Ο υπουργός Εργασίας Τ. Γιαννίτσης δηλώνει συχνά την ενόχληση της κυβέρνησης από την «καταστροφολογία» του Τύπου για την κοινωνική ασφάλιση, η οποία παρεμπιπτόντως είναι βολική για την κυβέρνηση, αφού κάθε τι λιγότερο που μπορεί να αποφασιστεί θα δείχνει σαν σημαντική «παραχώρηση». Για το συγκεκριμένο δημοσίευμα, μάλλον, δε θα υπάρξουν παράπονα.
Ομως, αν θέλουμε να ακριβολογήσουμε, μια μάχη βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη και είναι αυτή της κυβέρνησης ενάντια στην Κοινωνική Ασφάλιση. Τα περί φτώχειας δεν είναι τίποτα άλλο από αντιπερισπασμοί. Κόλπα που στοχεύουν στον αποπροσανατολισμό, τη σύγχυση και την πλάνη του αντιπάλου, των εργαζομένων και του λαού, δηλαδή, που θέλει να αντισταθεί στην επίθεση της κυβέρνησης. Και όπως γίνεται σε κάθε μάχη, σε κάθε πόλεμο, δεν υπάρχουν «ουδέτεροι». `Η με το λαό ή με την κυβέρνηση και τους πλουτοκράτες που υπηρετεί μπορείς να είσαι. `Η θα βαράς τα τέλια του κυβερνητικού αντιπερισπασμού ή θα βοηθάς το λαό να βλέπει καθαρά τι έρχεται.
Κι ένα σχόλιο για την κυβέρνηση. Πιστεύει ότι με διαρροές για χαρτζιλικώματα μακροχρόνια ανέργων που βρίσκονται σε εφιαλτική θέση και για επιδοτήσεις «εθελοντικής εργασίας» μπορεί να κοροϊδέψει το κόσμο; Μήπως τελικά αρχίζει τη «μάχη κατά της φτώχειας» για να επικρατήσει η βλακεία;
Αυτό κι αν είναι «είδηση»: Δύο ανήλικοι Αλβανοί, «μαζί με τρεις ακόμη άγνωστους νεαρούς ομοεθνείς τους, έκλεψαν στην Κυψέλη από έναν 19χρονο Αθηναίο, με την απειλή μαχαιριού, ένα κινητό τηλέφωνο μάρκας "ΝΟΚΙΑ" και ένα γουόκμαν μάρκας "SONY"»!
Πρόκειται για ένα γεγονός που αξιολογήθηκε προφανώς από το Γραφείο Τύπου της Αστυνομικής Διεύθυνσης ως «είδηση» και επομένως στάλθηκε - σε μορφή Δελτίου Τύπου - στα δημοσιογραφικά γραφεία. Βέβαια, δε θα ρωτήσουμε πόσα τέτοια παρόμοια γεγονότα παραβατικότητας ανηλίκων συμβαίνουν καθημερινά στη χώρα μας, γιατί την απάντηση την ξέρουμε, την ξέρετε, την ξέρουν. Αλλά θα μας επιτραπεί - έστω κι αφελώς - να κάνουμε αυτή την ερώτηση: Η «είδηση» είναι η ληστεία και το ...μέγεθός της (ένα γουόκμαν, δηλαδή, κι ένα κινητό τηλέφωνο) ή το γεγονός πως αυτή έγινε από δύο «γνωστούς» και «τρεις ακόμη άγνωστους» Αλβανούς;
Κι επειδή κι αυτή την απάντηση την ξέρουμε και την ξέρετε, θα μας επιτρέψετε να κάνουμε ορισμένες παρατηρήσεις: Πάνω σε τέτοια «αθώα» περιστατικά έχει χτιστεί για τα καλά στη χώρα μας το οικοδόμημα του ρατσισμού και της ξενοφοβίας. Πάνω σε τέτοιες καθημερινές ιστορίες - που γίνονταν και θα γίνονται πάντα, κυρίως στη ζούγκλα των καπιταλιστικών μεγαλουπόλεων - πατούν οι κάθε λογής αρμόδιοι και νομοθετούν εκτρώματα, τύπου τρομονόμου. Και ακριβώς πάνω σε τέτοιας μορφής προπαγάνδα θα φτάσουμε να κλαίμε στο μέλλον, με ό,τι σήμερα ακούμε και γελούμε.
Θα φτάσουμε, δηλαδή, κι εμείς στο σημείο να στέλνουμε για δέκα χρόνια στη φυλακή - καλή ώρα όπως συμβαίνει ήδη στις ΗΠΑ - έναν άνθρωπο που ίσως έκλεψε μερικά σεντς, γιατί δεν είχε στο ήλιο μοίρα. Και θα δημιουργήσουμε, δυστυχώς, κι άλλους «πωρωμένους» πολίτες, σαν κι εκείνον κάποτε στη Θεσσαλία, που σκότωσε τον Αλβανό επειδή έκλεψε ένα καρπούζι από το περιβόλι του...
Τον «Οδηγό του πολίτη με ειδικές ανάγκες» παρουσίασε χτες, σε σχετική ημερίδα του υπουργείου που προΐσταται, η Β. Παπανδρέου, χωρίς, βεβαίως, να έχει πολλά να πει, σχετικά με τη λύση των τεραστίων προβλημάτων που αντιμετωπίζει αυτή η κατηγορία των συνανθρώπων μας. Δεν παρέλειψε, όμως, να αναφερθεί στα προβλήματα της δημόσιας διοίκησης, τα οποία εδώ και καιρό υπόσχεται ότι θα θεραπεύσει μέσω του διαβόητου προγράμματος ΠΟΛΙΤΕΙΑ, για να γίνει, όπως επανέλαβε για πολλοστή φορά χτες, η δημόσια διοίκηση «πιο αποδοτική, πιο παραγωγική». Σε παλιότερες τοποθετήσεις της, βέβαια, έχει διευκρινίσει πως αυτός ο εκσυγχρονισμός απαιτεί την ιδιωτικοποίηση αρκετών υπηρεσιών του δημοσίου, σάρωμα των κατακτήσεων των δημοσίων υπαλλήλων, καθώς και εισαγωγή στη λειτουργία του κράτους ιδιωτικο-οικονομικών κριτηρίων, μεθόδων και αντιλήψεων, δηλαδή, που εφαρμόζουν οι μεγαλοεργοδότες στον ιδιωτικό τομέα. Με άλλα λόγια, δηλαδή -ηθελημένα ή άθελά της - η υπουργός προχώρησε χτες σ' ένα συμβολισμό, που φανερώνει τη μεγάλη απόσταση, που χωρίζει την πολιτική της κυβέρνησης από τις λαϊκές ανάγκες. Μίλησε σε άτομα με ειδικές ανάγκες για μια δημόσια διοίκηση εξυπηρέτησης ειδικών αναγκών, αυτών του μεγάλου κεφαλαίου.
«Κοινωνική»,
προτίθεται,
ν' ανοίξει, λέει,
ομπρέλα
αυτός
που μας εφόρεσε
χίλιων ειδών
«καπέλα»
και μας αφαίμαξε
γερά,
μας ρούφηξε
σα βδέλλα!
* * *
«Κοινωνική»
πολιτική
θ' ασκήσω πια,
δηλώνει,
αυτός που
μας ξεπάτωσε
στην «κούρα»
και στη «ζώνη»
και συνεχίζει
με αισχρά
«μέτρα»
να μας φεσώνει!
* * *
«Κοινωνική»
πολιτική,
κενές, πλάνες
κουβέντες,
αυτήν την έχεις
μοναχά, Κωστή,
για τους αφέντες!