Στην κατάσχεση χιλιάδων τραπεζικών λογαριασμών, που διατηρούν δημόσιες υπηρεσίες και φορείς προχώρησε χτες η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, προκειμένου να αποπληρωθούν στο «ακέραιο και εγκαίρως», οι δόσεις για την εξυπηρέτηση του κρατικού χρέους.

Η σχετική απόφαση του αναπληρωτή υπουργού Οικονομικών, Δ. Μάρδα, η οποία φέρει τον χαρακτηρισμό «Εξαιρετικώς Επείγουσα με Επίδοση» αφορά σε τραπεζικούς λογαριασμούς με υπόλοιπα μέχρι 99,99 ευρώ, συνολικού ύψους, όπως υποστηρίζει το υπουργείο Οικονομικών, 1 εκατ. ευρώ. Οπως ορίζεται στη υπουργική απόφαση, «η μεταφορά των υπολοίπων και το κλείσιμο των λογαριασμών ολοκληρώνεται μέχρι την 5η Ιουνίου, δηλαδή μέχρι τη ημερομηνία της πρώτης αποπληρωμής του ΔΝΤ. Τα ποσά αυτά, «μεταφέρονται» στα έσοδα του κρατικού προϋπολογισμού. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για ανοιχτή κατάσχεση, ενώ η συγκυβέρνηση, προβάλλει τον ισχυρισμό ότι «πρόκειται στην ουσία για αδρανείς λογαριασμούς».

Να σημειωθεί ότι οι αποπληρωμές στο ΔΝΤ για το μήνα Ιούνη φτάνουν σε 1,6 δισ. ευρώ, από τα οποία τα 300 εκατ. ευρώ αφορούν στη δόση της 5 Ιούνη. Την ίδια ώρα, ο υπουργός Οικονομικών Γ. Βαρουφάκης, παρείχε και νέες διαβεβαιώσεις για την έγκαιρη αποπληρωμή του χρέους.

Υπενθυμίζεται ότι απόφαση της συγκυβέρνησης να συγκεντρώσει τα ταμειακά διαθέσιμα των ΟΤΑ και δημόσιων φορέων αποτελούσε πάγιο αίτημα των «θεσμών» της τρόικας.

Στη φάση της εξέτασης των μαρτύρων πέρασε χτες, κατά την τρίτη συνεδρίασή της, η Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής για τα μνημόνια. Οι πρώτοι μάρτυρες που εξετάστηκαν, επί 7 περίπου ώρες, ήταν ο πρόεδρος και ο γενικός διευθυντής του Ινστιτούτου Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών (ΙΟΒΕ) Π. Αθανασόπουλος και Ν. Βέτας, αντίστοιχα. Ενώ, με πρόταση του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου του ΚΚΕ, Νίκου Καραθανασόπουλου, τα μέλη συμφώνησαν να ζητήσουν να τους αποσταλούν τα πρακτικά από όλες τις σχετικές συνεδριάσεις του ΔΝΤ, των Συνόδων Κορυφής και του Eurogroup.

Οι ερωτήσεις που έγιναν απ' την εισηγήτρια του ΣΥΡΙΖΑ Νίνα Κασιμάτη, τον Χρ. Σταϊκούρα, εκπρόσωπο της ΝΔ και τους εκπροσώπους των άλλων αστικών πολιτικών κομμάτων, όπως και από τις απαντήσεις που δόθηκαν από τους εκπροσώπους του ΙΟΒΕ, διαφάνηκε η πρόθεση ενοχοποίησης του μνημονίου σαν την αιτία της καπιταλιστικής κρίσης και των δεινών που αντιμετωπίζει ο λαός και αποσιώπησης του γεγονότος ότι το μνημόνιο αποτύπωσε και εξειδίκευσε τη στρατηγική του κεφαλαίου, εγχώριου και ευρωενωσιακού, για έξοδο απ' την κρίση με μετακύλιση των βαρών στο λαό.

Ως προς τα παραπάνω συνηγορούν οι ισχυρισμοί της εισηγήτριας του ΣΥΡΙΖΑ περί «λαθεμένων στοιχείων που περιείχε το μνημόνιο», το οποίο «έτσι όπως συνεγράφη, είχε πολύ μεγάλες αστοχίες», «απέτυχε» κι έγινε η Ελλάδα «πειραματόζωο νέου οικονομικού και κοινωνικού μοντέλου».

Από την πλευρά της, η ΝΔ, μέσω του Χρ. Σταϊκούρα, υποστήριξε το μνημόνιο, το οποίο άλλωστε εφάρμοσε, εντοπίζοντας το πρόβλημα στο ότι ...«εφαρμόστηκε αποσπασματικά», επικαλούμενος σαν παράδειγμα το «βάλτωμα» των ιδιωτικοποιήσεων.

Στον αντίποδα, ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ Νίκος Καραθανασόπουλος, με τις ερωτήσεις του, έδωσε το στίγμα των πραγματικών αιτιών. Ρώτησε για «τους παράγοντες που επέδρασαν στο βάθος και τη διάρκεια της κρίσης στην Ελλάδα και αν σε αυτούς εντάσσεται, έχει επίπτωση και το μνημόνιο». Ακόμα, για το «αν αποτελεί παράγοντα επιδείνωσης της καπιταλιστικής κρίσης το ότι η Ελλάδα ήταν μέλος της Ευρωζώνης», «αν αποτέλεσε σημαντικό παράγοντα επιδείνωσης η διαρκώς, όχι μόνο την περίοδο της κρίσης, αλλά και τις προηγούμενες δεκαετίες, συρρίκνωση της παραγωγικής βάσης της ελληνικής οικονομίας». Για το «αν θα μπορούσε να υπάρξει μια άλλη εναλλακτική πρόταση διαχείρισης της κρίσης», «αν δικαιολογείται η τεράστια δημοσιονομική ανισορροπία σε αυτό το δοσμένο περιβάλλον μίας ενιαίας νομισματικής ολοκλήρωσης και μπορεί να διατηρηθεί κάτι τέτοιο» και «αν σε αυτή την Ευρωζώνη, δικαιολογείται η ύπαρξη διαχρονικά τεράστιων ελλειμμάτων σε κάποιες χώρες και πλεονασμάτων σε κάποιες άλλες» κ.ά.

Ο πρόεδρος του ΙΟΒΕ, απ' τη σκοπιά των συμφερόντων του κεφαλαίου, υπερασπίστηκε τη στρατηγική επιλογή ένταξης στην ΕΕ και το ευρώ. Απέδωσε όλα τα προβλήματα στην έλλειψη «πολιτικής και κοινωνικής συναίνεσης» και υποστήριξε ότι «αποτέλεσε παράγοντα επιδείνωσης της κατάστασης» όχι «η ένταξη στην Ευρωζώνη, αλλά ότι δεν κάναμε προσπάθεια να προσαρμοστούμε. Η περίοδος που μπήκαμε ήταν η καλύτερη περίοδος να μπούμε. Απλώς αναλάβαμε ένα τέτοιο μεγάλο έργο, χωρίς να μελετήσουμε προσεκτικά και σοβαρά όλα εκείνα που έπρεπε. Η περίοδος 2000-2010 ήταν η περίοδος που η Γερμανία έκανε τη δική της αναδιάρθρωση, πριν μία δεκαετία και περισσότερο ήταν η περίοδος της Αγγλίας. Εγώ λέω από το 1980 και μετά, θα έπρεπε να είχαμε ξεκινήσει να κάνουμε τις αναδιαρθρώσεις». Ουσιαστικά λέει ότι η άγρια αντεργατική, αντιλαϊκή πολιτική έπρεπε να είχε εφαρμοστεί πολλά χρόνια πριν.

Ο γενικός διευθυντής τα απέδωσε όλα στον «τρόπο που εφαρμόζονται και το φορολογικό και το εργασιακό καθεστώς», που ουσιαστικά αποτρέπει τις επενδύσεις. «Και νομίζω ότι στο μεν φορολογικό πρέπει να υπάρχει μεγαλύτερη σταθερότητα και σαφήνεια, αλλά ευελιξία στην αγορά εργασίας, μαζί όμως με την ευθύνη της πολιτείας, που είναι η προστασία αυτών των ανθρώπων» ανέφερε.