Οπως διαφάνηκε από τις δηλώσεις που έκαναν έως τα μέσα της βδομάδας, ο Βρετανός υπουργός Εξωτερικών Φίλιπ Χάμοντ, που επισκέφθηκε τη Δευτέρα την Τρίπολη της Λιβύης, ο απεσταλμένος του ΟΗΕ στη Λιβύη (Γερμανός διπλωμάτης) Μάρτιν Κόμπλερ, σε συνδυασμό με το ανακοινωθέν που εξέδωσε την Τρίτη το Συμβούλιο Υπουργών Εξωτερικών και Αμυνας της ΕΕ, το επόμενο διάστημα θα πρέπει να αναμένουμε, μεταξύ άλλων:
Σε κάθε περίπτωση, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε πως τουλάχιστον από το 2011 και έπειτα οι δυτικές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις δεν έπαψαν να επιχειρούν στην αιματοβαμμένη Λιβύη και πως ήδη από το Γενάρη προλειαίνουν το έδαφος προτού θέσουν σε εφαρμογή τις επόμενες φάσεις της επέμβασής τους, με την αποστολή και δράση πολλών εκατοντάδων Αμερικανών, Γάλλων, Βρετανών, Ιταλών και άλλων κομάντος. Πολλοί από αυτούς κάνουν επιχειρήσεις είτε στο πλευρό ένοπλων λιβυκών ομάδων, είτε μεμονωμένα, υποτίθεται ενάντια στους τζιχαντιστές.
Τα σχέδια αυτά είναι σίγουρο πως θα τεθούν επί τάπητος, μαζί με άλλα πεδία των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών σε Ουκρανία, Ανατολική Ευρώπη και Ανατολική Μεσόγειο, αύριο (Δευτέρα) στο Ανόβερο της Γερμανίας κατά τη Συνάντηση Κορυφής των ηγετών ΗΠΑ (Μπαράκ Ομπάμα), Γερμανίας (Αγκελα Μέρκελ), Γαλλίας (Φρανσουά Ολάντ), Ιταλίας (Ματέο Ρέντσι), Βρετανίας (Ντέιβιντ Κάμερον).
Στα σχέδια αυτά μπορούν να βάλουν φρένο μόνον οι λαοί με τον αγώνα και τη δράση τους που θα θέτει στο στόχαστρο την ίδια την καπιταλιστική εξουσία.
Ο τελευταίος γύρος ενδοσυριακών συνομιλιών που ξεκίνησε στις 13 Απρίλη στη Γενεύη ο απεσταλμένος του ΟΗΕ στη Συρία, Στάφαν ντε Μιστούρα, από τεχνικής άποψης θα συνεχιστεί και την ερχόμενη Δευτέρα, κατά τη διάρκεια συνάντησης που προγραμμάτισε ο διπλωμάτης του ΟΗΕ με τον επικεφαλής της συριακής κυβερνητικής αντιπροσωπείας (Σύρο πρέσβη στον ΟΗΕ), Μπασάρ αλ Τζααφάρι. Ωστόσο, οι πιθανότητες για σημαντικό αποτέλεσμα σε αυτές τις διεργασίες είναι μικρές, μετά την απόφαση της (υποστηριζόμενης κύρια από Σ. Αραβία και Τουρκία) αντιπολιτευόμενης «Υπατης Διαπραγματευτικής Επιτροπής» (ΥΔΕ) να αναστείλει στις 18 Απρίλη τη συμμετοχή της στις συνομιλίες, αφήνοντας στη Γενεύη μόνο «συμβούλους» που θα έχουν μόνο συζητήσεις κυρίως για «τεχνικά ζητήματα». Στο πλαίσιο αυτής της απόφασης, αποχώρησαν προς το τέλος της βδομάδας από τη Γενεύη ο Μοχάμεντ Αλούς (που είναι επικεφαλής διαπραγματευτών της ΥΔΕ και αρχηγός των τζιχαντιστών του «Στρατού του Ισλάμ») και ο Ασαάντ αλ Ζούμπι (που είναι επικεφαλής της αντιπροσωπείας). Οι δυο τους απαίτησαν, προτού επιστρέψουν στη Γενεύη, την ικανοποίηση των ακόλουθων όρων: α) τερματισμό της πολιορκίας συριακών πόλεων που είναι υπό τον έλεγχο αντικαθεστωτικών, β) ανάσχεση βομβαρδισμών του συριακού στρατού, γ) απελευθέρωση αιχμαλώτων, δ) σύνταξη νέου συριακού συντάγματος όχι στη Γενεύη (όπως προτείνει ο Ντε Μιστούρα) αλλά στη Συρία, «μετά την παραίτηση» του Σύρου Προέδρου, Μπασάρ Ασαντ.
Η απόφαση της αντιπολίτευσης για μονομερή «αναστολή» της διαπραγμάτευσης προκάλεσε τη δυσαρέσκεια του Ρώσου υπουργού Εξωτερικών, Σεργκέι Λαβρόφ, που τόνισε πως η υποστηριζόμενη από το Ριάντ συριακή αντιπολίτευση δεν είναι η μόνη που εκπροσωπεί τις αντιπολιτευόμενες δυνάμεις, υπαινισσόμενος πως υπάρχουν και άλλες οργανώσεις και συριακά κόμματα, μεταξύ αυτών και οι Κούρδοι της Συρίας, που μπορούν να την αντικαταστήσουν. Κατηγόρησε τον Μ. Αλούς πως έχει αναλάβει τη χειραγώγηση της ΥΔΕ, προωθώντας «ακραίες ιδέες και αξίες παρόμοιες με εκείνες των τζιχαντιστών του Ισλαμικού Κράτους». Διεμήνυσε έτσι ότι η «Ρωσία θα συνεργαστεί μόνο με εκείνους που είναι έτοιμοι να προωθήσουν το μέλλον της χώρας τους αντί την πολιτική τους καριέρα».
Την ίδια ώρα που το διπλωματικό παζάρι συνεχίζεται, έρχονται στο φως της δημοσιότητας πληροφορίες για προώθηση νέων όπλων στο πεδίο των μαχών στη Συρία. Ετσι, ρουμανικά ΜΜΕ έγραψαν πως οι ΗΠΑ προωθούν σε δυνάμεις «μετριοπαθών» αντικαθεστωτικών 994 τόνους όπλων που τα πήραν από τη Βουλγαρία και τη Ρωσία και τα οποία φτάνουν στο συριακό έδαφος είτε από το λιμάνι της Ακαμπα στην Ιορδανία, είτε από το λιμάνι Ακντενίζ της Τουρκίας. Επίσης, παρατηρείται αύξηση ρωσικών όπλων (κυρίως συστημάτων πυροβολικού...) ιδιαίτερα πέριξ της βόρειας πόλης Χαλέπι, που βρίσκεται υπό τον έλεγχο τζιχαντιστών του «Μετώπου Νούσρα» και άλλων αντικαθεστωτικών. Και αυτό το στοιχείο επιβεβαιώνει για άλλη μια φορά τα ανταγωνιστικά ιμπεριαλιστικά συμφέροντα για τον έλεγχο της περιοχής, πλούσιας ενεργειακά και πέρασμα για αγωγούς. Αυτή είναι και η αιτία που η Συρία και ο λαός της βρέθηκαν στο στόχαστρο των ιμπεριαλιστών ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ και συμμάχων τους στην περιοχή, που φούντωσαν τη λεγόμενη αντιπολίτευση και τους τζιχαντιστές του «Ισλαμικού Κράτους» (που υποτίθεται σήμερα πολεμούν), ζήτημα που έφερε στη συνέχεια και τη στρατιωτική επέμβαση της Ρωσίας για την υπεράσπιση των συμφερόντων της, δηλαδή των μονοπωλιακών της ομίλων και των συμφερόντων των καπιταλιστών και όχι βεβαίως των λαών.
ΚΕΙΜΕΝΑ: Δέσποινα ΟΡΦΑΝΑΚΗ