Παραθέτουμε σήμερα ένα μικρό απόσπασμα από την παρέμβαση του Μάκη Παπαδόπουλου, μέλους του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, στη συζήτηση (εκτενή αποσπάσματα θα δημοσιευτούν στον «Κυριακάτικο Ριζοσπάστη»):

«Συχνά ακούμε τον εξής αντίλογο: Ακόμα και αν όσα λέτε είναι γενικά σωστά, δεν μπορούν να εφαρμοστούν σε μια μικρή χώρα, όπως η Ελλάδα. Αν ο λαός σηκώσει το ανάστημά του και αποφασίσει να συγκρουστεί, θα τον συντρίψει το ΝΑΤΟ, η ΕΕ, η εγχώρια άρχουσα τάξη.

Καταρχάς, δεν πρέπει να σκεπτόμαστε μια τόσο ριζική αλλαγή, όπως η ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου στην Ελλάδα, με τον υπόλοιπο κόσμο να μένει ακίνητος. Να σκεφτόμαστε, δηλαδή, λαθεμένα ότι ο αρνητικός συσχετισμός σε βάρος των λαών που υπάρχει σήμερα στην περιοχή μας θα έχει μείνει αμετάβλητος, στατικός. Η εμφάνιση επαναστατικής κατάστασης σε μια χώρα των Βαλκανίων, της Ανατολικής Μεσογείου όπως η Ελλάδα, δε θα "πέσει απ' τον ουρανό".

Το επαναστατικό εργατικό κίνημα και η εργατική εξουσία σε μια χώρα μπορούν να αξιοποιήσουν αυτές τις αντιθέσεις μεταξύ των ιμπεριαλιστικών κέντρων. Πιο σωστά, μόνο η επαναστατική πρωτοπορία του ΚΚ και στη συνέχεια μόνο η εργατική εξουσία μπορεί να αξιοποιήσει προς όφελος του λαού αυτές τις ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις.

Επίσης, δεν πρέπει να υποτιμάμε τις παραγωγικές δυνατότητες και τον πλούτο που παράγεται σήμερα στη χώρα μας. Πολύ περισσότερο δεν πρέπει να υποτιμάμε τις δυνατότητες να αναπτυχθεί γρήγορα και να απογειωθεί η εγχώρια παραγωγή αν απαλλαγεί απ' τις αλυσίδες της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας.

Η Ελλάδα είναι πλούσια χώρα σε ενεργειακές πηγές, σε λιγνίτη, υδρογονάνθρακες, αιολικό και υδάτινο δυναμικό. Είναι πλούσια χώρα σε ορυκτούς πόρους, αποθέματα χρυσού, βωξίτη, νικελίου, χαλκού. Διαθέτει σύγχρονη βιομηχανική και αγροτική παραγωγή. Πάνω απ' όλα διαθέτει πολυάριθμο, ειδικευμένο εργατικό δυναμικό, μεγάλο αριθμό επιστημόνων. Διαθέτει, δηλαδή, τη βασική παραγωγική δύναμη που μπορεί να φτιάξει νέα εργοστάσια, νέα θερμοκήπια, νέα καράβια, νέες οικοδομές.

Το βασικότερο, όμως, είναι ότι οι σοσιαλιστικές σχέσεις παραγωγής, η κοινωνική κρατική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής και τη γη, η κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, ο επιστημονικός κεντρικός σχεδιασμός της οικονομίας μπορούν να απελευθερώσουν μια σειρά από αναξιοποίητες παραγωγικές δυνατότητες της χώρας. Δυνατότητες που σήμερα φυλακίζονται, αφού όλες οι αποφάσεις για το τι και πόσο θα παραχθεί, λαμβάνονται με γνώμονα το κέρδος του κεφαλαίου.

Σήμερα, επίσης, έχουμε πολύ μεγαλύτερες δυνατότητες ώστε ο κεντρικός σχεδιασμός της εργατικής εξουσίας να διασφαλίζει όχι μόνο την επάρκεια, αλλά και την ταχεία βελτίωση της ποιότητας των προϊόντων και των υπηρεσιών που καλύπτουν τις σύγχρονες ανάγκες της κοινωνίας.

Η εκρηκτική διάδοση της Πληροφορικής, η δυνατότητα γρήγορης επεξεργασίας μεγάλου όγκου πληροφοριών και δεδομένων, οι δυνατότητες μεγάλης αύξησης της παραγωγικότητας που εξασφαλίζουν η ρομποτική και η πλήρης αυτοματοποίηση της βιομηχανικής παραγωγής, θα αποτελέσουν ισχυρά όπλα στα χέρια της εργατικής εξουσίας».

Στην παρέμβασή του, επίσης, ο Λουκάς Αναστασόπουλος, μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ, σημείωσε ανάμεσα σ' άλλα:

«Η Οκτωβριανή Επανάσταση επιβεβαίωσε τον αναντικατάστατο ρόλο του Κομμουνιστικού Κόμματος, για τη νίκη του επαναστατημένου λαού.

Η δράση των μπολσεβίκων όλη την περίοδο από τον Φλεβάρη έως τον Οκτώβρη 1917 ήταν το μεγαλύτερο "όπλο" της εργατικής τάξης για την κατάκτηση της εξουσίας. Η αντιπαράθεση με την αστική τάξη και τους ιδιαίτερα ικανούς της εκπροσώπους και πολιτικούς, η αντιπαράθεση με πολιτικές δυνάμεις και κόμματα που στην ουσία καλούσαν στο συμβιβασμό, η ικανότητα των μπολσεβίκων να προβλέπουν τις εξελίξεις, να διαμορφώνουν τα κατάλληλα συνθήματα και το αντίστοιχο σχέδιο δράσης που θα ενίσχυε την επαναστατική γραμμή πάλης, ήταν καθοριστικά για την νίκη της Επανάστασης.

Τι ήταν αυτό όμως που έδωσε την ικανότητα στους μπολσεβίκους να δρουν με τέτοιον τρόπο σε συνθήκες κίνησης των επαναστατημένων μαζών, τι ήταν αυτό που είχε κάνει το όνομα του Λένιν ταυτόσημο με την επανάσταση πριν καν γίνει η Οκτωβριανή Επανάσταση;

Ηταν η επίμονη δουλειά όλα τα προηγούμενα χρόνια έως το 1917 με την καθοριστική συμβολή του Λένιν, για την επεξεργασία της επαναστατικής θεωρίας, της στρατηγική και της επαναστατική πολιτικής του Κόμματος των μπολσεβίκων, η επίμονη δουλειά για την παρέμβαση στην εργατική τάξη και το λαό της Ρωσίας.

Η πολύτιμη αυτή εμπειρία δείχνει ότι για τη νίκη της επανάστασης χρειάζεται προετοιμασία της εργατικής τάξης, έργο που επωμίζεται η ιδεολογική - πολιτική πρωτοπορία της, το Κομμουνιστικό Κόμμα.

Με άλλα λόγια, η προετοιμασία της επανάστασης ξεκινάει από τον καιρό που το καθήκον της εξέγερσης δεν είναι στην ημερήσια διάταξη».

Η κεντρική ομιλία έγινε από τον Κώστα Σκολαρίκο, μέλος του Τμήματος Ιστορίας της ΚΕ του ΚΚΕ, ο οποίος τόνισε μεταξύ άλλων: «Κατά τη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, κόντρα στη στάση της συντριπτικής πλειοψηφίας της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας, ο Λένιν ανέδειξε τον ιμπεριαλιστικό του χαρακτήρα και εισηγήθηκε τη μετατροπή του σε πάλη για τη σοσιαλιστική επανάσταση. Επίσης, επεξεργάστηκε τη θεωρία του αδύναμου κρίκου στο ιμπεριαλιστικό σύστημα, βάσει της οποίας ήταν δυνατή η επικράτηση της προλεταριακής επανάστασης αρχικά σε μια χώρα ή σε μια ομάδα χωρών. Στη βάση των προηγούμενων επεξεργασιών οι μπολσεβίκοι πραγματοποίησαν με επιτυχία την Οκτωβριανή Επανάσταση.

Από την πρώτη στιγμή, η επιτυχία της Οκτωβριανής Επανάστασης είχε διεθνή αντίκτυπο. Οπως νωρίτερα η Παρισινή Κομμούνα, η Οκτωβριανή Επανάσταση απέδειξε το εφικτό και το αναγκαίο της κατάκτησης της εξουσίας από την εργατική τάξη και αποτέλεσε πρότυπο για τους κομμουνιστές σε όλο τον κόσμο. Ταυτόχρονα, αποκατέστησε το γόητρο του εργατικού και σοσιαλιστικού κινήματος, που είχε πληγωθεί από τη συνηγορία των σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων υπέρ του ιμπεριαλιστικού πολέμου».

Από τον ομιλητή επισημάνθηκε ότι η τοποθέτηση της Οκτωβριανής Επανάστασης υπέρ του τερματισμού του πολέμου και οι όροι που έθεσε για την υπογραφή συμφωνίας ειρήνης προς τη Γερμανία και την Αυστροουγγρική Αυτοκρατορία, προκάλεσαν κύμα συμπάθειας στις εργατικές και φτωχές λαϊκές μάζες της Ευρώπης. Ο επαναστατικός αναβρασμός απλώθηκε σε όλη τη Γερμανία, μέσα από τις στάσεις στο γερμανικό στρατό και στο ναυτικό, τις φιλειρηνικές διαδηλώσεις και τις μεγάλες απεργιακές κινητοποιήσεις. Ανάλογη ήταν η κατάσταση που διαμορφώθηκε και στα εδάφη της Αυστροουγγρικής Αυτοκρατορίας. Ακολούθως, έκανε αναφορές στην Ουγγρική Επανάσταση και στις προσπάθειες που έγιναν στην Ιταλία.

Μετά την κεντρική ομιλία, ακολούθησε παρέμβαση από τον Αγκοστίνο Αλάνια, μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του Μετώπου Κομμουνιστικής Νεολαίας από την Ιταλία (FGC), ο οποίος αναφέρθηκε στα συμπεράσματα από την «κόκκινη διετία» της Ιταλίας, που ξεκίνησε το 1919 και κορυφώθηκε με τις απεργίες και τις καταλήψεις εργοστασίων το 1920.

Από την πρώτη στιγμή, το βιβλιοπωλείο έγινε πόλος έλξης για τους επισκέπτες όλων των ηλικιών, που έχουν την ευκαιρία να γνωριστούν με εκατοντάδες τίτλους, να ξεφυλλίσουν νέες και παλιότερες εκδόσεις, από βιβλία για πολύ μικρές ηλικίες μέχρι λογοτεχνικά, ιστορικά, στρατηγικής. Επίσης, οι επισκέπτες θα βρουν αξιόλογα βιβλία σε προσφορές που ξεκινούν από ένα ευρώ.

Ο χώρος του βιβλιοπωλείου αγκαλιάζεται και στο φετινό Φεστιβάλ, όπως έδειξε και η κίνηση από την πρώτη μέρα.

Αυξημένη σε σχέση με πέρσι ήταν η προσέλευση επισκεπτών που ανανεώνουν τη συνδρομή τους στην ΚΟΜΕΠ και τον «Ριζοσπάστη». Παράλληλα, τις προτιμήσεις συγκεντρώνουν οι εκδόσεις που σχετίζονται με τα 100 χρόνια από τη μεγάλη Οκτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση και γενικότερα οι ιστορικές εκδόσεις και εκείνες που συμβάλλουν στον ιδεολογικό εξοπλισμό, αλλά και η ελληνική και ξένη λογοτεχνία.

Με το καυστικό απολαυστικό του χιούμορ σχολίασε την επικαιρότητα και τα... «καλά» του καπιταλισμού. Στο στόχαστρο μπήκε η πολιτική της κυβέρνησης, αλλά και η αντιπολίτευση, η υψηλή ανεργία των νέων, το μαζούτ στο Σαρωνικό και τα καθημερινά προβλήματα της λαϊκής οικογένειας.

Δεν δίστασε, μάλιστα, να κάνει το show διαδραστικό «παίζοντας» με το κοινό, το οποίο ανταποκρίθηκε με το παραπάνω!

Τυμπανάκια, μαράκες, κουδουνίστρες και όργανα βροχής αντηχούσαν στο διαδραστικό παιχνίδι «Δώσε μου το χέρι σου!». Τα παιδιά, αφού έκαναν ένα μεγάλο κύκλο και γνωρίστηκαν, άκουσαν μια ηχοϊστορία στην οποία συμμετείχαν με τραγούδια και με τα μουσικά τους όργανα. Στη συνέχεια, χωρίστηκαν σε «αρκούδες» και «αλεπούδες» και έπαιξαν τους ρόλους τους, όπως τους υποδείκνυαν οι παιδαγωγοί! Στο τέλος, οι δύο ομάδες «μόνιασαν» και έμαθαν το πόσο σημαντικό είναι να βοηθάς αυτούς που έχουν ανάγκη, όπως η αρκούδα βοήθησε την αλεπού.

Ωστόσο, και την Παρασκευή το διάστημα είχε τη γωνιά του! Οι μικροί φίλοι του Φεστιβάλ ζωγράφισαν με νερομπογιές και σφουγγάρι πλανήτες και πολύχρωμους γαλαξίες, ενώ φωτογραφήθηκαν σαν μικρά αστροναυτάκια δίπλα στον Γιούρι Γκαγκάριν.

Φυσικά δεν έλειπε για άλλη μια μέρα το εργαστήρι κατασκευής θεατρικής κούκλας από το Θέατρο Κούκλας της Ιρίνα Μπόικο.

Το πρόγραμμα του Παιδότοπου πλαισιώθηκε το βραδάκι από δύο αξιόλογες παραστάσεις.

Αρχικά η μελωδική ομάδα «Τρομπετίνι» παρουσίασε την καινούργια της δουλειά, τη μουσικοθεατρική παράσταση «Το σύννεφο της Ανατολής», που έρχεται... από τα βάθη της Ανατολής. Διασκευάζοντας το παραμύθι «Το Ερωτευμένο Σύννεφο» του μεγάλου Τούρκου ποιητή Ν. Χικμέτ, γεννήθηκε το Σύννεφο της Ανατολής! Ενα σύννεφο που κουβαλάει μαζί του την Ιστορία όλης της Γης!

Στη συνέχεια, η αγαπημένη μικρών και μεγάλων Ιρίνα Μπόικο και το θέατρο κούκλας της «White Puppet Theatre», με την τεχνική sand art, παρουσίασαν «Το μαγικό καραβάκι»: Μια φορά κι έναν καιρό, σ' ένα μικρό νησί ζούσε ένα κοριτσάκι που το λέγαν Θαλασσίνα. Θαύμαζε τη θάλασσα και περνούσε δίπλα της ώρες ατελείωτες, όμως ένιωθε μοναξιά κάποιες στιγμές. Το μεγάλο της όνειρο ήταν να αποκτήσει φίλους, αλλά δεν ήξερε πώς να το πετύχει. Ωσπου μια μέρα συνάντησε ένα Μαγικό Καραβάκι... Μια τρυφερή ιστορία που συνάρπασε μικρούς και μεγάλους θεατές.