Γρηγοριάδης Κώστας

Να του πούμε αυτό, που αυθόρμητα μας έρχεται στο στόμα; Δεν του αξίζει τίποτε άλλο...

***

Νέο μακελειό στις ΗΠΑ σε σχολείο με αρκετούς τραυματίες παιδιά. Είναι, βλέπετε, το αμερικάνικο όνειρο αυτό. Να θωρακίζουν το οπλοστάσιό τους ...αντιτρομοκρατικά, σκοτώνοντας αθώες υπάρξεις. Γιατί ακριβώς αυτό είναι το αποτέλεσμα της «αντιτρομοκρατικής» τους πολιτικής. Εχουν κάνει τη χώρα τους μια απέραντη φυλακή και, ταυτόχρονα, ένα απέραντο φρενοκομείο, όπου ο ένας δολοφονεί, ο άλλος κλέβει, ο άλλος εκβιάζει. Ετσι θέλουν να καταντήσουν και την Ελλάδα.

Αυτό είναι το όνειρό τους και τα πρότυπά τους... Οι Ελληνες κυβερνώντες made in USA, όπως οι κύριοι Γιωργάκης Παπανδρέου, Σημίτης, Σταθόπουλος, Χρυσοχοΐδης, κλπ. κλπ. έναν και μοναδικό στόχο έχουν, μια και μοναδική αποστολή τούς απομένει να επιτελέσουν, πριν τα αφεντικά τούς συνταξιοδοτήσουν. Να καταντήσουν και την Ελλάδα κατ' εικόνα και ομοίωση χωρών σαν τις ΗΠΑ.

Ηδη, η προβολή των αστυνομικών «πογκρόμ», τα συνεχή φιάσκα ανεκπαίδευτων αστυνομικών, η προκλητική παρουσία (με ειδοποίηση) των καναλιών, που συνοδεύουν τους αστυνομικούς, οι οποίοι - υποτίθεται - κυνηγούν πάνοπλους και επικίνδυνους κακοποιούς, δημιουργούν μαζικά συνειδήσεις εξοικειωμένες στο έγκλημα...

***

Αλήθεια, ξέρετε ότι σε αρκετά νηπιαγωγεία και παιδικούς σταθμούς ορισμένα παιδάκια εμφανίζονται με «παιγνίδια»! - «καραμπίνες»!, με παιγνίδια - «ρεβόλβερ» και «περίστροφα» και «παίζουν» ...σκοτώνοντας με πυροβολισμούς τα άλλα παιδιά; Γιατί έτσι βλέπουν να γίνεται στην τηλεόραση, όπως τα ίδια τα παιδιά λένε και ανεγκέφαλοι γονείς ...καμαρώνουν.

Γρηγοριάδης Κώστας

***

Ποιο καθεστώς ευθύνεται για την επονομαζόμενη «νύχτα των μεγάλων μαχαιριών»; Του Μεταξά, του Ναπολέοντα, του Στάλιν ή του Χίτλερ; Αυτό ήταν ένα από τα ερωτήματα, που το «τέρας» του ΜΕΓΚΑ έθεσε στην κυρία, που πήγαινε να κερδίσει εκατομμύρια...

Η κυρία, λοιπόν, «έγειρε» εξαρχής προς τον Στάλιν! Αλλά δεν ήταν εντελώς σίγουρη. Και χρησιμοποίησε τη «βοήθεια του 50%». Τότε το «τέρας» του ΜΕΓΚΑ άφησε στην οθόνη 2 ονόματα: Στάλιν - Χίτλερ!

Η κυρία, άσχετη με την ιστορία και προφανώς επηρεασμένη από τους τόνους προπαγάνδας που έχει συσσωρεύσει στον «εγκέφαλό» της, αφού ταλαντεύτηκε και πάλι, κατέληξε: Ο Στάλιν!

Ακόμα και ο εκπομπάριος του «Εκατομμυριούχου», ο ηθοποιός Σπύρος Παπαδόπουλος, έδειξε να εκπλήσσεται (ελαφρώς). Ομως, η κυρία σταθερή...

Το θέμα, φυσικά, δεν είναι ούτε η κυρία, ούτε ο κύριος Παπαδόπουλος. Το θέμα είναι το ΜΕΓΚΑ και οι διάφοροι εμπνευστές τέτοιων «τεράτων». Που αποδείχνεται, όντως, ΜΕΓΚΑλο τέρας απάτης...

***

Τι κρίμα, για σας καναλάρχες και αξιότιμοι καναλο-διευθυντές, να μη βρεθεί τελικά το κομμένο κεφάλι της Αμερικανίδας που δολοφονήθηκε στην Καβάλα! Θα είχατε «ξεσκιστεί» ποιος θα το πρωτοπροβάλει!

***

Προς τους κυρίους του ΣΥΝ:

Παίρνοντας αφορμή από τις τοποθετήσεις σας στα κανάλια, θυμηθήκαμε τούτο: Εκτός από τη μοναξιά, υπάρχει και ο ιμπεριαλισμός. Τουτέστιν, εκτός από τους Αλβανούς και Ελληνες μεγαλοϊδεάτες, υπάρχει και το ΝΑΤΟ! Πώς και σας ...διέφυγε το θέμα;

Γρηγοριάδης Κώστας

Κατά του μονοκομματικού κράτους, όπως επί λέξει δήλωσε, τάχθηκε ο Ν. Μπίστης... Υπάρχει κανείς, που να μην κατάλαβε ότι αυτό σημαίνει, με άλλα λόγια, υπουργιλίκι;

***

Αντε γεια και χαρά και να είστε πάντα καλά...

Καρδιά δεν έχει αυτός ο άνθρωπος. Από πού να βγει ο πόνος για το βασίλεμα των απέραντων γαλανών ματιών σου; Μόνο «λογιστικό» μυαλό διαθέτει. Για να μετράει πού, πόσα, πότε. Φωνή άλλη δεν ακούει. Αυτιά έχει μόνο για να συλλαμβάνει το «κουδούνισμα» του χρήματος. Πώς ν' ακούσει το σπάραγμα της μάνας, το λυγμό του πατέρα;

Καρδούλα μου! Εκλεισες τα βλεφαράκια σου και δεν είδες τον τρόμο στα γουρλωμένα μάτια του ευθυνόφοβου γραφειοκράτη μπροστά στην οργή μας. Δεν είδες την αδιαφορία, για τον πρόωρο κι άδικο χαμό σου, μιας γυναίκας, της Εξουσίας, που ξέχασε ότι η Φύση την έπλασε πρώτα για να 'ναι μάνα. Δεν είδες τον Μινώταυρο της τηλεθέασης να χώνει τη λερωμένη, με «ψέμα, αίμα, σπέρμα», «μουσούδα» του, στην αγκαλιά της μανούλας, για να δείξει το θάνατο στο προσωπάκι και στο παγωμένο κορμάκι σου.

Εφυγες, χωρίς καν ν' απορήσεις γιατί η Αμερική είναι πολύ μακριά για τους φτωχούς και «μια δρασκελιά απόσταση» για τους πλούσιους. Χωρίς να συνειδητοποιήσεις πως η ανθρώπινη υγεία είναι εμπορικό προϊόν, που πουλιέται πανάκριβα. Χωρίς ν' αντιληφθείς πως το δικαίωμα στη ζωή ενός παιδιού τεσσάρων μόνο χρονώ, είναι συνάρτηση του χρήματος.

Αν γεννιόσουν πλούσιο, μπορεί και να ζούσες. Πάντως, δε θα κρεμόταν η ζωούλα σου από ένα δημόσιο σύστημα υγείας, που δεν το αφήνουν οι κυβερνώντες και οι επιτήδειοι της ιδιωτικής πρωτοβουλίας να προκόψει. Δε θα εξαρτιόταν από τη δήθεν κοινωνική αλληλοβοήθεια που μοιάζει με ελεημοσύνη. Δε θα στηριζόταν στην ανύπαρκτη ευαισθησία μιας τράπεζας και μιας κυβέρνησης.

Σ' εκείνη την ανθρώπινη κοινωνία, το όνομά σου Παναγιώτη, θα θυμίζει πως στην προ Ανθρώπου εποχή, τα μωρά πέθαιναν πριν ζήσουν και οι μεγάλοι ζούσαν για να πεθάνουν. Πως χρειάστηκαν αγώνες πολλοί, σκληροί και μακρόχρονοι, για ν' αλλάξουν οι άνθρωποι και οι κοινωνίες. Κι αυτή η θύμηση θα σε κρατάει ζωντανό για πάντα...