκφράζεται τόσο στην περιοχή όσο και στον κλάδο μας. Αλλά και η γραμμή που υπηρετεί συνολικά η πλειοψηφία στο συνδικαλιστικό κίνημα. Δηλαδή η λογική του «μικρότερου κακού», που αποδεδειγμένα φέρνει το μεγαλύτερο, αντιλήψεις που μιλάνε για εύκολες λύσεις μέσα από μια κυβερνητική εναλλαγή και ό,τι άλλο βρίσκεται μακριά από την οργάνωση της εργατικής τάξης και του λαού.

Μεγάλη ευθύνη για τη σημερινή διαλυτική κατάσταση συνολικά στο κίνημα έχουν οι δυνάμεις του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού, που διασπάνε τους εργαζόμενους, αποφεύγουν ή υπονομεύουν τις μαζικές διαδικασίες, μιλάνε για «ξεχωριστές» κάθε φορά λύσεις, επικαλούμενες τις «ιδιομορφίες» του κάθε χώρου. Αυτοί οι συνδικαλιστές καλλιεργούν τη μοιρολατρία και την ηττοπάθεια, σπέρνουν την απογοήτευση.

Γι' αυτές τους τις υπηρεσίες, τους προσφέρονται θέσεις σήμερα στα ψηφοδέλτια των κομμάτων που διεκδικούν ρόλο διαχειριστή του συστήματος. Είναι οι δυνάμεις κυρίως του ΠΑΣΟΚ και της ΠΑΣΚΕ, που τώρα μετακομίζουν μαζικά στο ΣΥΡΙΖΑ και το ΜΕΤΑ (δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ) ή σε άλλα παρακλάδια, όπως είναι το ΕΜΕΙΣ (Φωτόπουλος).

Το συνδικάτο μας, που συσπειρώνεται στο ΠΑΜΕ, μέσα από την καθημερινή δράση δίνει μάχη για να σπάσουν αυτές οι αντιλήψεις. Να ενωθεί η εργατική τάξη απέναντι στα αφεντικά, τις κυβερνήσεις και τους διακρατικούς τους οργανισμούς, να συγκρουστεί με τη στρατηγική τους.

-- Ποιους στόχους βάζει το συνδικάτο για το επόμενο διάστημα;

-- Θέλουμε να ενώσουμε τους εργαζόμενους όλου του κλάδου και αυτή θα είναι η συμβολή μας στην ενότητα της εργατικής τάξης. Επιδιώκουμε την τακτική επαφή και την κοινή δράση με όλα τα επιχειρησιακά σωματεία του κλάδου. Με πολλά από αυτά τα έχουμε καταφέρει σε τέτοιο βαθμό, ώστε σε κάθε συνεδρίαση του ΔΣ, σε κάθε Γενική Συνέλευση να έχει παρουσία το συνδικάτο, να μεταφέρει, αλλά και να αποκομίζει εμπειρία.

Πολλά από αυτά τα επιχειρησιακά σωματεία ιδρύθηκαν με την καθοριστική συμβολή του συνδικάτου, όπως στο ΖΟΥΡΑ (ΖΑΒΕΛ), το ΝΗΡΕΑ, το ΣΚΟΥΛΟΥΔΗ. Σε άλλα εργοστάσια έχουμε εργοστασιακές επιτροπές που παίζουν τον ίδιο ρόλο. Σ' αυτήν την κατεύθυνση θα συνεχίσουμε το επόμενο χρονικό διάστημα, εντείνοντας παράλληλα την προσπάθεια να οργανώσουμε δυνάμεις σε επιχειρήσεις που δεν έχουμε παρουσία.

Παλεύουμε για την ανασύνταξη του συνδικαλιστικού κινήματος σε ταξική κατεύθυνση, ως βασικού πυλώνα μιας μεγάλης λαϊκής συμμαχίας, με σκοπό να βάλουμε φρένα στα αντιλαϊκά μέτρα, να ανακτηθούν οι απώλειες της κρίσης, να ανοίξει ο δρόμος για την ικανοποίηση όλων των σύγχρονων λαϊκών αναγκών, που προϋποθέτει σύγκρουση με το κεφάλαιο και την πολιτική του, ρήξη με τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης.

Από αυτήν τη σκοπιά, καλούμε τους εργαζόμενους του κλάδου να έχουν ανοιχτά τα μάτια τους και μπροστά στις εκλογές της 25ης Γενάρη. Ο καθένας από εμάς έχει πλούσια πείρα, που πρέπει να την αξιοποιήσει. Τίποτα δε μας χαρίστηκε. Ο,τι έχουμε, το κατακτήσαμε με αγώνες. Ολα αυτά τα χρόνια είδαμε ποιοι στάθηκαν δίπλα μας και ποιοι ήταν απέναντί μας. Με αυτό το κριτήριο πρέπει να πάμε στην κάλπη και να ενισχύσουμε εκείνες τις δυνάμεις που θα συμβάλουν την επόμενη μέρα στην καλύτερη οργάνωση της πάλης των εργαζομένων.