MΑΔΡΙΤΗ.--

Μεγάλη προβολή στα αστικά ΜΜΕ συνάντησε η συγκέντρωση που έκανε το Σάββατο στη Μαδρίτη το κόμμα «PODEMOS» («Μπορούμε»), που είναι τελευταία από τους καλύτερους συμμάχους του ΣΥΡΙΖΑ. Χιλιάδες ήταν αυτοί που ανταποκρίθηκαν στη λεγόμενη «πορεία της αλλαγής», που διοργάνωσε το κόμμα αυτό, που λανσάρεται ως «νέο» και «άφθαρτο που τα βάζει με τους πλούσιους», όπως λέει, αλλά στην ουσία προσπαθεί να εξωραΐσει τον καπιταλισμό. Και στη συγκεκριμένη εκδήλωση όπως και στη φιλολαϊκή φρασεολογία που χρησιμοποιεί το συγκεκριμένο νέο πολιτικό μόρφωμα, έγινε λόγος για τους «κάτω που έχουν τη δύναμη», για «αξιοπρέπεια» και «δημοκρατία», για «καταπολέμηση της διαφθοράς», για το «δικαίωμα του λαού να ονειρεύεται, και να παλεύει για τα όνειρά του», ακόμη και ότι «οι πολίτες, εργαζόμενοι, άνεργοι, νέοι, συνταξιούχοι, μικροί και μεσαίοι επιχειρηματίες, όλοι όσοι χτυπήθηκαν από την κρίση μπορούν να φέρουν την αλλαγή, να γίνουν σύγχρονοι Κιχώτες»!.

Τέτοιες διατυπώσεις, απευθυνόμενος στη δίκαιη δυσαρέσκεια και αγανάκτηση του κόσμου, από την αντιλαϊκή πολιτική των κυρίαρχων δυνάμεων που κυβέρνησαν του Λαϊκού Κόμματος και των Σοσιαλιστών, χρησιμοποίησε και ο κεντρικός ομιλητής και ηγέτης του κόμματος Πάμπλο Ιγκλέσιας. Ο Ιγκλέσιας αξιοποίησε και την κυβερνητική αλλαγή στην Ελλάδα με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, επαναλαμβάνοντας το κεντρικό σύνθημα της διαδήλωσης «Si se puede» («ναι μπορεί να γίνει»), επιχειρώντας να παρουσιάσει τις εξαγγελίες της ελληνικής συγκυβέρνησης ως κάτι που ήδη έγινε. Είπε ότι «φυσάει ένας άνεμος αλλαγής στην Ευρώπη», χρησιμοποιώντας και την υπαρκτή κόντρα των κυβερνήσεων Γαλλίας και Ιταλίας με τη σημερινή Γερμανική κυβέρνηση αλλά προσδιόρισε ότι «δεν μιμούνται κανέναν αλλά οι Ισπανοί μπορούν να αλλάξουν με τον δικό τους τρόπο τα πράγματα».

Ο Ιγκλέσιας, ωστόσο, πέρα από τα πομπώδη και τα έντονα συναισθηματικά λόγια, πέρα από την διαβεβαίωση ότι ο χρόνος της τωρινής κυβέρνησης τελειώνει (οι εκλογές αναμένονται έως το Δεκέμβρη του 2015) απέφυγε να μιλήσει για την «ταμπακιέρα». Οτι το κόμμα του είναι υπέρ της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, ότι ήδη έχει προσαρμόσει το πρόγραμμά του στις λεγόμενες αντοχές της οικονομίας (π.χ. το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα θα δοθεί όταν θα το επιτρέψει η οικονομία) ότι πριν ακόμη φτάσει σε κυβερνητικούς θώκους δίνει τα διαπιστευτήριά του στο κεφάλαιο ότι δε θα θέσει σε κίνδυνο την «ανταγωνιστικότητα της ισπανικής οικονομίας». Γίνεται, δηλαδή, φανερό ότι το κόμμα αυτό προετοιμάζεται να αξιοποιηθεί ως νέος διαχειριστής του εκμεταλλευτικού συστήματος που θα έχει όμως πολύ μεγαλύτερη ικανότητα ενσωμάτωσης και χειραγώγησης λαϊκών δυνάμεων. Κάτι, άλλωστε, που έχει συμβεί στο παρελθόν και με την «αλλαγή του Φ. Γκονζάλες» στην Ισπανία ή στη χώρα μας με το ΠΑΣΟΚ παλιότερα και σήμερα με τον ΣΥΡΙΖΑ.

ΠΑΡΙΣΙ.--

«Διαθέσιμος για να ηγηθεί ενός σχήματος για τις προεδρικές εκλογές του 2017 που θα περιλαμβάνει πέρα από το Μέτωπο της Αριστεράς, οικολόγους, αλλά και τους λεγόμενους διαφωνούντες σοσιαλιστές», δηλώνει ο ηγέτης του «Μετώπου της Αριστεράς» της Γαλλίας, Ζαν Λικ Μελανσόν. Μιλώντας στην εφημερίδα «Ζουρνάλ ντι Ντιμάνς», το στέλεχος του «Μετώπου» εμφανίζεται πρόθυμος να συμβάλει στις διεργασίες αναμόρφωσης του αστικού πολιτικού συστήματος, σε μια περίοδο μάλιστα που σε όλη την Ευρώπη εντείνεται η αναζήτηση άλλου μείγματος διαχείρισης της καταστροφικής για το λαό οικονομίας και χειραγώγησης των εργαζομένων ώστε να μη σηκώσουν κεφάλι.

Ο Μελανσόν σημειώνει ότι «το Μέτωπο της Αριστεράς έφτασε στα όριά του» αλλά και ότι το κυβερνών «Σοσιαλιστικό Κόμμα» (PS) είναι ένα «άστρο που χάνει τη λάμψη του», υποστηρίζοντας ότι παρακολουθούμε «ένα σεισμό στον ευρωπαϊκό πολιτικό χώρο». Αναφερόμενος στην εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ και τις εξελίξεις στην Ισπανία (σ.σ. άνοδος ποσοστών «Podemos»), ο Μελανσόν τονίζει ότι «η Ιστορία προχωρά», επιβεβαιώνοντας την ετοιμότητα οπορτουνιστικών δυνάμεων (δηλαδή δυνάμεων που έχουν περγαμηνές στην υπονόμευση του εργατικού - λαϊκού και του επαναστατικού κινήματος από τα μέσα) να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους και στο αναμορφωμένο πολιτικό σκηνικό. Ενα παράδειγμα των υπηρεσιών που το «Μέτωπο» έχει προσφέρει είναι η κριτική που έκανε στην κυβέρνηση Ολάντ για τη συμμετοχή της σε ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις (π.χ. στην Αφρική) από τη σκοπιά του ότι αυτές είναι «μοναχικές», «απομονωμένες» και ερασιτεχνικές...

Σειρά δημοσιευμάτων στο γαλλικό Τύπο τις τελευταίες μέρες, εμφανίζουν τον Μελανσόν να βρίσκεται σε στενή επαφή με τμήματα των Πρασίνων (που πρόσφατα αποχώρησαν από την κυβέρνηση των Ολάντ - Βαλς), στελέχη του PS που «διαφωνούν» με την επίσημη γραμμή του κόμματός τους, Οικολόγους αλλά και νέα πολιτικά μορφώματα που ξεφυτρώνουν για να προσφέρουν υπηρεσίες στο κεφάλαιο, όπως η οργάνωση «Nouvelle Donne» (κάτι σαν νέα αναδιανομή), για να καταθέσουν μια κοινή υποψηφιότητα στις προεδρικές εκλογές του 2017. Η συγκεκριμένη οργάνωση διαμορφώνει μια σειρά από αιτήματα που δίνουν ανάσα στο δοκιμασμένο από την κρίση κεφάλαιο. Για παράδειγμα, προτείνει όταν μια εταιρεία αντιμετωπίζει δυσκολίες, να διατηρείται το προσωπικό αλλά με μειωμένο χρόνο εργασίας και μειωμένους μισθούς, δηλαδή φορτώνοντας την κρίση στους εργάτες και καλλιεργώντας την επικίνδυνη αυταπάτη ότι έτσι μπορούν να γλιτώσουν τα δικαιώματά τους. Μάλιστα, εμφανίζει ως επιχείρημα ότι έτσι γίνεται στη Γερμανία, όπου οι (πιο υψηλοί) ρυθμοί καπιταλιστικής ανάπτυξης έχουν εξασφαλιστεί με ραγδαία επέκταση της εργασιακής ανασφάλειας και διάλυση της σταθερής και με δικαιώματα εργασίας.