ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Οι αυταπάτες

Παπαγεωργίου Βασίλης

Πολλά και διάφορα έχουμε ακούσει και διαβάσει, κατά καιρούς, από στελέχη του ΣΥΝ για την αναγκαιότητα, το ρόλο, κλπ., κλπ., των διάφορων «Ανεξάρτητων Αρχών». Οι τελευταίες έχουν παρουσιαστεί, ούτε λίγο ούτε πολύ, ως πανάκεια για την αντιμετώπιση των διάφορων προβλημάτων διαφθοράς, δημοκρατίας, κλπ., λες και δεν είναι ενταγμένες - σε τελευταία ανάλυση - και οι «Αρχές» αυτές, στο συγκεκριμένο σύστημα εξουσίας, το οποίο και υπηρετούν.

Η ζωή, βέβαια, και πιο συγκεκριμένα η ταξική πραγματικότητα του σύγχρονου ελληνικού καπιταλισμού, βάζει στη θέση τους, αργά ή γρήγορα, τις όποιες αυταπάτες. Ετσι, η προχτεσινή «Αυγή» κάνει πρωτοσέλιδο θέμα την απόφαση της κυβέρνησης, να προωθήσει την κατάργηση του τηλεφωνικού απορρήτου και γράφει στον υπότιτλο: «Με τη μέθοδο του "σαλαμιού" προωθούνται οι τρομο-ρυθμίσεις. Παρακάμπτεται η Δικαιοσύνη και ανατίθενται υπερεξουσίες στην Επιτροπή Δαφέρμου».

Να ελπίσουμε, ότι έβγαλαν τα απαραίτητα συμπεράσματα..;

Σπάνια... προβιά

Ευρύτατα πεδία επιχειρηματικής δράσης ανοίγουν η χαρτογράφηση του DNA και η μέθοδος της κλωνοποίησης στις πολυεθνικές των φαρμάκων και όχι μόνο, λένε οι ειδικοί και δεν έχουν, βέβαια, άδικο. Σε εποχές που θριαμβεύουν οι «νόμοι της αγοράς» και τα πάντα μετρούνται με το κέρδος, όλα τ' άλλα, ακόμη και η ανθρώπινη ζωή έρχονται σε δεύτερη μοίρα ή και ακόμη παρακάτω.

Αρκεί, να σκεφτείτε, ότι πρόσφατα βγήκε σε δημοπρασία στην Αυστραλία η «προβιά» του πρώτου κλωνοποιημένου προβάτου σ' αυτή τη χώρα. Πλειοδότης αναδείχτηκε μία από τις παλαιότερες κλωστοϋφαντουργικές επιχειρήσεις της Αυστραλίας, η οποία πλήρωσε 700.000 δραχμές για να κάνει δικό της το «κλωνοποιημένο δέρας». Τι θα το κάνει; Οπως είπε, ο εκπρόσωπός της, η... σπάνια προβιά θα τοποθετηθεί ως έκθεμα σε περίοπτη θέση στα κεντρικά γραφεία της επιχείρησης στην Αδελαίδα.

Κι ακόμη βρισκόμαστε στην αρχή της αρχής...

Ανωτατοποίηση... της απάτης

Αξιοποιώντας η κυβέρνηση την προηγούμενη βδομάδα έναν απολύτως προσχηματικό διάλογο για το θέμα της «ανωτατοποίησης» των ΤΕΙ, προχωράει στην προσαρμογή της ανώτατης εκπαίδευσης στη χώρα μας στα δεδομένα του ευρωπαϊκού κεφαλαίου, σύμφωνα με τη γνωστή «Διακήρυξη της Μπολόνια». Η ουσία βρίσκεται στο γεγονός ότι η αντιδραστική μεταρρύθμιση που προωθείται (προηγήθηκε αυτή στη δευτεροβάθμια) είναι δέσμευση της κυβέρνησης στην πολιτική που συνολικά εφαρμόζει για αναδιαρθρώσεις στην οικονομία και κατ' επέκταση σε όλους τους τομείς, ώστε να εξυπηρετηθούν οι ανάγκες του κεφαλαίου και στη χώρα μας.

Συγκεκριμένα η μεταρρύθμιση στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση προπαγανδίστηκε ως το σύστημα που θα έδινε ίσες ευκαιρίες σε όλους και μάλιστα ελεύθερη πρόσβαση στα πανεπιστήμια. Η πραγματικότητα είναι τελείως διαφορετική. Το λύκειο αποψιλώθηκε κυριολεκτικά, ο μαθητικός πληθυσμός μειώθηκε στο μισό. Ανοιξε ο δρόμος για την πρόωρη, αποσπασματική κατάρτιση των ΤΕΕ. Και φυσικά όχι μόνο ίσες ευκαιρίες δεν υπήρξαν, αλλά εντάθηκαν οι ταξικοί φραγμοί. Παρά τα όποια μερεμέτια του υπουργείου, ο χαρακτήρας του λυκείου ως εξεταστικού κέντρου δε μεταβλήθηκε.

Τώρα η κυβέρνηση έρχεται πάλι να προπαγανδίσει τη δήθεν ελεύθερη πρόσβαση και στην ανώτατη εκπαίδευση. Με την απάτη της ανωτατοποίησης των ΤΕΙ θέτει σε εφαρμογή το συνολικό σχέδιό της για υποβάθμιση των σπουδών σε ΑΕΙ και ΤΕΙ. Αυτό που επιδιώκει είναι η διάσπαση των σημερινών πανεπιστημιακών σπουδών σε δύο αυτόνομους κύκλους. Εναν προπτυχιακό διάρκειας 3 χρόνων και ένα μεταπτυχιακό που θα οδηγεί σε master (5 χρόνια) ή σε διδακτορικό (8 χρόνια). Μόνο που στο μεταπτυχιακό κύκλο, θα εισάγεται μόνο το 15-30% των προπτυχιακών φοιτητών καταβάλλοντας δίδακτρα. Ουσιαστικά δηλαδή η μάζα των αποφοίτων θα είναι ένα «ευέλικτο» και φτηνό εργατικό δυναμικό μέσου επιπέδου, χωρίς δικαιώματα, με την ψευδαίσθηση του πανεπιστημιακού τίτλου. Ενώ τα πτυχία του μεταπτυχιακού κύκλου θα αντιστοιχούν με τα σημερινά πτυχία.

Αυτή την εξέλιξη επιχειρεί να κρύψει η κυβερνητική προπαγάνδα, παρουσιάζοντας τις αντιδράσεις που υπάρχουν στον εκπαιδευτικό κόσμο ως αντιδικία συντεχνιών. Μόνο που μια σημαντική μερίδα των πανεπιστημιακών έχει καταλάβει ακριβώς τη σύνδεση της «ανωτατοποίησης» με τους σχεδιασμούς της «Μπολόνια». Ο πυρήνας των μέτρων που επιχειρείται να επιβληθούν πρέπει να αναζητηθεί στη βάση της κοινωνίας μας, στην παραγωγή και στην οικονομία. Στο ότι το κεφάλαιο, οι καπιταλιστικές κρατικές ή ιδιωτικές επιχειρήσεις - που χρησιμοποιούν την ανώτατη εκπαίδευση - μπορούν σήμερα να οργανώνουν την παραγωγή με πολύ μικρότερο αριθμό υψηλά ειδικευμένης εργατικής δύναμης - επιστημόνων. Ετσι θέλουν μια μάζα εξειδικευμένου και αποσπασματικά καταρτισμένου εργατικού δυναμικού με απαραίτητα προσόντα π.χ. χρήση ηλεκτρονικού υπολογιστή, ξένη γλώσσα, που θα χρησιμοποιούν πιο... ευέλικτα. Αυτή τη μάζα θα την αντλούν από απόφοιτους των προπτυχιακών σπουδών των ΑΕΙ και ΤΕΙ, αλλά και από το συνονθύλευμα των διαφόρων «πτυχίων» - καταρτίσεων από τα ΤΕΕ, ΙΕΚ, ΚΕΚ, παραρτήματα ξένων «πανεπιστημίων.

Αυτή η απάτη και ταυτόχρονα ανάγκη για την άρχουσα τάξη της χώρας είναι επιτακτική ανάγκη να αποκαλυφθεί, ώστε να ορθωθεί ένα μέτωπο αντίστασης και ρήξης του λαού και της νεολαίας με αυτή την πολιτική. Είναι επιτακτική ανάγκη να αντιπαρατεθεί η ουσιαστική απαίτηση για γενίκευση της παιδείας. Μέσα από ένα βασικό υποχρεωτικό 12χρονο, ενιαίο δημόσιο και δωρεάν σχολείο, μέσα από δημόσιες επαγγελματικές σχολές μετά την ολοκλήρωση της βασικής, μέσα από ενιαία ανώτατη παιδεία, δημόσια και δωρεάν, χωρίς αναχρονιστικούς διαχωρισμούς ανάμεσα στη θεωρητική γνώση και εφαρμογή.

«Πάσα» Πάσσαρη στον Χρυσοχοΐδη

Επί μια βδομάδα συνεχώς όλοι μιλούσαν για το έγκλημα στο Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο της Αθήνας. Και ποια είναι τα βασικά συμπεράσματα αυτής της φλύαρης και, εν πολλοίς, αποπροσανατολιστικής συζήτησης στα ΜΜΕ; Πρώτο ότι ο κακοποιός Πάσσαρης που σκότωσε εν ψυχρώ τους δυο αστυνομικούς ήταν... πολύ κακός - βεβαίως, ελάχιστοι μπήκαν στον κόπο να εξηγήσουν κατά πόσο γι' αυτό ευθύνεται και η αστυνομική βία που ασκήθηκε πάνω του - και δεύτερο ότι χρειάζονται πιο σκληρά αστυνομικά μέτρα, μέσα και έξω από τις φυλακές, αλλά και γενικότερα στην κοινωνία για ν' αντιμετωπιστεί η εγκληματικότητα. Ο,τι ακριβώς, δηλαδή, ήθελε να «περάσει» στην κοινή γνώμη ο Μ. Χρυσοχοδης, ενόψει των νέων αυταρχικών κι αντιδημοκρατικών μέτρων - μαζί και του λεγόμενου αντιτρομοκρατικού νόμου - που θα πάρει η κυβέρνηση, κατόπιν υποδείξεων κι απαιτήσεων των ΗΠΑ. Μα, ποιος σώφρων άνθρωπος μπορεί να ισχυριστεί ότι το φαινόμενο της αλματώδους αύξησης της σκληρής εγκληματικότητας παγκοσμίως - τα τελευταία χρόνια και στη χώρα μας - θα αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά με την ένταση της αστυνομικής καταστολής και την επέκταση των αντιδημοκρατικών μέτρων κι όχι με την αντιμετώπιση των αιτιών του προβλήματος, οι οποίες συνδέονται με το καπιταλιστικό σύστημα; Το παράδειγμα των ΗΠΑ, όπου η αστυνομοκρατία και η ποινική αυστηρότητα ενέτειναν αντί να λύσουν το πρόβλημα της εγκληματικότητας, χαρακτηριστικό κι αποδεικτικό για του λόγου το ασφαλές...

Συνηθισμένα... σκάνδαλα

Συνηθισμένα πράγματα θα πείτε. Δε λέμε όχι. Πράγματι, τόσο παλιότερα όσο και περισσότερο σήμερα, το φαινόμενο της «μετά αμοιβής εξυπηρέτησης» στην πολιτική ζωή των καπιταλιστικών δημοκρατιών είναι και συχνό και συνηθισμένο. Ορισμένα, όμως, απ' αυτά πρέπει να σημειώνονται. Ετσι, για να μένουν στην ιστορία.

Ο Μπιλ Κλίντον, λοιπόν, λίγο πριν αποχωρήσει από την προεδρία των ΗΠΑ, έδωσε χάρη στον φυγόδικο φίλο του και χρηματοδότη των Δημοκρατικών, μεγαλοεπιχειρηματία κ. Μαρκ Ριτς. Ε, τι να 'κανε ο άνθρωπος, θα πείτε. Τζάμπα έδινε ο άλλος λεφτά και κέρδιζε τις εκλογές το Δημοκρατικό Κόμμα..; Η υπόθεση, όμως, δε σταματά εδώ. Οπως αποκαλύφθηκε, ο Μπιλ Κλίντον δεν έδωσε μόνο στον κ. Ριτς χάρη, αλλά και σε άλλους... ευυπόληπτους φίλους του, ορισμένοι από τους οποίους δε χρηματοδοτούσαν μόνο το Δημοκρατικό Κόμμα και τις προεκλογικές εκστρατείες του πρώην Προέδρου, αλλά έδιναν χρήματα και στο μεγαλοδικηγόρο Χίου Ρόνταμ, αδελφό της Χίλαρι Ρόνταμ Κλίντον. Δύο απ' αυτούς, οι Γκλεν Μπράσγουεκ και Κάρλος Βιγκάλι - με καταδίκες για λαθρεμπορία ναρκωτικών και άλλες απατεωνιές - έδωσαν στον μεγαλοδικηγόρο 400.000 δολάρια, δηλαδή 153 εκατομμύρια δραχμές, για... νομικές υπηρεσίες.

Φαίνεται, πως το ζεύγος Κλίντον δε φρόντιζε μόνο τα συμφέροντα του Δημοκρατικού κόμματος και των φίλων τους μεγαλοεπιχειρηματιών, αλλά και του ευρύτερου συγγενικού περιβάλλοντος...

Των ημερών...

Κλεμμένοι,

σκάρτοι οι μιστοί

κι η εργατιά

κι οι μιστωθοί

σε συνεχή

...σαρακοστή!

* * *

Η τσέπη άδεια

από παρά

και στο τραπέζι

αλμυρά,