Στο κατάμεστο δημοτικό θέατρο Καλαμαριάς «Μελίνα Μερκούρη» πραγματοποιήθηκε χτες το βράδυ η συναυλία - αφιέρωμα στον μεγάλο λαϊκό συνθέτη Σταύρο Κουγιουμτζή, την οποία διοργάνωσε η Τομεακή Οργάνωση Κεντροανατολικών Συνοικιών Θεσσαλονίκης του ΚΚΕ.

Στην εκδήλωση - συναυλία παραβρέθηκαν μέλη της οικογένειάς του, ενώ ιδιαίτερα συγκινητική ήταν η στιγμή που δόθηκε τιμητική αναμνηστική πλακέτα στη σύζυγο του μεγάλου μουσικοσυνθέτη.

Στη διάρκεια της εκδήλωσης προβλήθηκε βίντεο για τη ζωή και τη σημαντική καλλιτεχνική δημιουργία του Στ. Κουγιουμτζή, ο οποίος ήταν ένας από τους πολλούς καλλιτέχνες που πέρασαν από τα Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή», ενώ στις αρχές της δεκαετίας του '80, και για δύο Φεστιβάλ, υπήρξε μέλος κριτικής επιτροπής για νέα τραγούδια.

Η συναυλία πραγματοποιήθηκε σε μουσική επιμέλεια Κώστα Ματσίγκου. Συμμετείχαν οι μουσικοί: Παύλος Παφρανίδης (μπουζούκι), Γιάννης Φιλιππουπολίτης (πιάνο), Λεωνίδας Κυρίδης (μπάσο) και Νίκος Ταλέας (ακορντεόν). Τραγούδησαν οι Βαγγελιώ Γρέγου, Μαρία Φραγκούλη, Λάμπρος Κάφκουλας, Αλέκος Κυζιρίδης, Κώστας Καρμπάς και Νίκος Ταλέας. Επίσης συμμετείχε η χορωδία του Πολιτιστικού Συλλόγου Κασσανδρείας σε διεύθυνση - διδασκαλία Γιάννη Σγούρα. Ευχαριστώντας τους για τη συμμετοχή η ΤΟ προσέφερε στη χορωδία το λεύκωμα - έκδοση της «Σύγχρονης Εποχής» με τα «Αγριολούλουδα», του Γ. Βαρλάμου.

Στην ομιλία του ο Αριστείδης Θάνος, μέλος του Γραφείου Περιοχής Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ, σημείωσε ότι το αφιέρωμα στον Στ. Κουγιουμτζή αποτελεί μέρος μιας σειράς πολιτιστικών εκδηλώσεων που θα διοργανώσει φέτος το ΚΚΕ, στο πλαίσιο του γιορτασμού των 100 χρόνων από την ίδρυσή του.

Αναφερόμενος στη ζωή και το έργο του, σημείωσε: «Τιμάμε σήμερα έναν σημαντικό μουσικοσυνθέτη, για την πολυετή προσφορά και τη καλλιτεχνική του δημιουργία στη νεότερη ιστορία του λαϊκού μας τραγουδιού. Το όνομά του συνώνυμο της ευγένειας, των χαμηλών τόνων. Εναν σεμνό, ντροπαλό άνθρωπο του μουσικού μας πολιτισμού.

Γεννήθηκε στην πόλη μας σε μια εργατοσυνοικία, κοντά στο Γεντί Κουλέ, που αποτελούσε φυσικό μουσικό σταυροδρόμι ανάμεσα στην παραδοσιακή μουσική, τους λαϊκούς δρόμους του ρεμπέτικου και τις επιρροές των σμυρναίικων που κουβάλησαν στις αποσκευές τους οι πρόσφυγες της γειτονιάς. Αυτοί οι ήχοι τον συνεπήραν. Κι έγιναν η αιτία να σπουδάσει μουσική. Να της αφοσιωθεί με αγάπη και μεράκι και να ξεκινήσει το δικό του, δημιουργικό "ταξίδι"».

«Τον καθόρισε όμως και το κοινωνικοπολιτικό πλαίσιο εκείνης της εποχής, οι οξυμένες κοινωνικές αντιθέσεις, οι μεγαλειώδεις λαϊκοί αγώνες, οι διώξεις και οι φυλακίσεις κομμουνιστών και άλλων προοδευτικών ανθρώπων. Σε έναν τόπο ζωντανό, παλλόμενο, γεμάτο συγκρούσεις, εντάσεις, πάλη.

(...) Τον Σταύρο Κουγιουμτζή τον σφράγισε το πρόβλημα της φτώχειας, τα όνειρα των φτωχών ανθρώπων, και ιδιαίτερα των νέων, για μια καλύτερη ζωή.

Ηταν μόλις 4 χρόνων όταν ανησύχησε που δεν γύρισε το βράδυ η μητέρα του και προσπαθούσαν να του εξηγήσουν πως εκείνη, η εργάτρια στα καπνά, έπαιρνε δραστήρια μέρος στα γεγονότα του ματωμένου Μάη του '36, υπερασπίζοντας τα ταξικά της συμφέροντα.

(...) Ο συνθέτης φωτογράφισε και αποτύπωσε σε λέξεις και νότες στιγμές της καθημερινής κοινωνικής ζωής του απλού λαϊκού ανθρώπου, του φτωχού μεροκαματιάρη, του ανίσχυρου, του αδικημένου, του μετανάστη. Με συνέπεια και συνέχεια αναδείκνυε και υπερασπιζόταν τους πόθους, τους έρωτες, τα δίκια, το μόχθο του. Ο λαός είναι ο βασικός του πρωταγωνιστής, αυτός είναι και ο τελικός αποδέκτης του έργου του. Αυτή η καθαρότητα του καλλιτεχνικού του σκοπού, η αυθεντικότητα των κινήτρων, το ταλέντο, το ξεχωριστό ήθος και ύφος, η αυτονομία, η δωρικότητα είναι που τα τραγούδια του μιλούν μέσα μας και μαλακώνουν την καρδιά μας.

(...) Για περισσότερα από 45 χρόνια, μέσα σε πάνω από 200 τραγούδια, ήθελε να βρίσκει τον εαυτό του, τις αξίες του, τα βιώματα, τις θύμησες, και να τα ντύνει με μουσική. Και τα κατάφερε. Αυτό τον καθιέρωσε σαν έναν σημαντικό και ξεχωριστό δημιουργό, με ιδιαίτερα ευαίσθητη καλλιτεχνική πορεία».

Κλείνοντας την ομιλία του ο Αρ. Θάνος σημείωσε: «Για εμάς ο αληθινός σκοπός της τέχνης, του πολιτισμού, είναι να διευρύνει τους πνευματικούς ορίζοντες του λαού και να καλλιεργήσει τις αναγκαίες πνευματικές και ψυχικές δυνάμεις που θα τον βοηθήσουν να ανέβει σε ανώτερες, εξανθρωπισμένες μορφές κοινωνικής ζωής.

Η τέχνη είναι κοινωνικό αγαθό. Είναι ανάγκη και πρέπει να ικανοποιηθεί, όπως και οι υπόλοιπες λαϊκές και κοινωνικές ανάγκες, είναι ανάγκη και θα ικανοποιηθεί πλήρως σε μια άλλη κοινωνία, όπου ο πλούτος και η εξουσία θα βρίσκονται στα χέρια των εργαζομένων, του λαού και των παιδιών τους, στο σοσιαλισμό.

Εκεί και τότε οι καλλιτέχνες θα έχουν όλες τις δυνατότητες να δημιουργούν, θα είναι απαλλαγμένοι από την αβάσταχτη και συνεχή "λογοκρισία" του καπιταλιστικού κέρδους, των συμφερόντων των βιομηχανιών του θεάματος, κι από όσους έχουν ανάγκη το σκοταδισμό, την άγνοια, τα πιο τερατώδη ψέματα για θεμέλιο του σάπιου συστήματός τους, που υπάρχουν οι δυνατότητες για να ξεπεραστεί».

Σε μια «ζεστή» πολιτική εκδήλωση εγκαινιάστηκαν τα νέα ιδιόκτητα γραφεία της Κομματικής Οργάνωσης Ξάνθης του ΚΚΕ, το πρωί της Κυριακής 21 Γενάρη.

Τα νέα ιδιόκτητα γραφεία του ΚΚΕ στην Ξάνθη αποτελούν οικονομική προσφορά συντρόφου. Ανακαινίστηκαν με εθελοντική δουλειά, που έγινε με μεράκι και στηρίχτηκε στην τεχνογνωσία συντρόφων και φίλων του Κόμματος.

Τη μέρα των εγκαινίων, ο χώρος ήταν στολισμένος με ταμπλό που απεικόνιζαν σημαντικές στιγμές του ΚΚΕ και του ταξικού εργατικού κινήματος στην Ξάνθη κατά τον Μεσοπόλεμο, δηλώνοντας την άρρηκτη σχέση του Κόμματος με την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα της μειονότητας διαχρονικά, καθώς και στιγμιότυπα από τη σύγχρονη δράση του Κόμματος και του ταξικού εργατικού κινήματος.

Την εκδήλωση άνοιξε εκ μέρους της ΤΕ Ξάνθης του ΚΚΕ ο Κώστας Βογιατζής, ενώ χαιρέτισαν εκ μέρους του ΤΣ Ξάνθης της ΚΝΕ η Μαρία Χριστοδουλέα και εκ μέρους της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ ο Μπάμπης Φωτιάδης.

Κεντρικός ομιλητής ήταν ο Σωτήρης Ζαριανόπουλος, ευρωβουλευτής του ΚΚΕ, ο οποίος μεταξύ άλλων ανέφερε ότι η ενιαία πολιτική του κεφαλαίου, των κομμάτων και των κυβερνήσεών του πρέπει να βρει μπροστά της την εξίσου ενιαία απάντηση του εργατικού - λαϊκού κινήματος, με ανασύνταξή του και Κοινωνική Συμμαχία. «Οι αγώνες με αντιμονοπωλιακό - αντικαπιταλιστικό περιεχόμενο, η ταξική σύγκρουση για την ανατροπή του συστήματος, είναι ζήτημα του σήμερα και όχι του απώτερου μέλλοντος. Γι' αυτό η ενίσχυση του ΚΚΕ, όχι μόνο στις εκλογές, αλλά με γερές Οργανώσεις στους χώρους δουλειάς, στα πανεπιστήμια, στις γειτονιές, είναι το λαϊκό "προαπαιτούμενο", ζήτημα πρώτης γραμμής και ανάγκης για το λαό. Η μάχη των κομμουνιστών για την ενίσχυση του Κόμματος είναι η καλύτερη τιμή που θα αποδώσουν στην 100ή επέτειο ίδρυσης του κόμματός τους, του ΚΚΕ».

Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με την απονομή της σημαίας της ΕΠ Ανατολικής Μακεδονίας - Θράκης στην ΤΕ Ξάνθης, για την πρωτιά της στην άμιλλα της Περιοχής στην πρόσφατη Οικονομική Εξόρμηση.