Παρά τα μεγάλα λόγια και τα εγκώμια από τα διεθνή και εγχώρια αστικά μέσα ενημέρωσης, στην ομιλία του για την «κατάσταση της Ενωσης», ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, επιβεβαίωσε την υποκρισία αυτής της ιμπεριαλιστικής συμμαχίας και για το ζήτημα του προσφυγικού - μεταναστευτικού. Ο επικεφαλής της λυκοσυμμαχίας επιχείρησε να εμφανιστεί ως άλλος «Πόντιος Πιλάτος», που δεν ξέρει τίποτε για το έγκλημα στο οποίο συμμετέχει χρόνια τώρα και η ΕΕ, όταν συμβάλλει στο στήσιμο εγκληματικών οργανώσεων τζιχαντιστών τύπου «Ισλαμικού Κράτους», προκειμένου να ανατρέψει μη αρεστές κυβερνήσεις και ξεσπιτώνει τους ανθρώπους με τις επεμβάσεις και τους πολέμους. Ταυτόχρονα, εμφανίστηκε ως «καλός Σαμαρείτης» που ευαισθητοποιείται από το δράμα των προσφύγων.

Ο εκπρόσωπος του κεφαλαίου, μάλιστα, επικαλέστηκε τις δήθεν ανθρωπιστικές αξίες της ΕΕ, μιλώντας για την Ευρώπη που γνώρισε το ζήτημα της προσφυγιάς την περίοδο του φασισμού, αλλά πιστός στα αντικομμουνιστικά του ιδεώδη μίλησε και για «πρόσφυγες από την Ουγγαρία, την Τσεχία και την Πολωνία, που έσπευσαν να ξεφύγουν από τον κομμουνισμό, το 1956, το 1968 και το 1980», δηλαδή την περίοδο που Ευρωπαίοι και Αμερικάνοι ιμπεριαλιστές επιχειρούσαν την ανατροπή του σοσιαλισμού.

Επίσης, συνεχίζοντας το ρεσιτάλ υποκρισίας, με ...ρίγη ανέφερε ότι η «Ευρώπη που θέλω να ζω είναι ο φούρναρης στην Κω που δίνει το ψωμί του σε πεινασμένες και ταλαιπωρημένες ψυχές και οι νέοι στο σταθμό του Μονάχου και αλλού που καλωσόριζαν τους πρόσφυγες». Δήλωσε υπερήφανος γιατί, όπως ισχυρίστηκε, «η ΕΕ είναι η περιοχή του πλανήτη με την περισσότερη σταθερότητα και περιοχή ειρήνης». Σαν να μην υπάρχει η βαρβαρότητα που βιώνουν εκατομμύρια εργαζόμενοι στην ΕΕ, σαν να μην είναι η ένωση του κεφαλαίου ο υπεύθυνος για τη δυστυχία εκατομμυρίων ανθρώπων μέσα και έξω από αυτήν. Και φυσικά, η αλληλεγγύη και οι πρωτοβουλίες των απλών ανθρώπων στους ξεριζωμένους δεν έχει καμία σχέση με τις επιδιώξεις των εκμεταλλευτών τους.

Ο Γιούνκερ, παρουσιάζοντας το λεγόμενο άμεσο «υποχρεωτικό σχέδιο για την ανακατανομή 120.000 προσφύγων σε όλη την ΕΕ» (που θα πάρουν άσυλο), που πρόκειται να συζητηθεί στις 14 Σεπτέμβρη στη Σύνοδο των υπουργών Εσωτερικών των «28», ζήτησε «περισσότερη Ευρώπη απ' όλους» και διακήρυξε ότι δεν είναι «ώρα για φόβο, αλλά για θαρραλέα δράση», προσθέτοντας ότι «Ελλάδα, Ιταλία και Ουγγαρία δεν μπορούν να αφεθούν μόνες τους». Στον αριθμό αυτό προστίθενται και άλλοι 40.000, όπως είχε αποφασιστεί τον περασμένο Μάη από την Επιτροπή, αλλά ουσιαστικά δεν προχώρησε, δηλαδή σημαίνει 160.000 πρόσφυγες. Η κατανομή των 120.000 που προβλέπεται να γίνει σε 22 χώρες της ΕΕ, είναι αντίστοιχα από Ιταλία 15.600, από Ελλάδα 50.400 και από Ουγγαρία 54.000. Βεβαίως, αυτά τα μεγέθη είναι πολύ μικρά σε σχέση με τα εκατομμύρια προσφύγων που υπάρχουν στις γειτονικές της Συρίας χώρες. Χτες, στο Ευρωκοινοβούλιο, με ψήφους 498 υπέρ, 158 κατά και 57 αποχές εγκρίθηκε το σχέδιο μετεγκατάστασης για τους πρώτους 40.000 πρόσφυγες (24.000 από Ιταλία και 16.000 από την Ελλάδα), θέμα που πρέπει να εγκριθεί και από τη Σύνοδο των υπουργών.

Η μετεγκατάσταση θα συνοδεύεται από στήριξη για τα συμμετέχοντα κράτη - μέλη από τον προϋπολογισμό της ΕΕ, ύψους 780 εκατ. ευρώ, συμπεριλαμβανομένου ποσοστού προχρηματοδότησης 50%. Επίσης, προβλέπεται «προσωρινή ρήτρα αλληλεγγύης», δηλαδή αν - για βάσιμους και αντικειμενικούς λόγους, όπως οι φυσικές καταστροφές - ένα κράτος - μέλος δεν μπορεί προσωρινά να συμμετάσχει σε απόφαση μετεγκατάστασης, θα πρέπει να καταβάλει χρηματοδοτική συνεισφορά στον προϋπολογισμό της ΕΕ, ύψους (κάτι σαν πρόστιμο) 0,002% του ΑΕΠ. Προβλέπεται, επίσης, να καταρτιστεί ευρωπαϊκός κατάλογος για ασφαλείς χώρες (δηλαδή χώρες από τις οποίες ουσιαστικά θα απορρίπτεται η αίτηση ασύλου). Σε αυτές περιλαμβάνονται η Αλβανία, η Βοσνία-Ερζεγοβίνη, η πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας, το Κοσσυφοπέδιο, το Μαυροβούνιο, η Σερβία και η Τουρκία. Ταυτόχρονα, θα υπάρχει και μόνιμος μηχανισμός για την επιστροφή όσων θα απορρίπτονται.

Ο Γιούνκερ, επίσης, εξήρε τη δήθεν καταπολέμηση του οργανωμένου εγκλήματος που είναι υπεύθυνο για τη λαθραία διακίνηση ανθρώπων, με τις στρατιωτικές επιχειρήσεις στη Μεσόγειο EUNAVFOR MED που θα ενισχυθούν. Ζήτησε να υπάρξει ενιαίο ευρωπαϊκό σύστημα ασύλου, η ανακατανομή προσφύγων να αποκτήσει μόνιμα χαρακτηριστικά, είπε ότι «η διατήρηση της ελεύθερης διακίνησης εντός της ΕΕ, η συμφωνία Σένγκεν δεν πρόκειται να καταργηθεί, όσο είμαι στην ηγεσία της Κομισιόν» και ταυτόχρονα έδωσε έμφαση στη φύλαξη των εξωτερικών συνόρων και τη λεγόμενη «παράλληλη διάνοιξη νόμιμων οδών για πρόσφυγες και μετανάστες». Προανήγγειλε συνολικό πακέτο για τις αρχές του 2016, που θα θεσμοθετεί μέτρα για νόμιμη μετανάστευση που θα περιλαμβάνουν πρόσφυγες από τη Λιβύη και τη Συρία, ενώ προχώρησε και στην ανακοίνωση ίδρυσης ταμείου 1,8 δισ. ευρώ για «προώθηση της σταθερότητας στις αφρικανικές χώρες». Υποτίθεται ότι στόχος είναι να βελτιωθεί η σταθερότητα στις περιοχές του Σαχέλ, της Λίμνης Τσαντ, του Κέρατος της Αφρικής και της Βόρειας Αφρικής. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για έναν επιπλέον τρόπο η ΕΕ να διατηρήσει την παρουσία της στην περιοχή για λογαριασμό των μονοπωλίων της στον ανταγωνισμό με μονοπώλια άλλων χωρών.

Ο Γιούνκερ, ταυτόχρονα, επανέλαβε πολλές φορές ότι η ΕΕ χρειάζεται τη «νόμιμη μετανάστευση και ταλέντα» και ότι «από πρόβλημα, μπορεί να γίνει πηγή ανάπτυξης». Η λογική αυτή «κουμπώνει» και με τις αναλύσεις ενώσεων βιομηχάνων και άλλων αστικών επιτελείων, που βλέπουν στους μετανάστες και πρόσφυγες μια ευκαιρία εκμετάλλευσης φτηνής εργατικής δύναμης. Η Γερμάνια πρωτοστατεί σε αυτή την υπόθεση, λέγοντας ότι μπορεί να υποδέχεται ως και 500.000 πρόσφυγες για τα επόμενα χρόνια, ενώ πληθαίνουν οι παραινέσεις οι μετανάστες (νέοι συνήθως από 20-40 χρόνων) να αποτελέσουν «λύση» και στο «δημογραφικό πρόβλημα» και τα προβλήματα στα συνταξιοδοτικά συστήματα, αφού θα μπορούν να συνεισφέρουν στις ασφαλιστικές εισφορές και να βελτιώσουν την αναλογία εργαζομένων προς συνταξιούχους, που σε γενικές γραμμές, λόγω της γήρανσης του πληθυσμού και της χαμηλής γεννητικότητας, είναι 3 ή 2 προς 1. Αρα, μπορεί να εξηγηθεί και η δήθεν ευαισθησία όσων πρώτα ξεσπιτώνουν εκατομμύρια ανθρώπους και μετά ...δήθεν τους σώζουν.