Ετσι, στη «μάχη για να αποκαταστήσουμε τα εργασιακά δικαιώματα» αναφέρθηκε ο πρωθυπουργός της κυβέρνησης, η οποία περνά το ένα αντιλαϊκό μέτρο μετά το άλλο, υπονομεύοντας το παρόν και το μέλλον των νέων και των οικογενειών τους σε όλο το φάσμα της ζωής. Που κάνει πράξη τους μισθούς - «ψίχουλα» για νέους κάτω των 25, τον υποκατώτατο μισθό, τη μαθητεία, προβάλλει την ελαστική ολιγόμηνη απασχόληση για ένα κομμάτι των ανέργων, αντί για μόνιμη σταθερή δουλειά, ικανοποιώντας στην πλάτη και της νεολαίας κάθε αξίωση των επιχειρηματιών για φτηνή εργατική δύναμη, με δικαιώματα στα μέτρα των μονοπωλίων, μία εργασιακή ζούγκλα.

Μεταξύ άλλων, ο Αλ. Τσίπρας έκανε εξαγγελίες για σχολικά γεύματα, τη στιγμή που η παιδική φτώχεια καλπάζει, χωρίς στα δύο χρόνια της διακυβέρνησης να έχουν ληφθεί ουσιαστικά μέτρα, για τους νέους επιστήμονες που καλούνται να δουλέψουν σε ένα πλαίσιο αυστηρού εναγκαλισμού και εκμετάλλευσης της νέας γνώσης από την «αγορά», σύμφωνα με την στρατηγική της ΕΕ, την προώθηση της επιχειρηματικότητας. Εξήγγειλε από τον Σεπτέμβρη δωρεάν συνδέσεις ίντερνετ στους πρωτοετείς φοιτητές, οι οποίοι ωστόσο σπουδάζουν με διαρκώς μεγαλύτερα εμπόδια, σε Ιδρύματα που ασφυκτιούν από την υποχρηματοδότηση, με τις φοιτητικές παροχές πολύ πίσω από τις ανάγκες (π.χ. το 90% των νέων να μένουν εκτός φοιτητικών εστιών).

Σε ό,τι αφορά το περιεχόμενο της Παιδείας, τη συνέδεσε με «μια κοινωνία με ανθρώπους ικανούς για κριτική σκέψη» και ανθρώπους «απαλλαγμένους από στερεότυπα και αντιλήψεις που περιορίζουν τους ορίζοντες της σκέψης και της ψυχής τους», τη στιγμή που συνεχίζονται απρόσκοπτα στα σχολεία τα προγράμματα ευρωπροπαγάνδας, οι ιδιώτες εξακολουθούν να μπαινοβγαίνουν στα σχολεία, να διδάσκεται η επιχειρηματικότητα με τις επιχειρήσεις σε ρόλο δασκάλου. Επανέλαβε πως «για πρώτη φορά φέτος άνοιξαν στην ώρα τους» τα σχολεία, αλλά, όπως ξέρουν καλά εκπαιδευτικοί, γονείς και μαθητές, με περικοπές σε ώρες, εκπαιδευτικούς, στο μορφωτικό δικαίωμα της νεολαίας, ενώ παρουσίασε σαν επίτευγμα την ένταξη στο εκπαιδευτικό σύστημα των προσφυγόπουλων, η οποία γίνεται με τεράστια καθυστέρηση, αφού σύμφωνα με στοιχεία του Φλεβάρη φοιτούσαν 2.500 παιδιά από τα 22.000 καταγεγραμμένα.

Η Μαρίνα Γκόμεζ μίλησε αναλυτικά για την κατάσταση των νέων στην Ισπανία, παρουσιάζοντας στοιχεία για τις εργασιακές σχέσεις και το πώς αυτές έχουν χτυπηθεί στα χρόνια της κρίσης, για τα μεγάλα ποσοστά ανεργίας, προσωρινής απασχόλησης. Παράλληλα, αναφέρθηκε στην κατάσταση στους χώρους της εκπαίδευσης, αλλά και σε άλλα προβλήματα που έχουν να κάνουν με τη ζωή της νεολαίας, όπως το πρόβλημα της κατοικίας, τη διασκέδαση που προωθείται στη βάση του ατομικισμού και του καταναλωτισμού, όπου το αλκοόλ και τα ναρκωτικά είναι κάτι συνηθισμένο, την έλλειψη βιβλιοθηκών, την προώθηση του τζόγου κ.ά.

Ακόμα, μίλησε για τη δράση των νέων κομμουνιστών της CJC στο φοιτητικό κίνημα, σημειώνοντας ότι «κατά τα τελευταία 2 χρόνια έχουμε κάνει μεγάλη πρόοδο (...) πήραμε την απόφαση για το σχηματισμό από τη βάση μιας φοιτητικής ένωσης για όλη τη χώρα. (...) Το 2015 η δομή πήρε μορφή και υιοθέτησε το όνομα Μέτωπο των Φοιτητών. Από την αρχή έχει παρουσία στις περισσότερες περιοχές και στη συνέχεια επεκτάθηκε σε ακόμη πιο πολλές, για να έχει παρουσία σε όλες σχεδόν τις επαρχίες της χώρας», είπε η Μαρίνα Γκόμεζ και περιέγραψε την πρωτοβουλία του Μετώπου Φοιτητών να συγκαλέσει γενική απεργία, η οποία έγινε με επιτυχία στις 9 του Μάρτη που μας πέρασε: «Αυτή η απεργία υποστηρίχθηκε από την πλειοψηφία των φοιτητών, αλλά κυρίως υπηρέτησε την ενίσχυση του Μετώπου των Φοιτητών, με τη λογική ότι ένας οργανωμένος φοιτητής αξίζει περισσότερο από 10 που κινητοποιούνται και είναι ανοργάνωτοι. Τώρα, το Μέτωπο των Φοιτητών κάνει άλματα προς την κατεύθυνση να γίνει η κύρια φοιτητική ένωση στην Ισπανία, που κυριαρχείται από μέλη των CJC. Ενα μοντέλο που έχει θριαμβεύσει πάνω απ' όλα για την οργάνωση που είχε από την αρχή από τα στελέχη που είναι κομμουνιστές και για την επιτυχημένη τακτική ώστε να πλησιάσει συνδικάτα εργαζομένων και εκπαιδευτικών για την επίτευξη συγκεκριμένων συμμαχιών. Μια ένωση που δεν περιορίζεται στην ακαδημαϊκή κοινότητα, αλλά έχει παρουσία στη Δευτεροβάθμια και Επαγγελματική Εκπαίδευση, που αποτελούσαν εκκρεμότητα του φοιτητικού κινήματος εδώ και δεκαετίες», τόνισε.

Αντίστοιχα, για το εργατικό κίνημα είπε ότι «μετά από πολύχρονη αδυναμία, εδώ και δύο χρόνια πολλαπλασιάσαμε τις προσπάθειες και τώρα έχουμε αρκετούς συντρόφους που είναι εκλεγμένοι συνδικαλιστές». Πρόσθεσε ότι οργανώνουν καμπάνιες σε εργασιακούς χώρους που συγκεντρώνεται νεολαία και ότι προσπαθούν να δημιουργούν Επιτροπές Εργατικής Ενότητας στους χώρους δουλειάς, με εργαζόμενους ανεξάρτητα από τη συμμετοχή τους σε συνδικαλιστικές οργανώσεις, προσπαθώντας έτσι να ξεπεράσουν τη διαταξική συνεργασία στις ηγεσίες των πλειοψηφικών συνδικάτων.

Τέλος, μίλησε για την παρέμβαση της Οργάνωσης στις γειτονιές, όπου επιδιώκει τη διοργάνωση συνελεύσεων νέων, με αντικείμενα «από το θέμα της κατοικίας μέχρι τις αθλητικές εγκαταστάσεις στην περιοχή, τις μεταφορές, ή άλλα θέματα όπως η αναψυχή».

Ιδιαίτερη αναφορά έγινε στο γεγονός ότι η νεολαία στην Ισπανία, όπως και στην Ελλάδα, αντιμετώπισε το ρεύμα των αυταπατών που καλλιεργήθηκαν από τη νέα σοσιαλδημοκρατία και τον οπορτουνισμό, αλλά και στη σημασία που έχει οι νέοι κομμουνιστές να επιμένουν στις αρχές τους και να παλεύουν ενάντια στον καπιταλισμό, σε όλες τις μορφές του, για το σοσιαλισμό.

Σε ανακοίνωσή του για την ομιλία του Αλ. Τσίπρα στο 1ο συνέδριο της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ, το Γραφείο Τύπου του ΚΣ της ΚΝΕ τονίζει:

«Η ομιλία Τσίπρα στο συνέδριο μιας - ουσιαστικά ανύπαρκτης - οργάνωσης νεολαίας, διεκδικεί "Οσκαρ" κοροϊδίας και εμπαιγμού της νέας γενιάς.

Με ξαναζεσταμένες προτάσεις και "καλοπιάσματα" για τα προβλήματα της νεολαίας, όπως η μεγάλη ανεργία, τα τσακισμένα εργασιακά δικαιώματα, η μετανάστευση στο εξωτερικό, ο κ. Τσίπρας προσπαθεί να κρύψει ότι και η δική του κυβέρνηση εφαρμόζει εδώ και δύο χρόνια ακριβώς αυτά τα οποία υποτίθεται ότι καταγγέλλει. Καλεί τη νεολαία να χωρέσει τη ζωή της σε 8μηνα, να δεχτεί να ζήσει με χειρότερους όρους από προηγούμενες γενιές, να τα βγάλει πέρα με την αθλιότητα του "υποκατώτατου" μισθού για τους νέους, με ελαστικές σχέσεις, απλήρωτη μαθητεία, ψευτοεπιδόματα, μέτρα που εφαρμόζονται σε όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Οσο δε για την υπόσχεση "για δωρεάν ίντερνετ", ήρθε δεύτερος. Ολοι θυμόμαστε προηγούμενους πρωθυπουργούς που όταν έπαιρναν μέτρα σε βάρος ιδιαίτερα της νέας γενιάς, μοίραζαν "τζάμπα wi-fi".

Οι αναφορές του στον Μαρξ και τον Μπελογιάννη, στην Ιστορία του Κομμουνιστικού Κινήματος, δεν είναι τίποτα άλλο από τον "φερετζέ" για να κρύψει την αντιλαϊκή του πολιτική, την υποταγή του στο σύστημα της βαρβαρότητας.

Η νεολαία μπορεί να ζήσει με σύγχρονα δικαιώματα, με βάση τις δυνατότητες της εποχής, την ανάπτυξης της επιστήμης και της τεχνολογίας. Δίνοντας καθημερινή μάχη ενάντια στον σύγχρονο εργασιακό μεσαίωνα. Δυναμώνοντας τις πρωτοβουλίες μαθητών και φοιτητών, που αντιπαλεύουν την αντιλαϊκή πολιτική, που αντιμετωπίζει ως κόστος το δικαίωμα στη μόρφωση. Βαδίζοντας στο δρόμο της σύγκρουσης με κεφάλαιο - ΕΕ - ΔΝΤ - κυβερνήσεις, σε συμπόρευση με το ΚΚΕ».