Τα επόμενα χτυπήματα στα Εργασιακά, η κάλυψη του λεγόμενου «δημοσιονομικού κενού» για το 2018, με πρόσθετα μόνιμα αντιλαϊκά μέτρα, πέρα και πάνω από αυτά που φέρνει ο κρατικός προϋπολογισμός για το 2017, αλλά και μέτρα συμβολής στη συγκέντρωση και συγκεντροποίηση της πίτας των κερδών, όπως ο «εξωδικαστικός συμβιβασμός» για τις υπερχρεωμένες και ταυτόχρονα «βιώσιμες» επιχειρήσεις, αποτελούν τους κεντρικούς άξονες των συνεννοήσεων και των αντιλαϊκών παζαριών της συγκυβέρνησης με το «κουαρτέτο».

Στα ζητήματα αυτά επικεντρώθηκε ο νέος κύκλος των συζητήσεων που αναμενόταν να ξεκινήσει αργά χτες το βράδυ, ενώ σύμφωνα με ορισμένες πληροφορίες, η πλευρά του κουαρτέτου έβαλε στο «τραπέζι» νέο κείμενο του «επικαιροποιημένου» μνημονίου, στη βάση του οποίου θα εξελιχτούν τα παζάρια για το κλείσιμο της «αξιολόγησης». Επιπλέον, πλήρης συμμετοχή του ΔΝΤ στο «πρόγραμμα» διαμορφώνει το «κατάλληλο» πλαίσιο για νέο άγριο «μαχαίρι» στις σημερινές συντάξεις, με «αντάλλαγμα» την έναρξη των συζητήσεων για τη διαχείριση - «ελάφρυνση» του κρατικού χρέους.

«Κάποιες από τις παρατηρήσεις της ελληνικής πλευράς θα γίνουν αποδεκτές, κάποιες όχι, αλλά και κάποιες μπορεί να μεταφερθούν για αργότερα», ανέφερε χαρακτηριστικά κυβερνητική πηγή, ομολογώντας, ουσιαστικά την προδιαγεγραμμένη πορεία της αντιλαϊκής διαπραγμάτευσης, ανεξάρτητα από τους χρόνους επιβολής των επόμενων αντιλαϊκών μέτρων. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι τα «δημοσιονομικά κενά» για το 2018 και τη μετέπειτα περίοδο, ανάλογα με τα σενάρια γύρω από τους ρυθμούς καπιταλιστικής ανάκαμψης και με τους στόχους για τα «πρωτογενή πλεονάσματα», εκτιμώνται στο εύρος των 600 εκατ. ευρώ σε ετήσια βάση, ενώ βέβαια «μεταφράζονται» σε πρόσθετα αντιλαϊκά μέτρα.

Νευραλγικό σημείο της τρέχουσας «αξιολόγησης» αποτελεί και το ζήτημα της σύστασης «εξωδικαστικού μηχανισμού ρύθμισης δημόσιων και ιδιωτικών οφειλών των επιχειρήσεων». Ουσιαστικά, επιδιώκεται, σε πρώτη φάση, το γρήγορο «ξεσκαρτάρισμα» του τεράστιου όγκου των υπερχρεωμένων επιχειρήσεων, επιδιώκοντας την επιβίωση εκείνων των «προβληματικών» επιχειρήσεων που κρίνεται ότι μπορούν να αντεπεξέλθουν στην κούρσα της ανταγωνιστικότητας, με βάση τις «μελέτες βιωσιμότητας» και μετά από τη σύμφωνη γνώμη των μεγαλοπιστωτών τους (τραπεζών, προμηθευτών κ.ά.). Για τις υπόλοιπες επιχειρήσεις δρομολογείται ταχεία έξοδος, με κατεύθυνση τη μεγαλύτερη συγκέντρωση της επιχειρηματικής πίτας και των κερδών σε ισχυρούς επιχειρηματικούς ομίλους.

Σύμφωνα με πληροφορίες, οι ελεύθεροι επαγγελματίες και αυτοαπασχολούμενοι, θα εξαιρούνται, ευθύς εξαρχής, από τον «εξωδικαστικό συμβιβασμό», ενδεχομένως εκτός από αυτούς που έχουν «εμπορική ιδιότητα». Αρα αυτό το μέτρο ενισχύει την προοπτική ξεκληρίσματός τους, ώστε να πάρουν έστω και αυτή την ελάχιστη πίτα της αγοράς που είχαν έως τώρα οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι. Ταυτόχρονα, τα παζάρια συνεχίζονται και γύρω από το ύψος του ετήσιου τζίρου πάνω από το οποίο θα προβλέπεται η υπαγωγή των υπερχρεωμένων και ταυτόχρονα βιώσιμων επιχειρήσεων στη ρύθμιση της λεγόμενης «δεύτερης ευκαιρίας».

Την ίδια ώρα, τα τεχνικά κλιμάκια του κουαρτέτου, εγείρουν ενστάσεις και γύρω από τον δυνητικό αριθμό των επιχειρήσεων που θα κάνουν χρήση της εν λόγω ρύθμισης. Σε αυτό το πλαίσιο, επισημαίνεται πως η ένταξη μεγάλου αριθμού, μικρού και μεσαίου μεγέθους επιχειρήσεων, με ρυθμισμένες οφειλές προς το Δημόσιο, (μέχρι 100 δόσεις), θα σημάνει ανατροπή ως προς τον υπολογισμό των κρατικών εσόδων, αφού σε αυτό το σενάριο ενδεχομένως θα ενέπιπταν σε «ευνοϊκότερο» καθεστώς με βάση τη νέα συμφωνία που θα προέκυπτε με τους κάθε είδους πιστωτές τους και βέβαια με την Εφορία.

Σύμφωνα με άλλες πληροφορίες, η πλευρά του κουαρτέτου έχει προτείνει και την απομάκρυνση των διοικήσεων από τις υπερχρεωμένες και ταυτόχρονα «βιώσιμες» επιχειρήσεις, εφόσον αυτές αδυνατούν να συνεισφέρουν και οι ίδιες με νέα κεφάλαια για τη διάσωσή τους. Σε αυτό το επίπεδο, προδιαγράφονται εκτεταμένες επιχειρηματικές αναδιαρθρώσεις, συγχωνεύσεις, εξαγορές κ.ά. με στόχο το «ξεσκαρτάρισμα» του επιχειρηματικού πεδίου.

Σε αυτό το πλαίσιο, είναι σαφές ότι το σχέδιο για εκτεταμένες επιχειρηματικές αναδιαρθρώσεις «κουμπώνει» και εξυπηρετείται από το σχέδιο για τις ομαδικές απολύσεις και τα νέα χτυπήματα στα Εργασιακά, που προωθούνται παράλληλα.

Σύμφωνα με το κυβερνητικό σχέδιο, εάν η διαδικασία καταλήξει σε συμφωνία μεταξύ του οφειλέτη και των πιστωτών που αντιστοιχούν τουλάχιστον στο 60% της συνολικής οφειλής, η υπόθεση θα παραπέμπεται σε δικαστή προς επικύρωση. Σε μια τέτοια περίπτωση, η δικαστική απόφαση θα επιβάλλει την αναγκαστική «συμμόρφωση» του συνόλου των πιστωτών.

Στο μεταξύ, την προσήλωση της κυβέρνησης στον δραστικό περιορισμό της κρατικής και ασφαλιστικής δαπάνης για την Υγεία, με αντίστοιχη εκτίναξη των πληρωμών από τους ασθενείς, επιβεβαίωσε η συνάντηση της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Υγείας με τους εκπροσώπους του κουαρτέτου, προχτές Κυριακή.

Πηγές του υπουργείου Υγείας, ανέφεραν ότι η συνάντηση πραγματοποιήθηκε «σε καλό κλίμα», ενώ τόνισαν χαρακτηριστικά ότι «επιβεβαιώθηκε η συμφωνία των δύο πλευρών στις βασικές κατευθύνσεις των μεταρρυθμίσεων του τομέα της Υγείας».

Μην αφήνοντας κανένα περιθώριο αμφιβολίας για το αντιλαϊκό περιεχόμενο των «μεταρρυθμίσεων», οι ίδιες πηγές τόνισαν, μεταξύ άλλων, ότι «η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υγείας δεσμεύτηκε ότι θα λάβει όλα τα αναγκαία διαρθρωτικά μέτρα για τον εξορθολογισμό των δημόσιων δαπανών, τον έλεγχο της ζήτησης φαρμάκων, εξετάσεων και θεραπευτικών πράξεων μέσω της ενσωμάτωσης πρωτοκόλλων και κατευθυντήριων οδηγιών στο σύστημα ηλεκτρονικής συνταγογράφησης». Προαναγγέλλουν, δηλαδή, νέο τσεκούρι στις κρατικές δαπάνες για την Υγεία, καθώς και ενίσχυση του «κόφτη» σε φάρμακα, εξετάσεις κ.ο.κ.

Σε ένα τέτοιο φόντο, όπου ο λαός πληρώνει έτσι κι αλλιώς το μάρμαρο, αναφέρεται ότι το τελικό κείμενο συμφωνίας με τους «θεσμούς» αναμένεται να περιλαμβάνει «αύξηση - σε σχέση με την αρχική μνημονιακή πρόβλεψη - του συνολικού προϋπολογισμού του ΕΟΠΥΥ για το 2017 και του ορίου claw back για τα νοσοκομειακά φάρμακα».

«Τον Φεβρουάριο είχα πει ότι η συνοχή της Ευρώπης δοκιμάζεται. Από τότε οι προκλήσεις οξύνθηκαν. Σήμερα είναι πιο απαραίτητο και πιο σημαντικό παρά ποτέ, η Ευρώπη να ανταποκριθεί συνολικά, ομαδικά και αποφασιστικά στις προκλήσεις που αντιμετωπίζει».

Αυτό επισήμανε ο επικεφαλής της ΕΚΤ, Μ. Ντράγκι, στο πλαίσιο χτεσινής ομιλίας του στο Ευρωκοινοβούλιο. Σύμφωνα με τον ίδιο, «οι υπάρχουσες διαρθρωτικές προκλήσεις είναι αυτές που αποτελούν τροχοπέδη και εμποδίζουν την οικονομία της Ευρωζώνης να αναπτυχθεί, ώστε να μπορέσει να περάσει σε βιώσιμη ανάπτυξη».

Αναφερόμενος στις «αναδιαρθρώσεις» που κρίνονται αναγκαίες στην προοπτική της «βιώσιμης» ανάκαμψης στην Ευρωζώνη, ο Μ. Ντράγκι, εστίασε στα ζητήματα της αντιμετώπισης των «κόκκινων δανείων», στην «άρση των νομικών και άλλων εμποδίων» για την αναδιάρθρωση των προβληματικών επιχειρηματικών δανείων, στη διασφάλιση επαρκούς κερδοφορίας από τις τράπεζες της Ευρωζώνης κ.ά.