Η έκδοση έχει ξεχωριστή σημασία, εντάσσεται στον εορτασμό των 50 χρόνων της ΚΝΕ και των 100 χρόνων του ΚΚΕ. Αποτελεί μία καταγραφή της δράσης της ΚΝΕ τα πρώτα δύσκολα χρόνια της ίδρυσής της, την περίοδο της δικτατορίας. Σε αυτές τις συνθήκες η ΚΝΕ, κάτω από τη μύτη του αστικού κράτους, χάρη στην πρωτοπόρα δράση της ως Νεολαίας του ΚΚΕ, τηρώντας τους κανόνες συνωμοτικότητας, περιφρούρησης και επαγρύπνησης, κατάφερε και ρίζωσε, ανέπτυξε αγωνιστικούς δεσμούς με τη νεολαία, συγκροτήθηκε σαν Οργάνωση.

Ο αναγνώστης θα διαβάσει γράμματα φυλακισμένων και εξόριστων αγωνιστών, παράνομες προκηρύξεις και ανακοινώσεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, δημοσιεύματα από την παράνομη κυκλοφορία του «Οδηγητή» και της «Πανσπουδαστικής» που ήταν η εφημερίδα της Αντιδικτατορικής ΕΦΕΕ.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχουν κείμενα που φιλοξενούνται στην έκδοση και αποτελούν αναμνήσεις συντρόφων που έδρασαν εκείνη την περίοδο ως μέλη και στελέχη της ΚΝΕ. Μέσα από τις εξιστορήσεις τους θα δει κανείς τη συγκρότηση των Οργανώσεων και των Οργάνων της ΚΝΕ, τις παράνομες συναντήσεις και συνεδριάσεις, την προσπάθεια για την περιφρούρηση της Οργάνωσης και της παράνομης δράσης, την πρωτοπόρα δράση και τις ευφάνταστες πρωτοβουλίες για να ανέβει το αντιδικτατορικό αίσθημα στους εργαζόμενους νέους, στους φοιτητές και τους μαθητές, την προσπάθεια στα παράνομα τυπογραφεία για να τυπωθούν ο «Οδηγητής» και η «Πανσπουδαστική», την αλύγιστη στάση στην ανάκριση, στα βασανιστήρια, στη φυλακή και την εξορία.

Δύο από αυτά τα κείμενα είναι γραμμένα από τους δύο Γραμματείς της ΚΝΕ την περίοδο της δικτατορίας.

Το πρώτο είναι το βιογραφικό σημείωμα του συντρόφου Δημήτρη Τσιάρα (1925 - 1984), πρώτου Γραμματέα της ΚΝΕ έως το 1972, γραμμένο από τον ίδιο. Σε αυτό αποτυπώνονται με γλαφυρό τρόπο οι πρώτες μέρες επιβολής του στρατιωτικού πραξικοπήματος, οι πρώτες αντιδράσεις σε αυτό. Φωτίζονται συνολικά πλευρές της ιστορικής πορείας του Κόμματος, μελών και στελεχών του, όπως οι μαρτυρικές διαδρομές από τη μία στην άλλη φυλακή και εξορία. Φωτίζεται η πρωτοπόρα, κουμμουνιστική στάση και ηθική από το ξεκίνημα της ΚΝΕ.

Το δεύτερο, που αποτελεί και την εισαγωγή της έκδοσης, είναι από τον σύντροφο Δημήτρη Γόντικα, μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ, ο οποίος ανέλαβε Γραμματέας της ΚΝΕ κατά τη διάρκεια της χούντας το 1972, σε μια περίοδο που οι εστίες αγωνιστικής αμφισβήτησης του καθεστώτος πλήθαιναν, κάτω και από την καθοριστική συμβολή της Οργάνωσής μας, η οποία συσσώρευε πείρα και συγκέντρωνε δυνάμεις στο πλάι του Κόμματος.

Η έκδοση αυτή δεν φιλοδοξεί να καλύψει με όρους ιστορικής πληρότητας αυτά τα πρώτα βήματα της ΚΝΕ σε συνθήκες παρανομίας. Μπορεί, όμως, να αποτελέσει αφορμή και έναυσμα για μια πιο συστηματική προσπάθεια γνωριμίας και μελέτης της Ιστορίας της ΚΝΕ και της συγκεκριμένης περιόδου.

Από τα ντοκουμέντα που παρουσιάζονται στην έκδοση αυτή γίνεται φανερό ότι και στις πιο δύσκολες συνθήκες, η δράση των κομμουνιστών είναι καθοριστικός παράγοντας για την οργάνωση της αντίστασης της εργατικής τάξης, του λαού και της νεολαίας ενάντια στους εκμεταλλευτές τους.

Οι ιστορίες και τα υλικά που φιλοξενούνται στο συγκεκριμένο βιβλίο και προέρχονται από το «πρόσφατο χθες», αφορούν το σήμερα και το αύριο και μαρτυρούν την πλούσια αγωνιστική δράση και πείρα που μπορούν και πρέπει να αποτελέσουν όπλο στα χέρια της σημερινής νεολαίας.

Γι' αυτό και η έκδοση αυτή πρέπει να διακινηθεί πλατιά και να φτάσει σε κάθε μέλος του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, σε κάθε φίλο του ΚΚΕ και της Νεολαίας του, σε κάθε νέο και νέα που προβληματίζεται, αμφισβητεί τη σημερινή κατάσταση, αναζητά τον τρόπο να την αλλάξει.

Ο «Ριζοσπάστης» δημοσιεύει σήμερα εκτενή αποσπάσματα από την ομιλία του Νίκου Αμπατιέλου, Γραμματέα του ΚΣ της ΚΝΕ, στην εκδήλωση.

(...) Με αίσθημα ευθύνης θέτουμε φιλόδοξους στόχους για την ισχυροποίηση της ΚΝΕ, αλλά και για την άνοδο της ικανότητάς μας να παίξουμε αποφασιστικό ρόλο σε αυτό που γίνεται μέρα με τη μέρα όλο και πιο αναγκαίο και επιτακτικό:

Την οργάνωση της λαϊκής και νεανικής αντεπίθεσης ενάντια σε παλιά και νέα μνημόνια και μέτρα, ενάντια σε παλιές και νέες κυβερνήσεις που ματώνουν το λαό και υποθηκεύουν το μέλλον της νέας γενιάς, για την κατάκτηση μίας ζωής με σύγχρονα δικαιώματα.

(...) Θέλουμε μέσα και από τη σημερινή εκδήλωση, να καλέσουμε σε κοινή δράση, συμπόρευση με όλους τους τρόπους τη μεγάλη πλειοψηφία των φοιτητών:

-- Που αγωνιούν για τις σπουδές και το μέλλον τους και προσπαθούν να πάρουν όσα περισσότερα εφόδια και γνώσεις μπορούν.

-- Που θέλουν την επιστήμη τους να την κάνουν επάγγελμα και με αυτή να προσφέρουν στην κοινωνική πλειοψηφία.

-- Οσους ανησυχούν για τις εξελίξεις στην περιοχή μας, την τουρκική προκλητικότητα, την επέμβαση στη Συρία, τους ανταγωνισμούς των μεγάλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων ΗΠΑ - ΕΕ με Ρωσία - Κίνα και τους κινδύνους που περικλείουν.

Η θέληση για μόρφωση - δουλειά - ζωή με δικαιώματα χρειάζεται να γίνει απόφαση για δράση, απόφαση για συμπόρευση με το ΚΚΕ και την ΚΝΕ.

Μπορεί και πρέπει να ενισχύσουμε τη μόνη δύναμη μέσα στα πανεπιστήμια που:

-- Μπαίνει μπροστά για την οργάνωση της συλλογικής διεκδίκησης, για φοιτητικούς - σπουδαστικούς συλλόγους που θα είναι στήριγμα των φοιτητών, όπλο υπεράσπισης των δικαιωμάτων τους.

-- Πρωτοστατεί στην κατάκτηση της γνώσης, στην αποκάλυψη του ανορθολογισμού καθέδρας, στο ξαναγράψιμο της Ιστορίας που επιχειρείται και μέσα στα αμφιθέατρα.

-- Αντιπαλεύει τον πόλεμο, την προσφυγιά και το φασισμό, που αντιπαλεύει τη ρίζα τους, γιατί μάχεται για την ανατροπή του συστήματος που τα γεννά.

-- Εχει πρόταση και σχέδιο για να ζήσει η νεολαία όπως της αξίζει, όπως ταιριάζει στο σημερινό επίπεδο ανάπτυξης της επιστήμης και της παραγωγικότητας της εργασίας, με το λαό αφέντη στον τόπο του, ιδιοκτήτη των μέσων παραγωγής και του πλούτου που παράγει.

-- Εχει πρόταση ρήξης και ανατροπής με το σάπιο καπιταλιστικό σύστημα και οικοδόμησης μίας νέας κοινωνίας, χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, το σοσιαλισμό - κομμουνισμό.

(...) Οι νέοι άνθρωποι έχουν δει τα τελευταία χρόνια αρκετά, έχουν πείρα για να αξιοποιήσουν και να δουν τη στρατηγική σύμπλευση, την ίδια γραμμή που ακολουθούν ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ και αφορά τη θυσία των εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων στο βωμό της κερδοφορίας του κεφαλαίου, των μεγάλων μονοπωλιακών ομίλων.

Ας σκεφτεί κανείς τα πιο πρόσφατα γεγονότα...

Τι παραπάνω θα έκανε μία άλλη κυβέρνηση;

-- Θα παρείχε περισσότερες βάσεις και διευκολύνσεις στην ιμπεριαλιστική επέμβαση στη Συρία; Μα ο ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο έδωσε «γην και ύδωρ» στην πυραυλική επίθεση ΗΠΑ - Αγγλίας - Γαλλίας εναντίον της Συρίας, αλλά υπέγραψε και το κοινό ανακοινωθέν των υπουργών Εξωτερικών Υποθέσεων της ΕΕ, που χαιρέτιζε το έγκλημα!

-- Θα έκανε περισσότερους τεμενάδες στο ΝΑΤΟ και τον «διαβολικά καλό» Τραμπ, όπως τον χαρακτήρισε ο ίδιος ο Τσίπρας; Τέτοιο πολιτικό στριπτίζ μπροστά στον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό, τέτοιο ξέπλυμα στα εγκλήματα του ΝΑΤΟ δεν έχει ξαναγίνει!

-- Θα έδινε μήπως περισσότερα δισ. για τους πολεμικούς εξοπλισμούς του ΝΑΤΟ που δεν έχουν σχέση με την άμυνα της χώρας; Με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ είμαστε κατά κάποιον τρόπο πρωταθλητές, 2οι πίσω από τις ΗΠΑ, στα χρήματα που δαπανούμε για το ΝΑΤΟ, ως ποσοστό του ΑΕΠ, πάνω από 4 δισ. κάθε χρόνο - όταν για οτιδήποτε μπορεί να έχει ως αίτημα το φοιτητικό κίνημα, η μόνιμη απάντηση είναι «δεν αντέχει η οικονομία» κ.λπ.

-- Ποια άλλη κυβέρνηση θα έπαιρνε περισσότερα βραβεία και συγχαρητήρια από τους δανειστές για τη γρήγορη και αποφασιστική υλοποίηση των αντιλαϊκών μέτρων; (...)

-- Πόσα περισσότερα ΜΑΤ θα έστελνε ενάντια σε φοιτητές και μαθητές στο αντιπολεμικό συλλαλητήριο στην Αθήνα, για να υπερασπιστεί το άγαλμα του Τρούμαν; Ενα άγαλμα που βρωμίζει το κέντρο της Αθήνας γιατί έγινε προς τιμήν εκείνου του Προέδρου των ΗΠΑ που έδωσε εντολή για τη ρίψη των δύο πυρηνικών βομβών σε Χιροσίμα και Ναγκασάκι και στην κυριολεξία εξαΰλωσε 200.000 αμάχους μέσα σε 8'' και έχει συνέπειες μέχρι και σήμερα (...).

Είναι και αυτή η κυβέρνηση αδίστακτη, φέρνοντας δύο ακόμα μνημόνια στις πλάτες του λαού και ταυτόχρονα πανηγυρίζοντας ότι «στηρίζει τους οικονομικά αδύναμους»!

Εφερνε νόμο για το ξήλωμα της μεγαλύτερης κατάκτησης της εργατικής τάξης, του δικαιώματος στην απεργία, και το παρουσίαζε ως «περισσότερη δημοκρατία». Ακόμα και ο Γεωργιάδης της ΝΔ έφτασε να δηλώνει ότι «δεν γνώριζα ότι εγώ, που ήθελα να καταργήσω τις απεργίες, έπρεπε να γραφτώ στον ΣΥΡΙΖΑ αντί να γραφτώ στη ΔΑΠ-ΝΔΦΚ»!

Ακόμα και στα δημοκρατικά δικαιώματα η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ έχει ξεπεράσει τον εαυτό της, αφού όχι μόνο αρνείται να καταργήσει, όπως ζητάει το ΚΚΕ, τον τρομονόμο της ΕΕ, αλλά τον εμπλουτίζει και με βάση τον οποίο μπορούν να τυλίγουν ανθρώπους σε μια κόλλα χαρτί, να τους καταδικάζουν χωρίς αποδεικτικά στοιχεία.

Με βάση όλα τα παραπάνω, μπορεί κανείς να κρίνει και τα προπαγανδιστικά τρικ και τεχνάσματα περί του τέλος των μνημονίων και των πανηγυριών που ετοιμάζονται να στήσουν το επόμενο διάστημα.

(...) Από όλα τα παραπάνω αποδεικνύεται ότι ο ΣΥΡΙΖΑ επιλέχθηκε από το σύστημα για να κάνει τη «βρώμικη δουλειά» που οι προηγούμενες κυβερνήσεις είχαν αφήσει στη μέση: Να περάσει τα μνημόνια χωρίς μεγάλες λαϊκές αντιδράσεις, να στείλει ριζοσπάστες αγωνιστές σπίτι τους, να ξεπλύνει την ΕΕ και το ΝΑΤΟ με προοδευτικό μανδύα, να διαδίδεται σε έναν κόσμο η αντίληψη ότι «δεν υπάρχει άλλος δρόμος».

(...) Αποδεικνύεται ότι κάθε αστική κυβέρνηση θα είναι χειρότερη από την προηγούμενη, γιατί πιο επιθετικό και πιο βάρβαρο γίνεται το κεφάλαιο που υπηρετούν, γιατί ο ίδιος ο καπιταλισμός ζητά και θα ζητά συνεχώς νέες θυσίες και «αίμα» για να τραφεί!

Πάνω στα τσακισμένα εργατικά δικαιώματα, στις θυσίες του λαού θα βασιστεί και η καπιταλιστική ανάκαμψη, όπως αποδεικνύεται ήδη στον τουρισμό με τα ρεκόρ εκμετάλλευσης στους εργαζόμενους στον κλάδο, στις τράπεζες με τους πλειστηριασμούς λαϊκών σπιτιών κ.ο.κ.

Ο στόχος της «γεωστρατηγικής αναβάθμισης», που δεν είναι τίποτα άλλο από αναβάθμιση της θέσης της ελληνικής αστικής τάξης, του ελληνικού κεφαλαίου στην περιοχή, την ανάκτηση του εδάφους που έχασε ειδικά στα Βαλκάνια τα τελευταία χρόνια.

Αυτό περιλαμβάνει την προώθηση επενδυτικών σχεδίων που καθιστούν την Ελλάδα εμπορικό και ενεργειακό κόμβο, με λιμάνια, αεροδρόμια, αγωγούς, υποδομές αποθήκευσης, εκμετάλλευση πηγών υδρογονανθράκων. Πεδία δράσης, δηλαδή, όπου αναπτύσσεται η αντιπαράθεση ισχυρών καπιταλιστικών κρατών και ιμπεριαλιστικών κέντρων. Για να εξασφαλίσει τη συμμετοχή σε αυτά τα σχέδια, για να αποκομίσει μεγαλύτερο μερίδιο από τη λεία, η ελληνική κυβέρνηση παρέχει απλόχερη υποστήριξη στα βρώμικα σχέδια των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στην περιοχή.

Είναι σαφές, όμως, πως το δόγμα της γεωστρατηγικής αναβάθμισης, με ό,τι αυτό συμπεριλαμβάνει, είναι ένα επικίνδυνο δόγμα που εγκυμονεί τεράστιους κινδύνους εμπλοκής της χώρας μας σε έναν γενικευμένο ιμπεριαλιστικό πόλεμο.

Οι κυβερνήσεις θα αλλάζουν και η πολιτική τους θα παραμένει αντιλαϊκή, όσο το εργατικό και ευρύτερα λαϊκό κίνημα θα τους το επιτρέπει.

(...) Το ΚΚΕ και η ΚΝΕ δίνουμε όλες μας τις δυνάμεις ώστε να δυναμώσει η παρέμβαση του λαϊκού παράγοντα και να καθορίσει τις εξελίξεις προς όφελός του.

Οχι μόνο για την οργάνωση της πάλης, με μαζικούς όρους, με όρους αντεπίθεσης στην πολιτική που τσακίζει δικαιώματα.

ΑΛΛΑ με όρους ριζικής ανατροπής αυτού του βάρβαρου εκμεταλλευτικού συστήματος, που γεννά κρίσεις, φτώχεια, πολέμους και προσφυγιά για τους πολλούς, αμύθητα πλούτη και ζωή μέσα στη χλιδή για μια χούφτα καπιταλιστές, παράσιτα.

Για να φτιαχτεί μία δυνατή Κοινωνική Συμμαχία που χρειάζεται και που είναι η μόνη σήμερα η οποία μπορεί να εμποδίσει, να καθυστερήσει μέτρα αντιλαϊκά, μπορεί να ανοίξει το δρόμο της ρήξης και της σύγκρουσης με την εξουσία των μονοπωλίων και των διεθνών συμμαχιών τους.

Δυνατή Κοινωνική Συμμαχία που θα ενώσει όσους πλήττονται από αυτήν την πολιτική, θα δίνει δύναμη σε κάθε βήμα μέχρι την επίτευξη αυτού του στόχου.

Σε αυτήν την κατεύθυνση, καμία προσπάθεια δεν πάει χαμένη.

(...) Τα λέμε αυτά, φίλοι και φίλες, γιατί οι φοιτητές και σπουδαστές έχουν μία πολύ σημαντική ευκαιρία, που δεν είναι μικρή, δεν είναι χωρίς νόημα. Και αυτή είναι η κάλπη που στήνεται την επόμενη βδομάδα για τις φοιτητικές και τις σπουδαστικές εκλογές σε όλη την Ελλάδα.

Είμαστε κατηγορηματικοί ότι υπάρχει άλλη λύση. Ολοι όσοι βλέπουν «ότι κάτι πρέπει να γίνει», τους καλούμε να μην χάσουν άλλο χρόνο!

Είναι εδώ το ΚΚΕ και η ΚΝΕ, για να στηρίξουν τις προσδοκίες που σωστά έχουν για τη ζωή και το μέλλον τους, για να βρουν απαντήσεις στα ερωτήματα που έχουν.

Τώρα να μπουν στον αγώνα, στην οργάνωση, να στρατευτούν με τις δυνάμεις της ΚΝΕ για να γίνει ένα μεγάλο βήμα στην αγωνιστική ανασυγκρότηση του φοιτητικού κινήματος, για να αλλάξει η κατάσταση στους συλλόγους.

Να κάνουν και δική τους υπόθεση την αλλαγή συσχετισμών, μπαίνοντας στα ψηφοδέλτια της «Πανσπουδαστικής ΚΣ», οργανώνοντας στο έτος τους συνελεύσεις ετών, επιτροπές, συμμετέχοντας στις συνελεύσεις των συλλόγων, στηρίζοντας το συντονισμό των συλλόγων, συμμετέχοντας και οργανώνοντας εστίες αγώνα, αντίστασης και διεκδίκησης σε κάθε σχολή, καλώντας και άλλους φοιτητές να ακολουθήσουν αυτόν το δρόμο.

Καλούμε τους φοιτητές να πάρουν θέση μπροστά σε όλα αυτά που καθορίζουν τις σπουδές και το μέλλον τους. Να μην μείνουν θεατές στο ξήλωμα της ζωής τους από τη σημερινή και τις προηγούμενες κυβερνήσεις, την ΕΕ και το κεφάλαιο.

Αυτή την ενεργητική στάση, τη συμμετοχή στη συλλογική διεκδίκηση, τη συμπόρευση με το ΚΚΕ ξορκίζουν όλοι όσοι θέλουν τη νεολαία στη γωνία. Και ενοχλούνται και εδώ στην Πάτρα, γιατί υπάρχει και δυναμώνει μία μαχητική, ριζοσπαστική συσπείρωση Φοιτητικών Συλλόγων, Επιτροπών Αγώνα, Επιτροπών Ετών δυναμώνει το ΜΑΣ εδώ στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας αλλά και στο ΤΕΙ.

Αυτή η πρωτοπορία λοιπόν έχει σημασία από την επόμενη μέρα να ενισχυθεί, με νέες πρωτιές σε Φοιτητικούς Συλλόγους, με βελτίωση του συσχετισμού δυνάμεων μέσα στα Διοικητικά Συμβούλια.

Ορισμένες δυνάμεις αναπαράγουν μονότονα ότι «η ΚΝΕ δεν έχει θέσεις για το Πανεπιστήμιο, ότι μιλούν για πράγματα που δεν αφορούν τη σχολή σου».

Από τη μία ρωτάμε: Αλήθεια οι νέοι άνθρωποι, οι φοιτητές πρέπει ή όχι να έχουν άποψη και θέση για όλα όσα συμβαίνουν και καθορίζουν τη ζωή τους;

Αν οι νέοι δεν παλέψουμε μαζί με τον εργαζόμενο λαό για να αλλάξουμε όσα ζούμε, τότε ποιος θα το κάνει;

Η ΚΝΕ θέλει τη νεολαία να έχει θέση και άποψη, να αντιπαλεύει την αδικία και την εκμετάλλευση, να δίνει το χέρι της σε όποιον έχει ανάγκη, να μην κλείνει τα μάτια στη σφαγή ενός γειτονικού λαού, να μην δεχτεί αύριο να γίνει η ίδια κρέας στα κανόνια του κεφαλαίου.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, η ΝΔ, όσοι θέλουν τη νεολαία στον καναπέ ή ενεργό υποστηρικτή της αντιλαϊκής τους πολιτικής, αυτοί πραγματικά φοβούνται, ενοχλούνται από την πολιτικοποίηση και τη ριζοσπαστικοποίηση της σκέψης της νεολαίας.

Ενοχλούνται από το ότι δεν μένουν οι νέοι αδρανείς στα εγκλήματα αυτού του συστήματος, όπως είναι ο πόλεμος, η προσφυγιά, ο φασισμός και τόσα άλλα.

Από την άλλη, όμως, θα έπρεπε μάλλον να είναι πιο προσεκτικοί όταν αναφέρονται στην κατάσταση που έχουν διαμορφώσει στις σπουδές και μέλλον της νέας γενιάς.

Η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ καταλαβαίνουμε ότι βρίσκεται σε μία αμηχανία...

Είναι σε δύσκολη θέση, καθώς κάνουν ό,τι μπορούν για να πείσουν ότι έχουν προτάσεις για ένα δήθεν σύγχρονο πανεπιστήμιο, που όμως στην πραγματικότητα είναι το σημερινό πανεπιστήμιο με ακόμα μεγαλύτερα προβλήματα.

Ας μιλήσουν για το σημερινό πανεπιστήμιο και για τις ελλείψεις, που έχουν τη σφραγίδα της πολιτικής που με συνέπεια εφάρμοζαν ΝΔ - ΠΑΣΟΚ τόσα χρόνια και συνεχίζει η σημερινή κυβέρνηση, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.

Πραγματικά, καλούμε κάθε φοιτητή να κάνει κριτήριο αυτό ακριβώς, την ίδια του την πείρα για τις σπουδές του (...).

Οποιος θέλει αποκλειστικά δωρεάν και σύγχρονες σπουδές χωρίς εμπόδια, δεν χρειάζεται εκπροσώπους που θα είναι το δεξί χέρι των υπουργείων με κάθε κυβέρνηση, εκπροσώπους που με τις προτάσεις τους υποστηρίζουν ένα Πανεπιστήμιο για λίγους και εκλεκτούς. Τέτοιες είναι οι προτάσεις της ΔΑΠ, που δημοσιεύτηκαν την προηγούμενη βδομάδα. Μιλούν για ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων και ταυτόχρονη μείωση των εισακτέων στα δημόσια Ιδρύματα, ώστε να εξασφαλίζεται η «πελατεία» για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια. Ποιον ωφελεί αυτή η πρόταση, αν όχι τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους που θέλουν να κερδοφορήσουν στις πλάτες των φοιτητών; Μιλούν για γενίκευση των διδάκτρων στα μεταπτυχιακά, κάνοντας την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ να τρίβει τα χέρια της, αφού ήδη έχει ψηφίσει νομοσχέδιο για τον ίδιο λόγο. Ποιον ωφελεί η αντιμετώπιση των φοιτητών ως «κόστος», από τους οποίους οι διοικήσεις προσβλέπουν σε έσοδα μέσω των διδάκτρων; Σίγουρα όχι τους φοιτητές, αλλά τις κυβερνήσεις παλιές και νέες, που αφού πρώτα μείωσαν την κρατική χρηματοδότηση στο 80%, τώρα καλούν τα Ιδρύματα να βρουν λεφτά από τους φοιτητές, αντιμετωπίζοντάς τους ως πελάτες. Στόχος προηγούμενων και σημερινής κυβέρνησης είναι να μην επιβαρύνεται ο κρατικός προϋπολογισμός και να καλύπτονται οι στόχοι των ματωμένων πλεονασμάτων που εξασφαλίζουν ζεστό χρήμα για τράπεζες, βιομηχάνους, εφοπλιστές.

Οποιος θέλει όλη την απαραίτητη γνώση στο πτυχίο, με μόρφωση και ειδίκευση υψηλού επιπέδου, χωρίς να χρειάζεται ένα κάρο πανάκριβα πιστοποιητικά και σεμινάρια μετά το πτυχίο, δεν χρειάζεται εκπροσώπους που όχι μόνο υποστηρίζουν την αφαίρεση γνώσης από το πτυχίο, όπως για παράδειγμα η απόσπαση της παιδαγωγικής επάρκειας από το πτυχίο, αλλά πρωτοστατούν ξεπερνώντας μέχρι και το υπουργείο. Οσους προωθούν σεμινάρια με πιστοποιητικά παρακολούθησης αντί για υψηλού επιπέδου επιστημονική μόρφωση, που προσφέρουν εφήμερη κατάρτιση και άθροισμα σκόρπιων δεξιοτήτων, ώστε οι νέοι να είναι προετοιμασμένοι να συναντήσουν τη διαρκή περιπλάνηση και ανασφάλεια, την ανεργία.

Οποιος θέλει μετά το πτυχίο δουλειά στο αντικείμενο που σπούδασε με πλήρη εργασιακά δικαιώματα, δεν χρειάζεται εκπροσώπους που θεωρούν ανταγωνιστικό πλεονέκτημα της χώρας τη σημερινή διάλυση των Συλλογικών Συμβάσεων, τους μισθούς πείνας, τα τεράστια εμπόδια για δουλειά με αξιοπρεπείς όρους, που υποστηρίζουν τις ελαστικές μορφές απασχόλησης.

Αυτό που χρειάζεται είναι εκπροσώπους αγωνιστές, που οργανώνουν την ενημέρωση, τη διεκδίκηση όλων των μορφωτικών δικαιωμάτων, που τους ξέρετε καλά μέσα από την προσπάθεια οργάνωσης του αγώνα για όλα όσα απασχολούν τους φοιτητές.

Αυτή είναι η κατεύθυνση, η γραμμή, η οργάνωση που χρειάζεται να ενισχυθεί σε κάθε σύλλογο.

Ο κάθε φοιτητής και σπουδαστής μπορεί και πρέπει να συμβάλει αποφασιστικά, να κάνει το ελάχιστο, που είναι να ψηφίσει «Πανσπουδαστική ΚΣ» για να στηρίξει αυτήν την προσπάθεια στον ίδιο το Σύλλογό του.

Να δυναμώσει το ΜΑΣ, τη συσπείρωση Συλλόγων, Επιτροπών Αγώνα και φοιτητών, το πιο ζωντανό κομμάτι του φοιτητικού και σπουδαστικού κινήματος. Το ΜΑΣ έχει πλαίσιο πάλης που (...) απαιτεί οι φοιτητές και σπουδαστές να μορφωθούν ολοκληρωμένα, να έχουν σύγχρονα δικαιώματα στις σπουδές, τη δουλειά, τη ζωή, τον αθλητισμό και πολιτισμό.

(...) Είναι γεγονός πως στα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ η ΚΝΕ είναι ουσιαστικά μία συμπαγής και οργανωμένη δύναμη, μία σημαντική δύναμη για το παρόν και το μέλλον του κινήματος. Είναι η δύναμη που μπορεί να δημιουργήσει όρους μιας μαζικής ενδυνάμωσης του φοιτητικού και σπουδαστικού κινήματος.

Για να γίνεται ο θυμός, η ανασφάλεια για το μέλλον δύναμη ανατροπής και όχι αιτία απογοήτευσης, υποχώρησης. Για να γίνεται βήμα στην αλλαγή των συσχετισμών, στην ικανότητα που πρέπει να αποκτά το φοιτητικό - σπουδαστικό κίνημα να παλεύει στο πλευρό του εργατικού - λαϊκού κινήματος ενάντια στην επίθεση της κυβέρνησης, να βάζει στο στόχαστρο τον πραγματικό ένοχο, να διεκδικεί τις σύγχρονες ανάγκες στις σπουδές και στο μέλλον της νέας γενιάς! Για να δυναμώσει η ριζοσπαστική συσπείρωση που διαμορφώνεται, οι Σύλλογοι, οι Επιτροπές Αγώνα, οι Επιτροπές Ετών, οι χιλιάδες φοιτητές που συσπειρώνονται στο Μέτωπο Αγώνα Σπουδαστών. (...)

(...) Το σύστημα έχει το δικό του στόχο, που δεν πρέπει να περάσει:

Θέλει το φοιτητικό και σπουδαστικό κίνημα στήριγμά του σήμερα και προοπτικά. Ετσι η ΔΑΠ παραμένει πρώτη και καλύτερη στη στήριξη της αντιλαϊκής πολιτικής όλων των κυβερνήσεων, η ΠΑΣΠ είναι παλιά καραβάνα στην κοροϊδία και την εξαπάτηση, αλλά και τη δική τους ξεχωριστή ευθύνη έχουν και οι δυνάμεις των ΕΑΑΚ/ΛΑΕ, που είναι μαέστροι στις αυταπάτες και τον τυχοδιωκτισμό...

Για την αγωνιστική ανασυγκρότηση του φοιτητικού κινήματος, είναι ανάγκη να διαλέξουν οι φοιτητές σήμερα και αύριο τη σωστή πλευρά.

(...) Σας καλούμε όλους σήμερα εδώ να δώσουμε μαζί και αυτήν τη μάχη, για να βρεθούμε με καλύτερους όρους, πιο ικανοί και προετοιμασμένοι μετά τις 16/5. Στις λίγες μέρες που απομένουν, όλοι να εντείνουμε τις προσπάθειές μας, για να είναι για μία ακόμη χρονιά το μήνυμα που θα φύγει από το Πανεπιστήμιο της Πάτρας αισιόδοξο, περήφανο, αγωνιστικό!

(...) Μαζί μπορούμε να δυναμώσουμε αυτήν την προσπάθεια. Στις 16 Μάη με τα ψηφοδέλτια της «Πανσπουδαστικής ΚΣ», που δημιουργούνται σε κάθε σχολή από τα μέλη της ΚΝΕ και κάθε φοιτητή που δεν ανέχεται τις μισές σπουδές, τη μισή δουλειά, τη μισή ζωή.