Σε ρεπορτάζ των οικονομικών σελίδων του αστικού Τύπου (11/2/2016), υπήρχαν διθύραμβοι για τους Ελληνες εφοπλιστές. Τι έλεγαν; «Σύμφωνα με τα στοιχεία της Vesselvalue, η αξία του ελληνόκτητου στόλου ανέρχεται φέτος στα 95,2 δισ. δολάρια (περίπου 85 δισ. ευρώ), η μεγαλύτερη σε παγκόσμιο επίπεδο, ενώ αθροιστικά είναι μεγαλύτερη απ' ό,τι η αξία του στόλου της Γερμανίας, των ΗΠΑ και του Ηνωμένου Βασιλείου μαζί.

Η υπεροπλία των Ελλήνων εφοπλιστών δεν σταματάει στην αξία του στόλου τους, αλλά επεκτείνεται και σε επίπεδο χωρητικότητας, καθώς ο ελληνόκτητος στόλος αριθμεί περίπου 4.500 πλοία που αντιπροσωπεύουν το 19,63% της παγκόσμιας χωρητικότητας σε dwt, και το 49,96% σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Τα παραπάνω στοιχεία έρχονται λίγες μέρες μετά το ηχηρό μήνυμα που έστειλε ο κ. Θ. Βενιάμης από το βήμα της Ενωσης Ελλήνων Εφοπλιστών, με αφορμή την απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για αλλαγή του φορολογικού πλαισίου των ναυτιλιακών επιχειρήσεων στην Ελλάδα, λέγοντας πως "η ναυτιλία των Ελλήνων ήταν, είναι και θα παραμείνει «πρωταθλήτρια» στον διεθνή ναυτιλιακό στίβο, σε πείσμα των αθέμιτων χτυπημάτων που δέχεται"».

Το ηχηρό μήνυμα του Θ. Βενιάμη, που αναφέρεται στο ρεπορτάζ, έχει σχέση με την απαίτηση της ΕΕ για αύξηση της φορολογίας των Ελλήνων εφοπλιστών. Αίτημα το οποίο έχουν οι Γερμανοί εφοπλιστές, οι οποίοι κάνουν λόγο για αθέμιτο ανταγωνισμό και μάλιστα λένε ότι οι Ελληνες εφοπλιστές δεν τους παίρνουν μόνο τις δουλειές, αλλά αγοράζουν και τα καράβια τους. Θεωρούν, λοιπόν, ότι οι Ελληνες εφοπλιστές απολαμβάνουν προνόμια σε σχέση με τους Γερμανούς και άλλους Ευρωπαίους εφοπλιστές.

Οι ενδοεφοπλιστικοί ανταγωνισμοί είναι οξύτατοι. Τις συνέπειές τους τις πληρώνουν πρωτίστως οι ναυτεργάτες, που από τη δουλειά και το τσάκισμα των δικαιωμάτων τους, όπως θα δούμε παρακάτω, οι εφοπλιστές συσσωρεύουν αμύθητα κέρδη. Πώς έγιναν ιδιοκτήτες βαποριών και μάλιστα οι πρώτοι στον κόσμο; Με το μεροκάματο; Ασφαλώς όχι, αλλά με τη νόμιμη κλοπή της δουλειάς των ναυτεργατών.

Η απαίτηση της ΕΕ ήρθε μετά την εξαγγελία της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, διά του αναπληρωτή υπουργού Οικονομικών, Τρύφωνα Αλεξιάδη, που σε ομιλία του στο συνέδριο «Capital + Vision», εξήγγειλε φοροαπαλλαγές για τους εφοπλιστές, προαναγγέλλοντας αλλαγές στη φορολογία της ναυτιλίας προς την κατεύθυνση της ελάφρυνσης, όταν ήδη οι εφοπλιστές απολαμβάνουν 56 φοροαπαλλαγές. Ετσι, παρενέβη η Κομισιόν ζητώντας τη φορολόγησή τους και απάντησε ο Θ. Βενιάμης. Οι καημένοι, φτωχούληδες εφοπλιστές κινδυνεύουν να πεινάσουν...

Διεκδικούν, λοιπόν, ευνοϊκότερο καθεστώς από άλλες ανταγωνίστριες χώρες. Θέλουν να τους φοροαπαλλάξουν εντελώς, για να διευρύνουν την κερδοφορία τους και τα κεφάλαιά τους που συνεχώς αυγαταίνουν.

Αλλά και η κυβέρνηση δεν τους χαλά χατίρια. Εκτός από τον αναπληρωτή υπουργό Οικονομικών, Τρύφωνα Αλεξιάδη, και ο υπουργός Οικονομίας, Υποδομών, Ναυτιλίας και Τουρισμού, Γ. Σταθάκης, σε δηλώσεις του είχε πει, μεταξύ άλλων: «Η ναυτιλία κατέχει μια στρατηγική θέση στο διεθνή χώρο, αναντικατάστατη, ανταγωνίζεται επιτυχώς σε πολύ έντονες συνθήκες και τις άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης και τις διεθνείς ανταγωνιστικές δυνάμεις. Αρα, ο στρατηγικός χώρος είναι αδιαπραγμάτευτος, συνεπώς η αρωγή και η στήριξη πρέπει να έχει σαφώς τη διατήρηση και την ενίσχυση αυτής της σχέσης που έχει στη διεθνή αγορά».

Την ίδια ώρα φοροληστεύουν πολύμορφα το λαό (ΕΝΦΙΑ, φορολογία εισοδήματος, ΦΠΑ 23% για είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης, εισφορά αλληλεγγύης, άλλοι έμμεσοι φόροι κ.λπ.), ενώ τους ναυτεργάτες τους θερίζουν η ανεργία, η ανασφάλεια, το σφοδρό χτύπημα των εργασιακών τους δικαιωμάτων, με την ένταση της εκμετάλλευσης στα καράβια.

Ηδη η κυβέρνηση των ΝΔ - ΠΑΣΟΚ είχε ανοίξει το δρόμο για την εφαρμογή επιχειρησιακών συμβάσεων στα βαπόρια. Πώς το κατάφερε; Είπε: Εφόσον η Συλλογική Σύμβαση Εργασίας δεν είναι σε ισχύ, εφαρμόζεται η MLC, δηλαδή η Διεθνής Σύμβαση Ναυτικής Εργασίας του 2006. Πρόκειται για Διεθνή Σύμβαση που καθορίζει τα ελάχιστα στάνταρ στις εργασιακές σχέσεις και εκδόθηκε για τους ναυτεργάτες των ποντοπόρων πλοίων. Η MLC προβλέπει τα χαμηλότερα επίπεδα σε μισθούς, ωράρια, άδειες κ.λπ. Για παράδειγμα, η Διεθνής Σύμβαση ορίζει 48 ώρες εργασία τη βδομάδα, ενώ οι ΣΣΕ των ναυτεργατών , όπως π.χ. αυτή της Ακτοπλοΐας, 40 ώρες τη βδομάδα. Ακόμα, η Διεθνής Σύμβαση προβλέπει 2,5 μέρες το μήνα άδεια με αποδοχές, ενώ η ΣΣΕ Ακτοπλοΐας 5 μέρες.

Ετσι ψήφισε το νόμο 4254/2014, με τον οποίο εισήγαγε τις επιχειρησιακές συμβάσεις για τους ναυτεργάτες. Λέει: «Οι επιχειρησιακές Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας υπερισχύουν των αντίστοιχων Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, ανεξαρτήτως εάν περιλαμβάνουν όρους που αποκλίνουν από αυτούς των αντίστοιχων Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας»!

Δηλαδή, ακόμα κι αν μια επιχειρησιακή σύμβαση περιέχει δυσμενέστερους όρους από την κλαδική, θα υπερισχύει απέναντί της, καθιστώντας επί της ουσίας κενή περιεχομένου κάθε συμφωνία σε επίπεδο κλάδου.

Η σημερινή κυβέρνηση συνεχίζει στην ίδια ρότα.

Επίσης, εφαρμόζονται διεθνείς συμφωνίες, που αναγνωρίζει και το Διεθνές Γραφείο Εργασίας (ILO), προβλέποντας κατώτερο μισθό για τους ναυτεργάτες 435 δολάρια το μήνα, για 48 ώρες εργασία τη βδομάδα! Δηλαδή, 317,11 ευρώ το μήνα! Εφαρμόζονται δε και ατομικές και επιχειρησιακές συμβάσεις.

Την ίδια ώρα, περισσότεροι από 60.000 ναυτεργάτες εργάζονται στα ελληνόκτητα πλοία σε καθεστώς ανασφάλιστης εργασίας. Επίσης, οι εφοπλιστές δε δίνουν στο ΝΑΤ ούτε ένα ευρώ, με αποτέλεσμα το οργανικό του έλλειμμα να είναι στο 1 δισ. ευρώ.

Στην πρώτη ναυτιλία του κόσμου, πάνω από 15.000 ναυτεργάτες πνίγονται στην ανεργία!

Εκτός από το χτύπημα των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, τις περικοπές σε μισθούς - συντάξεις - Υγεία - Πρόνοια, υπάρχει πετσόκομμα και των οργανικών συνθέσεων εργασίας των βαποριών, εντατικοποίηση της δουλειάς, κατάφωρη παραβίαση των κανόνων ασφάλειας στα βαπόρια και της προστασίας της ανθρώπινης ζωής.

Αν όλα τα παραπάνω δεν συνθέτουν ένα καθεστώς άκρατης εκμετάλλευσης των ναυτεργατών τότε τι είναι; Να πώς και γιατί είναι πρώτοι στον κόσμο οι Ελληνες εφοπλιστές που τους ενισχύει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, όπως και οι προηγούμενες και καμαρώνουν όλα τα αστικά επιτελεία.

Ετσι κάνουν οι εφοπλιστές. Ξεζουμίζουν τους ναυτεργάτες μέχρι ...θανάτου. Αδίστακτο το εφοπλιστικό κεφάλαιο. Μόνο που οι εφοπλιστές χωρίς τους ναυτεργάτες δεν μπορούν να κινήσουν τα βαπόρια. Οι ναυτεργάτες όμως μπορούν χωρίς τους εφοπλιστές. Και τα βαπόρια από τη δουλειά τους έχουν γίνει. Πάλη λοιπόν για όλα τα δικαιώματά τους, για την ικανοποίηση όλων των αναγκών τους που σημαίνει πάλη για να γίνουν τα βαπόρια κοινωνική ιδιοκτησία, καταργώντας τα παράσιτα τους εφοπλιστές.