ΦΩΤΟ

Στη μνήμη του πατέρα μου Μακρονησιώτη ΚΩΣΤΑ ΚΟΣΜΕΡΙΔΗ ο γιος του Βαγγέλης προσφέρει 50 ευρώ στο ΚΚΕ, μέσω της ΚΟΒ Σταυροχωρίου.

***

Στη μνήμη του μαχητή του ΔΣΕ, ΣΤΑΜΠΟΥΤΖΗ ΚΥΡΙΑΚΟΥ, που σκοτώθηκε για τα ιδανικά του σοσιαλισμού - κομμουνισμού, ο Τσαλακανίδης Ανδρέας, πρόσφερε 1.000 ευρώ για την Οικονομική Εξόρμηση.

***

ΦΩΤΟ

Στη μνήμη της ΜΑΡΙΑΣ ΒΕΝΕΤΣΑΝΟΠΟΥΛΟΥ ΠΑΠΑΔΗΜΑ, μέλους του ΚΚΕ, αγωνίστριας της Εθνικής Αντίστασης και του ΔΣΕ, προσφέρουμε 150 ευρώ στο ΚΚΕ, μέσω ΚΟΒ Περισσού.

Κατσαρού Φωτεινή, Φιλίτσα και Γιάννης

***

ΦΩΤΟ

Με τους αγώνες του και με τις θυσίες του έχει χαράξει τη ζωή μας και το νου μας. Δεν θα τον ξεχάσουμε ποτέ. Ευχαριστούμε για ό,τι έχει κάνει για εμάς που ζούμε ακόμη. Στη μνήμη του ΜΙΧΑΛΗ ΣΠΥΡΙΔΑΚΗ προσφέρω 30 ευρώ, μέσω ΚΟΒ Μίκρας.

Νικήτας Χονδρούδης

***

ΦΩΤΟ

Στη μνήμη των συντρόφων ΜΙΧΑΛΗ ΣΠΥΡΙΔΑΚΗ και ΚΩΣΤΑ ΜΑΥΡΙΔΗ, προσφέρω 100 ευρώ για την οικονομική ενίσχυση.

Μ.Μ., ΚΟΒ Ντεπό

***

Στη μνήμη των γονιών μας ΑΪΣΕ και ΧΑΛΙΛ ΑΛ ΧΑΝΑΚΤΕ, αγροτών από την Ιορδανία και ΣΟΥΛΤΑΝΑΣ και ΚΩΣΤΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ, από Αμπελόκηπους Θεσσαλονίκης, που ήταν σύντροφοι, ΕΠΟΝίτες και Μακρονησιώτες, αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης, προσφέρουμε 200 ευρώ στην Οικονομική Εξόρμηση του ΚΚΕ, μέσω ΚΟΒ Πευκών Θεσσαλονίκης.

Επίσης, προσφέρουμε στη μνήμη του πρόσφατα αδικοχαμένου συντρόφου ΜΙΧΑΛΗ ΣΠΥΡΙΔΑΚΗ, 50 ευρώ.

Η οικογένεια Ναΐμ Αλ Χανακτε, Μαρία Παπασπυροπούλου, ο εγγονός Χαλίλ Αλ Χανακτε

***

ΦΩΤΟ 4

Στη μνήμη του συζύγου μου ΣΩΚΡΑΤΗ ΣΙΑΠΕΡΑ (φωτ.), γραμματέα της ΕΠΟΝ Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης την περίοδο της Κατοχής και της αδελφής μου ΑΝΝΑ (Ποσάντζη) ΑΜΠΑΤΙΕΛΟΥ (φωτ.), αγωνίστριας, μέλους της ΕΠΟΝ και χρόνια εξόριστης καθώς και των ΝΙΚΟΥ (φωτ.), ΑΝΤΩΝΗ (φωτ.) και ΜΠΕΤΥΣ ΑΜΠΑΤΙΕΛΟΥ, της συντρόφισσας ΛΙΤΣΑΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ και του πρόσφατα χαμένου συντρόφου ΜΙΧΑΛΗ ΣΠΥΡΙΔΑΚΗ, προέδρου της ΕΔΥΕΘ, προσφέρω 300 ευρώ μέσω της ΚΟΒ Καλλιθέας Θεσσαλονίκης

Φλέρη (Ποσάνζη) Σιαπέρα

***

ΦΩΤΟ

Στη μνήμη του ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΠΑΓΩΝΗ, που πέρασαν 15 χρόνια από το θάνατό του, η γυναίκα του Ολυμπία και τα δύο του παιδιά, Δήμητρα και Φαίδρα, προσφέρουν 20 ευρώ στον «Ριζοσπάστη», μέσω ΚΟΒ κάτω Τούμπας.

***

ΦΩΤΟ 3

Στην μνήμη των συντρόφων ΛΕΝΙΝ, ΤΣΕ, ΦΙΝΤΕΛ, προσφέρω στο «Σπίτι του Αγωνιστή», 50 ευρώ.

Π.Η.

***

ΦΩΤΟ 5

Στη μνήμη των γονιών μου ΧΡΥΣΟΥΛΑΣ και ΓΙΑΝΝΗ ΚΑΡΛΟΥ, αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης, των πολυαγαπημένων μου θείων ΑΝΤΩΝΗ και ΔΗΜΗΤΡΗ ΑΛΩΝΙΣΤΙΩΤΗ, που πρωτοστάτησαν στο ΕΑΜ και την ΕΠΟΝ στην Ορεινή Κορινθία και του συντρόφου ΓΙΑΝΝΗ ΚΟΚΚΟΒΟΥ, που στάθηκε δίπλα μας και τον θεωρούσαμε μέλος της οικογένειάς μας, που υπέστη συνεχείς διώξεις στη Μακρόνησο, προσφέρω στον «Ριζοσπάστη» 250 ευρώ μέσω του Τομέα Υγείας.

Η κόρη τους Ευφροσύνη Κάρλου

***

ΦΩΤΟ 3

Η μάνα μας, ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΛΥΓΙΑΖΗ, καπνεργάτρια στην Καβάλα, έζησε τις πολύ δύσκολες μέρες της Κατοχής αλλά και μετά, προσπαθώντας να μεγαλώσει δύο παιδιά χωρίς πατέρα. Τα κατάφερε θυσιάζοντας την υγεία της. «Εφυγε» το 1968 σε ηλικία 57 χρόνων, ενώ εγώ ήμουν μετανάστης στον Καναδά.

Η θεία μας ΚΑΤΙΝΑ ΣΑΡΑΦΟΓΛΟΥ, καπνεργάτρια και οικιακή βοηθός, μας συμπαραστάθηκε σαν δεύτερη μάνα μας. «Εφυγε» το 1994 σε ηλικία 82 χρόνων.

Ο φίλος, ζωγράφος, ο κομμουνιστής, ΒΑΣΙΛΗΣ ΒΛΑΣΙΔΗΣ «έφυγε» πλήρης ημερών σε ηλικία 90 χρόνων στις 15 Φλεβάρη του 1997. Ανήκει στους αλύγιστους της εποχής. Δέκα χρόνια εξορίας σε Ικαρία, Μακρόνησο, Αγιο-Ευστράτιο και φυλακές. Δεν υπέγραψε. Στάθηκε όρθιος, ασυμβίβαστος. Πλήρωσε το τίμημα της επιλογής του στη ζωή με μεγάλες στερήσεις και ταλαιπωρία. Αγαπούσε τον άνθρωπο και κοιτούσε τη ζωή με αισιοδοξία. Αλλωστε, αυτά τα δύο καθρεφτίζονται σε όλα τα έργα που φιλοτέχνησε κατά τη διάρκεια της δεκάχρονης εξορίας του, 1947 - 1956, και που θα κυκλοφορήσουν σε λεύκωμα σύντομα.

Στη μνήμη των τριών αυτών ανθρώπων που σημάδεψαν τη ζωή μου προσφέρω 200 ευρώ στο Κόμμα μας, μέσω ΚΟΒ Χαλανδρίου.

Κώστας Λυγιαζής

***

Αντί μνημοσύνου για τα τρία αδέλφια μου. Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ και ο ΒΑΣΙΛΗΣ αγωνίστηκαν στην Εθνική Αντίσταση και στη συνέχεια στον ΔΣΕ. Ο τρίτος αδερφός, ΚΩΣΤΑΣ, τότε 22 χρόνων, πήγε στον ΔΣΕ να βοηθήσει τα αδέρφια του. Το Γενάρη του 1949 στις μάχες στο Καρπενήσι σκοτώθηκε στο χωριό Κάψη. Οι άλλοι δύο τραυματίες και οι δύο πιάστηκαν αργότερα από το στρατό. Ακολούθησαν τα Μακρονήσια.

Στη μνήμη τους, προσφέρω στο ΚΚΕ 100 ευρώ μέσω ΚΟΒ Πετρούπολης για τον μεγάλο αγώνα που κάνει για όλους μας.

Ο αδερφός Γιώργος Θωμά Τσέλιγκας

***

ΦΩΤΟ 2

Ο σύζυγός μου και σύντροφός μου στη ζωή και στον αγώνα ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΚΟΥΤΡΟΥΛΑΚΗΣ (φωτ.), γεννήθηκε στου Λάκκους του νομού Χανίων. ΑνταρτοΕΠΟΝίτης στην Κατοχή με πλούσια δράση. Πήρε μέρος στη μεγαλύτερη μάχη που έγινε στο νησί, την περίφημη μάχη της Παναγιάς, στα Κεραμειά Χανίων, που κράτησε 3 μέρες και τελείωσε με τη συντριβή των χιτλερικών. Το αστικό κράτος τον «παρασημοφόρησε» για την πατριωτική του δράση με φυλακίσεις και διώξεις. Εμεινε αταλάντευτος και αμετανόητος στις αξίες και στα ιδανικά του, μέχρι το τέλος της ζωής του, τον Μάη του 2007.

Ο ξάδελφός του ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΟΥΤΡΟΥΛΗΣ, από τους Λάκκους και αυτός, μπαρουτοκαπνισμένος ΕΛΑΣίτης, με πολλές μάχες στο ενεργητικό του. Καπετάνιος διμοιρίας. «Επεσε» από χιτλερικό βόλι στη μάχη της Παναγιάς, τον Νοέμβρη του '44, αφού προηγουμένως είχε προστατεύσει τον μικρό του ξάδελφο. Το όνομά του έγινε τραγούδι για τους αγωνιζόμενους Κρήτες. Ηταν 28 χρόνων.

Ο αδελφός μου ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΙΚΤΟΠΟΥΛΟΣ (φωτ.), γεννήθηκε στα Πλατανάκια του νομού Σερρών. Αετόπουλο στην Κατοχή με δράση στην ηρωική συνοικία της Κοκκινιάς. Ανυποχώρητος και αταλάντευτος κομμουνιστής, είχε την τιμή να είναι μέλος του Κόμματος μέχρι το τέλος της ζωής του, τον Σεπτέμβρη του 1988.

Η μνήμη παραμένει άσβεστη για τον «Ανθρωπο του τραίνου», τον Κοκκινιώτη ΜΙΧΑΛΗ ΝΙΚΟΛΙΝΑΚΟ. Τον σεμνό αγωνιστή, σπουδαίο ηθοποιό - φως, ταλαντούχο και ευαίσθητο ζωγράφο και σκιτσογράφο, ακούραστο και χαμογελαστό εργάτη της Τέχνης και του Πολιτισμού, που όλη η πορεία της ζωής του ήταν «γεμάτη» από χρώματα και αρώματα ανθρωπιάς.

Αυτούς που χάθηκαν τους βλέπω πιο συχνά από το πέρασμα του χρόνου να μου γνέφουν, πέφτουν στον δρόμο μου σαν άστρα πρωινά από της νύχτας το ταξίδι επιστρέφουν...

Στην άσβεστη μνήμη τους, προσφέρω στο ηρωικό ΚΚΕ 100 ευρώ (α' δόση), μέσω ΚΟΒ του Γ' - Δ' Διαμερίσματος.

Παρθένα Κουτρουλάκη

***

ΦΩΤΟ 2

Στη μνήμη των γονιών μου, ΘΕΟΠΙΣΤΗΣ και ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΤΣΑΜΑΝΤΟΥΡΙΔΗ, προσφέρουμε για την οικονομική ενίσχυση του ΚΚΕ, το ποσό των 50 ευρώ. Ο πατέρας μου, ανάπηρος του Αλβανικού πολέμου και η μητέρα μου, παρέμειναν πιστοί στα ιδανικά του Κόμματος μέχρι το τέλος της ζωής τους. Βαδίζουμε στα χνάρια σας, μαζί με το τιμημένο ΚΚΕ, μέχρι την τελική νίκη, για την κατάργηση της εκμετάλλευσης, για τον σοσιαλισμό - κομμουνισμό.

Η κόρη και ο γαμπρός τους, Ευθυμία και Γιώργος Θεοδοσιάδης, τα εγγόνια και δισέγγονά τους

***

ΦΩΤΟ

Στη μνήμη των γονιών μου ΠΕΡΙΚΛΗ (φωτ.) και ΚΟΥΛΑΣ ΜΠΑΛΤΑΤΖΗ, του αδερφού μου ΝΙΚΟΥ και της νύφης μου ΖΩΖΩΣ προσφέρω στο ΚΚΕ, 50 ευρώ, μέσω ΚΟΒ κάτω Καισαριανής.

Μαρίκα Καπέλλα - Μπαλτατζή

***

Στη μνήμη του αξέχαστου αδελφού μου ΙΟΡΔΑΝΗ ΠΑΝΤΕΛΙΑΔΗ, μαχητή του ΔΣΕ, που πολεμώντας «έπεσε» για τα ιδανικά του σοσιαλισμού - κομμουνισμού, του θείου μου ΓΙΑΝΝΗ ΠΑΝΤΕΛΙΑΔΗ, στελέχους του ΚΚΕ, που πέθανε το 1975 στην Τσεχοσλοβακία, του κουνιάδου μου ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΤΣΑΜΑΝΤΟΥΡΙΔΗ, λοχαγού του ΔΣΕ, των ξαδελφών μου ΣΩΚΡΑΤΗ, ΠΑΝΤΕΛΗ, ΘΟΔΩΡΟΥ, του δάσκαλου ΤΑΣΟΥ ΠΑΝΤΕΛΙΑΔΗ, που τον σκότωσαν οι ταγματασφαλίτες, στο χωριό Τούμπα Κιλκίς, του ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥ και του ΤΑΣΟΥ ΚΕΡΕΜΙΔΗ από το Μεσιανό Κιλκίς, προσφέρω 50 ευρώ μέσω ΚΟΒ Ντεπό Θεσσαλονίκης.

Κώστας Παντελιάδης

***

ΦΩΤΟ

Στις 4 Μάρτη συμπληρώθηκε ένας χρόνος που «έφυγε» από κοντά μας o αγαπημένος μας σύζυγος, πατέρας και παππούς, ΝΙΚΟΣ ΑΜΠΑΔΟΓΙΑΝΝΗΣ. Στη μνήμη του προσφέρουμε 150 ευρώ στο ΚΚΕ μέσω ΚΟΒ Φάρου Νέας Σμύρνης.

Η οικογένειά του

***

ΦΩΤΟ

Ο ΑΡΓΥΡΟΠΟΥΛΟΣ Βασιλείου ΓΕΩΡΓΙΟΣ (ΜΠΑΛΟΥΜΗΣ) πέθανε στις 4 Νοέμβρη 2016 στην Αθήνα σε ηλικία 93 ετών και η κηδεία και η ταφή του έγιναν στα Πάνω Σουδενά (Ανω Λουσούς) Καλαβρύτων στις 6/11/2016. Είχε παντρευτεί την Χριστίνα, το γένος Ξυδέα (από οικογένεια μεγάλων αγωνιστών) από την ανταρτομάνα Σαϊδόνα της Μεσσηνίας.

Στις 15 Οκτώβρη 1996 είχε ιδιοχείρως γράψει βιογραφικό του σημείωμα, αντίγραφο του οποίου παρέδωσε τότε, στον σ. Πάνο Ρεκούτη στα Α. Σουδενά, μαζί με φωτοτυπία του από 2/2/1950 Απολυτηρίου του από τη Μακρόνησο και του από 21/9/1967 Υπηρεσιακού Σημειώματος του Σταθμού Χωροφυλακής του χωριού του για «μετακίνησή του» για «ατομική του» υπόθεση από Σουδενά σε Καλάβρυτα για μία μέρα, και ζήτησε όταν πεθάνει να δημοσιευτούν στην εφημερίδας μας, τον «Ριζοσπάστη».

Στη μνήμη του, ο ανιψιός του Δημήτρης και σύντροφοι και φίλοι του προσφέρουν 50 ευρώ οικονομική ενίσχυση, μέσω της ΚΟΒ Καλαβρύτων του ΚΚΕ.

Στο βιογραφικό του, ανάμεσα σε άλλα, ο ίδιος γράφει: «Το 1943 με την εμφάνιση των πρώτων ανταρτών του ΕΛΑΣ οργανώθηκα στην ΕΠΟΝ του χωριού μου. Τον Ιούνιο του 1947 πιάστηκα από τη χωροφυλακή και τους Χίτες του χωριού και μετά από φοβερό ξύλο που μου έδωσαν στον πύργο του Πετιμεζά που ήταν το άντρο του βασανιστηρίου τότε, μαζί με άλλους χωριανούς με έστειλαν εξορία στην Ικαρία σαν επικίνδυνο για τη Δημόσια Ασφάλεια. Το Γενάρη του 1949 με μετέφεραν από την Ικαρία στη Μακρόνησο όπου έμεινα μέχρι το Φλεβάρη του 1950 όπου με απόλυσαν ελεύθερο πλέον. Πήγα στο χωριό μου και υποχρεωτικά παρακολουθόμουν συνεχώς από την Αστυνομία και τους Χίτες του χωριού μου. Με τη Δικτατορία τον Απρίλη του 1967 πιάστηκα πάλι με πήγαν μαζί με άλλους χωριανούς στο Στρατόπεδο στην Πάτρα. Απολύθηκα από εκεί και γυρίζοντας στο χωριό μου έδινα κάθε μέρα παρών στην Αστυνομία.

Ουδέποτε απαρνήθηκα και δε θα απαρνηθώ τις ιδέες μου μέχρι το θάνατό μου. (...)

Το σπίτι μας και η οικογένειά μας έγινε ολοκαύτωμα του αγώνα. Οι Γερμανοί έκαψαν το σπίτι μας και όλο το χωριό στις 31 Αυγούστου το 1943. Στον Εμφύλιο όλη η οικογένειά μας βρέθηκε στα κάτεργα. Τον αδελφό μου, Δήμο, αντάρτη του ΕΛΑΣ τον εκτέλεσαν στο Ναύπλιο στις 20 Σεπτεμβρίου του 1949 σε ηλικία 29 χρόνων. Τον άλλο μου αδελφό, Θανάση, αστυνομικό τον έστειλαν το 1944 με τα δεκεμβριανά οι Εγγλέζοι στη Λιβύη στο Στρατόπεδο της Ελ Ντάμπα μαζί με άλλους αστυνομικούς. Ο γράφων, ο άλλος μου αδελφός Παναγιώτης, ο Πατέρας μου και ο Θανάσης αδελφός που ήρθε από τη Λιβύη μας στείλανε όλους στην Ικαρία και από εκεί στη Μακρόνησο κατά τα χρόνια 1947-1948 και απολυθήκαμε μετά από το 1950-53. Η μάνα μου και αυτή εξορία στο Στρατόπεδο γυναικών στη Χίο. Ο μικρότερος αδελφός Λάμπης ήταν στον Εμφύλιο Αντάρτης σε ηλικία 14 χρόνων.

Ολη η οικογένειά μας παρέμεινε και παραμένει πιστή στα ιδανικά που πίστεψε και πιστεύει παρά τις όποιες ταλαιπωρίες και διώξεις που πέρασε.

Γιώργης Β. Αργυρόπουλος (Μπαλούμης)

15 Οκτώβρη 1996».

***

Στη μνήμη των συντρόφων από την περιοχή Στουτγάρδης - Εσλιγκεν που «έφυγαν» από τη ζωή προσφέρω 50 ευρώ για την ενίσχυση του ΚΚΕ, μέσω της ΚΟ Στουτγάρδης.

Πούλιος Καραπάλης

***

ΦΩΤΟ

Στις 17 Απρίλη 2017 συμπληρώνονται 2 χρόνια από τότε που «έφυγε» από τη ζωή ο αγαπημένος μας πατέρας, πεθερός και παππούς, ΠΑΣΧΑΛΗΣ ΚΕΣΚΙΝΗΣ. Γεννήθηκε το 1911 στο χωριό Χιονάδες Διδυμοτείχου από αγροτική οικογένεια, ο μεγαλύτερος από τα 5 αδέρφια του. Απέκτησε από το γάμο του με την Ζωή Στρατικίδου 4 παιδιά. Στα χρόνια της Κατοχής οργανώθηκε στο ΕΑΜ - ΕΛΑΣ, παίρνοντας ενεργό μέρος στην αντίσταση του λαού ενάντια στους κατακτητές και έγινε μέλος του ΚΚΕ, στο οποίο και έμεινε πιστός μέχρι το τέλος της ζωής του. Στα χρόνια που ακολούθησαν κυνηγήθηκε, όπως χιλιάδες λαϊκοί αγωνιστές, πέρασε στην παρανομία και έφυγε για το Μπούλκες. Το 1946 κατατάχτηκε στον ΔΣΕ, με κύριο χώρο επιχειρήσεων το Γράμμο - Βίτσι. Το 1949 πέρασε ελαφρά τραυματισμένος στην Αλβανία και μετά πήγε στη Σοβιετική Ενωση, στην Τασκένδη, όπου έμεινε μέχρι το 1958, οπότε και μετοίκησε στη Βουλγαρία. Επαναπατρίστηκε το 1978 και έμεινε στο χωριό μαζί με τη μητέρα μας και την οικογένεια της αδερφής μας.

Στη μνήμη του, και στη μνήμη όλων των αγωνιστών της Αντίστασης και του ΔΣΕ, προσφέρουμε 150 ευρώ στο ΚΚΕ, μέσω της ΚΟΒ Λιψίας (Γερμανία).

Η κόρη του Σταματία και ο γαμπρός του Θανάσης Καραγιάννης, τα εγγόνια του Γιάννης, Σούλα και Αρης με τις οικογένειές τους