«Θα σταθμίσω με πάρα πολλή προσοχή, αν θα αποχωρήσω ή όχι από την επιτροπή, αφού, όμως, ενημερωθώ αναλόγως από τον ίδιο τον υπουργό». Η δήλωση (δημοσιεύεται στη χτεσινή «Εξουσία») ανήκει στον καθηγητή Ποινικού Δικαίου Χρήστο Μυλωνόπουλο, μέλους της ειδικής επιτροπής του υπουργείου Δικαιοσύνης, για την επεξεργασία του νομοσχεδίου για το οργανωμένο έγκλημα. Σημειώνει, επίσης, ο κ. καθηγητής: «Κληθήκαμε από το υπουργείο να ασχοληθούμε με ένα νομοσχέδιο που θα αφορά στην καταπολέμηση του οργανωμένου εγκλήματος και όχι στην τρομοκρατία. Τουλάχιστον, αυτή ήταν η επίσημη ενημέρωση που είχαμε από τον υπουργό.... Πρόκειται για δύο διαφορετικές κατηγορίες εγκλημάτων και πρέπει να υπάρχουν δύο ξεχωριστές νομοθεσίες».

Φαίνεται, όμως, ότι η κυβέρνηση έχει διαφορετική άποψη και θέλει, σώνει και καλά, να «παντρέψει» το οργανωμένο έγκλημα με την «τρομοκρατία». Ισως, γιατί πιστεύει ότι έτσι θα συναντήσει λιγότερες αντιδράσεις στο σχεδιαζόμενο περιορισμό των δημοκρατικών ελευθεριών και δικαιωμάτων. Οι επιδιώξεις της αυτές, όμως, δημιουργούν ήδη αντιδράσεις. Θυμίζουμε ότι από την ειδική επιτροπή του υπουργείου Δικαιοσύνης έχουν παραιτηθεί ήδη οι πανεπιστημιακοί Ιωάννης Μανωλεδάκης και Νικόλαος Παρασκευόπουλος, ο ποινικολόγος Χριστόφορος Αργυρόπουλος, ο εγκληματολόγος Ιωάννης Πανούσης και ο συνταγματολόγος Γεώργιος Κασσιμάτης.

Είμαστε σίγουροι, ότι αν γινόταν μια δημοσκόπηση σχετικά με τη συνταγματική κατοχύρωση του ουσιαστικού και πλήρους ασυμβίβαστου μεταξύ κατόχου μετοχών μέσου ενημέρωσης και, ταυτοχρόνως, προμηθευτή του δημοσίου, η συντριπτικά μεγάλη πλειοψηφία των ερωτώμενων θα έδινε θετική απάντηση. Σε αυτούς, βέβαια, δε θα συμπεριλαμβάνονταν ο κ. Βενιζέλος και η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ. Οι τελευταίοι θεωρούν, ότι ένας προμηθευτής του δημοσίου μπορεί να κατέχει μέχρι το 5% των μετοχών ενός μέσου ενημέρωσης. Ταυτόχρονα, απορρίπτουν τον έλεγχο των μετοχών μέχρι φυσικού προσώπου, αφήνοντας ουσιαστικά τους απαραίτητους «διαδρόμους», ώστε το προαναφερόμενο 5% να γίνεται πολύ μεγαλύτερο, με τα γνωστά σε όλους τρικ της «ελεύθερης αγοράς». Με άλλα λόγια, δηλαδή, η κυβέρνηση και η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ προωθούν τη συνταγματική νομιμοποίηση και κατοχύρωση του φαινομένου της λεγόμενης διαπλοκής και των διαπλεκομένων. Ισως, για να ξεπληρώσουν τη μέχρι σήμερα υποστήριξη των «διαπλεκομένων» ή και για να την εξασφαλίσουν στην από δω και πέρα περίοδο. Ετσι ή αλλιώς, πάντως, η κυβέρνηση απέδειξε, με την ίδια της τη στάση και παρά τα όσα αντίθετα έλεγε παλιότερα, ότι είναι πλήρως «διαπλεκομένη» με τα «διαπλεκόμενα».

Βέβαια, δεν έχουμε την αυταπάτη, ότι στα σημερινά κοινωνικο- οικονομικά πλαίσια η ενδεχόμενη συνταγματική κατοχύρωση του ασυμβίβαστου θα μπορούσε να εξασφαλίσει την ολόπλευρη και ουσιαστική δημοκρατική ενημέρωση ή θα εξοβέλιζε το φαινόμενο της «διαπλοκής». Από τη στιγμή, που οι κυρίαρχες αντιλήψεις και πολιτικές της «ελεύθερης αγοράς και των νόμων της» μετατρέπουν το στοιχειώδες δικαίωμα της ενημέρωσης σε εμπόρευμα, «βλέπουν» τον πολίτη ως καταναλωτή και έχουν ως πρώτιστο στόχο τα κέρδη και τη μεγιστοποίησή τους, τα παραπάνω είναι αδύνατο να υλοποιηθούν, χωρίς γενικότερες ουσιαστικές και ριζικές αλλαγές. Μπορούν, όμως, και πρέπει να μπουν οι περισσότερο δυνατοί περιορισμοί. Μπορεί και πρέπει να μπει ένα φρένο στη σημερινή κατηφόρα της μετατροπής των ΜΜΕ σε μέσα μαζικής αποχαύνωσης, αποπροσανατολισμού και χειραγώγησης. Προφανώς, όμως, ούτε καν αυτό δε θέλει η κυβέρνηση. Βλέπετε, γνωρίζει και αυτή πολύ καλά τη μεγάλη σημασία της ενημέρωσης. Γνωρίζει πολύ καλά τη μεγάλη αξία του κανόνα, ότι μόνον ο ενημερωμένος πολίτης μπορεί να ασκήσει ουσιαστικά και υπεύθυνα τις λειτουργίες του. Και κάνει ό,τι περνά από το χέρι της, ώστε να υπάρχουν όσο γίνεται λιγότερο ενημερωμένοι εργαζόμενοι και πολίτες.