Ενισχυμένη και σε ψήφους, βγήκε από το συνέδριο της ΓΣΕΕ η ΔΑΣ, καταλαμβάνοντας τη δεύτερη θέση στη διοίκηση της Συνομοσπονδίας. Με ένα ψηφοδέλτιο που συνενώνει στη βάση των αγώνων και σε ταξική κατεύθυνση ευρύτερες συνδικαλιστικές δυνάμεις, σε αντίθεση με τα αμιγώς κομματικά ψηφοδέλτια των άλλων παρατάξεων, η ΔΑΣ ψηφίστηκε από 98 συνέδρους, ενώ ενισχύθηκε κατά μία έδρα στο Γενικό Συμβούλιο και στην Εξελεγκτική Επιτροπή, όταν ΔΑΚΕ και ΠΑΣΚΕ μετρούσαν απώλειες.

Συγκεκριμένα για τη διοίκηση της ΓΣΕΕ, η ΔΑΣ κατέλαβε 10 θέσεις από τις 45, όσες και στο προηγούμενο συνέδριο, αλλά με σοβαρή ενίσχυση σε ψήφους, 98 από 92 στο 29ο Συνέδριο. Σημειώνεται ότι κάθε σύνεδρος αντιπροσωπεύει 1.000 ψηφίσαντες εργαζόμενους στα πρωτοβάθμια σωματεία. Στη νέα διοίκηση από την πλευρά της ΔΑΣ εκλέχτηκαν οι : Γ. Μαυρίκος, Χ. Κατσώτης, Γ. Σταυρόπουλος, Θ. Ευθυμίου, Αν. Ζαζόπουλος, Ν. Μαρουσάκης, Θ. Κούτρας, Κ. Αρτεμίου, Αλ. Τσώλης και Σ. Κότσιας.

Η ΠΑΣΚΕ εξέλεξε 22 μέλη - όσα είχε και πριν - αλλά έχασε 3 ψήφους, 208 από 211 που είχε και παρά το γεγονός ότι στο συνέδριο ψήφισαν 437 αντιπρόσωποι από 431 που είχαν ψηφίσει στο 29ο.

Απώλειες σε ψήφους και έδρες είχε η παράταξη της ΔΑΚΕ, έλαβε 88 ψήφους και 9 έδρες, από 99 και 10 έδρες που είχε στην προηγούμενη διοίκηση. Στασιμότητα χαρακτηρίζει τις δυνάμεις της Αυτόνομης Παρέμβασης που με 29 ψήφους, όσες και στο 29ο Συνέδριο κατέλαβε 3 θέσεις στη διοίκηση. Μια έδρα και 13 ψήφους έλαβε η πρωτοεμφανιζόμενη παράταξη της ΑΣΚΕ.

Και τα αποτελέσματα των αρχαιρεσιών για τα όργανα της Συνομοσπονδίας επιβεβαιώνουν ότι η γραμμή της συσπείρωσης, η γραμμή των αγώνων κόντρα στη συναίνεση και την υποταγή δυναμώνει, ήταν το πρώτο σχόλιο του επικεφαλής της ΔΑΣ Γ. Μαυρίκου. Ο συνδυασμός της ΔΑΣ που συσπειρώνει συνδικαλιστικές δυνάμεις, που είναι αποφασισμένες να παλέψουν κατά της κυβερνητικής πολιτικής και των συμφερόντων της εργοδοσίας, ήταν ο μόνος που ενισχύθηκε. Το γεγονός αυτό μας βάζει μπροστά σε νέες ευθύνες και δημιουργεί καλύτερες προϋποθέσεις για την όξυνση της ταξικής πάλης.

Η ενίσχυση της ΔΑΣ είναι ένα μήνυμα και ένα ιδιαίτερο βάρος για τα στελέχη που εκλέχτηκαν στη διοίκηση της ΓΣΕΕ, υπογραμμίζει σε δήλωσή του ο Αλέξης Τσώλης. Η πορεία μας στη ΓΣΕΕ θα συνεχίσει να είναι προσανατολισμένη στην απόκρουση των εργοδοτικών και κυβερνητικών επιθέσεων. Θα συνεχίσουμε να ενισχύουμε τους δεσμούς μας με τους εργαζόμενους και να προετοιμάζουμε την ανάπτυξη νέων αγώνων, όπως μέχρι τώρα και μέσα από το ΠΑΜΕ έχουμε πορευτεί.

Δώσαμε τη μάχη και μέσα στο συνέδριο. Με τις τοποθετήσεις μας φέραμε στο προσκήνιο όλα τα μεγάλα ζητήματα που απασχολούν την εργατική τάξη, υπογράμμισε ο Σπύρος Κότσιας. Αποδείξαμε ότι ο λεγόμενος κοινωνικός διάλογος αποτελεί το φύλλο συκής, για να καλυφθούν οι ανεπίτρεπτες υποχωρήσεις της ηγετικής ομάδας της ΓΣΕΕ. Η ΔΑΣ βγήκε ενισχυμένη. Και ξέρουμε τι σημαίνει αύξηση μέσα σε τέτοιες συνθήκες. Προετοιμαζόμαστε για να δώσουμε τη μάχη του ασφαλιστικού. Χρειάζεται δουλιά, ψυχραιμία στις προκλήσεις και παρέμβαση για την αγωνιστική συσπείρωση των εργαζομένων.

Ηταν πράγματι εντυπωσιακό. Δε χρειαζόταν καλύτερος τρόπος να επιβεβαιωθεί η άποψη ότι μέσα στο συνέδριο της ΓΣΕΕ, όπως και μέσα στο συνδικαλιστικό κίνημα, συγκρούονται δυο γραμμές. Η γραμμή της ταξικής ενότητας και των αγώνων και η γραμμή της συναίνεσης και της υποταγής. Η δευτερολογία του προέδρου της ΓΣΕΕ Χ. Πολυζωγόπουλου ήταν κατάθεση «ψυχής». Για μία περίπου ώρα δε μίλησε για τίποτα άλλο παρά για να επιτεθεί στο Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο. Το κλείσιμό του, άρχισε και τέλειωσε με μια σφοδρή επίθεση κατά των ταξικών συνδικαλιστικών δυνάμεων, κατά της δράσης, των θέσεων - είναι αλήθεια πολλές φορές παραμορφώνοντάς τες - και της πολιτικής τους.

Και για τι δεν κατηγόρησε ο Χ. Πολυζωγόπουλος το ΠΑΜΕ. Για «αυστηρή κριτική» και «τυφλές απόψεις», για «σκοπιμότητα» και «μηδενισμό». Λίγο έλειψε να του χρεώσει και το προπατορικό αμάρτημα. Και όμως πίσω απ' αυτό το παραλήρημα, που έκανε πολλές από τις ξένες αντιπροσωπείες να θέλουν να ενημερωθούν και να μάθουν περισσότερα πράγματα «γι' αυτό το "ΠΑΜΕ"», υπήρξε μια έμμεση, αλλά συγκεκριμένη ομολογία. Οτι η ηγετική ομάδα της ΓΣΕΕ κατανοεί πολύ καλά ποιοι είναι οι πραγματικοί αντίπαλοι στη γραμμή του εταιρισμού και του «κοινωνικού διαλόγου» που ακολουθεί. Γνωρίζει ότι μόνο η αντίσταση των δυνάμεων του ΠΑΜΕ είναι σε θέση να χαλάσει τη σούπα της ταξικής συνεργασίας, στην οποία επιχειρεί να ρίξει την εργατική τάξη. Ξέρει ότι μόνο εμπόδιο στο να συρθεί το συνδικαλιστικό κίνημα και οι εργαζόμενοι πεσκέσι στο κεφάλαιο και την κυβέρνηση, είναι οι ξεκάθαρες ταξικές θέσεις και αγωνιστική δράση του ΠΑΜΕ. Και η επίθεση αυτή είναι μια ακόμα επιβεβαίωση ότι το ΠΑΜΕ βρίσκεται στο σωστό δρόμο.

Δεν έλειψε βέβαια ούτε απ' αυτό το συνέδριο ο αντικομμουνισμός. Ενας αντικομμουνισμός αγοραίος. Τοποθετήσεις που ενώ δεν έβγαλαν κιχ, για την πολιτική της κυβέρνησης, που μασάνε τις εργοδοτικές επιθέσεις, βρήκανε πολλά να πούνε για νέους εργαζόμενους, κομμουνιστές οικοδόμους, που παίρνοντας το λόγο με τόλμη και παρρησία έφεραν στην αίθουσα του συνεδρίου τη φωνή και την ορμητικότητα της εργαζόμενης νεολαίας. Αντιμετώπισαν τα νέα παιδιά με ευφυολογήματα για «ροζιασμένα χέρια» και «ροζιασμένους λόγους». Προκλητικότατοι, όπως ο Χ. Δανέλλης, συνδικαλιστής με παχυλούς μισθούς από τη θέση του αντιπροέδρου του ΟΑΕΔ και όχι μόνο, μίλησαν για «βαποράκια» και «ανταλλαγή ψήφων». Ενώ ο Γ. Μίχας, πρόεδρος του ΕΚ Πειραιά και αδρά αμειβόμενος αντιπρόεδρος του ΟΛΠ, εξάντλησε την τοποθέτησή του σε χαρακτηρισμούς για «ψεύτες» και «προβοκάτορες».

Ιδιαίτερη στιγμή του συνεδρίου ήταν ο χαιρετισμός που απηύθυνε ο Λεονέλ Γκονζάλες, εκτελεστικός γραμματέας και υπεύθυνος Διεθνών Σχέσεων της Συνομοσπονδίας Συνδικαλιστών Κούβας, ο οποίος έγινε δεκτός από τους συνέδρους των ταξικών συνδικαλιστικών δυνάμεων με το σύνθημα «Ζήτω η Διεθνής Αλληλεγγύη» και έκλεισε την ομιλία του κάτω από το σύνθημα των αντιπροσώπων της ΔΑΣ που ξάφνιασαν την πολυτελή ατμόσφαιρα του ξενοδοχείου: «Ενας είναι ο εχθρός ο ιμπεριαλισμός».

«Η Κούβα, είπε, ένα μικρό νησί 11 εκατομμυρίων κατοίκων, έχει αντιμετωπίσει κατά τη διάρκεια 40 ετών την επίθεση και τον αποκλεισμό που έχει επιβάλλει η μεγαλύτερη ιμπεριαλιστική δύναμη όλης της ιστορίας. Πέρασαν 10 χρόνια, αφότου διαλύθηκε η Σοβιετική Ενωση και έπαψε να υπάρχει το σοσιαλιστικό πεδίο στην Ευρώπη, η Κούβα έχασε το 85% του εμπορίου της και το ΑΕΠ μειώθηκε στο 35%. Αρχισαν τότε πολύ σκληρά χρόνια για το λαό μας. Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής ενίσχυσαν τον αποκλεισμό τους και οργάνωσαν και χρηματοδότησαν δράσεις τρομοκρατικού χαρακτήρα αφιερώνοντας εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια για να αποσταθεροποιήσουν τη χώρα και να οργανώσουν την εσωτερική αντεπανάσταση. Σε όλες τις πολιτικές τους απέτυχαν: Η οικονομία ανακάμπτει χωρίς να πουλήσουμε τη χώρα και χωρίς ενισχύσεις του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου ή της Παγκόσμιας Τράπεζας και η εσωτερική ενότητα του λαού μας απέναντι στην επανάστασή του είναι σήμερα ισχυρότερη από κάθε άλλη φορά. Αλλά οι επιθέσεις δεν τελειώνουν».

«Αλλά γιατί θέλουν να καταδικάσουν την Κούβα; Αναρωτήθηκε ο συνδικαλιστής για να συνεχίσει με ένα αποκαλυπτικό "κατηγορώ", κατά του διεθνούς ιμπεριαλιστικού κεφαλαίου.

- Γιατί από τα 2.000 παιδιά που πεθαίνουν στη Λατινική Αμερική καθημερινά, θάνατοι που μπορούν να αποφευχθούν, κανένα παιδί δεν είναι από την Κούβα.

- Γιατί από τα 10 εκατομμύρια παιδιά που ζουν στους δρόμους, κανένα δεν είναι της Κούβας.

- Γιατί όλοι οι πολίτες της χώρας μας, έχουν δωρεάν εκπαίδευση και υγεία και ελεύθερη πρόσβαση στον πολιτισμό και τον αθλητισμό.

- Γιατί, παρά τη σκληρή κρίση που διανύσαμε, δεν έκλεισε ούτε ένα σχολείο, νοσοκομείο ή παιδικός σταθμός.

- Γιατί όλοι οι εργαζόμενοι έχουν εξασφαλισμένο το δικαίωμα για αξιοπρεπή θέση εργασίας και κοινωνική ασφάλιση.

- Γιατί θέλουμε να είμαστε ελεύθεροι και ανεξάρτητοι και να αποφασίζουμε εμείς οι ίδιοι τη μοίρα της χώρας μας.

- Για να μην επιτρέψουμε να είναι η πρεσβεία των γιάνκις, αυτή που θα δίνει τις εντολές για το τι πρέπει να κάνουμε.

- Γιατί παρά το ότι οι ΗΠΑ επέβαλαν στρατιωτικές δικτατορίες που στέρησαν τη ζωή σε περισσότερους από 300.000 ανθρώπους στη Λατινική Αμερική, η Κούβα έστειλε πάνω από 20.000 γιατρούς στην Αφρική και τη Λατινική Αμερική για να σώσουν εκατομμύρια ζωές».

Το τι εννοεί κάτω από τη λέξη «αγώνες», όταν καμιά φορά τη θυμάται η ηγετική ομάδα της ΓΣΕΕ, φάνηκε και από τη στάση της στην πρόταση της ΔΑΣ για προκήρυξη 24ωρης πανελλαδικής πανεργατικής απεργίας στις 5 Απρίλη, με συγκεντρώσεις και συλλαλητήρια σε όλες τις πόλεις της χώρας, για την κοινωνική ασφάλιση. Η πρόταση απορρίφθηκε πάραυτα, ενώ από κοινού ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ ενέκριναν το λεγόμενο Πρόγραμμα Δράσης, στο οποίο δεσμεύονται για τη συνέχιση του «κοινωνικού διαλόγου».

Με το ψήφισμά της η ΔΑΣ απαίτησε ν' αποσυρθεί το κυβερνητικό κατασκεύασμα που διαλύει ό,τι απέμεινε από τη δημόσια κοινωνική ασφάλιση και καταδίκασε τα παζάρια του λεγόμενου κοινωνικού διαλόγου.

Με το ψήφισμα που κατατέθηκε και που οι ταξικές συνδικαλιστικές δυνάμεις θα το θέσουν σε «ψηφοφορία» μέσα στους αγώνες και στις κινητοποιήσεις των ίδιων των εργαζομένων απαιτείται: Η μείωση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, η αύξηση των συντάξεων, η καταβολή τον οφειλομένων από το κράτος και τους εργοδότες και η διατήρηση του θεσμού των βαρέων και ανθυγιεινών.

Η ΔΑΣ κατέθεσε στο συνέδριο και ψήφισμα για τους μετανάστες, το οποίο και αυτό απορρίφθηκε. Στο κείμενο του ψηφίσματος απαιτείται να σταματήσει το αίσχος των διακρίσεων σε βάρος των μεταναστών και να διεκδικηθεί ισοτιμία στη ζωή και τα δικαιώματα. Με πρόταση της ΔΑΣ, που υποστηρίχτηκε και από την «Αυτόνομη Παρέμβαση», κατατέθηκαν άλλα δύο ψηφίσματα - απορρίφθηκαν και τα δύο - σχετικά με τον «τρομονόμο» και το νομοσχέδιο που απαγορεύει τις λαϊκές συγκεντρώσεις και πορείες.