Στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής μπήκε από την Τετάρτη 23/3 νομοσχέδιο της κυβέρνησης, με το οποίο ενσωματώνει στην ελληνική νομοθεσία πέντε οδηγίες της ΕΕ, οι οποίες αφορούν την αυτόματη ανταλλαγή πληροφοριών και ελέγχου ανάμεσα στα κράτη - μέλη για φορολογικές πληροφορίες. Ως πρόσχημα εμφανίζεται από την κυβέρνηση ότι με αυτόν τον τρόπο θα παταχθεί η φοροδιαφυγή και το ξέπλυμα μαύρου χρήματος, όμως, στην ουσία πρόκειται για προετοιμασία του νομοθετικού πλαισίου για την εξασφάλιση φορολογικών προνομίων στους επιχειρηματικούς ομίλους ώστε να «επαναπατρίσουν» κεφάλαια.

Η αυτόματη ανταλλαγή πληροφοριών αφορά καταθετικούς λογαριασμούς, ασφαλιστήρια συμβόλαια με αξία εξαγοράς ή ασφαλιστικών προσόντων, λογαριασμούς θεματοφυλακής, καθώς και ακαθάριστα ποσά τόκων, μερισμάτων και άλλων εισοδημάτων ή και ακαθάριστα έσοδα από την αγορά ή πώληση χρηματοοικονομικών περιουσιακών στοιχείων. Επίσης, ρυθμίζονται και φορολογικά θέματα που αφορούν μητρικές και θυγατρικές εταιρείες, προκειμένου να αποφεύγεται η υπερφορολόγηση.

Από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ δόθηκαν τα εύσημα στην κυβέρνηση, καθώς πρόκειται, όπως ειπώθηκε, για συνέχεια των δικών τους προσπαθειών στην εναρμόνιση της ελληνικής νομοθεσίας με τα ισχύοντα στην ΕΕ. Χαρακτηριστικά, ο εισηγητής της ΝΔ, Απ. Βεζυρόπουλος είπε «να καλωσορίσουμε τον ΣΥΡΙΖΑ στο πεδίο της διοικητικής συνεργασίας των χωρών - μελών της ΕΕ σε φορολογικά θέματα».

Υπέρ ψήφισε και το Ποτάμι, ενώ η Ενωση Κεντρώων απουσίαζε.

Από τη ναζιστική Χρυσή Αυγή δηλώθηκε επιφύλαξη, ωστόσο έσπευσε να εκφράσει και αυτή τη στοίχισή της στις φορολογικές αξιώσεις του κεφαλαίου και των «επενδυτών»: «Πρέπει να υπάρχει ένα σταθερό φορολογικό πλαίσιο, ώστε επιτέλους να έρθουν οι επενδυτές», αναφώνησε ο Ηλ. Παναγιώταρος, προσθέτοντας: «Βλέπουμε να φεύγουν οι εμίρηδες του Κατάρ, να φεύγουν όλοι οι επενδυτές, έστω και αν αγόρασαν έναντι "πινακίου φακής" τις εκτάσεις, τη δημόσια γη, προκειμένου να κάνουν επένδυση και αυτό γιατί δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα με την τεράστια γραφειοκρατία και αυτό το χάος το οποίο επικρατεί»...

Στο απέναντι στρατόπεδο, ο ειδικός αγορητής του ΚΚΕ Σάκης Βαρδαλής, επισήμανε: «Σύμφωνα με στοιχεία των ελβετικών φορολογικών αρχών, όπως οι ίδιες υποστηρίζουν, το μεγαλύτερο ποσοστό πλούτου που έχει εναποτεθεί στην Ελβετία, από καταθέσεις από Ευρωπαίους κατοίκους, το μεγαλύτερο ποσοστό δεν είναι γνωστό στα κράτη - μέλη που κατοικούν. Στόχος, λοιπόν, όπως λέει η αιτιολογική έκθεση είναι να πιαστούν αυτά τα ποσά και να διευρυνθεί η βάση των φορολογικών εσόδων των κρατών - μελών της ΕΕ, καθώς επίσης, να δημιουργηθεί ένα καλύτερο επιχειρηματικό περιβάλλον στην ενιαία αγορά» για τον υγιή ανταγωνισμό.

Οπως σημείωσε, το νομοσχέδιο κινείται στην κατεύθυνση της προετοιμασίας από την κυβέρνηση «του σχετικού πλαισίου για τον επαναπατρισμό, όπως λέει, κεφαλαίων. Δηλαδή, μια φορολογική τακτοποίηση που θα παρέχει απόλυτη ευκαιρία στους απατεώνες να τακτοποιήσουν την κατάστασή τους μέσα στο πλαίσιο της διαφάνειας. Αυτή η πρακτική ακολουθείται και από άλλες κυβερνήσεις χωρών - μελών της ΕΕ», ενώ τη νύφη θα πληρώσει και πάλι ο λαός.

Οσον αφορά τα περί πάταξης της φοροδιαφυγής όπως τόνισε δεν μπορεί να γίνεται λόγος για κάτι τέτοιο, «διότι, πρώτον, το μεγάλο κεφάλαιο, οι επιχειρηματικοί όμιλοι φοροδιαφεύγουν και εισφοροδιαφεύγουν νόμιμα. Ολες οι προηγούμενες κυβερνήσεις έχουν ψηφίσει μια σειρά νόμους με απίστευτα προνόμια, φοροαπαλλαγές, επιδοτήσεις και άλλα μέτρα προς το μεγάλο κεφάλαιο για τη διασφάλιση των κερδών των επιχειρηματικών ομίλων. Και η σημερινή κυβέρνηση στους άμεσους στόχους της έχει την ψήφιση νέου αναπτυξιακού νόμου, ένας νόμος - παράδεισος για τους ομίλους, κόλαση για τους εργαζόμενους.

Δεύτερον, από τη στιγμή που αποδέχεστε τις τέσσερις ελευθερίες του Μάαστριχτ, την ελευθερία κίνησης κεφαλαίων, εμπορευμάτων, υπηρεσιών, αλλά και εργαζομένων, από τη στιγμή που το κυνήγι του μέγιστου ποσοστού κέρδους είναι η επιδίωξη του κεφαλαίου, πολύ μικρή αποτελεσματικότητα θα έχουν όποια μέτρα και εάν παρθούν».

«Ο μόνος τρόπος», επισήμανε, «να αντιμετωπιστεί η φοροδιαφυγή, είναι ο δρόμος της σύγκρουσης με το καπιταλιστικό κέρδος, με τα συμφέροντα και τη δράση των μονοπωλίων».