Ο Σεπτέμβρης είναι ο μήνας που ευχόμαστε «καλή σχολική χρονιά», όχι όμως και ο μήνας που αρχίζουν τα σχολεία να λειτουργούν κανονικά. Φέτος το υπουργείο Παιδείας εκίνησε από τις αρχές του καλοκαιριού να διαφημίζει ότι όλα θα είναι έτοιμα για το άνοιγμα των σχολείων, όλα τα βιβλία και οι εκπαιδευτικοί θα είναι στις θέσεις τους. Για άλλη μια χρονιά, προσπαθούν να πείσουν ότι «επέστρεψε η κανονικότητα» στο άνοιγμα των σχολείων, όμως εδώ και χρόνια για την πλειοψηφία των σχολείων η κανονικότητα έρχεται τουλάχιστον ένα μήνα μετά το άνοιγμα.

Αυτό συνέβη και πέρσι παρά την προσπάθεια της κυβέρνησης που απέλυσε (δεν επαναπροσέλαβε) χιλιάδες αναπληρωτές εκπαιδευτικούς και προκειμένου να μη φανεί αυτό στα σχολεία μείωσε διδακτικές ώρες και κατάργησε κάποια μαθήματα από κάποιες τάξεις. Στα Δημοτικά σχολεία το αποτέλεσμα ήταν να γίνει άνω - κάτω το σχολικό πρόγραμμα, να μην υπάρχουν υπεύθυνοι δάσκαλοι για το ολοήμερο πρόγραμμα, δάσκαλοι να κάνουν τους γυμναστές ή μαθητές να μη διδάσκονται τη δεύτερη ξένη γλώσσα που επιθυμούν, αλλά αυτή για την οποία υπάρχει εκπαιδευτικός.

Αντίστοιχα, μειώσεις διδακτικών ωρών έγιναν και στα Γυμνάσια, ενώ προκειμένου να εξοικονομηθεί προσωπικό με τις διπλές και τριπλές αναθέσεις εκπαιδευτικοί κλήθηκαν να διδάξουν άσχετα προς την ειδικότητά τους αντικείμενα, π.χ. θεολόγοι να διδάσκουν Ιστορία ή καθηγητές Πληροφορικής να διδάσκουν Γεωμετρία με βάση ό,τι θυμούνταν από τα δικά τους σχολικά χρόνια (αφού στις σπουδές τους στο πανεπιστήμιο δεν υπάρχει αυτό το αντικείμενο).

Και μπορεί αυτά τα προβλήματα να μη φαίνονται με την πρώτη ματιά, όπως π.χ. φαίνονται οι κενές διδακτικές ώρες, όμως επηρεάζουν πολύ περισσότερο τη μορφωτική διαδικασία και μας γυρίζουν χρόνια πίσω, στις εποχές που ένας δάσκαλος έκανε όλα τα μαθήματα. Η λογική της κυβέρνησης ήταν - και παραμένει - να λειτουργήσουν τα σχολεία όπως - όπως, με όσους εκπαιδευτικούς μπορούμε να διαθέσουμε κι όχι με όσους έχουμε ανάγκη. Σχολεία που λειτουργούν με τα περισσεύματα του μνημονίου...

Ανάλογη αναμένεται να είναι η εικόνα και φέτος. Αφού για άλλη μια χρονιά διορισμοί μόνιμων εκπαιδευτικών δεν γίνονται και ούτε φαίνεται στον ορίζοντα ποια χρονιά μπορεί να γίνουν. Επιπλέον, προκειμένου να μειώσει τις ανάγκες σε εκπαιδευτικό προσωπικό, η κυβέρνηση κάνει και νέα κόλπα.

Με το Προεδρικό Διάταγμα 79 που έφερε μέσα στο καλοκαίρι για τη λειτουργία Δημοτικών και Νηπιαγωγείων παγιώνει το ανώτατο όριο των 25 μαθητών ανά τμήμα και δημιουργεί έναν μηχανισμό, προκειμένου να κατανέμει μαθητές μεταξύ σχολείων, ώστε να γεμίζουν όλες οι τάξεις με 25 μαθητές. Ετσι προβλέπει ότι μια τριμελής επιτροπής (ένας σχολικός σύμβουλος, ο προϊστάμενος εκπαιδευτικών θεμάτων και ένας διευθυντής σχολείου/νηπιαγωγείου) σε συνεργασία με τον Διευθυντή Εκπαίδευσης, θα έχουν στην ευθύνη τους τη μετακίνηση των μαθητών που «περισσεύουν» σε άλλο σχολείο όπου υπάρχουν «κενές» θέσεις.

Αν π.χ. σε ένα σχολείο γραφτούν στην Α' Δημοτικού 27, 28 ή 30 μαθητές, ο Σύλλογος Διδασκόντων δεν θα μπορεί να «σπάσει» την τάξη σε δύο τμήματα, αλλά θα πρέπει μέσω της Επιτροπής να διώξει προς άλλα σχολεία τους 2, 3 ή 5 μαθητές που «περισσεύουν». Από τα παραπάνω, γίνεται φανερό ότι η τάση είναι η αύξηση των μαθητών ανά τμήμα και δεν χρειάζονται και πολλά επιχειρήματα για να γίνει κατανοητός ο αντιπαιδαγωγικός χαρακτήρας αυτών των μέτρων...

Και μαζί με όλα αυτά ήρθαν και οι εξαγγελίες για τις αναδιαρθρώσεις στο Λύκειο και στο σύστημα πρόσβασης στην ανώτατη εκπαίδευση. Εάν γίνει πράξη, δηλαδή, το σχέδιο που ανακοίνωσε το υπουργείο Παιδείας, οι μαθητές που ξεκινούν φέτος την Α' Λυκείου θα αντιμετωπίσουν ένα πολύ πιο σκληρό, ταξικό, ανταγωνιστικό σχολείο που... δεν θα μοιάζει και τόσο πολύ με σχολείο, αλλά περισσότερο με φροντιστήριο για την πρόσβαση στην ανώτατη εκπαίδευση. Σύμφωνα με το σχέδιο της κυβέρνησης, η γενική μόρφωση σταματάει στο τέλος της Α' Λυκείου και από 'κει και πέρα μειώνονται δραστικά τα μαθήματα και προσανατολίζονται μόνο σε αυτά που θα συνδέονται με τις σχολές στις οποίες επιθυμεί να περάσει ο μαθητής.

Το βασικό επιχείρημα της κυβέρνησης είναι ότι σήμερα το Λύκειο και ιδιαίτερα η Γ' Λυκείου έχει απαξιωθεί και οι μαθητές ασχολούνται μόνο με τα μαθήματα των πανελλαδικών εξετάσεων. Αντί, όμως, να το αντιμετωπίσει αυτό ως μια παθογένεια που θα πρέπει να διορθώσει, το νομιμοποιεί πλήρως, καταργώντας όλα τα άλλα μαθήματα. Ουσιαστικά, οι μαθητές θα διδάσκονται στη Γ' Λυκείου μόνο τα μαθήματα των εξετάσεων. Και μάλιστα, οι εξετάσεις πολλαπλασιάζονται καθώς οι μαθητές θα διαγωνίζονται δυο φορές με πανελλαδικές εξετάσεις (Γενάρη και Ιούνη) και μια φορά με γραπτές εργασίες για κάθε μάθημα που θα διορθώνονται, θα βαθμολογούνται και θα μετράνε όπως τα γραπτά των πανελλαδικών. Γίνεται κατανοητό ότι ένα τέτοιο σχέδιο θα οδηγήσει σε αύξηση της παραπαιδείας και του κόστους για τις λαϊκές οικογένειες, ενώ θα φτωχύνει ακόμα περισσότερο τη μόρφωση των παιδιών.

Εκπαιδευτικοί, μαθητές και γονείς δεν πρέπει να συμβιβαστούν με αυτήν την κατάσταση. Δεν μπορεί να δεχτούμε το 2017 να μην έχουν όλα τα παιδιά αντίστοιχα καταρτισμένους εκπαιδευτικούς για κάθε μάθημα, δεν μπορεί να δεχτούμε να σταματάει η γενική μόρφωση στα 15 και στα 16 χρόνια για τους μαθητές, δεν μπορεί να δεχτούμε την επιχειρηματολογία του υπουργού Παιδείας ότι για την παραπαιδεία φταίνε οι γονείς και ότι αυτή θα εξαλειφθεί αν αποφασίσουν να μη στέλνουν τα παιδιά τους στα φροντιστήρια...

Σε κάθε σχολείο, σε κάθε γειτονιά, εκπαιδευτικοί, γονείς και μαθητές να ορθώσουν εστίες αντίστασης και διεκδίκησης, για όλα όσα δικαιούνται, για σχολεία που να υπηρετούν τις σύγχρονες μορφωτικές ανάγκες τους.