Με τις τοποθετήσεις των πολιτικών αρχηγών και την διαδικασία της ονομαστικής ψηφοφορίας, ολοκληρώνεται απόψε τα μεσάνυχτα, η διαδικασία επί των προγραμματικών δηλώσεων της κυβέρνησης.

Οι όποιες ...«διαφωνίες», εντοπίστηκαν στη διάρκεια της συζήτησης, ανάμεσα στη συγκυβέρνηση, τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και τα άλλα αστικά κόμματα, αφορούν ελάχιστα και επιμέρους ζητήματα, αφού αυτό που κυριαρχεί είναι η σύμπνοια και το «δημιουργικό» πνεύμα για το πώς καλύτερα και ταχύτερα θα εφαρμοστούν, η στρατηγική της ΕΕ και τα απαιτούμενα του κεφαλαίου όπως αυτά προσδιορίζονται από το μνημόνιο.

Από τις τοποθετήσεις των βουλευτών του ΚΚΕ μπορούσε ο καθένας να βγάλει αβίαστα το συμπέρασμα, ότι αντικειμενικά η μοναδική αντιπολίτευση στη Βουλή από την σκοπιά των λαϊκών συμφερόντων είναι το ΚΚΕ.

Eurokinissi

«Στο επίκεντρο, στον πυρήνα της αντιλαϊκής επίθεσης, στον ταξικό της χαρακτήρα, δεν βρίσκεται τίποτα άλλο παρά η προστασία, η θωράκιση της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας των μονοπωλιακών ομίλων.

Αυτή η ανάγκη απαιτεί - έχει προϋποθέσεις - ένα πολύ φτηνό εργατικό δυναμικό, χωρίς συγκροτημένα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα. Εχει ως προϋπόθεση τη δημιουργία νέων τομέων για να μπορεί να επεκτείνει τη δράση του το υπερσυσσωρευμένο κεφάλαιο. Γι' αυτό ακριβώς το λόγο έχουν και την λογική της απελευθέρωσης των αγορών, την περίφημη εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ, τις ιδιωτικοποιήσεις. Και τέλος, αυτή η λογική, δηλαδή η στήριξη της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας έχει ως προαπαιτούμενο, την άμεση παρέμβαση του αστικού κράτους στους επιχειρηματικούς ομίλους, στα μονοπώλια μέσα από τις σκανδαλώδεις φοροαπαλλαγές, τις οποίες απολαμβάνουν, μέσα από τα τεράστια επενδυτικά κίνητρα, μέσα από τα διάφορα πακέτα κρατικής και ευρωπαϊκής χρηματοδότησης των μονοπωλιακών ομίλων (...)

Αυτή η ταξική επίθεση σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης γίνεται ακόμη πιο αναγκαία, ακόμη πιο επιτακτική. Γι' αυτόν ακριβώς το λόγο και αυτό το διάστημα παρακολουθούμε την οξύτατη ένταση και την κλιμάκωση των αντιλαϊκών ταξικών μέτρων. Με αυτό είναι φανερό ότι έχουμε να κάνουμε με μια επίθεση διαρκείας απέναντι στην εργατική τάξη, τους αυτοαπασχολούμενους, τα πλατιά λαϊκά στρώματα, μια επίθεση διαρκείας χωρίς ημερομηνία λήξης, όπως διαρκείας είναι η ανάγκη για κερδοφορία και ανταγωνιστικότητα των μονοπωλιακών ομίλων.

Γι' αυτόν ακριβώς το λόγο και εκτός από τα μέτρα του δημοσιονομικού χαρακτήρα προωθούνται και οι λεγόμενες καπιταλιστικές μεταρρυθμίσεις, δηλαδή η διαμόρφωση των κατάλληλων δομών για να αναπαράγουν εις το διηνεκές μια πολύ φθηνή εργατική δύναμη, κτυπώντας, τσακίζοντας τα εργατικά ασφαλιστικά και συνδικαλιστικά δικαιώματα. Γι' αυτόν ακριβώς το λόγο προωθούνται τα μέτρα της απελευθέρωσης της αγοράς, η εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ για τους αυτοαπασχολούμενους και τους επαγγελματίες. Κι αυτές οι κατευθύνσεις είναι ίδιες σε όλη την ΕΕ, ανεξάρτητα εάν μια χώρα βρίσκεται σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης ή καπιταλιστικής ανάπτυξης, ανεξάρτητα αν έχει μνημόνιο ή όχι, περισσότερο ή λιγότερο υψηλό κρατικό χρέος».

Ο Ν. Καραθανασόπουλος σημείωσε ότι οι αντιθέσεις που υπάρχουν μέσα στον πυρήνα της ΕΕ και ανάμεσα στην ΕΕ και τις ΗΠΑ, «στην ουσία τους έχουν την προστασία των ιδιαίτερων συμφερόντων των αστικών τους τάξεων, την ανάγκη για ιδιαίτερη προώθηση των δικών τους συμφερόντων στο μοίρασμα των αγορών. Παρ' όλους τους ανταγωνισμούς και τις αντιθέσεις όλες οι αστικές τάξεις και όλο το υπαλληλικό πολιτικό τους προσωπικό, ανεξάρτητα εάν είναι συντηρητικό, φιλελεύθερο, προοδευτικό σοσιαλδημοκρατικό ή αριστερό, έχουν μια κοινή συνισταμένη, την επίθεση σε βάρος των λαϊκών δικαιωμάτων, ότι η ανάγκη ικανοποίησης των λαϊκών αναγκών πρέπει να μπει στον τορβά, στο κολαστήριο της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας των μονοπωλιακών ομίλων.

Αυτή η διαπάλη ανάμεσα στις πολυεθνικές σχετίζεται και εκφράζεται και στην Ελλάδα. Θέλουν το μερτικό τους οι πολυεθνικές από το μοίρασμα της πίτας στην ελληνική αγορά και στην ελληνική οικονομία και η κυβέρνηση αυτό το μοίρασμα προσπαθεί να επιτύχει λέγοντας ένα παραπάνω, πολύ παραπάνω όμως, "ευχαριστώ" στις ΗΠΑ».

Στη βάση αυτή, πρόσθεσε ότι τα μνημόνια «αποτελούν τις συνόψεις των αντιλαϊκών μέτρων και της ταξικής αντιλαϊκής πολιτικής η οποία θα κλιμακωθεί το επόμενο χρονικό διάστημα στο όνομα της αναδιάρθρωσης του κρατικού χρέους. Καμία ελπίδα δεν πρέπει να έχουν τα λαϊκά στρώματα από την αναδιάρθρωση του κρατικού χρέους».

«Γι' αυτόν ακριβώς το λόγο και είναι απατηλός και ψευδεπίγραφος ο χαρακτήρας του παράλληλου προγράμματος και η ιστορία των ισοδύναμων μέτρων. Αλλωστε, το προσχέδιο του νέου κρατικού προϋπολογισμού, που κατατέθηκε χτες, αναδεικνύει του λόγου το αληθές για το ποιοι θα πληρώσουν τα νέα μέτρα τα φορολογικά, ποιοι θα υποστούν - οι συνταξιούχοι και τα ασφαλιστικά ταμεία - τις νέες περικοπές στις δημόσιες δαπάνες».

Με το «παράλληλο πρόγραμμα», επεσήμανε, η κυβέρνηση, επιδιώκει «να διασπάσει την ενότητα του λαού για το ποιο τμήμα του λαού θα πληρώσει πρώτο τα μέτρα αυτά, ποιον θα φάει πρώτο ο Μινώταυρος, αφήνοντας στο απυρόβλητο όμως τον μεγάλο υπεύθυνο, τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου των μονοπωλιακών ομίλων, τα οποία τα στηρίζει (...)

Πρόκειται, λοιπόν, για μια διαχείριση σε βάρος του λαού των φαινομένων της ακραίας φτώχειας. Ποιος θα κληθεί να πληρώσει την προστασία των ακραίων φτωχών; Αυτοί, οι οποίοι είναι λιγότερο φτωχοί. Οι κεφαλαιοκράτες, όμως, οι μονοπωλιακοί όμιλοι θα συνεχίσουν να απολαμβάνουν τα σκανδαλώδη τους προνόμια (...)

Σε αυτήν ακριβώς την κατεύθυνση προσαρμόζει η κυβέρνηση και τις κοινωνικές δομές, μέσα από τη συρρίκνωσή τους, μέσα από την υποχρηματοδότησή τους, δημιουργώντας ένα δίκτυο λεγόμενης αλληλεγγύης από τη δράση των ΜΚΟ και των εθελοντικών οργανώσεων, για να παρέχει κάποια ξεροκόμματα σε αυτούς που σήμερα δεν μπορούν να επιβιώσουν».

Ξεκαθάρισε ακόμα ότι ο ταξικός, ο εκμεταλλευτικός χαρακτήρας της καπιταλιστικής ανάπτυξης δεν αλλάζει, «ανεξάρτητα από το ποια είναι η κυβέρνηση - σοσιαλδημοκρατική, αριστερή ή συντηρητική - και από το είδος του νομίσματος».

«Για το ΚΚΕ», υπογράμμισε ο Ν. Καραθανασόπουλος, «υπάρχει άλλος δρόμος. Ο δρόμος της κοινωνικοποίησης των μέσων παραγωγής, της αξιοποίησης των συνολικών παραγωγικών δυνατοτήτων για μια ανάπτυξη που στο επίκεντρό της δεν θα έχει το καπιταλιστικό κέρδος, αλλά την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών με κεντρικό σχεδιασμό στην οικονομία, αποδέσμευση από την ΕΕ και από τους υπόλοιπους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, με μονομερή διαγραφή του κρατικού χρέους.

Καμία ανοχή στη λογική της κοινωνικής συναίνεσης, στη λογική του "διαίρει και βασίλευε". Στο στόχαστρο του λαϊκού κινήματος πρέπει να μπει ο πραγματικός αντίπαλος, δηλαδή οι μονοπωλιακοί όμιλοι και όχι οι υπηρέτες του, οι κυβερνήσεις και η τρόικα. Στο στόχαστρο και στο επίκεντρό του πρέπει να είναι η ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών. Ενα τέτοιο γερό, μαζικό, λαϊκό κίνημα με κοινωνική συνοχή και ενότητα μπορεί να αποτελέσει το εφαλτήριο του αντίπαλου δέους και για αποκατάσταση των απωλειών, αλλά πάνω από όλα για ριζικές ρήξεις και ανατροπές».

Eurokinissi

Οπως τόνισε, αυτή η εικόνα δημιουργεί διάφορα «περίεργα». Η ΝΔ, αμήχανη, για να δείξει ότι κάπου διαφωνεί, κάνει στην κυβέρνηση κριτική για ανύπαρκτα ζητήματα (π.χ. ο βουλευτής Μ. Βορίδης κατηγόρησε την κυβέρνηση ότι... υπερασπίζεται τα σοβιέτ, κάτι που δεν έγινε ποτέ!), το ΠΑΣΟΚ εμφανίζεται δικαιωμένο τάχα για την αντιλαϊκή του πολιτική, το Ποτάμι ζητάει τη γρήγορη εφαρμογή του μνημονίου και η Ενωση Κεντρώων κάνει το «λαγό».

Οπως επισήμανε, ήταν απαίτηση του κεφαλαίου να πληρώσουν οι εργαζόμενοι την κρίση που αυτό προκάλεσε, απαίτηση την οποία ικανοποίησαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις και αυτό συνεχίζει με το νέο μνημόνιο και η σημερινή.

«Σήμερα, με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, ποιος πληρώνει την κρίση; Οι εργαζόμενοι. Πού είναι η διαφορά; Το κεφάλαιο απαιτούσε να φτηνύνει η εργατική δύναμη. Τι έγινε όλο αυτό το διάστημα; Εφαρμόστηκαν οι βάρβαρες πολιτικές. Κόπηκαν μισθοί, συντάξεις για να μετατραπούν οι εργαζόμενοι σε σύγχρονους δούλους. Τι άλλαξε; Εσείς θα σκίζατε το μνημόνιο... Τι αλλάζετε σήμερα με τις προγραμματικές δηλώσεις; Κινείστε στον ίδιο δρόμο πρακτικά, ναι ή όχι;», ανέφερε χαρακτηριστικά.

Αντίστοιχα, έδειξε την ταύτιση της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ με τις προηγούμενες κυβερνήσεις ΝΔ - ΠΑΣΟΚ ως προς τη μείωση των κοινωνικών δαπανών, τις ιδιωτικοποιήσεις, τις μεταρρυθμίσεις στο δημόσιο τομέα, τις επενδύσεις, την «απελευθέρωση» επαγγελμάτων και πάει λέγοντας.

Ειδικά για τις επενδύσεις, ανέφερε ότι η συγκυβέρνηση έχει «κλέψει την μπουκιά από το στόμα της ΝΔ», όταν κάνει λόγο «για επενδυτικό παράδεισο». Υπενθύμισε ότι ο Αλ. Τσίπρας πριν από τις εκλογές του Γενάρη στο Ελληνοαμερικανικό Επιμελητήριο είχε πει ότι «με τη δική μας πολιτική θα έχετε μεγαλύτερα κέρδη».

«Τι σημαίνει επενδυτικός παράδεισος; Πώς θα βγάλει τα μεγάλα κέρδη ο επενδυτής; Πρώτα από όλα τα κέρδη βγάζει η εργατική δύναμη, η ληστρική εκμετάλλευση της εργατικής δύναμης και, δεύτερον, οι υποδομές που υπάρχουν και οι πλουτοπαραγωγικές πηγές. Σε αυτό διαγκωνίζεστε με τη ΝΔ. Πού είναι η διαφορά δηλαδή;», τόνισε.

Οσο για την «απελευθέρωση» επαγγελμάτων, ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ ανέφερε ότι αυτό προβλέπεται στην «εργαλειοθήκη» του ΟΟΣΑ και στοχεύει στη συγκέντρωση και συγκεντροποίηση του κεφαλαίου, δηλαδή «οι αυτοαπασχολούμενοι και οι μικρομεσαίοι να γίνουν λεία των μονοπωλίων και των επιχειρηματικών ομίλων. Πού διαφωνείτε, δηλαδή, με τη ΝΔ και τα άλλα κόμματα;».

Οπως τόνισε ο Θ. Παφίλης, το συμπέρασμα που βγαίνει για την κυβέρνηση είναι ότι όλα τα παραπάνω «συνιστούν τη συντήρηση της αυταπάτης ότι μπορεί ο καπιταλισμός να γίνει ανθρώπινος και αυτή είναι η μεγαλύτερη προσφορά του ΣΥΡΙΖΑ στο καπιταλιστικό σύστημα (...) Λέει ο πρωθυπουργός ότι θέλουμε καπιταλιστική ανάπτυξη με κοινωνικό πρόσημο. Πώς γίνεται μία ανάπτυξη που στηρίζεται στο κεφάλαιο που είναι αδηφάγο, που θέλει να κερδίσει όλο και περισσότερο, να έχει κοινωνικό πρόσημο; Καπιταλιστικό κέρδος σημαίνει αντικειμενικά ένταση της εκμετάλλευσης. Εκτός αν εννοείτε την ακραία φτώχεια. Ακραία φτώχεια έχει και ο Ομπάμα. Βέβαια, με τον Ομπάμα τώρα είσαστε σε έρωτες μεγάλους. Ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός, ο πιο σκληρός, ο πιο στυγνός, ο πιο κυνικός έγινε πρότυπο τώρα. Ειδικά σε αυτό τον τομέα, της ακραίας φτώχειας, τα συσσίτια με ληγμένα τρόφιμα το 2015 σε 40 εκατ. Αμερικάνους. Εννοείτε αυτό ότι έχει κοινωνικό πρόσημο...».

Κλείνοντας, κάλεσε το λαό να μην περιμένει λύσεις από πάνω και τόνισε: «Ενας δρόμος υπάρχει, σκληρός, λαϊκός αγώνας, οργάνωση, λαϊκή συμμαχία. Υπάρχει διέξοδος στον απάνθρωπο αιματηρό νόμο του κέρδους. Εμείς λέμε ανθρώπινες ανάγκες.

Στην καπιταλιστική ιδιοκτησία εμείς λέμε κοινωνική ιδιοκτησία. Στην αναρχία του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης λέμε σχεδιασμός. Και αυτό σημαίνει ότι έχεις τα κοινωνικά μέσα παραγωγής στα χέρια σου και αξιοποίηση του παραγωγικού δυναμικού συνολικότερα προς όφελος του λαού».

Eurokinissi

Για το ΚΚΕ, τόνισε, «η Κοινωνική Ασφάλιση πρέπει να εξασφαλίζει στους εργαζόμενους αξιοπρεπείς συντάξεις και ανθρώπινη περίθαλψη, τέτοια που να καλύπτει τις σύγχρονες ανάγκες του συνταξιούχου και εργαζόμενου. Ολοι οι εργαζόμενοι και άνεργοι θα πρέπει να είναι ασφαλισμένοι». Κάλεσε τους εργαζόμενους, τους αυτοαπασχολούμενους, τη φτωχή αγροτιά να απορρίψουν τα μέτρα της κυβέρνησης, να διεκδικήσουν την αναπλήρωση των απωλειών, για τις οποίες δεν μιλά κανένα άλλο κόμμα, να διεκδικήσουν δικαιώματα και συντάξεις που να καλύπτουν τις σύγχρονες ανάγκες, να στηρίξουν με όλες τους τις δυνάμεις τα συλλαλητήρια του ΠΑΜΕ στις 22 Οκτώβρη σε όλη την Ελλάδα.

«Ο μόνος δρόμος που μπορεί να οδηγήσει την πλειοψηφία του λαού μας σε φιλολαϊκή διέξοδο είναι η αλλαγή τάξης στην εξουσία με τη νέα μορφή οργάνωσης της οικονομίας, όπου κουμάντο θα κάνουν οι εργαζόμενοι», υπογράμμισε ο βουλευτής του Κόμματος.