Τις δυσκολίες που συναντά η προσπάθεια συμβιβασμού στο Κυπριακό επιβεβαίωσε και η βδομάδα που πέρασε, καθώς μετά τις απανωτές συναντήσεις που είχε χωριστά με τις δύο πλευρές ο ειδικός σύμβουλος του γγ του ΟΗΕ δήλωσε γραπτώς την Παρασκευή ότι «παρά τις σοβαρές προσπάθειες για υπερπήδηση των διαφορών σχετικά με τη μεθοδολογία για συνάντηση στη Γενεύη, οι ηγέτες δεν κατάφεραν να βρουν κοινό έδαφος».

Προηγήθηκαν δηλώσεις του κατοχικού ηγέτη Μουσταφά Ακιντζί που επανέλαβε ότι απορρίπτει την πρόταση που είχε καταθέσει ο Κύπριος Πρόεδρος, Νίκος Αναστασιάδης, επειδή «εμείς δεν μπορούμε να αποδεχτούμε προϋποθέσεις», προσθέτοντας ωστόσο ότι παραμένει έτοιμος να μεταβεί στη Γενεύη και να μείνει εκεί μέχρι να παραχθεί ένα αποτέλεσμα (εννοώντας βέβαια ότι θα πληρούνται οι όροι που θέτει η δική του πλευρά).

Από τη μεριά του, ο Κύπριος Πρόεδρος εξέφρασε τη λύπη του και για το ότι η τουρκοκυπριακή πλευρά απέρριψε πρόταση του Αϊντε για νέα συνάντηση των δύο ηγετών. Υπογράμμισε ότι υπέβαλε νέα πρόταση για σύγκληση της Διάσκεψης για την Κύπρο, με στόχο «τη συνολική διευθέτηση του κεφαλαίου της ασφάλειας ή/και να επιτευχθεί επαρκής πρόοδος ("εντός ακτίνας συμφωνίας")» και υποστήριξε ότι «μια τέτοια εξέλιξη θα άνοιγε τον δρόμο για αποτελεσματική αντιμετώπιση του κεφαλαίου των εδαφικών αναπροσαρμογών και, στη συνέχεια, να ακολουθούσε εξαντλητική συζήτηση και για όσο χρόνο απαιτηθεί επί των εκκρεμούντων ζητημάτων στα άλλα τέσσερα κεφάλαια, με στόχο την επίτευξη συνολικής διευθέτησης».

Σε δήλωσή του σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης ο ΓΓ της ΚΕ του ΑΚΕΛ, Αντρος Κυπριανού, σημείωσε επίσης «δυστυχώς έγινε αυτό που προειδοποιήσαμε ότι θα γίνει. Να σοβαρευτούμε και να προλάβουμε τα χειρότερα».

Μετά τις εξελίξεις αυτές, ο Αναστασιάδης συνομίλησε τηλεφωνικά με τον Ελληνα πρωθυπουργό, Αλέξη Τσίπρα. Το ίδιο έγινε και ανάμεσα στον Ελληνα ΥΠΕΞ και τον Αϊντε, με πρόσκληση του πρώτου για μεταξύ τους συνάντηση στην Αθήνα, αύριο Δευτέρα. Θυμίζουμε ότι πρόσφατα ο Νίκος Κοτζιάς είχε δηλώσει ότι οι προτάσεις Αναστασιάδη έχουν «μεγάλο ενδιαφέρον».

Στις αρχές της βδομάδας, μετά το διάγγελμα Αναστασιάδη είχαν γίνει ορατές, αφενός οι δυσκολίες, αφετέρου η διάθεση για να συνεχιστεί το παζάρεμα. Ο ίδιος ο Αϊντε δήλωνε πως η προσπάθεια να συμφωνηθεί πώς θα συνεχιστεί η Διάσκεψη γίνεται ακόμα πιο περίπλοκη «όσο βλέπουμε περισσότερες λεπτομέρειες», σχολιάζοντας ότι η εξεύρεση του σωστού τρόπου για τη γεφύρωση διαφωνιών «θα μας κρατήσει απασχολημένους ακόμη λίγο διάστημα», αλλά είναι αποφασισμένος να κάνει «ό,τι καλύτερο μπορεί».

Οι δηλώσεις περί διαφωνιών στη μεθοδολογία κρύβουν βαθύτερες αντιθέσεις, όχι απλά ανάμεσα στις δύο πλευρές, αλλά μεταξύ ισχυρών ιμπεριαλιστικών κέντρων που υπερασπίζονται τα συμφέροντά τους στην Ανατολική Μεσόγειο. Ανεξάρτητα από το αν θα υπάρξει αποτέλεσμα ως προς τον τρόπο και το χρόνο συνέχισης των διαβουλεύσεων για το Κυπριακό, είναι σίγουρο ότι κρίσιμο βάρος διατηρούν οι σχεδιασμοί ισχυρών μονοπωλίων γύρω από τον μεγάλο ενεργειακό πλούτο όλης της περιφέρειας.

Τα «τρίγωνα» και τα «τετράγωνα συνεργασίας» που εξετάζονται στο κρίσιμο αυτό σταυροδρόμι τριών ηπείρων είναι άφθονα. Αρκετά δημοσιεύματα σχολίαζαν ότι ο Κύπριος Πρόεδρος στο διάγγελμά του ανέφερε - ίσως όχι τυχαία - ότι «ένα θέμα είναι οι έρευνες και άλλο είναι η εκμετάλλευση».

Σε συνέντευξη που παραχώρησε στον κυπριακό «Φιλελεύθερο» ο Τούρκος ΥΠΕΞ, Μεβλούτ Τσαβούσογλου, έστειλε το εξής μήνυμα στην «ελληνοκυπριακή πλευρά»: «Το μήνυμα θα πρέπει να είναι αρκετά σαφές: Πρέπει επιτέλους να κατανοήσετε τα οφέλη που μπορούν να προκύψουν από μια οικονομική συνεργασία στο νησί και την Ανατολική Μεσόγειο γενικότερα. Πρέπει να σχεδιάσετε τα βήματά σας με αυτόν το στόχο στο μυαλό. Μονομερείς πρωτοβουλίες, που μεταφράζονται ωσάν να μην έχουν δικαιώματα οι Τουρκοκύπριοι στους φυσικούς πόρους, δεν σας οδηγούν πουθενά. Αν θέλετε πραγματικά μια νέα εταιρική σχέση, θα πρέπει να είστε πρόθυμοι να μοιραστείτε». Ανάμεσα σε άλλα συμπλήρωσε: «Η Τουρκία είναι μια μεγάλη και αναπτυσσόμενη αγορά στην περιοχή. Παρέχει επίσης τη συντομότερη και ασφαλέστερη οδό για τη μεταφορά ενεργειακών πόρων στην Ευρώπη. Είμαστε έτοιμοι να εξετάσουμε θετικά κάθε ενεργειακό έργο στην περιοχή με βάση τρία κριτήρια. Πρώτα απ' όλα, κάθε έργο πρέπει να είναι οικονομικά εφικτό. Δεύτερον, θα πρέπει να προσφέρει λύσεις κερδοφόρες σε όλα τα μέρη. Τέλος, το σχέδιο πρέπει να συμβάλει στην ειρήνη και τη σταθερότητα στην περιοχή και πέραν αυτής».

Αλλωστε, πρέπει να είναι σαφές πως το Κυπριακό μπορεί να αποτελέσει τον «καταλύτη» για διάφορες γεωπολιτικές ισορροπίες, ειδικά σε μια περίοδο που η διπλανή Μέση Ανατολή φλέγεται όχι μόνο εξαιτίας των στρατιωτικών επεμβάσεων σε Συρία και Ιράκ, αλλά και εξαιτίας των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και διεργασιών για το «μέλλον» της περιοχής και την «ανάπτυξη» που τα μονοπώλια θέλουν να φέρουν. Οι αναλύσεις που κυκλοφορούν για τα πεδία με τα οποία αλληλεπιδρά το Κυπριακό είναι πολλές. Μία από αυτές, στην τουρκική εφημερίδα «Γενί Σαφάκ», είχε τίτλο «μια συμφωνία στην Κύπρο μπορεί να βοηθήσει την Τουρκία να ισορροπήσει απέναντι στο Ιράν». Το άρθρο υποστήριζε ότι «το Ιράν βλέπει το συμφέρον του στη χαοτική αστάθεια» και ότι πάντα θα έχει τη στήριξη Ρωσίας και Κίνας, γι' αυτό και η ανάγκη της Τουρκίας για «σταθερότητα» στην περιοχή τη φέρνει πιο κοντά σε μια συνεργασία με τη Δύση. Ετσι, ξεχώριζε τη συνεργασία με τις ΗΠΑ πάνω στο θέμα της Κύπρου ως «εύκολο μέτρο οικοδόμησης εμπιστοσύνης» και επισημαίνοντας ότι «η γεωπολιτική θέση της Κύπρου παραμένει σημαντική για όλους τους παίκτες», αλλά και ότι έχει μεγάλο ενδιαφέρον η προοπτική επενδυτικών συμπράξεων π.χ. για την ανοικοδόμηση στα Βαρώσια (φιλέτο στην περιφέρεια της Αμμοχώστου), συνέχιζε:

«Τουρκία και ΗΠΑ έχουν και οι δύο συμφέρον από τη σταθερότητα και την ευημερία στην Ανατολική Μεσόγειο... αυτό που απομένει είναι να ξεπεραστεί το πολιτικό ρίσκο που έχει μπλοκάρει τις επενδύσεις και την ανάπτυξη για τις τελευταίες πολλές δεκαετίες... Η Αγκυρα έχει την ευκαιρία να επιδείξει ηγετική ικανότητα στη διευθέτηση του Κυπριακού και μπορεί να παράξει επιχειρήματα που θα πείσουν την Ουάσιγκτον γι' αυτό. Επιπλέον, το παράθυρο της ευκαιρίας για κάτι τέτοιο δεν θα μείνει για πάντα ανοιχτό».

Το Σάββατο 20 Μάη πραγματοποιήθηκε Κεντρική Συνδιάσκεψη του Κομμουνιστικού Κόμματος Λαών της Ισπανίας με Γενικό Γραμματέα τον Αστορ Γκαρσία, στην οποία κομμουνιστές και κομμουνίστριες από όλη τη χώρα εξέτασαν τις συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί στο Κόμμα μετά την πρόσφατη κρίση και τη διάσπαση που προκλήθηκε, με ευθύνη της ομάδας του πρώην ΓΓ Καρμέλο Σουάρες.

Η Συνδιάσκεψη ενέκρινε Πολιτική Απόφαση και σχέδιο δράσης για την ανασυγκρότηση του Κόμματος και την πραγματοποίηση εκτάκτου Συνεδρίου.

Στη συνέχεια, μετά τη Συνδιάσκεψη, πραγματοποιήθηκε ανοιχτή διεθνιστική αντιιμπεριαλιστική εκδήλωση με θέμα: «Ούτε θάλασσα, ούτε γη, ούτε αέρα στους ιμπεριαλιστές», με κεντρικό ομιλητή τον ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΛΙ Α. Γκαρσία, ενώ χαιρετισμό απηύθυνε η Μ. Γκόμες, ΓΓ του ΚΣ των Κολεκτίβων Νέων Κομμουνιστών.

Στην Κεντρική Συνδιάσκεψη και στη διεθνιστική εκδήλωση συμμετείχαν αντιπροσωπείες του ΚΚΕ με τον Γιώργο Μαρίνο, μέλος του ΠΓ της ΚΕ, και τον Λευτέρη Νικολάου, μέλος του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων, του ΚΚ, Ιταλία με τον ΓΓ της ΚΕ Μάρκο Ρίτσο, του ΚΚ Τουρκίας με τον Τζαν Σεβέν, μέλος του Γραφείου Διεθνών Σχέσεων, ενώ κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης παρουσιάστηκε μαγνητοσκοπημένος χαιρετισμός του Α' Γραμματέα του ΚΚ Μεξικού, Πάβελ Καμπρέρα. Οι συμμετέχοντες στην εκδήλωση υποδέχτηκαν πολύ θερμά τους χαιρετισμούς των φιλοξενούμενων ΚΚ.

Στην ομιλία του στη διεθνιστική εκδήλωση, ο Γ. Μαρίνος μεταξύ άλλων ανέφερε τα εξής:

«Tο Κόμμα μας ανταποκρίνεται με ευθύνη στην πρόσκλησή σας και με τη συμμετοχή του τονίζει ότι το ΚΚΕ συνεχίζει τις στενές, διεθνιστικές σχέσεις με το Κομμουνιστικό Κόμμα Λαών της Ισπανίας που γνωρίσαμε και παλέψαμε μαζί όλα αυτά τα χρόνια, το ΚΚΛΙ με τη νέα ηγεσία, με Γενικό Γραμματέα τον σύντροφο Αστορ Γκαρσία, ενώ όπως έγινε γνωστό, η Κομμουνιστική Νεολαία Ελλάδας συνεχίζει τις συντροφικές σχέσεις με τις Κολεκτίβες Νέων Κομμουνιστών με ΓΓ του Κεντρικού Συμβουλίου τη συντρόφισσα Μαρίνα Γκόμεζ.

Το ΚΚΕ σταθερά, στη βάση αρχών, ανταποκρίθηκε πολλές φορές στις προσκλήσεις και επισκέφτηκε την Ισπανία, ανέπτυξε κοινές δράσεις με τις Κομματικές Οργανώσεις σας και τις οργανώσεις των Κολεκτίβων, πήρε μέρος σε δραστηριότητες στο εργατικό κίνημα, σε χώρους δουλειάς, βοήθησε σε εκλογικές μάχες.

Βρεθήκαμε μαζί, στην κοινή μας προσπάθεια για την ενδυνάμωση του θεωρητικού περιοδικού "Διεθνής Κομμουνιστική Επιθεώρηση" και την εκπλήρωση του αναγκαίου στόχου της συγκρότησης μαρξιστικού - λενινιστικού πόλου που θα συμβάλλει στην ενότητα και την ανάπτυξη της πάλης του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος.

Δουλέψαμε μαζί στις δραστηριότητες της "Ευρωπαϊκής Κομμουνιστικής Πρωτοβουλίας", στην οποία συμμετέχουν 29 Κομμουνιστικά και Εργατικά Κόμματα. Συνεργαστήκαμε στις Διεθνείς Συναντήσεις των Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων και συνεχίζουμε τις κοινές μας προσπάθειες.

Τα ίδια τα γεγονότα αποδεικνύουν πως οι συκοφαντικές επιθέσεις που οργανώνει η ομάδα Καρμέλο Σουάρες και Χούλιο Ντίας κατά του ΚΚΕ και του ΚΚ Μεξικού, που παλεύουν μαζί με το ΚΚΛΙ για πολλά χρόνια, δεν έχουν ίχνος αλήθειας, είναι επιθέσεις σκοπιμότητας, που δείχνουν τη μετάλλαξη αυτής της ομάδας.

Στην πράξη, η ομάδα αυτή επιδιώκει να κρύψει τις μεγάλες ευθύνες που έχει για τη διάσπαση του Κόμματος και τη στροφή που έκανε σε κρίσιμα ιδεολογικοπολιτικά ζητήματα, προσχωρώντας σε διαβρωτικές οπορτουνιστικές, τροτσκιστικές θέσεις, φτάνοντας μέχρι του σημείου αμφισβήτησης του σοσιαλιστικού περιεχομένου της Οχτωβριανής Επανάστασης, παρουσιάζοντας τη μαρξιστική - λενιστική κοσμοθεωρία ως ένα εκλεκτικιστικό συνονθύλευμα και όχι ως ταξικό εργαλείο για την ανατροπή του καπιταλισμού, για τον σοσιαλισμό - κομμουνισμό.

Κατανοούμε τις δυσκολίες στην ανάπτυξη της ταξικής πάλης και τις πιέσεις που ασκούνται από την αστική τάξη, τα αστικά κόμματα και τον οπορτουνισμό που φέρνει μέσα στο εργατικό κίνημα αστικές αντιλήψεις και επιδιώξεις.

Γνωρίζουμε τις επιδράσεις που ασκούν στο διεθνές κομμουνιστικό κίνημα θέσεις που θέτουν ως προοπτική τις λεγόμενες "αριστερές" κυβερνήσεις διαχείρισης του καπιταλισμού και προβάλλουν την τραγική ουτοπία, εξανθρωπισμού του εκμεταλλευτικού συστήματος, ή αναθεωρούν τις νομοτέλειες της σοσιαλιστικής οικοδόμησης και τις αντικαθιστούν με τον λεγόμενο "σοσιαλισμό του 21ου αιώνα" ή τον "σοσιαλισμό της αγοράς", με πρόσχημα τις εθνικές ιδιαιτερότητες.

Ομως, λέμε: Τις δυσκολίες τις αντιπαλεύουμε από θέσεις αρχών, με βάση την κομμουνιστική ιδεολογία και πολιτική, με γραμμή ρήξης και ανατροπής και όχι με ενσωμάτωση στο σύστημα και την αναζήτηση διαχειριστικών επιλογών.

Πριν από λίγο καιρό, τα στελέχη αυτής της ομάδας υποστήριζαν πως το ΚΚΕ είναι πρωταγωνιστής της ταξικής πάλης στην Ελλάδα, χαιρέτιζαν τους αγώνες του ταξικού κινήματος, του ΠΑΜΕ, τις δεκάδες γενικές απεργίες, τις εκατοντάδες πολύμορφες κινητοποιήσεις, αλλά τώρα ....έκαναν στροφή 180 μοιρών, χρησιμοποιώντας ισχυρισμούς του Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς και άλλων οπορτουνιστικών, τροτσκιστικών, περιθωριακών ομάδων.

Πριν, χαιρέτιζαν τις προγραμματικές κατευθύνσεις του ΚΚΕ, τις Αποφάσεις του 19ου Συνεδρίου, και τώρα προσχώρησαν στο στρατόπεδο που χαρακτηρίζει την αντικαπιταλιστική πάλη, την πάλη για τον σοσιαλισμό ως σεχταριστική.

Οι κομμουνιστές και οι κομμουνίστριες στη χώρα σας, οι εργαζόμενοι και οι εργαζόμενες θα βγάλουν γρήγορα τα αναγκαία συμπεράσματα.

Παλεύουμε για καθένα πρόβλημα που βασανίζει και απασχολεί την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα. Συνεχίζουμε με πίστη στη δίκαιη υπόθεση που υπηρετούμε, με μεγαλύτερη απαιτητικότητα, ετοιμότητα και επαγρύπνηση, με βαθιά πεποίθηση πως η ισχυροποίηση του Κομμουνιστικού Κόμματος σε κάθε χώρα και η προσήλωση στο στόχο της ανασυγκρότησης του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος θα φέρνουν αποτελέσματα στο βαθμό που πατάνε γερά στην κοσμοθεωρία μας, στις κομμουνιστικές αρχές, στο δρόμο της αντιμονοπωλιακής, αντικαπιταλιστικής πάλης.

Αυτό αφορά τις θέσεις, τη στάση, την πάλη των κομμουνιστών και απέναντι στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο.

Οι διεθνείς εξελίξεις είναι πολύ σοβαρές και επικίνδυνες. Οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι στη Συρία, στο Ιράκ, τη Λιβύη, την Ουκρανία συνεχίζονται, οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και η ΕΕ χρησιμοποιούν κάθε είδους προσχήματα και μέσα για να επεμβαίνουν σε πολλές περιοχές του πλανήτη και να κερδίζουν έδαφος στον ανταγωνισμό με τη Ρωσία, την Κίνα και άλλες καπιταλιστικές χώρες, για το έλεγχο των αγορών, των πλουτοπαραγωγικών πηγών, των ενεργειακών αγωγών.

Στην πράξη αποδεικνύεται πως ο καπιταλισμός στο τελευταίο ιμπεριαλιστικό στάδιο γίνεται συνεχώς και πιο επικίνδυνος κατά των λαών. Μέσα στους τοπικούς και περιφερειακούς πολέμους, στις μέρες μας διαμορφώνονται όροι για γενικευμένες στρατιωτικές συγκρούσεις, με νέα όπλα, ισχυρότερη δύναμη πυρός.

Οι αιτίες των ιμπεριαλιστικών πολέμων, οι ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις και ανταγωνισμοί δεν είναι εφεύρημα των κομμουνιστών αλλά ακριβής αποτύπωση των αντικειμενικών εξελίξεων, της πορείας ενός συστήματος που στηρίζεται στην εξουσία των μονοπωλίων, στην ατομική - καπιταλιστική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής, στην εκμετάλλευση της εργατικής τάξης και την αύξηση των κερδών των εκμεταλλευτών.

Οι αντιλήψεις που προβάλλουν πως οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι μπορούν να αποφευχθούν μέσα από τον "εκδημοκρατισμό" του ΟΗΕ, τη "νέα αρχιτεκτονική" των διεθνών σχέσεων, τα "στρογγυλά τραπέζια" και άλλα παρεμφερή, είναι εκτός πραγματικότητας. Κάνουν μεγάλη ζημιά και καθυστερούν την οργάνωση, την προετοιμασία της εργατικής τάξης να δίνει τη μάχη με τα μονοπώλια και τον καπιταλισμό σε όλες τις συνθήκες. Η πασιφιστική αντίληψη αποσπά τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους από τις αιτίες που τους γεννούν και τον αγώνα για την εξάλειψη τους, κρύβει πως στις σχετικά ειρηνικές συνθήκες γεννιούνται οι όροι για το ξέσπασμα των ιμπεριαλιστικών πολέμων.

Για το κομμουνιστικό, για το εργατικό και λαϊκό κίνημα, έχει μεγάλη σημασία να υπολογίζεται καλά ότι στην εποχή του ιμπεριαλισμού οι πόλεμοι που διεξάγονται από τις αστικές τάξεις, "αμυντικοί" ή "επιθετικοί", είναι ιμπεριαλιστικοί, στρέφονται κατά της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων, που επιβάλλεται να χειραφετούνται, να απελευθερώνονται από την αστική επίδραση και να διεκδικούν να βάλουν τη δική τους σφραγίδα στις εξελίξεις, να κινούνται με βάση τα δικά τους συμφέροντα.

Με τη συστηματική ιδεολογικοπολιτική δουλειά των κομμουνιστών μπορεί να κερδίζει έδαφος η θέση που τονίζει πως η πάλη ενάντια στην αλλαγή των συνόρων συνδέεται με την πάλη ενάντια στις αστικές τάξεις, τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες, τα ιμπεριαλιστικά κέντρα, και βλέπει μπροστά, στην πάλη για την εργατική εξουσία.

Το αντιπολεμικό κίνημα θα αποκτά γερά θεμέλια στο βαθμό που στηρίζεται στην εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα, παίρνοντας υπόψη πως οι θέσεις που ανοίγουν τις πόρτες στην αστική τάξη και τα κόμματά της μέσα στο κίνημα, στο όνομα της πλατύτητας του, το οδηγούν σε εκφυλισμό, το υποτάσσουν στα συμφέροντα, στις στοχεύσεις των εκμεταλλευτών των λαών.

Αυτό ισχύει και για τη θέση περί "εθνικής ενότητας", η οποία είναι μέρος της μελετημένης παρέμβασης της αστικής τάξης μέσα στο εργατικό - λαϊκό κίνημα για να το αφοπλίσει και να το εγκλωβίσει στις δικές της στοχεύσεις, στη διαιώνιση της αστικής εξουσίας, και γι' αυτό απαιτείται αποφασιστική αντιμετώπιση.

Το ΚΚΕ παλεύει καθημερινά ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και επεμβάσεις, ενάντια στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ. Οι κομμουνιστές και οι κομμουνίστριες πρωτοστατούν στην οργάνωση δεκάδων κινητοποιήσεων, πολύμορφων εκδηλώσεων.

Οι υποστηριχτές της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ στο εξωτερικό είναι εκτεθειμένοι και θα εκτίθενται συνεχώς. Το σοσιαλδημοκρατικό κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζει την πολιτική πορεία των αστικών κομμάτων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, υπηρετεί τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου, εφαρμόζει πολύ σκληρή αντιλαϊκή πολιτική, από κοινού με την ΕΕ και το ΔΝΤ. Και παράλληλα βαθαίνει την ενσωμάτωση της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ, διαθέτει τη στρατιωτική βάση της Σούδας και άλλες βάσεις και στρατηγεία στην υπηρεσία των ιμπεριαλιστικών πολέμων και επεμβάσεων, στο όνομα της "γεωστρατηγικής αναβάθμισης", για λογαριασμό των συμφερόντων των μεγάλων οικονομικών ομίλων.

Οι κομμουνιστές, συναισθανόμενοι τις ευθύνες τους, έχουν καθήκον να δυναμώσουν το ιδεολογικοπολιτικό μέτωπο, την αντιπαράθεση σε αστικές και οπορτουνιστικές θέσεις που επιδρούν στις λαϊκές συνειδήσεις, να αποκαλύπτουν συνεχώς ότι το ΝΑΤΟ δεν είναι "προστάτιδα δύναμη" αλλά εργαλείο της εξουσίας των μονοπωλίων, το οπλισμένο χέρι του ευρωατλαντικού ιμπεριαλισμού.

Συνεχίζουμε τη μάχη ενάντια στην ΕΕ και διαφωτίζουμε τους λαούς πως είναι Ενωση του κεφαλαίου, διακρατική ιμπεριαλιστική συμμαχία, τα 22 από τα 28 μέλη της ΕΕ είναι μέλη του ΝΑΤΟ.

Το ΚΚΕ υποστηρίζει πως το εργατικό - λαϊκό κίνημα στην Ελλάδα, στην Ευρώπη, διεθνώς, πρέπει με συντονισμένα χτυπήματα και αντεπίθεση να αξιοποιήσει τα όποια ρήγματα και τις όποιες αντιθέσεις μέσα στο καπιταλιστικό σύστημα, σε διαρκή αντιπαράθεση - σύγκρουση με τις αστικές τάξεις και τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς.

Η πάλη του εργατικού - λαϊκού κινήματος θα γίνεται αποτελεσματική όταν συνδέει την πάλη για την αποδέσμευση από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ με την πάλη για τη συνολική ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου, με την πάλη για την εργατική εξουσία, που θα οργανώσει την κοινωνική ιδιοκτησία, τον κεντρικό επιστημονικό σχεδιασμό της οικονομίας, την παραγωγική ανάπτυξη σε όφελος του λαού».