Η ΚΝΕ επιδιώκει μέσα από αυτές τις εκδηλώσεις να έρθουν οι νέοι άνθρωποι σε επαφή και με αυτή τη μορφή τέχνης, που σήμερα από πολλούς μπορεί να θεωρείται περιττή πολυτέλεια. Να δώσει διέξοδο για δημιουργική αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου, κόντρα στην υποκουλτούρα και τη μαζική εκτόνωση που πλασάρει το σύστημα. Να δοθεί βήμα στο έργο νέων καλλιτεχνών που παλεύουν να εκφραστούν, σ' ένα χώρο που οι δυσκολίες εντείνονται, η εμπορευματοποίηση προχωράει με ταχύτατους ρυθμούς και η Τέχνη γίνεται πεδίο κερδοφορίας για το κεφάλαιο, καθορίζοντας τι και πώς θα προβληθεί. Στο διήμερο θα υπάρξει η ευκαιρία να παρουσιάσουν τη δουλειά τους νέοι δημιουργοί, που μέσα από τα έργα που επέλεξαν να ανεβάσουν, εκφράζουν τους προβληματισμούς τους, σχολιάζουν, εμπνέονται από τη δύναμη του ανθρώπου να ορίσει μόνος του τη μοίρα του.

Από τις περσινές παραστάσεις

Τη Δευτέρα 7 Σεπτέμβρη θα παρουσιαστούν οι παρακάτω παραστάσεις.

19.30: «Τερεζίεσταντ», από την Ομάδα «Gras».

«Σας προσκαλούμε σε μία βραδιά στο Πρότυπο Κέντρο Υποδοχής Αλλων (ΠΚΥΑ). Κάποιοι απλώς το ονειρεύτηκαν, εμείς καταφέραμε να το πραγματοποιήσουμε, δίνοντας λύση στο άλυτο πρόβλημα που βασάνιζε επί δεκαετίες τη χώρα μας. Ανοίγουμε για πρώτη φορά τις πόρτες μας περήφανοι για την επιτυχία αυτή».

Η παράσταση, χρησιμοποιώντας φανταστικά γεγονότα, αναφέρεται στην πολύ ωμή πραγματικότητα του ναζιστικού στρατοπέδου Τερεζίεσταντ, το οποίο χρησιμοποιούσαν ως βιτρίνα οι ναζί, προκειμένου να παρουσιάσουν στην κοινή γνώμη ότι δε γίνονται βασανιστήρια.

21.30: «Πέρα από τον ίσκιο των κυπαρισσιών», από τη Θεατρική Ομάδα της ΚΝΕ.

Η Θεατρική Ομάδα της ΚΝΕ θα ανεβάσει φέτος το θεατρικό έργο «Πέρα από τον ίσκιο των κυπαρισσιών» του μεγάλου κομμουνιστή ποιητή μας Γιάννη Ρίτσου. Το συγκεκριμένο έργο αρχικά γράφτηκε ως μονόπρακτο δράμα στην περίοδο της Κατοχής, με αρχικό τίτλο «Η Αθήνα στ' άρματα». Μετά το Δεκέμβρη του 1944, ο Ρίτσος μαζί με χιλιάδες συναγωνιστές και συντρόφους του φεύγει από την Αθήνα και φτάνει στην Κοζάνη κι εκεί ανεβαίνει για πρώτη φόρα. Με τα γεγονότα που ακολουθούν, χάνεται το χειρόγραφο και του απομένει μόνο το χορικό, στο οποίο τα επόμενα χρόνια προσθέτει κι άλλα χορικά και δημιουργεί το τρίπρακτο με τίτλο «Μάνα». Το 1954 το δημοσιεύει με την εξής σημείωση: «Από θεατρικό έργο Μάνα, που αναφέρεται στα χρόνια της Κατοχής». Το 1957 ο ποιητής επιλέγει τον τίτλο «Πέρα από τον ίσκιο των κυπαρισσιών». Το 1958 ανεβαίνει από το Θεατρικό Συγκρότημα του Συλλόγου Ελλήνων Πολιτικών Προσφύγων στη Ρουμανία και ήταν αφιερωμένο στα 40χρονα του ΚΚΕ.

Σε αυτό το έργο συναντάμε ήρωες - πρόσωπα (Θεία Καλή, Κυρα-Λένη) που βρίσκονταν και στο ποίημά του «Γειτονιές του Κόσμου». Στο επίκεντρο του έργου είναι η αντίσταση του λαού μας σε μια γειτονιά των ανατολικών συνοικιών της Αθήνας, απέναντι στους Γερμανούς φασίστες και τους ντόπιους εκμεταλλευτές και συνεργάτες τους. Οπως σημειώνεται και στον πρόλογο του βιβλίου που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή», «ο Ρίτσος σμιλεύει με την τέχνη του τη μορφή του κομμουνιστή - λαϊκού αγωνιστή, που στάθηκε πρότυπο παλικαριάς και αυτοθυσίας, αλλά και πρότυπο ανθρωπιάς. Στο ηθικό ανάστημα αυτού του λαϊκού αγωνιστή θα βρει ο αναγνώστης κι ο θεατής τα αληθινά μέτρα του ανθρώπου».

Την Τρίτη 8 Σεπτέμβρη θα δούμε τις παραστάσεις:

19.00: «Τα τέσσερα πόδια του τραπεζιού», από την Ομάδα «Εκτός Σχεδίου».

Εφτά αδέλφια, κληρονόμοι ενός οικονομικού κολοσσού, ζουν κάτω απ' την τυραννία της «παρουσίας» ενός υπέργηρου πατέρα - «φυτού», που διατηρεί το 51% των μετοχών. Πυροδοτούνται ανελέητες ραδιουργίες και λυσσαλέοι καβγάδες ανάμεσά τους, με στόχο την εξασφάλιση της ηγεσίας. Διαπιστώνουν ότι κυνηγούν μια τελειωμένη υπόθεση και ότι επενδύουν σ' ένα μέλλον που δεν το ορίζουν οι ίδιοι και που αργά ή γρήγορα θα τους ξεπεράσει.

Με το έργο αυτό, ο Καμπανέλλης, όπως σημειώνει η ομάδα, φωτίζει με θαυμαστό τρόπο τον επιθανάτιο ρόγχο μιας «αγίας οικογένειας», αντιπροσωπευτικό δείγμα της ελληνικής οικονομικής ολιγαρχίας, μια κοινωνική τάξη που σαπίζει, αλλά που καταφέρνει να εξασφαλίσει ακόμα κάποιες ανάσες ζωής.

21.30: «Εξοδος», από την Ομάδα «Αnima».

Με αφετηρία το περιβάλλον μιας πειραγμένης εθνικής εορτής - κάτι μεταξύ 25ης Μαρτίου και 28ης Οκτωβρίου μαζί - οι ηθοποιοί ετοιμάζονται να αφηγηθούν ιστορίες και πραγματικές μαρτυρίες από το 1821, το 1940 έως τον Εμφύλιο, χρησιμοποιώντας υλικά από εθνικούς εορτασμούς, όπως ποιήματα, εικόνες, τραγούδια, απαγγελίες και άλλα... Στόχος τους να ξαναδιαβάσουν με καινούριο τρόπο τις δύο εποχές, ώστε τα κείμενα αυτά να αποκτήσουν σάρκα και οστά και να φέρουν πραγματικά, σημερινά, επίκαιρα διλήμματα: «Εγώ θα έβαζα σε κίνδυνο τη ζωή μου για κάτι μεγαλύτερο και ανώτερο από το ατομικό;», «Εξοδος ή υποταγή;».

Στις δύσκολες στιγμές που βιώνουμε, η ομάδα «Anima» έρχεται να μας θυμίσει ότι, μιλώντας κανείς για το παρελθόν, μπορεί να κατανοήσει το παρόν. Ετσι, δημιούργησε ένα κείμενο από αφηγήσεις και ζωντανές μαρτυρίες γνωστών κατά κύριο λόγο ηρωίδων. Ηρωίδες της Επανάστασης του 1821, Εργάτριες, Αντάρτισσες αλλά και απλές Γυναίκες περνούν μπροστά από τα μάτια μας, σε ένα ιδιόρρυθμο μάθημα Ιστορίας. Μέσα από την παράσταση παρακολουθούμε τα διλήμματα και τις δυσκολίες που αντιμετώπισαν, πριν προβούν σε ηρωικές, αγωνιστικές και αντιστασιακές πράξεις.