Η 17η Σύνοδος ΕΕ - Ουκρανίας και η Διεθνής Διάσκεψη Υποστήριξης που έγιναν μέσα στη βδομάδα δείχνουν τα τεράστια συμφέροντα που διακυβεύονται
Στο Κίεβο, βρέθηκαν ο πρόεδρος της Επιτροπής της ΕΕ Ζαν - Κλοντ Γιούνκερ και ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Ντόναλντ Τουσκ, που συναντήθηκαν με τον Πρόεδρο, Πέτρο Ποροσένκο, και τον πρωθυπουργό, Αρσένι Γιάτσενιουκ. Η Σύνοδος αυτή ήρθε να συγκεκριμενοποιήσει τη λεγόμενη συμφωνία σύνδεσης της Ουκρανίας με την ΕΕ, που υπογράφηκε τον Ιούνη του 2014, και το πρώτο βήμα είναι η συμφωνία «Βαθιάς και Ολοκληρωμένης Περιοχής Ελεύθερου Εμπορίου» (DCFTA), που προγραμματίζεται να ξεκινήσει από τις αρχές του επόμενου χρόνου, αλλά για τη Ρωσία αποτελεί «κόκκινο πανί», καθώς θεωρεί ότι η Ουκρανία θα γίνει δίαυλος για το πέρασμα φτηνών αγαθών από την ΕΕ και στη ρωσική αγορά. Οσο για την ένταξη στην ίδια τη λυκοσυμμαχία, δίνεται μια περίοδος 5 χρόνων, ώστε να ολοκληρωθούν οι διαδικασίες.
Οχι τυχαία, επίσης, ενδεικτικό του τι υπηρετεί η αντιδραστική κυβέρνηση του Κιέβου, είναι και η επιβεβαίωση της συνεργασίας ΕΕ και Ουκρανίας στον τομέα της συμμετοχής δυνάμεων του ουκρανικού στρατού σε ιμπεριαλιστικές αποστολές της ΕΕ όπως αυτή στη Σομαλία και το κέρας της Αφρικής. Πάντως, η απαίτηση της ουκρανικής κυβέρνησης για απαλλαγή των Ουκρανών πολιτών από βίζα στην ΕΕ προς το παρόν «μπήκε στον πάγο», αφού η ρευστότητα της κατάστασης της ένοπλης σύγκρουσης είναι καθοριστικός παράγοντας.
Κατά τα άλλα, στην κοινή δήλωση υπογραμμίζεται η «στήριξη στη φιλόδοξη μεταρρυθμιστική προσπάθεια» που προωθεί η ουκρανική κυβέρνηση, στο πλαίσιο της «Στρατηγικής Ουκρανία 2020», που πρόκειται για μια προσπάθεια αστικού εκσυγχρονισμού (αντιμετώπισης και της εκτεταμένης διαφθοράς που δημιουργεί προβλήματα) και κυρίως για ένα ευρύ πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων οτιδήποτε έχει απομείνει μετά από 20 και πλέον χρόνια καπιταλιστικής παλινόρθωσης. Στο στόχαστρο, φυσικά, εκτός από τον τομέα της Ενέργειας, φυσικό αέριο, σχιστολιθικό αέριο (ανεκμετάλλευτα κοιτάσματα) είναι και η αγροτική παραγωγή, αλλά και πολλοί βιομηχανικοί κλάδοι που προκαλούν το ενδιαφέρον μονοπωλιακών ομίλων.
Επίσης, οι δύο αντιπροσωπείες χαιρέτισαν την έναρξη των εργασιών της συνταγματικής επιτροπής, αυτής που γίνεται ουσιαστικά με αποκλεισμό των διοικήσεων των περιοχών, που ελέγχουν οι πολιτοφύλακες, παρότι αποτελεί μέρος της συμφωνίας εκεχειρίας που υπογράφτηκε στις 12 Φλεβάρη από τις δύο πλευρές και η οποία εκτός από το στρατιωτικό σκέλος που παραβιάζεται καθημερινά και με κλιμάκωση τις τελευταίες μέρες ενόψει και της 9ης Μάη, μέρας Αντιφασιστικής Νίκης, και στο πολιτικό σκέλος δεν έχει προχωρήσει καθόλου.
Βασικός μοχλός για το προχώρημα αυτού του προγράμματος είναι τα λεγόμενα «πακέτα βοήθειας» - δάνεια και εγγυήσεις (σαν και αυτά που έχουμε δει και στη χώρα μας) που είναι ζεστό χρήμα στο κεφάλαιο που η αποπληρωμή τους θα πέσει στις πλάτες των λαϊκών στρωμάτων.
Σημειώνεται ότι ήδη έχουν δοθεί από το Μάρτη του 2014, 11 δισεκατομμύρια ευρώ, και έχουν ενεργοποιηθεί άλλα 6 δισ. ενώ σχεδιάζεται μια «μακροοικονομική βοήθεια» άλλων 1,8 δισ. Η διαδικασία και στην Ουκρανία θα έρθει με τη μέθοδο των ...δόσεων εφόσον ...προχωράνε οι μεταρρυθμίσεις. Για την ώρα, θα έρθει μια «δόση» 110 εκατομμυρίων ευρώ, με προοπτική έως τα μέσα του 2015 να έχουν εκταμιευτεί άλλα 250 εκατομμύρια ευρώ και μετά τον Ιούνη να έχει υπογραφτεί ένα «μνημόνιο κατανόησης» και συνολική «δανειακή σύμβαση».
Βεβαίως, από τα «πακέτα βοήθειας» δεν θα μπορούσαν να λείπουν και οι ΗΠΑ, με τον αντιπρόεδρο, Τζον Μπάιντεν, να ανακοινώνει ότι θα σταλεί «ανθρωπιστική βοήθεια» 18 εκατομμυρίων δολαρίων, κάτι που έρχεται να προστεθεί, όπως παρουσιάζουν, στα 45 εκατομμύρια δολάρια από την αρχή της επέμβασης, ενώ προβλέπεται και 1 επιπλέον δισ. δολάρια «δάνεια» και «εγγυήσεις», δηλαδή στην ουσία δίνουν κάποια ...ψίχουλα για να πάρουν ...πολλά καρβέλια. Επίσης, συμμετοχή στο αλυσόδεμα του ουκρανικού λαού έχει και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Με τη διεθνή Συνδιάσκεψη Στήριξης της Ουκρανίας, η αντιδραστική κυβέρνηση επιδιώκει να προσελκύσει ξένες επενδύσεις, για να δώσει ώθηση στην καπιταλιστική ανάπτυξη.
Η μάζωξη αυτή δεν είναι πρώτη (είχε προηγηθεί το 5ο Ετήσιο Ενεργειακό Φόρουμ στις 23 - 26 Ιούνη 2014 με διοργανωτή το βρετανικό Ινστιτούτο «Ανταμ Σμιθ» που ειδικεύεται στις ιδιωτικοποιήσεις, έχει αναπτύξει ιδιαίτερη δραστηριότητα μετά το 1992 στη Ρωσία και σε χώρες που προέκυψαν μετά τη διάλυση της ΕΣΣΔ).
Στη νέα συνάντηση συμμετείχαν στελέχη της ΕΕ και των ΗΠΑ, όπως ο πρέσβης, αξιωματούχοι της USAID («μαγαζί» της CIA, που υποτίθεται προωθεί την ανάπτυξη στο εξωτερικό) και στελέχη του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ), του ΔΝΤ, του ΟΗΕ και εκπρόσωποι πολυεθνικών εταιρειών.
Στο πανηγυρικό μέρος, που εγκαινίασαν ο Πρόεδρος, Πέτρο Ποροσένκο, και ο πρωθυπουργός, Αρσένι Γιάτσενιουκ, εμφάνισαν την Ουκρανία ως χώρα που δίνει πολλές ευκαιρίες για επιχειρηματικά κέρδη, με νομοθεσία για ιδιωτικοποιήσεις, φιλικό περιβάλλον για τους ξένους επενδυτές (δηλαδή ισοπεδωμένα εργασιακά δικαιώματα), οικονομία στα πρότυπα της ΕΕ, αλλά και χώρα που βαδίζει και οικοδομεί Ενοπλες Δυνάμεις, σύμφωνα με τα πρότυπα του ΝΑΤΟ, ως «αποτροπή στα επιθετικά σχέδια της Ρωσίας». Ταυτόχρονα, προέβαλαν το ζήτημα της ανάγκης ενεργειακής ανεξαρτησίας (κυρίως από τη Ρωσία) κάτι που συμβαδίζει με τη λεγόμενη ενεργειακή πολιτική της ΕΕ. Ταυτόχρονα, πλάσαραν ως ευκαιρία τη διαδικασία ανοικοδόμησης των περιοχών του Ντονμπάς, όταν «αποκατασταθεί η εδαφική ακεραιότητα».
Η ίδια η Συνδιάσκεψη είχε χωριστεί σε 4 ενότητες, που έχουν την ξεχωριστή τους σημασία, ενώ επίσης αλληλοδιαπλέκονται.
Στην πρώτη ενότητα, «Αποκατάσταση της περιοχής της σύγκρουσης», επισημάνθηκε η δυνατότητα να αξιοποιηθεί η νομοθεσία για την υποτίθεται αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής καταστροφής αρχικά και στη συνέχεια την καταγραφή των ζημιών και την έναρξη της διαδικασίας αποκατάστασής τους. Δηλαδή, η αντιδραστική κυβέρνηση που βομβάρδισε ανηλεώς αυτές τις περιοχές, νοσοκομεία, σχολεία, εργοστάσια, κατοικίες τώρα εμφανίζεται ως αρωγός των κατοίκων και βέβαια προσβλέπει στη λεγόμενη ανοικοδόμηση. Η υπόθεση θυμίζει πολύ τις περιπτώσεις του Ιράκ ή του Αφγανιστάν, όπου οι αμερικανοΝΑΤΟικοί ιμπεριαλιστές κατέστρεφαν υποδομές και ήδη στους στόχους έκλειναν δουλειές για τους μονοπωλιακούς ομίλους.
Στη δεύτερη ενότητα, «επιχειρηματικό κλίμα και επενδυτικές ευκαιρίες», ευκαιρίες είναι και ό,τι αναφέρθηκε πρωτύτερα - εφόσον η αντιδραστική κυβέρνηση ανακτήσει ποτέ τον έλεγχο των εν λόγω περιοχών - ιδιαίτερα προβλήθηκε η χαμηλή φορολογία για τις επιχειρήσεις, το ξεπέρασμα υποτίθεται της διαφθοράς, η εξειδικευμένη και φτηνή εργατική δύναμη.
Στην τρίτη ενότητα, «αγροτική πολιτική και μεταρρυθμίσεις», δόθηκε έμφαση στην απελευθέρωση της αγοράς των προϊόντων φυτοπροστασίας, της διαδικασίας μίσθωσης γης, της παραγωγής βιολογικών τροφίμων, όπου ενδιαφέρονται μεγάλες πολυεθνικές. Η αγροτική οικονομία αντιπροσωπεύει το 13% του ΑΕΠ της Ουκρανίας και το 32% των συνολικών εξαγωγών, ενώ απασχολεί το 18% του εργατικού δυναμικού. Ετσι, ο στόχος της συγκέντρωσης της παραγωγής σε λιγότερα χέρια και το ξεκλήρισμα των μικρών, προβάλλει ως σημαντική δυνατότητα για τη δράση των μονοπωλίων, με κύριο μέλημα, όπως αναφέρεται, να αυξηθούν οι εξαγωγές γεωργικών προϊόντων και όχι βέβαια η ικανοποίηση των αναγκών του λαού. Παράλληλα, ενδιαφέρον υπάρχει και για τους τομείς που σχετίζονται με την αγροτική παραγωγή και μεταφορά προϊόντων, το σύστημα αποθήκευσης logistics, τις εσωτερικές οδούς (πλωτές, σιδηροδρομικές) λιμάνια, δρόμους. Επίσης, τα ζητήματα της ασφάλειας, του ελέγχου και της τυποποίησης προϊόντων, και αυτά με βάση τα πρότυπα της ΕΕ, ώστε όπως δηλώνεται να ανέβει η ανταγωνιστικότητα. Βεβαίως, η εμπειρία δείχνει ότι η ανταγωνιστικότητα ευνοεί τις ισχυρές δυνάμεις, τις λυκοσυμμαχίες, που θα βρουν νέες αγορές για τα προϊόντα τους.
Η τέταρτη θεματική, «ενέργεια, ενεργειακή αποτελεσματικότητα και μεταρρυθμίσεις», ήταν επίσης κομβική για τη συγκεκριμένη σύναξη. Οι συμμετέχοντες χαιρέτισαν την αναδιάρθρωση του τομέα της Ενέργειας στην Ουκρανία, που εναρμονίζεται και με το Τρίτο Ενεργειακό Πακέτο της ΕΕ, καθώς και την επιδίωξη διαφοροποίησης των προμηθειών φυσικού αερίου, την απεξάρτηση από την ρωσική Ενέργεια. Επίσης, χαιρέτισαν τον λεγόμενο παραπλανητικά «νόμο της απομονοπωλιοποίησης» του τομέα της Ενέργειας που πέρασε στην Ουκρανία. Δηλαδή, απελευθέρωσης του ντόπιου φυσικού πλούτου και μπάσιμο των δυτικών κυρίως εταιρειών προς «συνεκμετάλλευσή του». Το σχέδιο αυτό στηρίζει βεβαίως η ΕΕ, οι ΗΠΑ, το ΔΝΤ και η Παγκόσμια Τράπεζα. Προβλέπει το σπάσιμο της ουκρανικής «Naftogaz» στους τομείς της παραγωγής, μεταφοράς, αποθήκευσης. Ιδιαίτερα οι μεγάλες αποθηκευτικές δυνατότητες που έχει η Ουκρανία, ακόμα από την περίοδο της ενιαίας σοσιαλιστικής πατρίδας της ΕΣΣΔ, ενδιαφέρουν ιδιαίτερα την ΕΕ, ώστε να εξασφαλίζει την τροφοδοσία της, από πιθανά μελλοντικά αποθέματα ουκρανικού φυσικού αερίου. Και η λεγόμενη βελτίωση της «ενεργειακής απόδοσης» ανοίγει την όρεξη για μπίζνες του ευρωενωσιακού κεφαλαίου.
Βασική επιδίωξη, επίσης, είναι να σταματήσουν και οι όποιες επιδοτήσεις για χαμηλότερες τιμές Ενέργειας σε λαϊκά νοικοκυριά. Το ζήτημα αφορά και την παραγωγή με διάφορους τρόπους ηλεκτρικής ενέργειας. Ενδιαφέρον εκδηλώνεται και για πιθανολογούμενα κοιτάσματα σχιστολιθικού αερίου, με τη μέθοδο της ρηγμάτωσης, στην οποία πρωτοστατούν αμερικανικές εταιρείες, με γνωστά επίσης τα τεράστια προβλήματα που δημιουργεί στο περιβάλλον η μέθοδος αυτή.
Μετά τη Συνδιάσκεψη, χαρακτηριστικά, ανακοινώθηκε ότι ευρωπαϊκές και αμερικανικές εταιρείες όπως οι: «SHELL», «Chevron», «ΕxxonMobil», «NI and RWE» εκδήλωσαν έντονο ενδιαφέρον για τη διαδικασία περαιτέρω ιδιωτικοποίησης του τομέα και για εξορύξεις σε νέες πηγές.
Επίσης, το επόμενο ραντεβού έχει δοθεί για τον ερχόμενο Ιούλη, στο επιχειρηματικό φόρουμ ΗΠΑ - Ουκρανίας στην Ουάσιγκτον, ενώ ανακοινώθηκε, χωρίς να μπορεί να εξακριβωθεί, ότι τα συνολικά επενδυτικά σχέδια έως το ερχόμενο φθινόπωρο θα φτάσουν τα 7,5 δισεκατομμύρια δολάρια.