Eurokinissi

Αρχικά, παρουσίασε τους άξονες πάνω στους οποίους θα πρέπει να κινηθεί το Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, λέγοντας: «...να κάνει έναν ειλικρινή απολογισμό από τα τρία αυτά χρόνια (...) να δώσει απαντήσεις σαφείς στα ερωτήματα: αποτελεί αριστερή, ριζοσπαστική πρόταση η έξοδος από την Ευρωζώνη; Εχει νόημα η Αριστερά να επιλέγει να διεκδικεί τη διακυβέρνηση σε συνθήκες χρεοκοπίας και δημοσιονομικής ασφυξίας, είναι ρεαλιστικό ένα σχέδιο εξόδου με κοινωνική προστασία και παραγωγική ανασυγκρότηση ενόσω υποχρεούσαι να βρίσκεσαι εντός προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής; Με ποιος θα πάμε; Υπάρχει τελικά περιθώριο συμμαχιών και πεδίο σύγκλησης για την Αριστερά με τις δυνάμεις της σοσιαλδημοκρατίας και της Πράσινης Αριστεράς;»

Στη συνέχεια βέβαια, ο Αλ. Τσίπρας μιλώντας μεν στο κομματικό ακροατήριο, αλλά στέλνοντας σαφές μήνυμα σε όλο το λαό, περιέγραψε τον τρόπο με τον οποίο η κυβέρνησή του θα συνεχίσει να εξυπηρετεί τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου που έχει σαν απαραίτητη προϋπόθεση το χτύπημα των λαϊκών στρωμάτων. «Η ελληνική οικονομία βρίσκεται εδώ και λίγους μήνες σε τροχιά ανάκαμψης. Αρκεί ένα νεύμα προς τη διεθνή επενδυτική κοινότητα, ώστε αυτή η ανάκαμψη να μετατραπεί σε απογείωση. Και το νεύμα που δίνεται από τη διαρκή διαμάχη μεταξύ των θεσμών, είναι το ακριβώς αντίθετο από αυτό που χρειαζόμαστε. Και αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί. Η Συμφωνία οφείλει να τηρηθεί από όλους». Ακριβώς αυτή η περιγραφή αποτυπώνει την πραγματικότητα που βιώνουν τα λαϊκά στρώματα. Ολα τα αντιλαϊκά μέτρα που έχει πάρει η κυβέρνηση από τις συντάξεις, τη φορολογία, τα εργασιακά, τις ιδιωτικοποιήσεις, είναι όσα ζητά το κεφάλαιο για την ανάκαμψη των κερδών του, για ...«απογείωση» που λέει και ο πρωθυπουργός. Η κυβέρνηση έχει ετοιμάσει το έδαφος και περιμένει... Γι' αυτό άλλωστε αρκετές φορές χτες από το βήμα του Συνεδρίου ο Αλέξης Τσίπρας ζήτησε «να τηρηθούν τα συμφωνηθέντα με τους εταίρους».

Στη συνέχεια, αναφέρθηκε στην ανάγκη συγκρότησης ενός μετώπου του ευρωπαϊκού Νότου που θα θέσει σαν κύριους στόχους: «Την αντιμετώπιση και ανατροπή της πολιτικής της λιτότητας, την αντιμετώπιση της ανόδου της ακροδεξιάς, την επίλυση της προσφυγικής κρίσης, την ειρηνική επίλυση των διαφορών στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής». Μόνο που το κίνητρο των προσπαθειών, που φέρνει γύρω απ' το ίδιο τραπέζι τον Ολάντ, τον Ραχόι, τον Ρέντσι και τον Τσίπρα, μεταξύ των άλλων, δεν είναι παρά η κοινή τους αγωνία να εξασφαλίσουν τα συμφέροντα των αστικών τάξεων των κρατών τους, προσπαθώντας να συντονιστούν για την απόσπαση ρυθμίσεων που αφορούν στο χρέος, να διεκδικήσουν από κοινού χαλάρωση του δημοσιονομικού «κορσέ», που επίσης εμποδίζει την πιο αποφασιστική στήριξη της ανάκαμψης της καπιταλιστικής κερδοφορίας. Σε αντιπαράθεση με τις θέσεις της Γερμανίας και άλλων κρατών της ΕΕ. Την ίδια στιγμή που στις χώρες τους θα τσακίζουν τα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα.

Εν συνεχεία αναφέρθηκε στα ...κατορθώματα της κυβέρνησης όπως: Το πρόγραμμα για την ανθρωπιστική κρίση, το πρόγραμμα για την αντιμετώπιση της ανεργίας, το θέμα των 2,5 εκατομμυρίων ανασφάλιστων με τη νομοθέτηση της δωρεάν πρόσβασης στο Εθνικό Σύστημα Υγείας, την αποκατάσταση χιλιάδων απολυμένων του Δημοσίου, το ομαλό άνοιγμα των σχολείων, την υπεράσπιση του δημόσιου συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης, την αντιμετώπιση των αδικιών που δημιούργησε η κατάργηση του ΕΚΑΣ που - όπως είπε - «δεν καταφέραμε να αποσοβήσουμε», τις 100 δόσεις και τέλος την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής. Και είναι πραγματικά αθλιότητα, να αναφέρεται ο πρωθυπουργός σε τέτοια «κατορθώματα», δεδομένου ότι την ίδια στιγμή που τσακίζει το λαό με μια σειρά μέτρα, διαφημίζει ως επιτεύγματα κάποια ψίχουλα που μάλιστα όχι μόνο δεν λειτουργούν σαν ανακούφιση αλλά εμπεδώνουν στη συνείδηση των εργαζομένων ότι θα πρέπει να συνηθίσουν να επιβιώνουν με αυτά τα ψίχουλα.

Θέτοντας τους στόχους για την επόμενη 5ετία με ορόσημο το 2021, ο Αλέξης Τσίπρας ανέφερε ότι «βασικά πεδία από τα οποία θα κριθούμε είναι: η στήριξη της εργασίας και η αποκατάσταση των Συλλογικών Συμβάσεων, το πεδίο της κοινωνικής οικονομίας, η συνέχιση του αγώνα κατά της φοροδιαφυγής (σ.σ. την ίδια στιγμή που συνεχίζει και αυξάνει τις φοροαπαλλαγές στους εφοπλιστές), η ανοικοδόμηση του κοινωνικού κράτους». Αναφορές έκανε και στο ζήτημα της απλής αναλογικής, της Συνταγματικής Αναθεώρησης, στο διαγωνισμό για τις τηλεοπτικές άδειες, τη διαφθορά και τη διαπλοκή.

Σε ό,τι αφορά τα ζητήματα που αφορούν το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ, στο τέλος της ομιλίας του πρότεινε να εκλεγεί εκτός από Κεντρική Επιτροπή και επιτροπή Δεοντολογίας, φωτογραφίζοντας έτσι όσους από το κόμμα του έχουν εμπλακεί το τελευταίο διάστημα - σύμφωνα με δημοσιεύματα - σε διάφορες περίεργες υποθέσεις.